ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fascination Host ‘ โทษนะเสน่ห์มึงเยอะไปไหน. [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #2 : [1] Just’ a Dream.

    • อัปเดตล่าสุด 3 ธ.ค. 55


     [1] Just’ a Dream.


            จิ๊บ จิ๊บ ~

               

                เสียงนกร้องยามเช้ากับอากาศที่แสนจะเย็นสบายโดยไม่ต้องพึ่งเครื่องปรับอากาศใดๆ น้ำนางเอก(?)//เกี่ยวมั้ย  ชินเรเด็กหนุ่ม แสนโมเอะ(?) กำลังนอนหลับใหลอยู่ในห้องนอนของตัวเองอย่างมีความสุข

     

    ..........................

    ……………………

    ……………

    ……..

    .

     

              ‘เร เรเสียงเล็กๆที่หวานหูดังเข้ามาในโสตประสาทของชิน คงจะเป็นเสียงของหญิงสาวผู้งดงาม (?)

     

                หืม... ร่างเล็กที่หลับใหลอยู่บนเตียงนอนนั้นค่อยๆปรือตามองด้วยความงัวเงียเป็นที่สุด....

              ‘เร จ้ะ ไปเดินเล่นกันเถอะ~’ ชินเรมองไปยังทัศนียภาพรอบตัว นี่มันอะไรกัน...เค้าควรนอนอยู่ในห้องไม่ใช่หรอ.... แต่นี่มันอะไรก๊านทำไมเค้ามานอนอยู่บนชายทะเลแสนสวนแบบนี้ได้ เร จ้ะ เร้!’ หญิงสาวสะกิดชินเรน้อยๆเพื่อเป็นการกระตุ้นให้เจ้าตัวรู้สึกตัว

     

                ชินมองคนตรงหน้าด้วยสายตาเหลือเชื่อ มองร่างบางๆตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า! มองเธอรวมๆแล้วจัดว่าเป็นคนที่สวยมากคนหนึ่ง เธอเป็นใคร... นางฟ้าหรอ... ทำไม... คำถามมากมายไหลเข้ามาในหัวของเค้าอย่างมากมาย

     

                ฮิฮิ อย่ามองฉันแบบนี้สิจ้ะ นี่ เราไปเดินเล่นกันเถอะ~’ หญิงสาวพูดอย่างขำๆพลางเขินเพราะเจ้าตัวเล่นมองตนแบบนี้

     

                ห่ะ...เอ่อ ไปสิไปชินน้อยผู้โง่เขลายังคงเด่อๆด๊าๆไม่รู้เรื่องอะไร ทะ..เธอ เป็นใคร?...ใช่เธอเป็นใคร... เรื่องนี้มันวายไม่ใช่เร๊อะ!

     

              ‘ฉันก็..ฉันชื่อ..เอ่อ ชั่งมันเถอะ ฉันหนะอยู่รอบตัวนายเสมอนั้นแหละสาวน้อยพูดแกมขำเล็กๆขำน่ารักอะ... คงจะไม่ใช่วายแล้วหล้ะ...

     

                สาวร่างเล็กๆจับมือชินเรผู้บอบบาง(?) วิ่งไปยังริมชายทะเลอย่างมีความสุข พลางเดินไป สาดน้ำกันไป เก็บหอยกันไป-.-

     

              ‘เร ดูหอยรูปนี้สิ สวยชิมิล่า~’ หญิงสาวหยิบเปลือกหอยเซลล์สีไข่มุกสว่างขึ้นมาให้ชินเร...

     

                อืม สวยดีเปลือกหอยสีนี้เป็นสีที่เค้าชอบมากเธอรู้ได้ยังไง?

     

                งั้น ฉันให้เรน้ะจ้ะเธอพูดพลางเอาเปลือกหอยมาใส่ไว้บนหัวผม - -?

     

              ‘เห่ย เอามาไว้บนหัวทำม๊ายย!’

     

              ‘ทำไมอะ น่ารักดีออก ฮิฮิน่ารักตรงไหนฟ้าา-0-……

     

                ไม่เอา เอาออกไปเลย!’ หนุ่มตัวเล็กสะบัดมือของสาวร่างเล็ก (กว่า) อย่างเผลอสติของตัวเอง หญิงสาวผงะทันทีที่เจ้าตัวตะโกนออกมา...

     

     

      พลืบ!!!

     

                อ๊ะ! 0.0’ นางฟ้าครางเสียงเนื่อยๆก่อนจะหงายเกลงไปข้างล่าง หัวใจตกไปถึงตาตุ่มก่อนที่เธอจะหงายเสียอีก

     

                เหวอ~ ตุ้บ!-0-’ เจ้าชายผู้บอบบางขี่ม้าขาวมาช่วยเจ้าหญิงไว้ได้ทันท้วงที มือใหญ่ๆของเจ้าชายเคะ(?) ได้โอบอุ้มร่างน้อยๆของเธอไว้อย่างสมดุลมือ (อีหื่น) ใบหน้าของทั้งสอง จ้องหน้ากันอย่างช้าๆ แววตาผู้น่าค้นหา..ตอนนี้ใบหน้าของเจ้าชายและเจ้าหญิง ห่างกันเพียงคืบหนึ่งเท่านั้น .... (กรี๊ดดด-/////-)  เยส! เรื่องนี้มันไม่ใช่วาย(?)

     

                เจ้าชายผู้ไม่อาจจะหักห้ามใจได้อย่างที่สมกับฐานะของตนเอง(?) ค่อยๆเลื่อนริมฝีปากอันบางเฉียบสีกุหลาบแดง ลงมาที่ปากบางชมพูระเรื่อ นั้นอย่างช้าๆ เหมือนดั่งกาลเวลาจะมีเพียง2คน...  เพียงแต่...

     

    โครม!!!!

     

              พายุดั่งสึนามิค่อยๆก่อตัวขึ้นมา ที่ทะเลแสนงาม น้ำทะเลค่อยๆ ไหลลงไปสู่ก้นทะเลอย่างรวดเร็ว พลั้นที่พร้อมจะ ตีกลับมาได้ทุกเมื่อ... เจ้าชายผู้ตื่นจากภวังค์มองนางฟ้าที่ตนจะมอบจุมพิตให้กลับกลายเป็น หยดน้ำทิพย์ และไหลลงไปยังทะเล ที่กำลังจะตีกลับมาอยู่ลอมล่อ...

     

                เหี้ยยยยยยยยยยย!!’ สึนามิ๊ 0o0 มันมาได้ยังไงฟ้า? เจ้าหญิงไปหน๊ายยยยย?? (ยังจะคิดอีก หนีน้ำท่วมก่อนดีมั้ย?)

     

                ยังไม่ทันที่จะได้ซักถามอะไรต่อ น้ำมหึมาที่เรียกว่า สึนามิ นั้นได้พลัดไอเตี้ย เอ้ย เจ้าชาย ไปเสียแล้วว...

               

        ตู้มม!!!  (เสียใจด้วยนะ คงจะใช่วายแล้วหละ-,.-)

     

    …………………………

    ………………….

    ……..

    ..

    .

    .       

     

               

         

             
    -
     โอเย่! อันนี้แต่งค้างไว้ในบีบีแบบสดๆเลย -,.-
    ไปงานแต่งงานมา เลยได้ไอเดียหน่อยนึง(มั้ง)
    บทนี้ จะเข้าใจกันมั้ยอ่ะ? เข้าใจแฃ้วบอกนะ ;w;
                                                            $ขอบคุณที่อ่าน 



     

     
    ___________________


     

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×