ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SooNew] เพื่อนรัก รักเพื่อน?

    ลำดับตอนที่ #4 : first kiss

    • อัปเดตล่าสุด 7 ต.ค. 55


    Ken's Part
    เหอะๆๆๆ ผมได้แต่หัวเราะเยาะตัวเองอยู่ในใจ กลับมาแล้วสินะ คนที่ผมไม่อยากเจอมากที่สุด เราเลิกกันโดยไม่เต็มใจทั้งสองฝ่ายอย่างนี้มันมีโอกาสมากที่ผมจะกลับไปหวั่นไหวอีก ผมอุตส่าห์ทนอยู่ได้เกือบปีโดยไม่มีมันข้างกายนานขนาดนั้นแล้วเชียว
    "นี่เคน เรามีเรื่องจะบอก" เฟรมเอ่ยปากชวนคุยหลังจากภายในเต้นท์เงียบสงัดมานานมาก
    "อะไร"ผมตอบด้วยน้ำเสียงที่(พยายาม)ไม่สนใจ
    "คือที่เฟรมกลับมาคราวนี้ไม่ได้จะสร้างความลำบากใจอะไรนะเคน"
    "อืม รู้ หนีรักมาล่ะสิ"
    "คือไม่ใช่ คือว่า....." จู่ๆก็มีเสียงขัดจังหวะขึ้น ก็ดีแล้วจะได้ไม่ฟังอะไรให้เจ็บใจเปล่าๆ

    "ไอเคนนนนน T^T"นิวร้องเรียกผมอย่างดัง
    "เห้ย เป็นอะไรนิว?" ผมถามด้วยความห่วงเพื่อน ผมห่วงมันจริงๆนะ ก็ดูมันสิ วิ่งหน้าแดงมาเชียว เอ้อ เกือบลืมบอก ตั้งแต่เฟรมมาผมก็ขอตัวมาอยู่ในเต้นท์เพราะไม่อยากเจอใครบางคน แต่คนๆนั้นก็ตามมาอยู่ดี
    "ก็ไอโซ่อะดิ จู่ๆก็......"

    End Ken's Part

    15 นาทีก่อน (ทบทวนความจำจากตอนที่แล้วหน่อยนะ ><)
    หลังจากเคนได้ขอตัวออกไปจากวง เจย์ก็ขอตัวไปนอนเพราะเจย์รู้สึกไม่ค่อบสบายซึ่งแน่นอนโอ๊ตก็ตามไปด้วย เลยเหลือที่โซ่และนิวที่รู้สึกอยากร้องเพลงต่ออีกสักหน่อย
    "นิวอยากร้องเพลงอะไรอีกมั้ย เดี๋ยวโซ่เล่นให้ :)"ร่างสูงเอ่ย (สายตาเราโซ่สูงกว่านิวนะะะ ><)
    "แล้วแต่โซ่เลยล่ะ ฮ่าๆ"นิวตอบด้วยท่าทีเขินๆ
    "โซ่ว่าต้องตามใจคนร้องมากกว่าน้าาา"และโซ่ก็ขยิบตาอีกครั้ง
    "สภาวะทิ้งตัวละกัน -3-"
    "โอเคคร้าบบบบ"สิ้นเสียงร่างสูงก็เริ่มบรรเลงอย่างหวานหยด ทำให้ร่างบางที่นั่งอยู่ใกล้ๆแอบยิ้มขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
    "ในเมืองเล็กๆ ที่มีผู้คนอยู่มากมาย จะมีบ้างไหมสักคนที่มองมาหาฉัน
    คล้ายโลกนี้ไม่มีใครอยู่ มีฉันคนเดียวที่ต้องคู่ อยากอยู่ด้วยกันนับวันจากนี้ไป
    " ร่างเล็กขับร้องเรื่อยๆด้วยเสียงชวนเคลิ้บเคลิ้มและเป็นสาเหตุที่ทำให้เผลอหันมาสบตา "ในเมืองเล็กๆ ที่มีผู้คนอยู่รอบกาย จะมีบ้างไหมสักคนที่ทำให้เรื่องร้าย ฉันกลายเป็นเรื่องที่ยิ้มได้ ได้คิดและเริ่มชีวิตใหม่
    สบตาทีไรสดใสได้ทุกที  อยากมีไว้ใครสักคนที่ยืนข้างๆ กัน อยากจะมี เวลาดีๆ กับคนนั้น
    "เมื่อร่างบางร้องไปเรื่อยๆ ท่อนฮุกก็ถูกแย่งร้องโดยเพื่อนสนิทของเขา
    "อยากตกอยู่ในสภาวะทิ้งตัว อยากทิ้งทั้งตัวและหัวใจ กับใครสักคนหนึ่ง คงต้องมีอยู่ แต่ก็ไม่รู้จะได้เจอกันจากมุมไหน  อยากตกอยู่ในสภาวะทิ้งตัว  จะไม่มามัวยืนมองให้เสียเวลา  จะดึงเธอเข้ามากอด และทิ้งตัวลงที่ตัก  และจะหยุดพักหัวใจของฉันไว้  ที่ไหล่ข้างซ้ายของเธอตลอดไป"
    http://www.youtube.com/watch?v=8ZmYV3h_fiY
    ด้วยบรรยากาศ (?) + ความรักที่มีอยู่ในใจของทั้งสองเป็นทุนอยู่แล้วจึงทำให้ทั้งสองค่อยๆสบตา จู่ๆร่างสูงก็เชยคางร่างบางขึ้นและประกบปากด้วยความรู้สึกโหยหามากมาย ความรู้สึกอดกลั้นมานาน ทั้งโซ่และนิวเคลิ้บเคลิ้มกับการกระทำนั้นจนนิวรู้สึกตัวอีกครั้ง ร่างบางผลักร่างสูงออกก่อนที่จะวิ่งไปที่เต้นท์ของเคน โดยหารู้ไม่ว่าเขาทำให้คนๆนั้นรู้สึกผิดและท้อ รวมถึงความเข้าใจที่ว่า...
    "นิวคงไม่ได้รู้สึกอะไรับโซ่สินะ ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะนิว"เขาเอ่ยกับตนเองเบาๆ

