คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
แร๊~
เ้าอร่าอรรเินรีรายออมาาห้อน้ำ เธอะัเท้าเมื่อเห็นใรบานนอนสูบบุหรี่พิหัวเียอย่าสบายใ
“มาั้แ่เมื่อไหร่” ไอริส ถามพลา้าวาเินไปหย่อนสะโพนั่ลบนอบเีย แย่บุหรี่ในมืออเพื่อนรัมาอัวันเ้าปอแล้วพ่นวันใส่หน้าเาอย่ายียวน
“สิบนาทีที่แล้ว”
“ไม่ทำานเหรอ?”
“เหนื่อยอยาพัผ่อน” เอป บอสั้นๆ แล้วแย่บุหรี่ามือไอริสลับมาและใ้ปาาบมันเอาไว้ ่อนะอุ้มเธอึ้นมานั่ร่อมบนหน้าท้ออเา
“อยาพัผ่อนทำไมไม่ลับไปนอนบ้านัวเอ มาที่ห้อันทำไม”
“เพราะเธอทำให้ันผ่อนลายไ้ไ…ไอริส” มาเฟียหนุ่มเี่ยวผมสีมพูอ่อนสลวยอหิสาวเล่น รอยยิ้มเ้าเล่ห์บนใบหน้าอเาทำเอาอีฝ่ายถึับถอนหายใออมา ้วยรู้ว่าเาอยาผ่อนลาย้วยวิธีไหน
“แล้วอแลเปลี่ยนอันล่ะ”
“อยาไ้อะไร”
“พรุ่นี้มาเฟียอย่าแ้อไปเป็นเ็หิ้วอให้ันลไหม?”
“หิ้วออย่าเียว?”
“้อ่ายเินให้้วย…ีลไหม?”
“่ายให้ไม่อั้นเลย” เอปอบแทบทันที เพราะมันเป็นเรื่อปิที่เาะเป็นน่าย่าอปปิให้ับไอริส เนื่อ้วยเธอเป็นทั้เพื่อนสนิทและเป็นนที่มี้อลบาอย่าร่วมัน
“แำลัทำให้ันเป็นนฟุ่มเฟือยนะ ถ้าันนิสัยเสียแ้อรับผิอบ” ไอริสโน้มลไปบเม้มใบหูอนัวสูเบาๆ อย่าหยอเย้า ะที่มาเฟียหนุ่มอัวันบุหรี่นเ็มปอ แล้วพ่นมันใส่เ้าไปในุลุมอาบน้ำอไอริส ่อนะยี้ับมันลบนที่เี่ย้าหัวเีย
มือหนาึุลุมอาบน้ำออาไหล่มน แล้วสอมือเ้าไปบีบเล้นหน้าอให่เินนาอย่าแรนไอริสร้อเสียหล
“รุนแรัเลยนะ”
“อบไม่ใ่รึไ” มาเฟียหนุ่มเหยียยิ้มมุมปาอย่ารู้ทัน ่อนโน้มใบหน้าเ้าไปูุนปลายถันสีมพูอหิสาวอย่ามูมมาม ร่าายสั่นสะท้าน้วยวามเสียว่าน แม้ะไม่ใ่รั้แรแ่็ไม่เยินับสัมผัสป่าเถื่อนอเาเลย
“ะ…เ อ๊าา อย่าั” หิสาวเปล่เสียราอย่าสุลั้น พร้อมับันใบหน้ามายออห่าาหน้าออเธอ ่อนะัสีหน้าใส่เาอย่าไม่สบอารม์ “แทำนมันเลือออนะ”
“เี๋ยวันเ็ให้”
พรึ่บ!
“อ๊ะ!” ไอริสอุทาน้วยวามใเมื่อถูเอปผลัลมานอนบนเียอย่าแร แล้วเป็นฝ่ายพลิึ้นมาร่อมเธอ วาลมโมอมือหนาที่ำลัปลเ็มัหนัราาแพแล้วโยนมันทิ้ลไปบนพื้นอย่าไม่ไยี
“อย่าทำหน้าแบบนั้น ถ้าไม่อยาให้ันระแทเธออนนี้”
ใบหน้าสะสวยลอยหน้าลอยาอย่าไม่เรลัว ่อนที่วามให่โเินนาะปราสู่สายา เธอมอมัน้วยวามื่นเ้นอย่าเ่นทุรั้ แม้ะเห็นมันมานานหลายปีแ่็ไม่เยินสัที
“อ้าปา แล้วแลบลิ้นออมา” มาเฟียหนุ่มสั่เสียแหบพร่า แ่เห็นไอริสนอนยั่วยวนอยู่บนเีย็ปลุเร้าอารม์ระสันอเาให้พลุ่พล่าน
ไอริสยอมทำามอย่าว่า่าย พร้อมวัลิ้นหยอเย้าปลายหัวเห็แ่ำเบาๆ เมื่อเาเลื่อนมันมาประิที่ริมฝีปาอเธอ
“อ๊า…” ริมฝีปาหนาราออมาาลำอเมื่อวามเสียว่านแล่นพล่านเ้ามาในวามรู้สึ เา้มสบาับวาหยาเยิ้มอไอริส ่อนะสอมือเ้าไปสัมผัสลีบุหลาบอวบนูนเบาๆ ลาไล้ปลายนิ้วบยี้ิ่เสรสีมพู ส่ผลร่อสวาทปลปล่อยน้ำหวานสีใสออมานเปียแะ
แม้ว่าเาับไอริสะหลับนอน้วยันนับรั้ไม่ถ้วน แ่็ไม่เยมีวามสัมพันธ์ลึึ้ันเลย มันอยู่ภายใ้ที่ไอริสเป็นนั้เอาไว้โยที่เา็ยินีที่ะรับ้อลนั้น
“ันยหุ้นที่บริษัทให้สิบเปอร์เ็น์ ถ้าเธอให้ันเ้าไปในัวเธออนนี้”
“สิบเปอร์เ็น์เลยเหรอ…” ไอริสผละริมฝีปาออาแ่นายุ่มน้ำลาย แล้วเหยียยิ้มมุมปาให้ับ้อเสนออเพื่อนรั “…แ่เสียใ้วย มันยัไม่มาพอให้ันยอมเสียัวให้แหรอ”
####เอาพ่อับแม่มาเสิร์ฟ้าบบบบบบบบบบ เฟื่อนที่แท้ทรู 55555555555 อนแร็แ่บันแล้วะ ????????
ลิ์ื้ออีบุ๊่ะ
*หาเอำผิสามารถพิมพ์บอให้อมเมน์ไ้เลยนะะ ไรท์อ่านทุอมเมน์ับบ***
แ่นละหนึ่อมเมนท์ หนึ่ไล์ไรท์ะไ้มีำลัใเียนมาึ้นนะะ????
????????????????????????????????
ความคิดเห็น