คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Real love ตอนที่ 2/?
“ไปกันไอ้ชาน วันนี้ไปกินต่อที่ห้องฉัน”ผมยื่นกระเป๋าตังคืนมันไป
“ ไปแล้วจะได้รู้รึเปล่าว่าทำไมจุนโฮกลัวหมี”ให้ตายเถอะมันยังไม่ลืมใช่ไหม
“อยากรู้มากนักหรอไง ชอบฉันนักหรอถึงอยากจะรู้เรื่องของฉันน่ะ”จุนโฮเริ่มโมโหอีกครั้ง
“อื้ม อยากรู้มากๆ แต่ไม่ชอบอีจุนโฮนะ”ชานซองอยากจะบอกว่า ไม่ได้แค่ชอบแต่รักไปแล้ว
“ถ้าไม่ชอบ อย่าอย่าไปสนใจเรื่องหมีๆอะไรนั่นเลย ไปกัน”รถตู้คันใหญ่แล่นทะยานสู่คอนโดสุดหรูใจกลางกรุงโซล โดยมีรถบอดี้การ์ดขับล้อมอยู่ตลอดเวลาเหมือยบุคคลสำคัญของประเทศอย่างไงอย่างนั้น
“เหมือนตัวเองเป็นพระเจ้าเลยว่ะจุนโฮ”อูยองนั่งมองอย่างทึ่งๆ นี่ขนาดขึ้นลิฟต์ก็ยังเป็นลิฟต์ส่วนตัวเลย
“มีเงินแต่ขาดความอบอุ่นไม่สนุกหรอกนะไอ้ด้ง”ลิฟต์หยุดที่ชั้นบนสุด พอเปิดออกมาจุนโฮก็เดินนำไปห้องของตัวเองพร้อมบอกรายละเอียดของที่นี่
“ชั้นนี้ทั้งหมดเป็นของฉันมีแบ่งออกเป็นสี่ห้องใหญ่ๆ ห้องที่กำลังจะพาไปเป็นห้องส่วนตัวของฉันเองเพราะส่วนใหญ่ฉันมักจะให้ญาติๆหรือไม่ก็ผู้บริหารที่มาคุยงานด้วยนอนบนชั้นนี้ ความจริงที่นี่เป็นโรงแรมในเครือของคุณป้าที่ยินดีมอบทั้งชั้นให้ อีกอย่างท่านไม่มีลูกก็เลยเอาพี่สาวฉันไปเลี้ยง ฉันก็เลยเป็นลูกคนเดียวของตระกูลอีไปซะอย่างนั้น ที่นี่ประตูทุกบานจะถูกเปิดด้วยการสแกนนิ้วมือ อย่าเผลอไปสแกนเล่นเชียวล่ะ เสียงเตือนภัยจะทำงานทันทีถ้าไม่ใช่คนที่เคยลงทะเบียนไว้”จุนโฮทาบนิ้วโป้งลงไปบนเครื่องแสกน บานประตูก็ค่อยๆเปิดออกทันที
“ว้าว สวยเหมือนในหนังเลยว่ะ จุนโฮ นายนี่เจ๋งเป็นบ้า เล่ารายละเอียดให้ฟังหน่อยสิ”อูยองเดินชมห้องไปเรื่อยจุนโฮก็เลยเอ่ยให้ฟังอีก
“ถึงแม้จะอยู่ชั้นบนสุดแล้ว แต่ห้องนี้ก็มีทั้งหมดสามชั้นนะ ชั้นนี้ที่เห็นๆก็จะเป็นสระว่ายน้ำ ห้องครัว ห้องเก็บของใต้บันไดวน แล้วก็ห้องนอนอีกหนึ่งห้อง ส่วนใหญ่พี่สาวจะยืมห้องชั้นนี้ตอนจัดปาร์ตี้ครอบครัว ส่วนชั้นสองจะเป็นห้องนอนอีกสามห้องทุกห้องมีห้องน้ำในตัวห้องใหญ่สุดจะเป็นเตียงคิงไซด์ ส่วนอีกสองห้องเป็นเตียงคู่ ที่ชั้นสองในแต่ละห้องจะตกแต่งกันคนละสไตน์กัน แล้วก็ชั้นบนสุดเป็นห้องกระจกโล่งๆสามารถเปิดปิดหลังตาได้ตามใจชอบ ส่วนใหญ่เอาไว้ดูดาววันที่ท้องฟ้าเปิด อย่างวันนี้ก็จะเห็นดาวชัดมากๆเลยล่ะ”อีจุนโฮเล่าความเพอร์เฟคของห้องนี้ให้ฟังจนอูยองแทบอยากจะนอนที่นี่ทุกคืนเลย
“อยู่แบบนี้ไม่เหงาหรอ ใช้ชีวิตแบบนี้คงเบื่อตายเลย”ชานซองเอ่ยขึ้นอย่างให้ความสนใจ
“เหงาสิ เหงามากๆเลยล่ะ เพราะคุณพ่อต้องทำงานตลอด คุณแม่ก็บินไปมาดูแลธุรกิจที่กำลังเติบโตได้ดีในญี่ปุ่นจนท่านไม่ค่อยมีเวลาให้ แต่ฉันก็ไม่เบื่อหรอกนะ อาจจะเพราะฉันมีเพื่อนอย่างอูยองล่ะมั้ง อีกอย่างคอนโดก็มีหลายที่ เบื่อๆก็ย้ายไปที่นู่นบ้างนี่บ้าง เปลี่ยนบรรยากาศน่ะ ว่าแต่อยากกินไรล่ะวีสกี้ละกันฉันไปเอาให้”พอรู้ตัวว่าพูดมากเกินไป อีกอย่างที่นี่ก็มีคนอื่นอยู่ด้วยนอกจากสองพี่น้องที่สนิท จุนโฮก็รีบเปลี่ยนเรื่องทันที จุนโฮเดินเข้าไปในบาร์หาแก้วแล้วยกเครื่องดื่มออกมาให้
ทุกคนเดินออกไปรวมกันที่ข้างๆสระว่ายน้ำ เสียงเพลงบรรเลงออกจากลำโพงทำให้บรรยากาศดูครึกครื้นขึ้นกว้าเดิมเป็นเท่าตัว
“อูยอง ดื่มเยอะไปแล้วนะเดี๋ยวเมาหรอก”พี่ชายคนโตรีบห้ามน้องทันทีแต่มีหรือคนน้องจะฟัง
“ง่าพี่คุณ วันพรุ่งนี้วันหยุดนะคร้าบ ขอเมาน้า น้า จุ๊บ แค่นี้ก็เมาได้แล้ว ^ ^”อูยองพูดเองเออเองเสียเสร็จสรรพจนคนพี่เอือมระอา
“เอาๆ ยกให้วันนึงก็ได้”ไหนๆก็ห้ามไม่ได้แล้วนิชคุณเลยตัดสินใจให้น้องดื่มสักวัน ไม่นานเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
“ว่าไงพี่เจย์”ผมก็พอรู้บ้างจากบ้างไอ้ด้งว่าสองคนนี้เขากิ๊กๆกันอยู่
(“คุณ อูยองอยู่กับนายเปล่าวะ คือว่ามันงอนฉันอ่าไม่ยอมรับโทรศัพท์เลย”)
“อยู่ด้วยกันเนี่ยแหละ แต่มันเมาเละไปแล้วว่ะพี่เจย์ ว่าแต่งอนกันเรื่องอะไรล่ะ”
(“ฉันไม่ยอมเป็นเมียมัน”) พี่เจย์พูดว่าอะไรไม่รู้แต่ที่รู้ๆ พี่คุณหัวเราะซะหน้าแดงหมดเลย
“ฮ่าๆๆ พี่ก็ยอมๆมันหน่อยสิครับ ด้งมันขี้น้อยใจจะตาย ฮ่ะๆๆๆ”
