คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ใบสมัคร {KHR'Doll House : คามินาริ โยรุ
' F O R M .. ใบสมัคร '
PART I ข้อมูล
คู่//รูป : เบลเฟกอล <3
ชื่อ-สกุล : คามินาริ โยรุ (Kaminari Yoru)
ชื่อเล่น : โยรุ / โย
ความหมาย : ฟ้าผ่ายามราตรี (Kaminari = ฟ้าผ่า/ฟ้าร้อง ,Yoru = กลางคืน)
เชื้อชาติ : ญี่ปุ่น
อายุ : 18 ปี
นิสัย : สำหรับ คามินาริ โยรุ... เราคงต้องมาทำความเข้าใจกันก่อนว่า เธอคือเด็กสาวที่เงียบมาก...มากถึงมากที่สุด ! เงียบชนิดที่ว่า ‘ไม่ยอมปริปากพูดอะไรเลย’ แล้วถ้างั้นเธอสื่อสารกับชาวบ้านชาวช่องเขายังไง ? เราก็ขอตอบว่าเธอใช้วิธีการ ‘เขียนลงกระดาษ’ แทน ! แต่อย่าดูถูกสกิลการเขียนของหล่อนเป็นอันขาด เพราะเจ้าหล่อนนั้นสามารถเขียนได้เร็วเว่อร์ๆ สามารถตอบโต้อีกฝ่ายได้อย่างทันท่วงทีไม่ต่างกับการพูดด้วยปากเลยแม้แต่นิด โยรุมักจะแสดงสีหน้าออกมาแทนความรู้สึกของหล่อนด้วย แต่น้อยครั้งนักที่เจ้าหล่อนจะใช้ภาษามือ อย่างถ้าเธองอน เธอก็จะพองลมที่แก้มอย่างน่ารักแล้วขมวดคิ้ว ถ้าเธอไม่ชอบใจ เธอก็จะสะบัดหน้าหนีอย่างเชิดๆ ถ้าเธอรู้สึกตื่นเต้น แววตาเธอก็จะเป็นประกายวิบวับ ถ้าเธอรู้สึกว่ามันสุดยอด เธอก็จะทำตาโตแล้วอ้าปากอย่างค้างๆ และถ้าเธอเข้าใจ เธอก็จะพยักหน้าหงึกหงักๆ แต่ตามปกติแล้ว เธอจะเป็นคนที่ขี้เซามากๆ มักจะทำหน้าทำตามึนๆกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่เสมอ และเป็นคนประเภทที่ถูกเรียกว่า ‘เอื่อยเฉื่อย’ ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ยังพร้อมจะหลับได้ทุกเมื่อไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร แต่มีวิธีแก้อยู่อย่างหนึ่ง นั่นก็คือ ‘การให้ความอบอุ่นกับเธอ’ เพราะนั่นจะทำให้เธอรู้สึกว่าเธอยังมีคนอยู่ข้างๆที่จะเห็นว่าเธอสำคัญและทำให้เธอรู้สึกว่า เธอยังหลับไปตอนนี้ไม่ได้นะ และด้วยความมึนๆนี้ ก็ทำให้เจ้าหล่อนเป็นคนสมองช้า ตามคนอื่นไม่ค่อยทัน ซ้ำยังบางทีก็เหม่อลอย จำนู่นจำนี่ไม่ค่อยได้ หรือจำผิดๆถูกๆ เรียกได้ว่าเธอนั้นไม่ต่างอะไรไปจากหุ่นยนต์เดินได้ดีๆเลย เผลอๆหุ่นยนต์อาจดูมีชีวิตมากกว่าเธอเสียอีก... ต่อไปคือการสาธยายนิสัยของเธอที่ใครหลายคนอาจยังไม่รู้ โยรุเป็นเด็กที่เงียบก็จริง แต่ก็มีความดื้อรั้นสูงมาก แถมยังอยากรู้อยากเห็นไปซะทุกอย่าง(ถ้าเธอเจอของแปลกใหม่สำหรับเธอแล้ว