Mysterious Castle - Le grá

ลำดับตอนที่ #1 : Carol of the Bells

* เขียนไว้แค่สั้นๆนะคะ เนื่องจากเป็นตัวละครเสริมในนิยายตัวเอง และขี้เกีย--แค่ก

❛  ความทะเยอทะยานที่มากเกินกว่าเหตุมักหวนคืนนำมาสู่หายนะ นั่นคงเป็นหนึ่งคำเปรียบเปรยที่สามารถใช้กับเขาได้

หากทว่า แม้จะพบเจอกับความผิดพลาดที่ยากจะยอมรับ ตัวเขาก็เข้มแข็งและกล้ามากพอที่จะทำบางอย่าง บางอย่างที่ดึงชีวิตเขาลงสู่หุบเหว กระนั้นชายหนุ่มก็ยังยอมรับ หารู้ไม่ นั่นก็เป็นความทะเยอทะยานมั่นใจเกินกว่าเหตุเหมือนกัน ❜

Profile
                                                               Original Character From fiction ; The Desire

“ มันเป็นชีวิตของฉัน ฉันเลือกเองได้ว่าจะทำอะไร แกเองก็เหมือนกัน ถ้าเลือกได้แล้วก็ไม่ต้องมาแตะต้องฉัน เพราะทางที่ฉันเลือก...ไม่มีแกอยู่ในนั้น ”

“ ถ้าแกคิดว่าตัวเองสามารถกดขี่คนอื่นได้ทั้งหมดล่ะก็... แกคิดผิดแล้ว ”

ชื่อ/นามสกุล : คลาร์ก ริคเกอร์ | Clark Ricker

ชื่อเล่น : คลาร์ก | Clark  [ เป็นชื่อที่สามารถเรียกได้ทุกคน และโดยปกติแล้วทุกคนก็เรียกเขากันแบบนี้ทั้งนั้น เขาไม่มีชื่อเล่นแบบอื่นอีก เว้นแต่จะมีคนตั้งให้เขาเอง ซึ่งเขาจะพอใจหรือไม่นั่นก็อีกเรื่อง... อ่า แต่ถึงไม่พอใจ ยังไงเขาก็ไม่ได้บีบบังคับให้เรียกตามที่ตัวเองต้องการหรอก เรียกได้ว่าไม่ค่อยสนใจเลยมากกว่า ขอแค่ให้เรียกแล้วรู้ตัวนั่นก็เพียงพอแล้วล่ะ ]

ความหมายของชื่อ : คลาร์ก แปลว่า ผู้คงแก่เรียน | ริคเกอร์ แปลว่า กองทัพไร้เทียมทาน | คลาร์ก ริคเกอร์ แปลว่า ผู้คงทนในการเรียนรู้ถึงความเป็นกองทัพอันไร้เทียมทาน

สัญชาติ : อเมริกัน

เชื้อชาติ : อเมริกัน

เพศ : ชาย

ลักษณะภายนอก : 

                  ชายกลางคนร่างสูงโปร่ง เจ้าของกลิ่นอายเยือกเย็นและบรรยากาศเงียบสงัด หากทว่ากลับเจอปนไปด้วยความกดดันและความน่าเกรงขามอย่างน่าประหลาดถึงแม้ว่าตัวเขาจะอยู่ในสถานะของชาวบ้านธรรมดา ๆ ก็ตาม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าบรรยากาศรอบ ๆ ตัวเขา รวมไปถึงรูปร่างหน้าตา มันค่อนข้างจะดูทระนง สูงส่ง และติดดื้อรั้นไม่ฟังใครไปบ้าง คลาร์กเป็นคนเยือกเย็น...มาก ๆ ดังนั้นแล้วแม้แต่คนในครอบครัวจึงไม่มีใครเคยเห็นเขายิ้มเลย ใบหน้าของเขานิ่งสนิทอยู่เกือบตลอดเวลา บ้างก็แสดงออกถึงความไม่พอใจเท่านั้น เขาเป็นแบบนี้มาตลอดจนคนรอบ ๆ ตัวคิดว่าเขาคงยิ้มไม่เป็น แต่กระนั้น ผู้คนที่เป็นชาวบ้านด้วยกันก็ไม่ได้นึกเคืองคลาร์กเรื่องนี้หรอก พวกเขากลับมองข้ามไปเพราะคิดว่าคลาร์กแสดงออกไม่เก่งมากกว่า ซึ่งบุคลิกอย่างคลาร์กที่เรียกได้ว่าเคร่งขรึม และเย็นชา กับคนต่างหน้าเขาก็ไม่ได้ลดเกราะลงเยอะแยะอะไรเหมือนกัน...ถือว่าเท่าเทียมล่ะนะ

