คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : :: 4 :: 100%
::4::
เจ้านายตัวเล็ก VS พ่อบ้านตัวใหญ่
ชานยอลมองหน้าจงแดที่กำลังปีนป่ายเตียงนอนของเขาอย่างปลงๆ นอกจากจะไปโรงเรียนเดียวกัน เขายังต้องตามจงแดไปทุกที่ ไม่ว่าจะเหนือ ใต้ อีสาน(?) กลาง แล้วถ้าจงแดเค้าไปทัศนศึกษาในช่วงตรูจะสอบมันจะเป็นยังไงฟะ =_= แถมยังต้องกล่อมจงแดก่อนเข้านอนอีกต่างหาก
“คุณหนูครับเดี๋ยวจะตกลงมาเจ็บตัวอีกนะครับ” ชานยอลบอกจงแดที่กำลังปีนป่ายเสาเตียงของเขาเหมือนลิงตูดแดง
“ไม่ตกหรอก จงแดกำลังจะเป็นราชานะ” นอกจากเด็กน้อยจะไม่ฟังแล้ว เขายังพูดจาเกินจริงให้ชานยอลต้องถอนหายใจอีกรอบ
“แต่ว่าถ้าคุณหนูตกลงมาคุณหนูจะหัวแตก แล้วเลือดออกนะครับ” ชานยอลลองใช้คำขู่ลองเป็นตัวช่วย เมื่อจงแดได้ยินดังนั้นจึงหยุดชงักกึก แล้วรีบปีนลงมากอดขาชานยอลแน่นๆ พ่อบ้านตัวสูงจึงได้หัวเราะในลำคออย่างสะใจเล็กๆ
“จงแดอยากไปซื้อของเย่น” เด็กน้อยบอกชานยอลพลางเขย่าขา แล้วพ่น(?)ภาษาวิบัติออกมา
“ของเล่นครับไม่ใช่ของเย่น” ชานยอลจับแขนเล็กๆของเด็กน้อย แล้วย่อตัวลงให้พออยู่ในระดับเดียวกับตัวของจงแด จากนั้นจึงสอนออกเสียงภาษาให้ถูก
“ของเล่น”
“ดีมากครับ”
“งั้นไปซื้อของเล่นกันนะ *^*” จงแดอ้อนพ่อบ้านตัวสูงเหมือนลูกเป็ดขี้เหร่ออ้อนแม่เป็ด #ผิดจ๊ะ
“ครับ” ชานยอลตอบคำถามของเจ้านายตัวน้อย มืออุ่นจับแขนเล็กไว้หลวมๆแล้วสองขาเรียวก็พาจงแดออกไปที่ๆซึ่งเป็นที่ๆหนึ่งซึ่งเคยเป็นความทรงจำของเขาสมัยเด็ก....เด็กที่มีความสุขที่สุดคนนึง
40%
ที่แห่งความทรงจำ
ชานยอลพาจงแดมาที่ร้านชายของเล่นเก่าๆร้านหนึ่งและก่อนที่เขาจะพามาชานยอลได้ไปขออนุญาตอี้ฟานและขอให้คนขับรถมาส่งที่นี่ ร้านๆนี้มีคุณตาใจดีเป็นเจ้าของร้าน เมื่อก่อนชานยอลมักจะแอบหนีพ่อแม่และพาบยอนนีมาซื้อของเล่นที่นี่แล้วกลับไปเล่นที่บ้าน โดยอ้างว่า 'ผมเจอตกเห็นมันไม่มีเจ้าของเลยเก็บมาครับ' หรือ 'คุณตาใจดีให้ฟรีมาครับ' สารพัดจะคำอ้าง
"ที่นี่ที่ไหนฮะ ฮยอง" เด็กน้อยถามชานยอลเสียงใส
"ร้านของเล่นยังไงล่ะครับ ป่ะไปซื้อของเล่น" ชานยอลตอบคำถามเด็กน้อย
"เย้ เย้ ไปซื้อของเล่นกัน"
ชานยอลจับแขนของเด็กน้อยแล้วพากันเดินเข้ามาในร้านสี่เหลี่ยมเล็กๆ ทุกอย่างยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง หุ่นนัทแครกเกอร์ที่เขาอยากได้ยังตั้งตระหง่านอยู่ที่เดิม ทุกอย่างยังเหมือนเดิมทุกอย่าง เว้นแต่อาจจะมีลูกค้าที่ลดน้อยลงบ้างตามกาลเวลา ชานยอลยังจำที่นี่ได้ดีเสมอ....