(“ไม่ต้องมาขำเลยนะ! เป็นแกจะยอมเสียตูดง่ายๆงั้นเรอะ รอไปอีกชาติเหอะ ฝากบอกมันด้วย หายเมาแล้วรายงานตัวด่วนฉันงอนมัน มากกกก!”)พี่เจย์ตัดสายไปสายแต่หน้าพี่คุณยังยิ้มอยู่เลย ‘ฮ้า โฮก็อยากหม่ำนิคคุณบ้างอะ ทำไมพี่คุณต้องคู่กับพี่แทคด้วยง่า’
“ด้ง พี่เจย์โทรมาบอกให้โทรกลับด้วยน่ะ เหมือนจะงอนนะที่นายดื่มจนเมานะ”พี่คุณหันไปบอกอูยอง
“ครายมาววว ม่ายมาววสักหน่อยยย ผมต่างหากที่ต้องงอนน ก็พี่เจย์อะ พี่เจย์ไม่ยอมมม โผม~” อูยองทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ก่อนจะหลับไป ทำให้ทั้งโต๊ะอยู่ในอาการหน้าแดง ไม่เว้นแม้แต่ผม
“เอ่อ พี่ว่าพี่เอาด้งไปเก็บดีกว่าขอบใจมากนะจุนโฮ เจอกันวันหลัง บะบายนะชาน พี่ฝากดูแลชานมันด้วยนะ”
“เอ่อก็ได้ครับ แต่เดี๋ยวผมให้คนไปส่งนะ”ไม่นานบอดี้การ์ดก็มาช่วยแบกอูยองไป ทำให้ตอนนี้ในห้องเหลือเพียงเขากับหมียักษ์อีกหนึ่งตัว
“จ้องไรไอ้หมี เมาหรอไง”พอเห็นชานซองจ้องเอาๆ อาการจิตตกก็เริ่มขึ้น
“ทำไมนายกลัวหมี แล้วฉันกับหมีเหมือนกันยังไง”
“ไม่บอกเว้ย”ก็แกคือหมีไงวุ้ย!เคยส่งกระจกบ้างเปล่าเนี่ย
“แล้วทำไมๆ นายไม่ยอมทำตัวสนิทกับฉันเหมือนทำกับพี่น้องคุณด้งบ้าง”
“อันนี้ก็ไม่บอกเว้ย”ก็นายเป็นหมีอะ ฉันกลัวหมี!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“แล้วทำไมนายไม่ยอมอ้อนฉัน ไม่ยอมพูดแบบจริงใจกับฉันบ้างอ่ะ”หมีมันอยากโดนผมอ้อน ว้ากกก บ้าไปแล้วชีวิตผมเหมือนถูกเสาเข็มทับจนกระอักเลือด
“ไม่สนิทไง รออีกหน่อยเหอะว่ะชาน”นี้ถนอมน้ำใจแกสุดๆเลยนะเว้ย
“แล้วทำไมๆ นายถึง...”
“ไม่ทำไมๆแล้วเว้ยเฮ้ย กินๆเข้าไปเหล้าอะ จะได้ไม่ต้องพูด”พอเขาเหวี่ยงใส่ ชานซองก็นั่งเจี๋ยมเจี้ยมแต่กระดกเหล้ายังกับน้ำ
“เห้ยๆ ค่อยๆกินเดี๋ยวสำลัก”
“มาดวลเหล้ากัน ใครเมาก่อนต้องทำตามคนที่ไม่เมา”
“ไม่เอาเว่ย ฉันไม่กินเหล้า”
“ไม่กล้า”ชานซองรู้จุดอ่อนข้อนี้ของจุนโฮดี จุนโฮเป็นคนชอบเอาชนะ ยิ่งถ้าดูถูกเมื่อผู้ชายตาตี่หน้าเขาคนนี้จะต้องลงเล่นด้วยอย่างแน่นอน
“ใครว่าไม่กล้า”ปลาใกล้จะงับเหยื่อแล้วอดใจไว้อีกนิดชานซองสุดหล่อ
“กลัวสินะ ไม่เป็นไรฉันกินคนเดียวก็ได้”