                  คลาร์กมีส่วนสูงอยู่ที่177เซนติเมตร และน้ำหนักอีก66กิโลกรัม รูปร่างสูงโปร่งติดกำยำมีกล้ามเนื้อพอเหมาะ ดูราวกับเป็นนักกีฬา แต่คลาร์กก็ไม่ได้เป็นพวกชอบเล่นกล้ามอะไรขนาดนั้น ตัวเขาผอมลงไปหลังจากที่อายุมากขึ้น แต่เพราะการออกกำลังกายบ่อย ๆ ทำให้เขายังพอมีกล้ามเนื้อประปรายอยู่บ้าง (ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ลงพุงไปน่ะ) เขาเป็นคนผิวขาวจัดจนเกือบจะเรียกได้ว่าซีดเหมือนคนป่วยเป็นโรค โครงหน้ารูปไข่ไก่ ดวงหน้าคมคายเห็นสันกรามชัดเจน ผิวหน้าขาวสะอาด แต่กลับไม่ค่อยมีเลือดฝาดนัก (จนสามรถล้อเลียนได้เลยล่ะว่าหน้าเขาซีดเหมือนศพ--แต่ใครจะกล้าล้อนี่สิ...) ตัดกับเรือนผมสีดำขลับ ทรงผมรองทรงคลาสสิก สไตล์ลูกเรือหรือแบบทหารฝึกหัด (นึกภาพไม่ออกก็ลองเสิร์ชไปว่า Low Fade-Pompadour นะคะ ใกล้เคียงกับที่มโนไว้มาก ๆ เลยค่ะ) ที่มักจะถูกจัดทรงเสยขึ้นไปเพื่อเผยหน้าผากมน ซึ่งจริง ๆ แล้วคลาร์กทำไปเพราะความรำคาญผมที่ชอบปรกหน้าผากเท่านั้น ดวงตาของเขาเป็นฟ้าไพลิน ซึ่งเป็นจุดเด่นพอ ๆ กับมงกุฎของหน้าของคิ้วคมเข้มที่โค้งตัวดั่งคันศรพอเหมาะ จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากกระจับสีชาด (ซึ่งมันมักจะค่อนไปทางซีด ๆ ทำให้เขาดูเหมือนศพเข้าไปใหญ่) โดยรวมแล้ว ถึงแม้คลาร์กจะค่อนข้างมีอายุ แต่เขาก็อ่อนกว่าวัยเยอะ แถมยังแข็งแรงเอามาก ๆ ด้วย นั่นจึงเป็นหนึ่งสาเหตุ ที่ทำให้บางคนเข้าใจเขาผิดไปบ้าง ในเรื่องของอายุน่ะ...

                  การแต่งตัวของคลาร์ก ไม่มีสไตล์ที่ตายตัวนัก แต่ส่วนใหญ่ ก็มักจะเป็นเสื้อผ้าแบบเรียบง่ายโทนสีเข้ม ๆ ไม่ต้องโดดเด่น ไม่ต้องเว่อร์วัง ไม่ต้องมีเครื่องประดับ ตัวเขามักเน้นไปที่ความสะดวกในการเคลื่อนไหวมากกว่าการดึงดูดอยู่แล้ว แต่ยิ่งเป็นอะไรที่ทึบ ๆ สามารถพลางตัวได้ด้วยก็ยิ่งดีเหมือนกัน เพราะสิ่งเดียวที่เขาเกลียดก็คือเสื้อผ้าประหลาด ๆ สีหวานหรือโดดเด่นนั่นแหละ...มันน่าเกลียดจะตายไป

อายุ : 45ปี

อุปนิสัย : 

