คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [7] noticeable (แร็คเตอร์ Talk)
[7] noticeable (แร็คเตอร์ talk)
เฮ้อ~ ผมว่าช่วงนี้ผมดวงตกแน่เลยครับว่ามั้ย? J เปิดประตูมาดันเจอมือเล็กๆของใครก็ไม่รู้ฝาดเข้าให้เลย - -^ กวนตีนก็กวนตีน หรือผมกวนตีนกว่า(?) แถมเจ้าเด็กนั้นยังบอกอีกว่า จะมาอยู่กับผมอีกต่างหาก.... งานนี้มีเคลียร์หน่อยแล้วครับ
“กูจะโทรไปเคลียร์กับแม่...” ผมบอกปัดๆไปก่อนที่จะกดเบอร์ของแม่ เห็นมันมองผมแบบสงสัยขนาดนั้น นี่ถ้าไม่บอก มันคงจุกอกตายอะครับ-_-
“ฮัลโหล จ้ะ...”
“แม่ครับ เด็กคนนั้นทำไมมาก่อนกำหนดครับ?...” ยังไม่ได้ถามสารทุกข์สุกดิบอะไรผมก็เล็งคำถามใส่แล้ว...
ผมไม่ชอบอะไรยุ่งยาก ด้วยสิ........
อย่างงี้หรือเปล่านะที่ เจ้านั้นมันจะคิดว่าผมเป็นคนเงียบๆ เพราะผมจะเย็นชาเมื่อเวลาอยู่กับผู้ใหญ่ มันน่าเบื่อนี่ครับคนแก่เนี้ย J หลังจากนั้นมัน คงรู้แล้วหล่ะว่า มันคิดผิด!
“อ่อ...คือ..” ยังไม่ทันที่ท่านจะพูดอะไรต่อ ผมก็ขอขัดสักหน่อยเถอะ// “ไหนบอกว่าเป็นเด็กนอก แล้วเจ้านั้นมันบอกผมว่า ไม่เคยไปเรียนนอกไงครั้บ?” ผมต้องการคำตอบที่เร็วที่สุด ไม่ชอบอะไรค้างคา(?)
“จ้าๆ ก็พ่อกับแม่เค้า มีธุระด่วนเลยไปก่อนกำหนดจ้ะ ส่วนเรื่องเด็กนอกนี่ เด็กคนนั้นเค้าก็เคยไปเรียนที่สวิซเมื่อก่อนนี่ หรือแม่พูดอะไรผิดไปหรอ....” เอ่อ...แม่ครับ... ผมว่า เรื่องแบบนี้ ผมเก่งแล้วนะครับ แต่นี่..ผมยกให้แม่เป็นที่หนึ่งเลย....(เชื้อเดียวกัน-,.-)
“ครับ ผมแค่มาถามเพื่อความแน่ใจ งั้นลาละครับ..”
“จ้าา.. แต่แม่ว่าเด็กคนนั้นหน่ะ น่าสนใจดีนะ ฮิฮิ ลูกอย่าให้พลาดล่ะ.... บ๊ายบาย^0^/”
“มะ....แม่ครับ..”
ตู๊ด ตู๊ด.....
น่าสนใจงั้นหรอ.....
หึ! ผมกระตุกยิ้มที่มุมปากครั้งหนึ่งก่อนที่จะลงไปนั่งบนโซฟา เพื่อรอไอตัวเล็กมัน....
ผมก็ไม่ได้พิศวาสผู้ชายนักหรอกครับ แต่ที่ผมกำลังทำอยู่ มันก็ได้ทุกเพศนั้นแหละ(?) บางที ผมว่าไอตัวเล็กมันน่า จะเพิ่มสีสันที่จืดชืดของผมก็เป็นได้นะ
“เห่ย!!! เดี๋ยวเด้ แม๊!!!!!!!” จะตะโกนหาอะไรวะ-_- ผมว่าแม่มันก็น่าจะให้อยู่นั้นแหละ....
คนตรงหน้า วางสายลง แล้วหันมามองผมพลางพูดว่า... “กูจะไปอยู่กับเพื่อน!” ไปอยู่กับเพื่อนงั้นหรอ...ผมเลิกคิ้วให้ขย่นลง
“มึงชื่อไร?” ขอดูอีกหน่อยละกัน..
“ชะ ชินเร..” ชินเร... หึ! คนตัวเล็กทำหน้านิ่วก่อนที่จะหันมาถามผมต่อ
“แล้วมึงละ?!”
“แร็คเตอร์” มันก็ทำหน้ายุ่งอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะหยิบกระเป๋ามาไว้ข้างตัว...
ผมเหลือบมองนาฬิกาแวบหนึ่ง ปาเข้าไป 5 โมงแล้วหรอเนี้ย... ไอ ‘พาร์ค’ คงด่าตาย...
ผมหยิบเสื้อนอกก่อนแล้วกำลังจะเดินออกไปจากประตู...
“เห้ยย!! กูจะไปอยู่กับเพื่อนกู๊!!!”
“มึงไม่มีสิทธิ์ จะไปไหนถ้าเจ้าของห้องไม่อนุญาต!”
“อ่าวว พูดงี้สวยยยย” มันยักคิ้วให้(อีกแล้ว) น่าหมั่นไส้ซะจริง หึหึ!
ผมปล่อยมือจากลูกบิดประตู แล้วเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กเรื่อยๆ มันก็เริ่มถอยไปที่ละก้าวด้วย เช่นกัน...
ตึก!
คนแคระตรงหน้า หน้าซีดเผือก.. หันไปมองข้างหลังก็พบว่า ตนอยู่ติดกำแพงแล้ว... มันจะรู้มั้ย ว่าแม่งทำหน้าโคตรน่าแกล้ง.......
ผมวางแขนซ้ายไปที่กำแพงข้างหลัง แล้วใช้แขนขวาจับที่คางของคนตัวเล็กให้เชิ่ดออก......
ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่า ยังไม่เคย... (แอ๊ะๆ-..-)
รู้ได้ไงอะหรอ?.... อ้อ! ผมชำนานละมั้ง(ฮา) แหม-_- ดูหน้ามันด้วยสิครับ ลนลานเหงื่อเกือบแตกเลยมั้งนั้น ตอนนี้หน้ามันเป็นไก่ต้มซีดไปแล้วว...
ใครที่หลงมายังถ้ำเสือก็ยากที่จะได้ออกไป.... และผมจะให้มันได้รู้....
ใครก็ตามที่หลงเข้ามาหาผม... มันจะต้องเป็นของเล่นของผมไปตลอดชีวิต!!!!!!!!!!
ตามนี้นะครับ ชินจัง.... J
-EnD-
…………………………………………..
……………………………….
…………………….
……………
…
#ฮาโหล(เอากี่โหล?)-_- //แปก
จบไปอีกตอนล้าววว~
ตอนนี้เป็นบทพระเอกพากท์ไม่รู้จะ
โดนใจกันบ้างหรือเปล่าเป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะ> <
______________________________________________________
ความคิดเห็น