ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fascination Host ‘ โทษนะเสน่ห์มึงเยอะไปไหน. [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #4 : [3] เรื่องค้างคาที่ไม่อาจลืม...

    • อัปเดตล่าสุด 7 ธ.ค. 55


    [3] เรื่องค้างคาที่ไม่อาจลืม...


    ครึ่งชั่วโมงก่อน... (สนทนาที่คุยกันค้างเอาไว้(?))

     

                แต่หม่าหม้า ชินไม่รู้จักเค้าเลยนะครับ!’  จะยังไงก็เถอะแต่ว่า ผมอยาก หลี่สาวครับ   -/\-

       

                ก็ไปทำความรู้จักไงจ้ะ! แกยังจะกลัวอะไรอีก?

     

              ‘แต่มันไม่ใช่ของผมนี้ครับ ยังไงก็ไม่ชินที่จะให้ไปอยู่กับ...ผมยังพูดไม่ทันขาดคำ(อีกแล้ว) หม่ามี๊ก็พูดขัด(อีกแล้ว) // แม่ก็บอกแกแล้วไงว่าเค้าหนะไม่ค่อยอยู่คอนโด ก็แค่ไปทำความรู้จักไว้ ก็ไม่เสียหายอะไรนี่ แกก็เหมือนอยู่คนเดียวนั้นแหละ

     

              ร่างเล็กคิดทบทวนคำพูดของมารดาอย่างถี่ๆ เพราะผู้เป็นเสาหลักของบ้านนั้นใช่จิตวิทยาใช่ย่อยที่ไหน ซึ่งเจ้าตัวก็รู้ดี ถึงได้คิดไปคิดมาแบบนี้!

      

         ไปแค่ให้เค้ารู้จักเราเฉยๆ ไม่มีไรมาก...

         เค้าไม่ค่อยอยู่คอนโด เราอยู่คนเดียว...

         เค้าคงไม่ค่อยเรื่องมาก เป็นคนเงียบๆหรอ(?)...

         ใกล้มอ... ใกล้ผับ ใกล้ที่ทำมาหากิน....

     

     อย่างงี้ก็แจ่มอ่ะดิ!......

     

                ผมรู้ว่าคอนโดของมันอยู่แถวผับที่เพื่อนของผมชอบโทรชวนไปที่นั้นประจำครับ แล้วผมจะรีรออะไรล่ะ! ในเมื่อใกล้ที่ทำมาหา(เหล้า)กินอย่างนี้ ฮ่าๆ เสร็จผมละครับ

     

       แต่ที่ผมค้างคาใจก็มีอีกเรื่องนะครับ....

     

       วันๆออกไปทำไรไม่รู้ข้างนอก ไม่ค่อยอยู่กับคอนโดหรอก....

     

                คำพูดของผู้เป็นแม่ได้หลั่งออกมาจากสมอง ชินเรใช้ตรรกะอย่างมากในการแกะคำพูดของผู้เป็นแม่ที่เคยบอกกับเจ้าตัวไว้ (จะด่าว่าโง่นั้นแหละ-_-!)

     

                 ออกไปทำอะไรข้างนอกตอนดึกๆทุกวัน.......

     

                 แถมยังไม่ชอบกลับมานอนบ้านอีก.......

     

                 ขายตัว.......

     

                เห่ย!!!! ไม่หรอกมั้งไอ้ชิน อย่าคิดมากสิวะ เค้าจะไปขายตงขายตัวอะไรก็ไม่เกี่ยวกับแกนะเว้ยยยยยย!”

     

                หลังจากที่ใช้ตรรกะอันน้อยนิดของตัวเองจนได้ข้อสันนิธานมาได้ ชินเรผู้น่าสงสารถึงกลับความบ้าแถบจับ..

     

                ใช่ๆ ก็ไม่เกี่ยวกับเรานี่ไง แต่เค้าไม่ค่อยมีเพื่อนนิ รู้สึกจะเป็นคนเย็นชาด้วยนิหว่า.....ละ แล้วถ้ามันจับกูไปขายหล่ะ!!” เอาแล้วไงชั้น!! ไม่อยากจะขายอะไร(?)ตอนนี้นะเว่ย T^T

     

                ไอเตี้ยเอ้ย...ชินเร เกิดอาการฟุ่งซ่าน คุยคนเดียวจนกระทั่ง....

     

      ปิ๊นนนนนนนนนนนนน ปิ๊นนนนนนน~

     

                เสียงบีบแตรรถของผู้เป็นมารดาได้ดังขึ้น เสียงรถที่โค.ตร จะแสบแก้วหูแล้ว ยังทำให้ชินเร ตกใจจนอยากจะกระโดดออกนอกหน้าต่างเลยทีเดียว..... ใช่แล้ว...

     

                เขายังทำใจไปไม่ได้ !!!!

    ………………………………

    …………………

    …………

    ……..

    …..

    .

     

                โอ้ยย.. แม่จะรีบมารับผมทำไมครับบบ! ชินเรคนนี้อยากต๊าย..ตอนแรกก็อยากจะไปอยู่หรอก แต่ทำไมผมต้องมาคิดเรื่องแบบนี้? ตอนนี้ด้วยวะเนี้ย?....

     

                ร่างเล็กๆที่กำลังรูดซิบปิดกระเป๋าของตัวเองอย่างเงียบๆ เพราะในใจเขานี้ .... กำลังทำใจอยู่ไงครับ!!

     

              “ชินเก็บของเสร็จยังลูกกกกก~.....เสียงของอาเจ้ เอ้ย ท่านแม่ ดังมาจากหน้าบ้าน(เสียงคนหรือโข่ง-3-)

     

                ชินเรเดินออกจากห้องของตัวเองตามบัญชา แล้วให้แม่บ้านอีกคนหิ้วสับเพเหละลงมาให้  ตอนนี้เจ้าตัวเดินลงมาช้าๆ อย่างกับคนตายซากเลยทีเดียว....

     

     

      ปัง!

     

                คนขับรถปิดกระตูให้คนที่นั่งเหม่อลอยถึงกับสะดุ้ง(ประตูแถบหลุด) โอเค ตอนนี้รู้แล้วว่าไม่ใช่ความฝัน.......

     

                แต่นี้คือ....สวรรค์แถมโคตรนรกเลยตั่งหาก!!

     

    ----------------------------------

    -----------------------

    ----------------

    ---------

    ---

     

     

    -EnD-

    ____________________________________

    555.จบไปอีกตอนแล้วน้า-,- ก็ไม่มีไรมากหรอก
    เม้นหน่อยสิT_T มันสั่นไปมั้ยนะ 6 หน้าแล้วเนอะ



    ไปดีกว่า บายน้า~ :3


                                   



     



     

    THE★ FARRY
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×