                  คลาร์ก ริคเกอร์ บุคคลที่ใคร ๆ ต่างก็บอกว่าเขาเป็นพวกเงียบขรึม เงียบมาก ๆ ถึงขั้นที่ว่าบางวันอาจจะไม่พูดอะไรออกมาเลยนอกจากจะส่งเสียงอือ ๆ อา ๆ ตอบรับก็เท่านั้น อีกอย่าง เขาเองก็ไม่ค่อยทักใครก่อนด้วย บวกกับไม่ค่อยมีใครกล้าเข้ามาทักเขาเหมือนกัน บุคลิกของเขามันไม่ชวนดึงดูดให้เข้าไปคุยด้วยเสียเท่าไหร่ นั่นยิ่งทำให้ทั้งวันคลาร์กยิ่งไม่ได้คุยกับใครเข้าไปใหญ่เลยล่ะ แต่ถึงอย่างนั้น คลาร์กก็ไม่ได้ดิ้นรนอยากพูดคุยกับคนอื่นเป็นว่าเล่นหรอก ตรงกันข้ามเลย เขามักจะปล่อยผ่านไป และไม่คิดอะไรเลยมากกว่า ถ้าอยากคุยกับเขาก็คุยได้ แต่เขาอาจจะไม่ได้คุยเก่ง จ้อเก่งนัก เรื่องนี้ก็ต้องทำใจยอมรับไว้ก่อนด้วย เพราะเดิมทีแล้วคลาร์กก็ไม่ใช่คนพูดเก่ง หรือไหลตามน้ำใครได้เลย ส่วนมากเขามักจะเงียบ หรือไม่ก็แสดงความคิดเห็นเป็นทางทีเท่านั้น ถ้าไม่มีอะไรจริง ๆ เขาก็ไม่เปิดปากพูดเรื่องไรสาระไปเรื่องหรอก และในอีกด้าน ถ้าไม่อยากคุยกับเขา ก็แค่ไม่ต้องเขามายุ่งกัน แค่นั้นก็พอแล้ว

                  โดยปกติแล้ว คลาร์กเป็นพวกที่ไม่ค่อยยิ้มนัก หรือมองในอีกมุม ก็ไม่เคยมีใครเห็นเขายิ้มเลยก็ว่าได้ ตัวเขานั้นค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง และไม่ค่อยอยากทำความรู้จักกับใครเอาซะเลยมากกว่า ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ปะทุร้ายออกมาตรง ๆ แต่ท่าทีที่เพิกเฉย เย็นชา และความเงียบงันรอบ ๆ ตัวของคลาร์กก็อาจชัดเจนอยู่แล้ว ว่าเขาทำตัวคล้ายกับหมาป่า ที่ไม่ค่อยจะเข้าสังคมมากนัก แต่ก็ไม่ได้ไปสร้างความเดือดร้อนอะไรให้ใคร คนรอบ ๆ ตัวคลาร์กเองก็ไม่ได้เกลียดเขาทุกคน และรู้จักเขาแค่เผิน ๆ ภายนอกเท่านั้น คนอย่างเขาน่ะ ความลับเยอะจะตายไป ต่อให้เป็นคนใกล้ชิด ก็ไม่สามารถล่วงรู้ได้ทั้งหมดอยู่ดี อีกทั้งยังไม่ชอบเผยอะไรให้ใครรู้อีกด้วย แม้แต่คนใกล้ชิด ก็ยังไม่รู้จักเขาดีด้วยซ้ำไป คลาร์กมักมีความลับกับทุกคน แต่ไม่ใช่ว่าเขาไม่ไว้ใจใครเลย มันแค่หมายความว่าคลาร์กต้องการความเป็นส่วนตัว บวกกับคิดว่า มันไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาจะต้องเข้ามายุ่งก็ได้ โดยสรุปแล้วมันก็มีทั้งความเป็นห่วง และเย่อหยิ่งคิดว่าตัวเองสามารถจัดการกับทุกอย่างได้ปน ๆ กันไปนั่นแหละ...

