คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [1] Just a Dream.
[1] Just’ a Dream.
จิ๊บ จิ๊บ ~
เสียงนกร้องยามเช้ากับอากาศที่แสนจะเย็นสบายโดยไม่ต้องพึ่งเครื่องปรับอากาศใดๆ น้ำนางเอก(?)//เกี่ยวมั้ย ‘ชินเร’ เด็กหนุ่ม แสนโมเอะ(?) กำลังนอนหลับใหลอยู่ในห้องนอนของตัวเองอย่างมีความสุข
..........................
……………………
……………
……..
…
.
‘เร เร’ เสียงเล็กๆที่หวานหูดังเข้ามาในโสตประสาทของชิน คงจะเป็นเสียงของหญิงสาวผู้งดงาม (?)
‘หืม...’ ร่างเล็กที่หลับใหลอยู่บนเตียงนอนนั้นค่อยๆปรือตามองด้วยความงัวเงียเป็นที่สุด....
‘เร จ้ะ ไปเดินเล่นกันเถอะ~’ ชินเรมองไปยังทัศนียภาพรอบตัว นี่มันอะไรกัน...เค้าควรนอนอยู่ในห้องไม่ใช่หรอ.... แต่นี่มันอะไรก๊านทำไมเค้ามานอนอยู่บนชายทะเลแสนสวนแบบนี้ได้… ‘เร จ้ะ เร้!’ หญิงสาวสะกิดชินเรน้อยๆเพื่อเป็นการกระตุ้นให้เจ้าตัวรู้สึกตัว
ชินมองคนตรงหน้าด้วยสายตาเหลือเชื่อ มองร่างบางๆตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า! มองเธอรวมๆแล้วจัดว่าเป็นคนที่สวยมากคนหนึ่ง เธอเป็นใคร... นางฟ้าหรอ... ทำไม... คำถามมากมายไหลเข้ามาในหัวของเค้าอย่างมากมาย
‘ฮิฮิ อย่ามองฉันแบบนี้สิจ้ะ นี่ เราไปเดินเล่นกันเถอะ~’ หญิงสาวพูดอย่างขำๆพลางเขินเพราะเจ้าตัวเล่นมองตนแบบนี้
‘ห่ะ...เอ่อ ไปสิไป’ ชินน้อยผู้โง่เขลายังคงเด่อๆด๊าๆไม่รู้เรื่องอะไร ‘ทะ..เธอ เป็นใคร?...’ใช่เธอเป็นใคร... เรื่องนี้มันวายไม่ใช่เร๊อะ!
‘ฉันก็..ฉันชื่อ..เอ่อ ชั่งมันเถอะ ฉันหนะอยู่รอบตัวนายเสมอนั้นแหละ’ สาวน้อยพูดแกมขำเล็กๆขำน่ารักอะ... คงจะไม่ใช่วายแล้วหล้ะ...
สาวร่างเล็กๆจับมือชินเรผู้บอบบาง(?) วิ่งไปยังริมชายทะเลอย่างมีความสุข พลางเดินไป สาดน้ำกันไป เก็บหอยกันไป-.-
‘เร ดูหอยรูปนี้สิ สวยชิมิล่า~’ หญิงสาวหยิบเปลือกหอยเซลล์สีไข่มุกสว่างขึ้นมาให้ชินเร...
‘อืม สวยดี’ เปลือกหอยสีนี้เป็นสีที่เค้าชอบมากเธอรู้ได้ยังไง?
‘งั้น ฉันให้เรน้ะจ้ะ’ เธอพูดพลางเอาเปลือกหอยมาใส่ไว้บนหัวผม - -?
‘เห่ย เอามาไว้บนหัวทำม๊ายย!’
‘ทำไมอะ น่ารักดีออก ฮิฮิ’ น่ารักตรงไหนฟ้าา-0-……
‘ไม่เอา เอาออกไปเลย!’ หนุ่มตัวเล็กสะบัดมือของสาวร่างเล็ก (กว่า) อย่างเผลอสติของตัวเอง หญิงสาวผงะทันทีที่เจ้าตัวตะโกนออกมา...
พลืบ!!!
‘อ๊ะ! 0.0’ นางฟ้าครางเสียงเนื่อยๆก่อนจะหงายเกลงไปข้างล่าง หัวใจตกไปถึงตาตุ่มก่อนที่เธอจะหงายเสียอีก
‘เหวอ~ ตุ้บ!-0-’ เจ้าชายผู้บอบบางขี่ม้าขาวมาช่วยเจ้าหญิงไว้ได้ทันท้วงที มือใหญ่ๆของเจ้าชายเคะ(?) ได้โอบอุ้มร่างน้อยๆของเธอไว้อย่างสมดุลมือ (อีหื่น) ใบหน้าของทั้งสอง จ้องหน้ากันอย่างช้าๆ แววตาผู้น่าค้นหา..ตอนนี้ใบหน้าของเจ้าชายและเจ้าหญิง ห่างกันเพียงคืบหนึ่งเท่านั้น .... (กรี๊ดดด-/////-) เยส! เรื่องนี้มันไม่ใช่วาย(?)
เจ้าชายผู้ไม่อาจจะหักห้ามใจได้อย่างที่สมกับฐานะของตนเอง(?) ค่อยๆเลื่อนริมฝีปากอันบางเฉียบสีกุหลาบแดง ลงมาที่ปากบางชมพูระเรื่อ นั้นอย่างช้าๆ เหมือนดั่งกาลเวลาจะมีเพียง2คน... เพียงแต่...
โครม!!!!
พายุดั่งสึนามิค่อยๆก่อตัวขึ้นมา ที่ทะเลแสนงาม น้ำทะเลค่อยๆ ไหลลงไปสู่ก้นทะเลอย่างรวดเร็ว พลั้นที่พร้อมจะ ตีกลับมาได้ทุกเมื่อ... เจ้าชายผู้ตื่นจากภวังค์มองนางฟ้าที่ตนจะมอบจุมพิตให้กลับกลายเป็น หยดน้ำทิพย์ และไหลลงไปยังทะเล ที่กำลังจะตีกลับมาอยู่ลอมล่อ...
‘เหี้ยยยยยยยยยยย!!’ สึนามิ๊ 0o0 มันมาได้ยังไงฟ้า? เจ้าหญิงไปหน๊ายยยยย?? (ยังจะคิดอีก หนีน้ำท่วมก่อนดีมั้ย?)
ยังไม่ทันที่จะได้ซักถามอะไรต่อ น้ำมหึมาที่เรียกว่า สึนามิ นั้นได้พลัดไอเตี้ย เอ้ย เจ้าชาย ไปเสียแล้วว...
ตู้มม!!! (เสียใจด้วยนะ คงจะใช่วายแล้วหละ-,.-)
…………………………
………………….
……..
..
.
.
- โอเย่! อันนี้แต่งค้างไว้ในบีบีแบบสดๆเลย -,.-
ไปงานแต่งงานมา เลยได้ไอเดียหน่อยนึง(มั้ง)
บทนี้ จะเข้าใจกันมั้ยอ่ะ? เข้าใจแฃ้วบอกนะ ;w;
$ขอบคุณที่อ่าน
___________________
ความคิดเห็น