ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF 2PM ; CH ] Real love ที่รักครับผมรักคุณ

    ลำดับตอนที่ #7 : SF - 3P ได้เก่าอย่าลืมใหม่ (คั่น Fic)

    • อัปเดตล่าสุด 2 มิ.ย. 55


    Type  :  SF 3P (สั้นจริงๆนะเออ)

    Who :  Taec x Khun x Woo

    Name : ได้เก่าอย่าลืมใหม่

    Writer  : KhunKankan

    Note : หลังจากได้เห็นพี่คุณศรีมณีเด้งดึ๋งทั้งซับหน้า ทั้งผูกเชือกรองเท้าให้ผู้ชายแอ๊บแบ๊วนามว่าแทคย่นก็ทำให้ไปฟินแลนด์โดยมิรู้ตัวแต่พอวันรุ่งขึ้นก็เกิดปรากฏการณ์ช็อคโลก(มากกว่าเดิม)ขึ้นมาอีก เพราะพี่คุณศรีของเรานั้นไซร้ทั้งบอกรัก ทั้งกอดน้องด้งแก้มอูมผ่านสื่อซะงั้น

     

    “คุณนี่อ่า ไม่แคร์เค้ามั่งเลยหรอ”คนแขนเจ็บหันมาทำหน้าอังๆใส่

     

    “อะไรของนายนักไอ้เหมียว เมื่อวานก็แฟนเซอร์วิสไปแล้วไง”นิชคุณนั่งลูบหัวอูด้งอย่างสบายใจ

     

    “แต่วันนี้นายก็ลืมฉันอ่า ไอ้ด้งแกไปไกลๆเลยนะ! ไปหาปู่แกนู่น”แทคยอนเห็นอีกคนไม่สนใจก็เลยหันไปไล่ไล่ตัวปัญหาแทน

     

    “พี่นั่นแหละไปไกลๆเลย พี่คุณอะของผมมาตั้งแต่ต้นแล่ว ที่อะมาทีหลังอย่ามาสั่ง อีกอย่างที่ไปหาพี่คิมบ่อยๆเพราะเรื่องโซโล่เดี่ยวต่างหากเล่า”เด็กแก้มอูมแทนที่จะเดินออกไปกลับเขยิบขึ้นไปนั่งบนคนตัวขาว

     

    สงครามแย่งเจ้าชายไทยเกิดขึ้นไม่หยุด จนเพื่อนร่วมวงที่เหลือต่างเอือมระอา จะว่าไปแล้วชาวฮอตเทสทั้งหลายก็ชอบให้คุณนี่ของพวกเขาแฟนเซอร์วิสอยู่เรื่อย ไม่ว่าจะเป็น แทคคุณ คุณชาน ชานคุณ คุณด้ง คุณโฮ คุณซู ซูคุณ ไม่เว้นแม้แต่คุณเจย์ หรือเจย์คุณ อดีตรีดเดอร์คนสวยของพวกเขา ถึงแม้จะเห็นความพิเศษของคุณกับไอ้เหมียวอยู่บ้าง แต่ในวงกลับไม่รู้เลยว่านิชคุณรู้สึกจริงจังกับใครมั่งหรือเปล่าเพราะนิชชี่คนสวยไม่เคยปริปากบอกเลยสักครั้งนี่นา

     

    “นี่นายหยุดแกล้งน้องได้แล้วไอ้แทค”นิชคุณหันไปปลอบอูยอง

     

    “คุณอ่ากลับไปหาของเก่าแล้วลืมคนใหม่อย่างฉันหรอ”แทคยอนทำตาละห้อย

     

    “เอาน่าแทค นายก็เห็นว่าที่ญี่ปุ่นชอบคุณด้งจะตาย”

     

    “แล้วทำไมเมื่อวานนายถึงผูกเชือกรองเท้าให้ฉันอ่า~

     

    “เพราะนายแขนเดี้ยงไงเล่า ไปเดินเล่นกันเหอะด้ง นายอยากได้ลูกโป่งวันนี้สินะ เดี๋ยวไปขอสตาฟกัน ปล่อยไอ้แมวมันบ้าตายอยู่ตรงนี้แหละ คิคิ”นิชคุณจูงมือน้องเดินออกไปจากห้อง