“ใครว่า มาสิแล้วนายจะต้องแพ้แน่นอนฮวาง ชานซอง”ใครก็ได้ช่วยเอาไอ้หมีไปเก็บที ผมเผลอรับคำท้าไปได้ยังไงกัน แงๆ จุนโฮอยากมีผ้าคลุมวิเศษแบบแฮรี่บ้างจะได้หายตัวหนีไอ้ชาน
ชานซองไม่ได้กะจะชนะหรอกแต่แค่ต้องการมอมเหล้าคนปากแข็งเท่านั้นเอง เห็นคนเขาว่ากันว่าเวลาเมาถ้าเราถามอะไรไป คนๆนั้นจะพูดจากจิตใต้สำนึกก็ ซึ่งน่าจะใช้กับจุนโฮได้เหมือนกัน แล้วทีนี้ผมก็จะได้รู้สักทีทำไมจุนโฮถึงกลัวผม
“ไม่อาว ไม่แข่งกับนายแล้วววว กินเท่าไหร่นายก็ม่ายเมาสักที” จุนโฮลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินหนี
“นายแพ้แล้ว อี จีน โฮ!”บอกผมที่ว่าเจ้าหมีนั่นมันโกง แง้ทำไมโลกมันหมุนแบบนี้อ่า
“แพ้ที่ไหน เลิกเล่นกับนายแล้วว เพราะนายมัน ขี้โกงงงงง อะ ตู๊ม! ”จุนโฮไม่ทันระวังเดินพลาดตกลงไปในสระน้ำ ชานซองเห็นท่าไม่ดีเลยกระโดดลงไปช่วย
“นายเมาแล้วอี จุนโฮ”ชานซองรวบตัวคนตาตี่ไว้ในอ้อมกอด จุนโฮรีบผลักชานซองออกทันทีราวกับถูกไฟช็อต เขาต้องเมามากแน่ๆเลยถึงเห็นว่าไอ้หมีนี่หล่อแถมเซ็กซี่เป็นบ้า ยิ่งเมื่อกี้ที่ใกล้กันเขารู้สึกถึงกล้ามท้องเป็นมัดๆของอีกคนที่ช่างแมนจนน่าโมโห ไม่ได้ต้องรีบเตือนสติตัวเองแล้ว จำไว้นะนั่นมันหมีแห่งหายนะ ห้ามเข้าใกล้เด็ดขาด
“นี้เดี๋ยวก็จมน้ำอีกรอบหรอก ตรงนี้มันลึกเกาะจับฉันไว้แน่นๆ”จุนโฮไม่ยอมเชื่อฟังพยายามดิ้นหนีอีกคนแต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งแนบแน่น ยิ่งผลักก็ยิ่งชิด จนตอนนี้แทบจะแนบชิดทุกอณูรูขุมขน
“นายว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า จุนโฮ”ชานซองกระซิบถาม
“มะ ไม่เป็น”ทันทีที่กล่าวชานซองก็พาเดินลงไปลึกกว่าเดิมอีก ตอนนี้จุนโอเลิกผลักไสแล้วเปลี่ยนเป็นกอดชานซองแน่นๆแทน
“หยุดเดินนะ”เจ็บใจจริงๆไม่น่าเกิดมาขาสั้นกว่ามันเลย
“อ้อนฉันสิจุนโฮ พูดเหมือนที่นายชอบอ้อนอูยองกับพี่คุณน่ะ”ชานซองคนแอ๊บแบ๊วหายไปแล้วเหลือเพียงแต่เจ้าป่าชานซองที่กำลังไล่จับกระต่ายตัวน้อยตัวนี้
“มันน่าอาย”ชานซองสวนกลับทันควัน
“แต่นายก็ทำแบบนั้นกับพี่คุณตลอดไม่ใช่หรอ”
“ก็ ก็ หยุดเดินเถอะน้า เค้า เค้า... เค้ากลัวอะ” จุนโฮกลั้นใจพูดออกไป อย่าให้รอดไปได้นะพ่อจะเหวี่ยงให้เตลิดเลย แต่ตอนนี้ขอเอาตัวรอดก่อน
