ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Whit Mermaid ปิดเทอมนี้มีลุ้นรัก

    ลำดับตอนที่ #3 : อ๊ากกกก อีตาเส็งเคร็ง

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 51


                                        -2-
                            อ๊ากกก อีตาเส็งเคร็ง
          “อย่ามาแตะฉันนะฉันเน่า”
          “กรี๊ดดด เมื่อกี้ไม่ทราบว่าพ่นอะไรออกมามิทราบค่ะ เหม็นคาวหมามากเลยค่า ไม่ทราบว่าเพิ่งไปรับประทานหมามาหรือไงท่านเซ็งเค็ง ปากมันถึงปล่อยหมาออกมาเพ่นพรานแถวนี้เนี่ยเต็มเลย  อ๊ากก ถ้านายว่าฉันเน่านายก็โคตรเน่าเลย อีกอย่างเมื้อกี้นายเอาอะไรมาประทับไว้บนหน้าฉัน หา! อีตาเซ็งเค็ง”
          คำตอบ ปิ๊งป๊อง! รอยประทับห้านิ้วนั่นเอง (-_-#)
          “อ๊ากกกกก เหม็นกลิ่นคาวปลาที่สุด อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ”
          “หนอย ว่าไงนะ เหม็นคาวปลางั้นเหรอ นายว่าใครยะกันยะพูดใหม่เซ่ พูดใหม่ >O< อีกอย่างฉันไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวนายเลยนะยะ(ไม่ได้แตะ?) นายนั้นเกาะฉันเป็นปลิงควายเลยนะยะ ฉันหนักจะตายอยู่แล้วรู้ไหม”
          “หนักก็หนักไปเดะ เรื่องของเธอนี่ ไม่ใช่เรื่องของฉัน (-_-  ) เชอะ”
          “ใช่ ไม่ใช่เรื่องของฉันที่จะต้องมาแบกนายอยู่นี่ ปล่อยฉันได้แล้วนะยะ ไม่อยากแตะต้องตัวฉันนี่ ก็ปล่อยฉันสักทีสิยะ”
          “…”
          “น่านน อย่ามาใบ้รับประทานแถวนี้นะยะ หมามันกัดลิ้นนายไปรึไงยะ ถึงพูดไม่ได้อยู่อย่างเงี้ย”
          อ๊ากกก ฉันชักจะถึงขีดสุดแล้วนะเฟ้ย 
          “ฉันว่ายน้ำไม่เป็น-///-”
          หมอนั่นพูด ออกมาด้วยอาการหย้าแดงก่ำ กร๊ากกกกกกก ว่ายน้ำไม่เป็นถึงได้ป๋อมแป๋มสินะ เจอจุดอ่อนของหมาน้อยแล้ว>O<
          “อ้อ เหรอ แต่เรื่องที่นายว่ายน้ำไม่เป็น มันก็ไม่ใช่เรื่องของฉันนี่ เพราะฉะนั้นปล่อยฉันไปได้แล้ว”
          “ไม่ปล่อย”
          ชะหนอยแน่ปากกล้าดีนี่ เดี๋ยวแม่จัดให้
          “อยากให้ฉันช่วยไหม^---^”
          “ไม่(-^- )”
          “งั้นก็...”
          ฉันแกะมือหมอนั่นได้สำเร็จแล้วกระชาก(ย้ำ! กระชากจริงๆ)คอเสื้อเขาออกห่างๆฉัน กร๊ากกกกก >O< หมอนั่นดิ้นทุรทุรายเอามือคว้าแขนฉันไม่ใหญ่เลย ก๊ากกก กั๊กกๆ ดิ้นเป็นหมาโดนน้ำร้อนลวกเลย 555+
          “งั้นถ้าอยากให้ฉันช่วยก็พูดว่า ‘หญิงผู้งามเลิศในปฐพีกรุณาช่วยผมเถอะครับ แล้วผมจะตอบแทนด้วยทุกสิ่งด้วยพร10ประการ’”
          “ไม่ ทำไมฉันต้องพูดอย่างงั้นด้วย”
          “เอ~ ดูถ้าว่าน้ำข้างล่างถ้าจะเย็นใช่เล่นนะเนี่ย”
          “กรุณาช่วยผมด้วยนะครับ (_////_)”
          “ต๊ายยย มือใกล้หลุดแล้วซิ ต๊ายยตาย”
          “ยะหญิงผู้งามเลิศในปฐพีกรุณาช่วยผมเถอะครับ แล้วผมจะตอบแทนด้วยทุกสิ่งด้วยพร10ประการ”
          “กรี๊ดด0(>-<)ไม่ได้ยินเลย”

          ฉันเบิกหูสุดชีวิต กลั๊วกลัวจะไม่ได้ยิน กร๊ากกก >O<
          “หญิงผู้งามเลิศในปฐพีกรุณาช่วยผมเถอะครับ แล้วผมจะตอบแทนด้วยทุกสิ่งด้วยพร10ประการ >/////O/////<”
          “แค่เนี่ย สิ้นเรื่อง”
          ฉันประคองขาเขาขึ้นแล้วตั้งท่าอุ้มแบบเจ้าหญิง ฉันกางปีกและบิน กรี๊ดดด ฉันบินได้
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×