-+- กaou|wsๅ:ๆ -+-

ลำดับตอนที่ #2 : -+-กลอน--ขี้เมาอกหัก-+-

นอนบนเตียงเคียงกับความเหงา
มีความเศร้าคลอเคล้าไม่ห่างหาย
เจ็บซ้ำๆย้ำทุกวันมันเจียนตาย
ไม่อาจระบายเป็นคำพร่ำรำพัน
แหงนมองฟ้าเงยหน้ามองดวงดาว
มีความหนาวเป็นเพื่อนในคืนฝัน
ฝันว่าเธอยังอยู่คู่เคียงกัน
เพ้อตื่นฝันพลันเธอหายไปลับตา
น้ำตามันท่วมอยู่ในอก
มันไหลตกอยู่ข้างในใจเหว่ว้า
แสบในอกฟกในใจไม่รู้ว่า
เราจะบ้าอย่างนี้อีกกี่คืน
ระทมอกสะท้อนใจใครไม่เห็น
มองแค่เป็นขี้เมานั่งทนฝืน
กินแต่เหล้าเมามายทุกค่ำคืน
สุดกล้ำกลืนน้ำตาไว้ในใจตน
มีเพียงเหล้ากับความเหงาอยู่เป็นเพื่อน
อีกกี่เดือนกี่ปีจะผ่านพ้น
เจ็บครั้งนี้นานนักสุดจะทน
อยากให้พ้นคืนหนาวร้าวรานใจ