     

    “ฮึก แทคชอกช้ำ จุนโฮสุดสวยปลอบใจเค้าหน่อย”แทคยอนทำตาละห้อยมองสองคนเดินจูงมือกันไปจนลับตา

     

    “พี่นี่ก็ ไปทำอะไรให้พี่คุณโกรธรึเปล่าเขาถึงกลับไปหาไอ้ด้งอะ”จุนโฮขยับเข้ามาปลอบพี่ชาย

     

    “ไม่มีนี่ ไม่เห็นจะทำอะไรเลย”แทคยอนนั่งนึกก็ไม่เห็นจะมีอะไรนี่นา

     

    “งั้นพี่ก็สบายใจได้”ชานซองเดินมาพูดแล้วค่อยเอามือกันนูนอของเขาออกไปห่างๆแทคยอน

     

    “สบายใจเรื่องไรวะชาน”

     

    “พี่คุณกลับไปหาไอ้ด้งจริงๆไงพี่ ฮ่าๆ ไปกันเถอะจุนโฮ”ชานซองดึงมือเพื่อนรักเดินตามสองพี่น้องคุณด้งไป

     

    “อ๊ากกกกกก อคทำใจม่ายด้ายยยยยยยยยยยยยย”แทคตะโกนอย่างโหยหวน จนพี่ใหญ่สุดทนฟังเสียงแมวโหยหวนไม่ได้เดินหนีไปอีกคน

     

    “แกล้งแบบนี้ แน่ใจแล้วหรอพี่คุณ”อูยองถามคนพี่

     

    “แน่ใจสิ ทำอย่างนี้แหละมันจะได้สำนึกซะบ้าง”คนตาหวานจูงมือน้องชายไปหาสตาฟ

     

    “พี่แทคเค้าไม่ได้ตั้งใจหรอก มันแค่หน้าที่เองพี่คุณ”

     

    “ทำไมถึงเข้าข้างมันนักเล่าไอ้แก้มอูม ที่เมื่อกี้ยังจิกกัดมันอยู่เลย”

     

    “ก็คนมันแอบสงสาร อีกอย่างพี่มาเดินคู่กับผมแบบนี้เกิดผมจริงจังกับพี่ขึ้นมาอย่าหาว่าไม่เตือนนะ”คนแก้มอูมฉีกยิ้มกว้าง

     

    “เฮ้! นี่อย่าบอกนะว่านายก็ชอบฉันอีกคน ฉันไม่อยากโดนกดนะอูยอง”

     

    “เฮ้ยใครบอกว่าผมจะกดพี่ ถ้าเป็นแฟน(เซอร์วิส)กับพี่ผมยอมให้พี่กดต่างหาก คิดดูดีๆนะเป็นแฟนกับผมมีแต่ผลดีทั้งนั้น”อูยองกำลังคิดหาวิธีการแย่งนิชชี่มาเป็นของตัวเอง

     

    “ไหนว่ามาซิ”อยากรู้จริงๆเด็กนี่จะเอาอะไรมาขาย

     

    “เป็นแฟนเซอร์วิสกับผม ผมก็ตามใจพี่ทุกอย่าง

    หนึ่ง พี่อยากกินไหนเที่ยวไหนผมก็ไปด้วยได้ตลอดไม่เหมือนพี่แทคที่ติดงานตลอด


    สอง
    พี่คุณจะไปไหนก็ไม่ต้องห่วงไม่ต้องกลัวว่าผมจะเจ็บป่วยอะไร ต่างจากพี่แทค พอพี่คุณไม่อยู่ก็ลัลล้ากับคนอื่นไปเรื่อยจนกระดูกแตกแบบนี้


    สาม
    พี่จะกดผมเมื่อไหร่ก็ได้ตามใจพี่ ไม่เหมือนพี่แทคที่จ้องแต่จะกดพี่ลูกเดียวตลอดเวลา