                  ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ตัวคลาร์กเองก็ไม่ได้ชอบสร้างศัตรูไปทั่วหรอก บางครั้ง มันก็แค่ก่อเกิดผุดงอกขึ้นมาเองโดยที่เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ซึ่งถึงยังไง คลาร์กก็ไม่ได้ใส่ใจนัก เขาไม่ได้ไปตามรังควานให้ใครเป็นมิตรกับตัวเองหรอก เรียกได้ว่าคงไม่มีวันที่เขาจะเดินตามหลังใครต้อย ๆ เป็นแน่ เขามักจะเชิดหน้าชูตา อย่างไม่ง้อใครเลยเสียมากกว่า ไม่ว่าจะมีศัตรูมากมายแค่ไหน แต่คลาร์กก็ยังไม่ลดละความถือตัว เย่อหยิ่ง และออกจะทระนงตนลงง่าย ๆ หรอก คนที่อยู่ในโลกของเขานั้นมีน้อยมากจนหยิบมือ และปัจจัยของคนที่จะได้เป็นหนึ่งในนั้น มันก็ไม่มีอะไรตายตัวเสียด้วย เพราะคลาร์กไม่เคยแสดงออกให้ใครรู้ ว่าตัวเขาชอบคนแบบไหนกันแน่ หรือมีทีท่าว่าจะกลัวคนแบบไหน คลาร์กปกปิดทุกอย่างกับทุกคน ถ้ามันไม่มีความเกี่ยวข้องพอที่พวกเขาจะต้องรู้ ก็อย่าหวังเลยว่าคลาร์กจะยอมเปิดปากบอกความลับของตัวเองให้ใครรู้เลย การจะบอกว่าเขาเป็นพวกปิดกั้นตัวเองออกมาจากคนอื่น ๆ มันก็ไม่ผิดอะไรหรอก... ก็เพราะถึงยังไง คลาร์กก็ไม่ได้แคร์อยู่แล้วนี่นา เขาไม่ได้ต้องการให้ใครมาเชิดชู ในขณะเดียวกัน ก็ไม่ได้นึกสนุก ชอบสร้างศัตรูเหมือนกัน พูดโดยรวม มันก็คงเหมือนกับว่าเขารักสันโดษ และเป็นไปได้ ก็อยากอยู่กับตัวเองให้ได้มากที่สุดนั่นแหละ

                  คลาร์กเป็นคนรักครอบครัว ถึงแม้ว่าจะมีบ้างที่โกรธเกลียดคนในสายเลือดตัวเองได้ แต่เจ้าตัวก็สามารถแยกแยะถูกผิดได้อย่างดีเยี่ยม ว่าอะไรควร หรืออะไรไม่ควร เขามองคนเก่ง และทำความเข้าใจกับเรื่องต่าง ๆ ได้ดี เพราะแบบนั้นจึงเข้าใจการกระทำของคนในครอบครัวตัวเองได้อย่างดีเสมอ ไม่ใช่ว่าเขาจะรู้ลึกถึงขนาดอ่านใจได้ แต่เป็นการทำความเข้าใจแบบเงียบ ๆ ไม่บุ่มบ่ามวู่วาม หรือลงมืออะไรไปเลยหรอก เห็นแบบนี้คลาร์กก็เป็นคนใจเย็น และไม่เกลียดใครมั่วซั่ว สำหรับเขาคนในครอบครัวก็เป็นเหมือนกับสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งนั่นแหละ ต่อให้เกลียดกันบ้าง แต่สุดท้ายแล้ว... พวกเขาเหล่านั้นก็เป็นคนในสายเลือดเดียวกับเขานี่นะ มันไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนโลกสวยอะไรหรอก แต่เป็นเพราะเขาเข้าใจต่างหาก เข้าใจในการกระทำของคนพวกนั้นจากการเรียนรู้ด้วตัวเองเลยล่ะ ความรู้สึกโกรธเกลียดที่มีต่อครอบครัวหรือคนในตระกูลตัวเองนั้นจึงเป็นเรื่องเล็กน้อยกว่าคนนอกตระกูลเยอะเลย เสมือนกับว่าเป็นแค่จุดด่างเล็ก ๆ ที่เขาเข้าใจดี ถึงจะไม่ชอบ แต่ก็มองข้ามไปได้ล่ะนะ