เธอจะตาเป็นประกายและความเอื่อยเฉื่อยจะหายไปทันทีทันใดเลย!) ช่างสังเกต(จนบางทีกลายเป็นการจับผิด) ไร้เดียงสา(เพราะไม่ค่อยรู้จักโลกภายนอก) ขี้งอน และ แอบขี้แยเล็กน้อย หรือพูดง่ายๆก็คือ เธอมีนิสัยไม่ต่างจากเด็กตัวเล็กๆเลยนั่นเอง แถมยังเปลี่ยนอารมณ์ได้ง่ายมากชนิดน้ำไหลไฟดับ ( แต่ก็มีบางครั้งที่เจ้าตัวเศร้า และเศร้านานจนทุกคนต้องยอมเธอ ไม่งั้นเธอจะทำสีหน้าที่ดูใกล้จะร้องไห้ไปเรื่อยๆ ซึ่งนั่นคงเป็นเรื่องที่สำคัญกับเธอมากๆ ) แต่ถึงแบบนั้น เธอก็ยังชวนคนอื่นคุยไม่เก่งอยู่ดี เธอจะรู้สึกกระวนกระวายใจทุกครั้งที่ต้องชวนคนอื่นคุยหรือการต้องไปอยู่ในสถานที่ใหม่ๆก็จะทำให้เธอประหม่าได้เช่นกัน(ถึงความอยากรู้อยากเห็นจะมีมากกว่าก็เถอะนะ) และเธอก็เป็นคนชินคนยากพอสมควรด้วย(แต่เธอก็เป็นคนที่พยายามจะเข้าหาคุณนะ เพียงแต่เธอไม่รู้จะทำยังไงก็เท่านั้นเอง) ดังนั้น อาจมีอยู่หลายครั้งที่เธอทำเหมือนไม่ใส่ใจคุณ หรือทำตัวป้ำๆเป๋อๆแปลกๆ แต่ตามที่สังเกตกันมา เธอจะชวนคนอื่นคุยด้วยกันดึงชายเสื้อ , ร้องเรียกว่า ‘นี่’ แค่คำเดียว , หรือ ทำขนมมาให้อีกฝ่ายทาน (ซึ่งเธอก็มักจะทำแค่นั้นเลยกลายเป็นว่า...ไม่ได้คุยกันอยู่ดี)
ประวัติ : โยรุเป็นเด็กสาวที่มีพื้นเพเดิมเป็นคนในแถบท้องถิ่นชนบท เติบโตมาโดยมีธรรมชาติรายล้อม เธอจึงอยู่กับธรรมชาติมากกว่าสุงสิงอยู่กับเด็กคนอื่น (และแถวบ้านเธอก็ไม่ค่อยมีคนด้วย) ซึ่งนั่นก็ทำให้เธอเป็นคนที่ไม่เร่งรีบจนกระทั่งเอื่อยเฉื่อย และรู้สึกอยากรู้อยากเห็นไปซะทุกเรื่อง(เธอไม่ค่อยจะรู้เรื่องโลกภายนอกดีนั่นเอง) แท้จริงแล้วครอบครัวของเธอประกอบไปด้วย พ่อ แม่ ย่า เธอ และ พี่ชาย แต่พอเธออายุได้ 3-4 ขวบ พ่อของเธอก็ต้องย้ายที่ทำงานไปทำงานในเมืองใหญ่ที่อยู่ไกลออกไป พ่อได้พาพี่ชายของเธอไปด้วยเพื่อให้เขาไปเรียนต่อที่นั่น แต่ตัวของเธอนั้น แม่กับย่าขอให้เธออยู่ที่เดิมเพราะรู้สึกเหงา และพี่ชายของเธอก็ไม่เคยกลับมาเยี่ยมเลย มีเพียงพ่อที่กลับมาเยี่ยมปีละครั้งเท่านั้น พ่อบอกว่าพี่กำลังเรียนหนัก เธอจึงไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าพี่แท้ๆของตัวเองอีก ซ้ำยังจำหน้าตาของเขาก็ไม่ได้ จำได้ลางๆเท่านั้นว่าเขาเป็นคนตัวสูงและมีตาที่สวยมากอีกทั้งยังเป็นคนที่ใจดีและอบอุ่นมากๆ เธอหวังไว้ว่าเธออยากจะพบพี่ชายคนนั้นของเธออีกสักครั้ง...แค่ครั้งเดียวก็ยังดี แล้วคราวนี้ เธอจะจำเค้าให้ได้ไปตลอดชีวิต !
