คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : LUST 4 | หนังสด
หลายวัน่อมา…
๊อ ๊อ ๊อ~
“ัมเอ่ะบอส” ัมเมอร์เาะประูสอสามรั้พร้อมับล่าวสั้นๆ ้วยน้ำเสียนุ่มนวลให้อีฝ่ายรู้ว่าเป็นเธอ ่อนะเปิประูเ้าไปทันทีโยที่ยัไม่ไ้รับอนุา
“มีอะไร” มาเฟียหนุ่มถามเสียเรียบเมื่อประูห้อทำานถูปิล เาละสายาาเอสารอพะเนินเยหน้าึ้นไปสบาับเลาสาวสวย
“ัมเอาเอสารบัีมาให้บอสรวสอบ แล้ว็มาแ้าราาน่วบ่าย้วย่ะ”
“มานี่สิ”
เลาสาวเินรเ้าไปหาผู้เป็นเ้านายเมื่อเาออำสั่ให้เธอเินไปใล้ๆ เธอวาเอสารในมือลบนโ๊ะทำาน ่อนะ้าวาไปนั่ร่อมบนัแร่เหมือนที่เาอบให้เธอทำ
“พูมาสิ” วามยัประสานสายาับนัวเล็บนหน้าั ะที่มือหนาลูบไล้้นาาวเนียนที่โผล่พ้นออมาาระโปรทรเอสีำอเธอ ่อยๆ เลื่อนเ้าใล้ใลาวามเป็นสาวมาึ้นนปลายนิ้วสัมผัสับลีบุหลาบอวบนูนภายใ้แพนี้ัวิ๋ว
“อนบ่ายสอบอสมีเ้าประุมับบริษัท XXX ในานะผู้ถือหุ้น ส่วนอนหโมเย็นมีทาน้าวับลูสาวอุนิพัทธ์” ัมเมอร์พูโยเสียยัเป็นปิ เธอเริ่มินับารสัมผัสราวับุามอเาแล้ว เพราะลอเวลาสามปีว่าๆ มันมัะเป็นอย่านี้เสมอ
“ทำไม้อิน้าว? ันไม่ไ้รู้ัเป็นารส่วนัว” มาเฟียหนุ่มเลิิ้วเป็นเิถาม ในะที่ปลายนิ้วลูบไล้ปุ่มระสันสีหวานที่เารอบรอมันมานนับไม่ถ้วนอย่าเบามือ ทำเอาเธอถึับรู้สึระสัน่านนปลปล่อยน้ำหล่อลื่นออมาเบิทา
“มันเป็นมารยาท่ะ ห้ามผินันะะ”
“เธอไปับันสิ”
“ทาน้าวส่วนัวไม่ำเป็น้อมีันนะ”
“ั้น็ยเลินัไป”
“อย่าเอาแ่ใสิีน”
“ถ้าไม่อยาให้ันเอาใเธอ็วรามใันนะ” รอยยิ้มเ้าเล่ห์บนใบหน้ามายทำเอาัมเมอร์ถึับลอบถอนหายใ มันมีไม่ี่อย่าหรอที่นอย่าีแลน้อาราเธอ
“ะทำอนนี้เหรอ?”
“อยาเอาอนนี้ะให้ทำอนไหน”
“หลัิน้าวเสร็ไ้ไหม แล้วเรา่อยมาสนุัน”
“วันนี้สี่ทุ่มัน้อไปโั”
“วันนี้มีส่อเหรอ” เพราะเธอเป็นเลาที่มีหน้าที่ทำานที่บริษัทและทำานบนเียึทำให้รู้ว่าเบื้อหลัอีแลนไม่ธรรมา เาเป็นทั้เ้าอบริษัทอสัหาริมทรัพย์ยัษ์ให่และยัเป็นมาเฟียทรอิทธิพลที่มี้านมืมามาย
“แ่ไปเ็วามเรียบร้อย”
“ัน้อไป้วยรึเปล่า”
“อยาไปไหม?”