                  เขาไม่ใช่คนใจดีอะไรนัก แต่ก็ไม่ได้แล้งน้ำใจขนาดนั้นเช่นกัน ตัวคลาร์กแค่ไม่ได้ใจดีกับใครพร่ำเพรื่อเท่านั้น เขาเป็นคนฉลาด ดังนั้นจึงแยกออกค่อนข้างแม่น ว่าใครที่ควรดีด้วย หรือใครที่ควรเพิกเฉยและไม่จำเป็นจะต้องไปใส่ใจ ถึงยังไงก็เถอะ... เขาก็ไม่ได้เดาถูกไปซะทุกรอบ เพราะแบบนั้นเลยเลือกที่จะตัวเฉย ๆ เป็นกลางไปเสียมากกว่า ยังไงก็ตาม ส่วนมากแล้ว ในชีวิตประจำวันก็มีทั้งคนที่ชอบ และไม่ชอบในนิสัยของเขา บ้างก็เฉย ๆ ไปแล้ว ซึ่งถึงยังไงคลาร์กก็ไม่ได้สนใจนักหรอก ถ้าไม่ได้เข้ามาวุ่นวายอะไร เขาก็ไม่คิดที่จะไปวุ่นวายใครเหมือนกัน เขาเป็นคนรักสงบ แต่หากมีความจำเป็นจะต้องเคลื่อนไหวอันใด เขาก็จะทำอย่างเต็มที่เช่นกัน

ประวัติ : 

❛  ความทะเยอทะยานอันเป็นปริศนา ช่างน่าเวทนา แต่ก็น่าพิศวงในเวลาเดียวกัน ❜

                  อันที่จริงแล้วไม่เคยมีใครรู้ประวัติที่มาของคลาร์กแน่ชัดนัก นอกเสียจากคนกลุ่มเล็ก ๆ อย่างหมู่บ้านในเกาะเมาวีแห่งรัฐฮาวาย พวกนั้นรู้แค่ว่าคลาร์กเป็นคนจากตัวเมืองใหญ่ และตัดสินใจย้ายมาที่ฮาวายเพราะต้องการความสงบในการใช้ชีวิต ว่ากันว่าเขาเคยทำงานเป็นทหารมาก่อน แต่แล้วก็ลาออกมาเมื่อพบกับคาร่า เธอเคยทำงานเป็นทนายความมาก่อน และเหตุผลที่เธอถูกปลดออกนั่นก็เพราะความไม่พอใจของผู้มีอำนาจคนหนึ่ง มันเป็นเรื่องที่ใคร ๆ ต่างก็บอกว่าน่าเศร้า ในเมื่อทั้งคู่เคยใช้ชีวิตแบบพอมีพอกินมาก่อน แต่แล้วก็ต้องตกอับลงมา ปัจจุบันพวกเขาอาศัยอยู่ที่ฮาวายพร้อมกับลูกชายเพียงคนเดียว

                  คลาร์กเป็นคนเงียบ ๆ ท่าทีเย็นชา และเพิกเฉยเหมือนกับคนไร้ความรู้สึก ใคร ๆ ก็มองว่าเขาเป็นแบบนั้น แล้วก็เดากันว่ามันคงเป็นเพราะคลาร์กเคยอยู่ในราชการทหารมาก่อนแน่ ๆ คลาร์กและคาร่าใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ภายในเกาะเมาวีแห่งนั้นมาตั้งแต่หลังจากที่พวกเขาแต่งงานกันได้ไม่นาน

                  ทว่าที่กล่าวมานั้น เป็นสิ่งที่คนปกติทั่วไปทราบถึงตัวตนของคลาร์ก ไม่มีใครรู้ว่าตัวจริงของเขาเป็นใคร หรือเป็นอะไร แม้แต่คาร่าก็ยังรู้แค่ข้อมูลแบบเผิน ๆ เท่านั้น ตัวของคลาร์ก เป็นปีศาจ นั่นเป็นสิ่งที่คาร่ารู้ และยอมรับดี แต่เธอก็ไม่รู้อะไรอีกเลยนอกเหนือไปจากข้อมูลสั้น ๆ แค่นั้น เธอรู้เกือบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยด้วยซ้ำ นอกจากข้อมูลเผิน ๆ อย่างเขาชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ ปัจจุบันทำอาชีพอะไร สัดส่วน หรือข้อมูลสุภาพร่างกายทั่ว ๆ ไป... เพราะคลาร์กทำตัวลึกลับ และชอบแบกรับอะไรคนเดียวมากเกินไป