สิ่งที่ชอบ : ธรรมชาติ / สิ่งที่แปลกใหม่สำหรับเธอ / ของน่ารักๆ / เสียงเพลง / การนอนและหมอน(?) / พี่ชาย(?)
สิ่งที่ไม่ชอบ : การโดนขัดใจ
สิ่งที่กลัว : หนอน
สิ่งที่แพ้ : -
ความสามารถพิเศษ : สามารถนำพืชชนิดต่างๆมาทำเป็นขนมได้อร่อยและน่ากินมากๆ / ร้องเพลงเพราะ
เพิ่มเติม : โยรุเลี้ยงพังพอนไว้ตัวหนึ่งตั้งแต่เด็กค่ะ เพราะเธอไปช่วยมันไว้และมันก็ติดเธอมากๆ ชื่อ ‘ฟูยุ’ ซึ่งเจ้าพังพอนตัวนี้แหละที่คอยช่วยเหลือเธอ และคอยไปเอากระดาษมาเพิ่มให้เธอบ่อยๆ (?) / หล่อนจะไม่พูดเฉพาะกับมนุษย์ค่ะ เธอมักจะพูดกับสิ่งต่างๆที่ไม่ใช่มนุษย์ค่ะ หรือบางครั้งที่เธออยู่คนเดียว เธอก็จะพูดในทำนองพึมพำออกมา /เหตุผลที่เธอไม่ยอมพูดกับมนุษย์ก็คือ ตอนเด็กๆ ย่าของเธอเคยเล่าเรื่อง ‘เจ้าหญิงเงือกน้อย’ ให้เธอฟังค่ะ แล้วเธอก็เข้าใจไปเองว่า ‘แม่มดจะมาขโมยเสียงของเด็กผู้หญิงที่ฝันอยากเป็นเจ้าหญิง’ (เธอเองก็อยากเป็นเจ้าหญิงยังไงละคะ XD) และเธอก็เคยได้ยินมาว่า แม่มดมักจะปลอมตัวเป็นมนุษย์ เธอเลยกลัวจนไม่พูดกับมนุษย์ค่ะ ! / เธอไม่ใช่คนเชื่อคนง่ายหรอกนะคะ แค่สมองช้าจนตามชาวบ้านเค้าไม่ทันแค่นั้นเอ๊งงงงงงงง (?)
PART II (คุยกับผู้ปกครอง)
- HiHi~ คิดยังไงถึงมาสมัครเอ่ย?
A : เพราะเฟอร์ว่างงานค่ะ ! (//โดนถีบอีกรอบ) แต่ว่าพล็อตฟิคน่าสนใจจริงๆค่ะ เฟอร์เลยอดใจไม่สมัครไม่ไหว
- ถ้าติดแล้วจะมาอ่านใช่ป่ะ? (._. ไม่อ่านมาตบตีกันเลย)
A : สาบานด้วยเกียรติ(ที่ไม่ค่อยจะมี)ของเฟอร์นิผู้นี้เลยค่ะ ! จะมาตามอ่าน ตามเม้นท์ชัวร์ๆเจ้าค่ะนายท่าน XD
- ถ้าไม่ติด..จะรับกลับหรือเล่นบทอื่นเอ่ย?
A : รับกลับค่ะ !
- อาจจะขอเปลี่ยนแปลงข้อมูลเล็กน้อยนะคะ
A : เชิญเลยค่ะเชิญเลย รับยัยมึนนี่ไว้ก็บุญโขแล้วละค่ะ เฟอร์ไม่ขออะไรอีกแล้ว T w T
- มีอะไรจะบอกไรท์คนงาม(?) มั้ยจ๊ะ?
A : ฝากลูกสาวอีกสักนางนะคะไรท์ *0* แล้วก็...สู้ต่อไปอย่าได้ดองนะงิ !(//โดนตบตี)
- สุดท้ายแล้วว...ขอให้ติดนะคะ ^^
A : เจ้าค่ะ ขอให้พรสัมฤทธิ์ผลเถ๊อะ สาธุ ! (ว้อท?)
ความคิดเห็น