    สี่
    พี่อยากให้ผมเล่นกล้ามผมก็ฟิตจนมีกล้ามสวยๆมาอวดพี่ได้ อยากให้ผมลดแปปเดียวเดี๋ยวกล้ามก็แฟบแล้วแถมไม่มีพุงย้อยด้วย ส่วนพี่แทคต้องเล่นกล้ามตลอด เลิกเล่นปุ๊บกล้ามก็หาย พุงก็ย้อยเหมือนอาแป๊ะขายหมู


    ห้า
    พี่จะอ้อนผมหรือจะให้ผมอ้อนพี่ออกสื่อก็ยังได้ ไม่อุบาทว์เหมือนพี่แทค  นี่ยังไม่หมดนะ แถมอีกอย่างมีแก้มอูมๆให้พี่หอมได้ไม่เหมือนพี่แทค แก้มเหี่ยวย่นหมดแล้ว อิอิ”อูยองพูดข้อดีของตัวเองเหมือนกำลังเสนอขายสินค้าเลยทีเดียว


    “แล้วคนชื่อจางอูยองเนี่ยไ
    ม่มีข้อเสียเลยหรือไง ฮึ”นิชคุณหยุดเดินหันมาบีบแก้มน้องเล่น


    “มีอย่างเดียว ผมไม่มีตังเลี้ยงพี่หรอก ฮ่าๆๆๆ”อูยองกระโดดโลดเต้นไปมาโดยหารู้ไม่ว่ามีสายตาแมวเหมียวมองมา

     

    หลังจากได้ลูกโป่งทั้งสองคนเดินเล่นจนตกเย็นจึงเดินกลับห้องพัก

     

    “นิคคุณมาพอดีเลย พี่มินแจรออยู่ที่ห้องแน่ะ”นิชคุณจึงปล่อยมืออูยองแล้วเดินเข้าห้องไป

     

    “พี่มินแจมีอะไรครับ”ทันทีที่เข้าห้องเจ้าชายวิ้งก็เอ่ยถามทันทีหารู้ไม่ว่าคนที่อยู่ในห้องไม่ใช่ผู้จัดการอย่างที่คิด

     

    แกร๊ก! เสียงประตูถูกล็อก

     

    “พี่มินแจไม่มีหรอกแต่เค้าอะมี”แทคยอนกอดคนร่างบางจากด้านหลัง

     

    “อ๊ะ แทคยอน ไอ้บ้าปล่อยก่อน”

     

    “เมื่อกี้ไปไหนกับไอ้ด้งมา”ร่างสูงกอดแน่นขึ้นทั้งๆที่มีมือเดียว(พยายามเนอะ = =)ทำให้คนใต้ร่างเริ่มดิ้น

     

    “ปล่อยก่อนเดี๋ยวบอก”นิชคุณไม่กล้าดิ้นแรงเพราะกลัวอีกคนจะแผลอักเสบ

     

    “ไม่ปล่อย บอกแทคมาก่อน ทำไมถึงกลับไปเป็นแฟนเซอร์วิสไอ้ด้งมันอีก”

     

    “ก็ด้งมีดี ไม่เหมือนนายอยู่ไปนานๆก็เซ็งอยากจะลืมๆไปซะ”นิชคุณแอบยิ้มเบาๆ

     

    “อะไรกันเล่นกับของเก่าจะลืมใหม่แบบแทคหรอ”แทคยอนกระชับกอดมากขึ้น

     

    “แน่นอนสิ ด้งมันใจดีจะตาย ยอมให้ฉันกดด้วยนะ อิอิ”

     

    “แทคยอมถูกกดก็ได้”แทคยอนตอบอย่างเอาแต่ใจ ดูซิมีข้อไหนเขาสู้ไอ้แก้มอูมไม่ได้มั่ง

     

    “นายเนี่ยนะ ฮ่ะๆ ไม่เอาหรอกถึกจะตาย”

     

    “แล้วมีอะไรอีกไหมที่ไม่พอใจฉันถึงกลับไปหาไอ้ด้งมัน”

     