"สวัสดีครับ ต้องการอะไรครับ" เสียงแหบแห้งของผู้ชายอายุมากคนนึงถามสองเด็กชายตัวสูงกับตัวเล็กในขณะที่ชานยอลกำลังหันซ้ายหันขวาเพื่อหาเจ้าของเสียงนี้
"เอ้า นั่นคังยูใช่ไหมเนี่ย" ชายแก่ถามชานยอลเมื่อได้เห็นหน้าของเด็กชาย
"อ่า...ใช่ครับ ผมเองคุณตาจำผมได้ไหมครับ"
"โอ้ จำได้ดีเลยล่ะ แล้วนั่นบยอนนีใช่มั้ยล่ะ" ชายแก่ถามพลางชี้นิ้วที่เหี่ยวย่นมาที่จงแดที่กำลังหันซ้ายหันขวาสำรวจรอบร้านๆอย่างรุกรี้รุกรน
"เปล่าครับ" ชานยอลกระชับแขนเล็กให้แน่นมากยิ่งขึ้นเมื่อได้ข่าวว่าเด็กน้อยเริ่มอยู่ไม่สุขตามประสาเด็กน้อยวัย 4-5 ขวบ
"งั้นรือ ฮะๆ แล้วบยอนนีไปไหนซะล่ะ"
"ไป...ไปอยู่ที่อื่นน่ะครับ"
"โอ้ ถ้างั้นก็ตามสบายนะ" ชายแก่พูดจากนั้นจึงหัวเราะอย่างยิ้มเยาะกับความสูงวัยของตัวเอง และก็ปล่อยให้เด็กชายทั้งสองได้สนุกกับสิ่งที่กำลังจะพบเจอในณ ปัจจุบันและอนาคต.....
30%
ชานยอลจูงมือจงแดมาที่โซนของเล่นเด็ก ของเล่นทุกชิ้นของร้านนี้ทำจากไม้ทั้งหมด จงแดปล่อยมือจากชานยอลแล้ววิ่งเข้าไปหยิบตุ๊กตาเป็ดไม้ตัวหนึ่ง แล้วยื่นมาให้ชานยอล
“จงแดจะเอาตัวนี้" เด็กน้อยบอกความต้องการของตัวเอง
"เอาตัวนี้เลยหรอครับ" ชานยอลถามอย่างนึกสงสัย พอเข้ามาในโซนนี้ก็หยิบแล้วตัดสินใจเลือกชิ้นนี้เลยหรือ?
"จงแดชอบเป็ด"
"แล้วจะเอาแค่นี้หรอครับ"
"จงแดจะเอาแค่นี้" เด็กน้อยพยายามเซ้าซี้ให้ร่างสูงไปจ่ายเงิน
"ครับ" ชานยอลหยิบตุ๊กตาเป็ดมาจากมือเล็กแล้วจูงมือจงแดออกมาจากโซนของเล่นเด็ก จากนั้นจึงเดินไปที่เคาน์เตอร์จ่ายตังค์
"โฮะๆ เอาตัวนี้เลยหรือ?" ชายแก่เจ้าของร้านถามเด็กชาย
"ครับ กี่วอนครับ" เด็กชายถามชายแก่พร้อมกับควักกระเป๋าตังค์ออกมา
"ตาให้ฟรี เห็นว่ามันเก่าแล้ว ตาไม่คิดเงินหรอก" ชายแก่บอกกับเด็กชายอย่างใจดี
"แต่...." ชานยอลพยายามจะเถียงกับความใจดีของชายแก่ ถึงจะรู้จักกันมานานแต่เห็นอย่างนี้ก็ต้องเกรงใจกันหน่อย
"เอาไปเถอะ ตัวนี้น่ะพิเศษนะ มันลอยน้ำได้" ชายแก่พยายามเซ้าซี้
"งั้น...ขอบคุณนะครับ ผมไปล่ะ" ชานยอลพูดขอบคุณกับความใจดีของชายแก่ จากนั้นจึงเอ่ยคำอำลาและก้าวเดินออกไปจากร้าน ปล่อยให้ชายแก่มองภาพๆนั้นเป็นครั้งสุดท้าย...
ภาคตอบคำถามอย่าถามหาสาระ
"คุณหนูจะทานอะไรก่อนกลับไหมครับ" ชานยอลถามเด็กน้อยระหว่างที่กำลังนั่งอยู่ในรถคันหรู
"ไม่อ่ะ"
"ครับ"
"นี่ฮยองๆ ทำไมฮยองต้องพูดเพราะกับจงแดด้วยอ่า" เด็กน้อยถามชานยอลในขณะที่ชานยอลมองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะเอ่ยปากตอบ
"มันเป็นหน้าที่น่ะครับ" ชานยอลตอบกลับคำถามเด็กน้อย
"หน้าที่อะไรอ่ะ"
"พ่อบ้านครับ"
"แล้วฮยองชื่ออะไรอ่า"
"อ่า....ชานยอลครับ"
"งั้นจงแดก็ต้องเรียกฮยองว่า พ่อบ้านชานยอล อ่ะดิ"
TBC.
V.1:มาอัพแล้วนะคะ แต่ไม่เยอะเด้อ ฝากติดตามด้วยนะ ^-^ #ช่วงนี้คืออัพวันเว้นวัน
V.2:เป็นไงบ่ สนุกบ่ ถ้าสนุกก็ติดตามบ่ #ฟังรู้เรื่องมั้ย =_="
V.3:คือถ้าไรท์เขียนผิดบอกด้วยนะคะ เพราะไรท์ลองอ่านเนื้อหาที่แต่งไปคร่าวๆแล้วมันผิดเยอะมาก ถ้าคำมันผิดแล้วทำจะให้มันดูแหว่งๆอ่ะค่ะ ยังไงๆก็บอกกันกันหน่อยเน้อ #การจัดวางเนื้อหาก็เหมือนกันค่ะ
ความคิดเห็น