                  หรือถ้าพูดในอีกมุมหนึ่ง--เขามั่นใจในตัวเองเกินไปว่าจะสามารถแบกรับอะไรไว้คนเดียวได้ มันคงเป็นผลเสีย...ที่อาจย้อนคืนกลับมาทีหลัง เพราะลูกชายที่เกิดมาของเขา ก็ไม่ปกติเหมือนเขานั่นแหละ ลูกที่เกิดจากปีศาจกับมนุษย์ มันจะเป็นอะไรไปได้ล่ะ..

*สรุปให้ก็คือ ยังไม่มีใครรู้ที่มาที่ไปของคลาร์กแน่ชัดสักคนเดียวเลยค่ะ เจ้าตัวปกปิดเรื่องของตัวเองแม้แต่กับครอบครัว เพราะคิดว่าตัวเองจะจัดการได้นั่นเอง รวม ๆ แล้วเขาก็เป็นคนลึกลับอยู่ดีค่ะ ไม่มีใครรู้จักครอบครัวเขา อาชีพก่อนเขา รู้แค่ข้อมูลคร่าว ๆ กันหมดเลย

❛ พลังพิเศษ❜                   ไม่มีใครรู้ว่าคลาร์กมีพลังอะไรกันแน่ เพราะคนส่วนมากก็คิดว่าเขาเป็นมนุษย์กันทั้งนั้น แล้วตัวของคลาร์กเองก็ไม่ได้ไปป่าวประกาศเหมือนกันว่าตัวเองมีพลังอะไรอยู่ในตัว ตั้งแต่ที่เขารู้ตัวว่าตัวเองเป็นอะไร เขาก็พยายามอย่างยิ่งที่จะปกปิดตัวเองไม่ให้ใครรู้ ทว่ามันก็ยังไม่อาจหลีกพ้นอยู่ดี เมื่อปีศาจด้วยกันเองมักจะมีสัญชาตญาณต่อกัน ความสามารถของคลาร์กที่ถูกล่วงรู้ไปแล้วก็คือความสามารถในการนำเอาพลังของคนอื่นมาใช้ ผ่านการมองเห็น ถูกโจมตี หรือสัมผัสด้วยตัวเอง (ไม่สามารถใช้ได้ผ่านการพูดเล่าบอกต่อหรือแค่อ่านข้อความเฉย ๆ ) มันเป็นประสาทสัมผัสชั้นยอด ที่สามารถรับเข้ามา และนำออกมาใช้ได้ รวมทั้งรับรู้ถึงหลาย ๆ สิ่งรอบตัวในเวลาเดียวกันได้อีกด้วย ความสามารถที่ดูเหมือนกับการก็อปปี้ แต่คลาร์กไม่สามารถใช้ความสามารถนั้นได้100% อย่างมากที่สุดก็อยู่ที่75% และอย่างต่ำที่สุดคือ55% แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ถ้าเขาถูกโจมตีแล้วไม่ตายก็คือว่าเขาได้เปรียบ แต่ถ้าตายก่อนก็คงคืนชีพกลับมาใช้ไม่ได้หรอก...

อ่า นั่นแหละ นั่นเป็นสิ่งที่คนส่วนน้อยมาก ๆ ที่รู้ว่าเขาเป็นปีศาจรู้ มันเป็นความสามารถที่ทำให้เขาถูกล้อเลียนว่าเป็นพวกไม่มีความสามารถเป็นของตัวเอง ทว่าจริง ๆ แล้วพลังนอกเหนือไปจากนั้น คลาร์กก็ปิดเงียบเอาไว้ เขาไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่มันก็ต้องเป็นความลับ เพราะถ้าหากถูกเปิดเผยเมื่อไหร่... ชีวิตของเขาคงได้วุ่นวายกว่านี้แน่

         

Chess Theme