    ถัดมาปัจจุบัน 
    "โหววววววว ที่มึงเล่านี่ตริงปะวะนิว -*-" เคนพูดพลางยิ้มล้อเลียนผม เอ๊ะนี่ที่ผมผลักมันอย่างนั้นมันจะเข้าใจผิดมั้ยนะ แล้วมันทำอย่างนั้นทำไมล่ะ คงแค่เพราะว่าบรรยากาศเป็นใจเท่านั้นแหละ!
    "อื้อ ทำไมกูต้องโกหก มาบอกแค่นี้แหละ -3- กูเขินนี่นาเลยหนีมาก่อน มึงดูหน้ากูดิ ไม่เห็นยังรู้อะว่าจะแดงขนาดไหน"
    "เออ ใช่ พูดถูกแดงมากๆ 55555"
    "โหยยย ไปเล่า กูง่วงละ"
    "หึหึ ระวังไอโซ่จะเข้าใจผิดนะ ทำซะอย่างนั้น"เคนเตือนผมด้วยความหวังดี (?)
    "เออหน่า -*-"

    Soo's Part
    เฮ้ออออ ทำไงดีวะ ผมล่ะหงุดหงิดตัวเองจริงๆเชียวที่ทำอย่างนั้นลงไป นิวคงจะโกรธมาก ผมคงจะเสียเพื่อนสนิทของผมไปจริงๆละทีนี้ T^T
    "อ่าว โซ่ยังไม่นอนหรอ"เสียงหวานที่ผมรอคอยก็มาแล้วครับ ผมจะไปนอนยังไงลงล่ะอย่างนี้
    "ยังน่ะ ก็รอนิวกลับมา เอ่อ คือ โซ่ทำอะไรให้ลำบากใจก็ต้องขอโทษด้วยนะ คือว่าโซ่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้นเลย" ผมพรั่งพรูความรู้สึกผิดออกไป "คือ โซ่ชอบนิวนะ ชอบมานาน"
    "เอ่อคือ..."นิวพูดตะกุกตะกัก
    "ก็มีแค่นี้แหละนะที่จะบอก นิวจะรักหรือไม่รักก็ไม่เป็นไร :)"
    "ที่จริงแล้ว นิวน่ะ..... "



     

    คำตอบจากปากของนิวจะเป็นอย่างไร
    ต้องติดตามตอนต่อไป..
    และแล้วหลังจากพรุ่งนี้จะไม่ค่อยว่างแล้วด้วย
    อาจจะมาอัพทีละ 50% นะคะ

    ฝากกลุ่มมมม มาพูดคุยติดตามการอัพฟิคกันได้ที่นี่!

     http://www.facebook.com/groups/460970777257197/




     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×