    “แน่นอนสิ นายชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อย ชอบทำตัวลัลล้าตลอด แต่งเนื้อเพลงก็เสื่อมอีกเห็นหรือเปล่าฮอทเทสจะคลั่งตายกันทั้งฮอลแล้ว  เห็นสาวๆเป็นไม่เป็นหนวดแมวกระตุกทุกทีแถมยังแอบนอกบทอีก จูบแดนเซอร์ไปทำไมฮะ แถมชอบทำก่อนคิดด้วย เป็นไงล่ะ สุดท้ายคอนบูโดกันวันของนายสิ่งที่ได้ซ้อมมาก็เกือบจะพังไม่เป็นท่า แค่เนี้ยพอยัง”นิชชี่พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา ข้ออื่นเขาไม่ค่อยจี๊ดเท่าไหร่ แต่ไอ้เพลง Kiss Kiss ที่มันแต่งเนี่ยทำเอาเขาจะบ้าตาย ตอนจบมีจูบแดนเซอร์ด้วยจะไม่ให้โมโหได้ไงไหว

     

    “ตกลงนี่หึงเขาหรอตัวเอง”แทคยอนที่ได้ฟังก็รู้ทันทีว่าคนร่างบางเนี่ยยัวะเรื่องอะไร

     

    “บะ ..บ้าหรอ ออกไปเลยไอ้เหมียว ต่อไปนี้ฉันจะแฟนเซอร์วิสกับด้งแล่ว สบายใจกว่าเยอะ”นิชคุณพยายามผลักอีกคนออก

     

    “ไม่ยอมหรอก นิชชี่ของเหมียว คริคริ เหมียวแค่ทำตามหน้าที่เฉยๆ เพลงที่แต่งก็ได้แรงบันดาลใจมาจากตัวเองนะ มามะขอ คิสเธอหน่อย”ร่างบางหันหน้าหนีด้วยความอาย ที่ไม่อยากแฟนออกสื่อด้วยก็เพราะอย่างงี้ล่ะน้า แพ้ทางแมวเจ้าเล่ห์ทุกที

     

    ปัง ปัง ปัง “พี่แทค เอาพี่คุณของเค้าคืนมา!!!!!!!!!!!!”ยังไม่ทันจะได้จูบเจ้ามารน้อยก็ขัดจังหวะเสียก่อน

     

    “ปล่อยแทค น้องอยู่ข้างนอก อื้ม~” นิชคุณพยายามแล้วแต่สุดท้ายก็โดนจูบอยู่ดี

     

    “ยอมให้ด้งก็ได้ แต่จำไว้นะนิชชี่เป็นของแทคคนเดียว เหมียวว~” แทคยอนดูดปากอีกคนจนบ่วมเจ่อเพื่อประกาศให้โลกได้รู้ทั่วกัน ก่อนจะปล่อยให้ร่างบางวิ่งออกไป

     

    สุดท้ายไม่ว่ายังไงนิชชี่น้อยต้องตกเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว ไม่ยอมให้ไปหาคนเก่าหรอก  ฮี่ ฮี่ ฮี่~

     

    HAPPY? ENDING

    รู้สึกถึงความดวกมากค่ะ สุดท้ายไม่ว่าใครจะยังไงนิชชี่ก็ไม่พ้นเงื้อมมือแมวเหมียวอยู่ดี เฮ่อ แอบสงสารเนอะพี่คุณก็อยากเป็นคนกดบ้างไรบ้างก็เท่านั้นเอง

     

    ของแถม

     

    “ไอ้ด้งตกลงแกกับคุณยังไงกันวะ”พี่ใหญ่ถาม

     

    “เป็นแฟน(เซอร์วิส)กันไง”อูยองหันไปยิ้มให้พ่อหนุ่มน้อย(มาก)คนนั้น

     

    “เจ้าสิจะเป็นแฟนบักคุณได้จั๋งไส ไอ้ด้ง”

     

    “ฮ่วย อุ๊ย! ทำไมจะไม่ได้”

     

    “ก็นายต้องเป็นของฉันคนเดียวไง ฮ่ะๆๆๆ”เจ้าชายแพนด้าหัวเราะอย่างเสียสติ

     

    “เฮ่อ พี่ชางมินเอาเมียพี่ไปเก็บที!”อูยองส่ายหัวก่อนเรียกพี่ใหญ่ฝั่งเอเอ็มมาเคลียปัญหาอีกที


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×