คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter 06 : วานิลลา
chapter 6 : วานิลลา
♧♧♧♧♧
You can close your eyes
to things you don’t want to see,
but you can’t close your heart
to things you don’t want to feel.
♧♧♧♧♧
•นพล•
[สรุปวันนี้าเือนสถาปัย์แ่นเียวเพราะน้อมีิวถ่ายีรีย์เนาะ] พี่ปลาาวมหาลัยเมื่อสามปีที่แล้ว(พี่เ้าแนะนำัวไว้่อนหน้านี้)พูเสียัฟััผ่านทาไม์โรโฟนอยู่บนเวทีที่ทามหาลัยัเรียมไว้สำหรับารประวาวเือนในอีไม่ถึหนึ่เือน้าหน้าพร้อมับวาสายามอระาษรายื่อในมือ
อนนี้ผมและเพื่อนๆร่วมมหาลัยอีหลายีวิำลันั่อยู่บนเ้าอี้ที่ทาพี่ๆไ้เรียมเอาไว้้านล่าเวทีเพื่อให้พวผมนั่ฟัารี้แรายละเอียพร้อมับสำรวสถานที่ริให้พร้อม่อารวาแผนในารแส
[ส่วนน้อนไหนนะะที่ทราบแล้วว่าะแสโว์วามสามารถพิเศษอะไรในืนประวให้ไปแ้ับพี่ประำะอัวเอไ้เลยนะเลยนะะ แล้วพี่อวามรุาให้น้อๆระบุวัสุอุปร์อะไรที่ะ้อใ้ในารแสมาให้รบถ้วนส่ให้พี่ประำะอัวเอและพี่ประำะทุนรบวนนำรายารอที่้อใ้มาให้พี่่อนอาทิย์หน้านะะ ส่วน้านเวอเวที น้อๆะึ้นเวทีทา้าน...] พี่ปลาอธิบายสัส่วน่าๆอเวที โ๊ะอะรรมาร่าๆให้พวเราฟั้วยน้ำเสียนุ่มนวลไม่น่าเบื่อ
"เราะแสแยันหรือแสู่ีล่ะล" พริมเอียอมาถามผมโยไม่ไ้ละสายาาพี่ปลาบนเวที
"เรายัไ็ไ้ พริมอยาแสอะไรล่ะ"
"พริมอยาแสบัลเล่์อยู่เหมือนันนะแล้ว็อยาแสู่้วยไม่ั้นพริม้อื่นเ้นมาแน่ๆ" พริมว่า
"ะแสเี่ยว็ไ้ลว่าพริมทำไ้อยู่แล้วแหละ หรือถ้าพริมไม่มั่นใอยาแสู่ันเรา็เล่นเปียโนให้ไ้นะ" ผมบอ
"ริ้วย!" พริมพูึ้นเสียัแล้ว้อหน้าผมทำให้เพื่อนๆในบริเวนั้นหันมามอที่เราทัู้่ันนิหน่อยนผม้อพยัหน้าให้เป็นเิอโทษแล้วหันไปเือนเพื่อน
"เบาๆสิ เ้ามอันหมแล้ว"
"ริ้วย ลเล่นเปียโนับไวโอลินไ้นี่น่า" พริมระิบ่อนะยิ้มแ่โว์ฟันาวามสไล์อเธอ
"อืม"
"แล้วทำไมไม่เล่นไวโอลินล่ะ? ลเล่นไวโอลินเ่ว่าเปียโนไม่ใ่เหรอ" พริมถาม
"ถ้าเรายืนเล่นไวโอลินแล้วพริม็ยืนเ้นอยู่มันะูเะะอ่ะ" ผมบอ
[ถ้าน้อๆเ้าใแล้วนะะ วันอัารหน้าพี่ะให้มาถ่ายภาพโปรโมทเพื่อลเพมหาลัยและะนับยอไล์ยอแร์เป็นะแนนในส่วนอป๊อปปูล่าโหวัน ส่วนในวันอาทิย์ถัมาเราะไ้ลอมา้อมเินพร้อมันบนเวทีริันั้นห้ามานะะ!]
พี่ปลาอธิบายถึรายละเอียร่าวๆอิรรม่อนะปล่อยให้พวเราลับบ้าน
"ละลับบ้านเลยไหมเี๋ยวให้พริมไปส่็ไ้" พริมหันมาามผมหลัาที่รถอบ้านเธออลเทียบฟุบาท
"ไม่ล่ะ พอีเรา้อทำาน" ผมบอ
"อ๋อ ั้นบ๊ายบายนะ" พริมโบมือให้ผมนิหน่อยแล้วเินึ้นรถไป่อนที่รถสปอร์สีำันสวยะแล่นออไปามถนน
พอเห็นว่าพริมออไปแล้วผม็เินไปหยุอยู่ที่ป้ายรถเมล์เพื่อที่ะเินทา่อไปในที่ที่้อาร
ปี๊~
เสียแรัึ้นพร้อมับบิ๊ไบ์ันสวยที่มาอเทียบฟุบาทที่ผมยืนอยู่ ร่าสูที่ำลัร่อมัรยานยน์นาให่่อยๆันระบริเวหมวนิรภัยออเบาๆเผยให้เห็นแววาู่มุ้นา
เา้อำลัยิ้มอยู่แน่ๆ
ความคิดเห็น