“ก็แค่นั้น”ชานซองหยุดทันที แต่กลับกลายเป็นว่าเขาหยุดตอนที่อยู่จุดลึกสุดของสระพอดี
“นี่นายจะแกล้งอะไรอีก กลัวนะเว่ย”จุนโฮ พยายามเกาะแขนชานซองเอาไว้
“ทำอย่างนี้สิจะได้ไม่ตก”ชานซองจับแขนจุนโฮให้มาคล้องคอไว้
“นายจะไม่หยุดแกล้งฉันจริงๆหรอชาน ไม่เอาแล้วนะกลัวอะขึ้นข้างบนกันเหอะ น้า~”ไหนๆก็เสียทีอ้อนไปแล้วก็อ้อนให้สุดๆไปเลยละกัน
“นายก็บอกมาสิว่าทำไมถึงกลัวหมี” คำพูดของคนตาโตทำเอาจิตใจของเขาหวั่นๆ
“สัญญานะว่าจะไม่ขำ แล้วก็ห้ามบอกใครด้วย”
“อื้ม บอกมาสิ”คนตาตี่เอาแต่อ้ำอึ้งชานซองก็เลยทำท่าจะปล่อยร่างบางทิ้งไว้กลางสระ เจ้าตัวเห็นดังนั้นก็เลยรีบเปิดปากพูดทันที
“ค่ะ คือ เฮ้ย! บอกแล้วๆ ตอนเด็กๆฉันมักจะเจอเรื่องร้ายๆทุกทีเวลาอยู่ใกล้หมี อีกอย่างหมอดูก็ทักแล้วด้วยว่าดวงฉันอะต้องตกอยู่ในอำนาจของหมี นับจากนั้นมาฉันก็เลยกลัวอะดิ”ยิ่งพูดเขาก็ยิ่งงง แล้วหมีกับเขามันเกี่ยวอะไรกันล่ะ
“แล้วฉันเกี่ยวอะไรกับหมีล่ะ”โธ่ บทจะโง่ก็โง่เนอะไอ้หมียักษ์
“ไม่เกี่ยวอะไร นายน่ะมันหมีตัวพ่อเลย อุ๊บ เฮ้ยยยย”พอรู้ตัวว่าหลุดปากมือที่เคยคล้องคอก็ปล่อยอัตโนมัติทำให้จุนโฮแทบจะจมน้ำ ดีที่ชานซองคว้าเอวอีกคนไว้ทัน
“นายคิดว่าฉันเป็นหมีนี่เอง ขึ้นฝั่งกันเถอะ”พอได้คำตอบที่ค้างคาใจเขาก็ส่งอีกคนขึ้นฝั่ง เขาก็แค่อยากรู้สาเหตุเฉยๆ ไม่ได้อยากจะแกล้งคนตัวเล็กสักหน่อย
“นายประสาทกลับแน่ๆ”บทจะเข้าใจง่ายก็ง่ายไปไหมนั่นไอ้ชาน
“อ้อฉันลืมบอกไปข้อดีของหมีอย่างฉันก็มีนะ”หลังจากส่งจุนโฮนั่งที่ของสระแล้วชานซองจึงเอ่ยขึ้น
“อะไรล่ะข้อดีของนาย”จุนโฮรีบขึ้นจากสระก่อนจะหันหน้ามาถาม
“รักเดียวใจเดียว ฉันจะแสดงให้ดูว่าอยู่ใกล้ฉันไม่ได้อันตรายอย่างที่คิดหรอกนะ”สายตา และรอยยิ้มถูกส่งมาทำให้จุนโฮรีบเดินหนีทันที ‘ท่องเอาไว้จุนโฮ รักพี่คุณ ชอบพี่คุณ นะโมๆ ฉันยังไม่อยากตกอยู่ในอำนาจหมีๆอย่างแกไอ้ชานซอง’
สรุปคืนนั้นชานซองเลยได้นอนคอนโดของจุนโฮ แถมจุนโฮยังโดนตื๊อไม่เลิกจนสุดท้ายชานซองก็เป็นฝ่ายชนะได้นอนกอดอี จุนโฮฝันดีไปถึงเช้า
TBC.
ความคิดเห็น