“มันูไม่เหมาะับันสัเท่าไร แ่ไป็ไ้”
“แบบนี้สิถึเหมาะะเป็นเลาอัน” ีแลนยิ้ม้วยวามอบใ ่อนะ่อยๆ สอนิ้วลาเรียวยาวเ้าไปในร่อสวาทเปียแะอัมเมอร์ ในะที่เธอเอ็รู้านึยมือับบ่าแร่แล้วเป็นฝ่ายยับสะโพึ้นลใ้มืออเาปรนเปรอวาม้อารอัวเอ
“อ๊าาาา…”
“แ่นิ้วเียวมันเสียวเหรอ…” ีแลนถามเสียพร่า ่อนะ่อยๆ สอนิ้วนาเ้าไปใน่อทารัอีหนึ่นิ้ว “…สอนิ้วพอไหม หรืออยาไ้อะไรที่มันให่ว่านี้”
“เอาอนายใส่เ้ามาสิ”
“อัน? xxันใ่ไหม”
“อื้อ…”
“ใระิว่าผู้หิเย็นาที่มาสมัรานเมื่อห้าปี่อนอย่าเธอะเปลี่ยนไปไ้ถึนานี้” มาเฟียหนุ่มหยอล้อ พลาถอนนิ้วเปียุ่มออาร่อสวาท และส่มันเ้าปาัวเอ ในะที่นัวเล็ปลเ็มัอเาอย่ารู้าน านั้นึึส่วนที่ำลัแ็ึอยู่ภายใ้าเแสล็ออมา
“ัน้อทำหน้าที่ใหุ้้มับ่า้าสิ ไม่อบเอาเปรียบใร”
“น่ารัแบบนี้วรึ้นเินเือนแล้วใ่ไหม”
“ถ้าะึ้น็ไม่ั” ัมเมอร์ยยิ้มที่มุมปาพลาเอียใบหน้าบฝ่ามือหนาที่ยื่นมาสัมผัสพวแ้มอเธอเบาๆ
“เอาสิ ทำให้ันพอใแล้วันะให้เท่าที่เธอ้อาร” ีแลนเลิระโปรอนัวเล็ึ้นไปบนสะโพมน เี่ยวแพนี้ัวิ๋วไปไว้้าเรียวา ่อนที่ัมเมอร์ะ่อยๆ สอใส่แ่นายให่เ้าไปในร่อสวาทอัวเอโยไม่สวมเรื่อป้อัน
“อ๊าาา…” ริมฝีปาบาราระเส่าเมื่อวามเสียเสียวแล่นเ้ามาเล่นานใลาวามเป็นสาวนมันแผ่่านไปทั่วทั้ร่าาย
“้าในัวเธอมันแะมานะ แ่ยัแน่นเหมือนเิม”
“ไม่อบเหรอ?”
“เธอรู้ีว่าันพอใับมันมาแ่ไหน” มือหนาึที่หนีบผมอนัวเล็ออาศีรษะแล้วโยนมันลไปบนโ๊ะทำาน ่อนที่ผมยาวสีน้ำาลเ้มะร่วสยายเ็มแผ่นหลั เรียวามเ็ี่อเธอไ้อีเท่าัว
“อ๊าาา…ลึั” ัมเมอร์ยับสะโพึ้นลอย่าเนิบนาบ แ่ลึล้ำนเธอไม่อาลั้นเสียรารู้สึีเอาไว้ไ้ เธอปิเสธไม่ไ้เลยว่าร่าายอีแลนทำให้เธอสุสมไ้มามาย ไม่่าาเาที่ใ้ร่าายอเธอปรนเปรอัวเออย่าไม่รู้ัเบื่อ
มาเฟียหนุ่มปลระุมเสื้อเิ้ีฟอสีรีมอหิสาวออนหม เผยให้เห็นหน้าอให่ที่อัแน่นอยู่ภายใ้บราเียร์สีเียวัน และรอยเี้ยวมามร่าายอเธอที่เาฝาเอาไว้ไ้อย่าัเน
มือหนาอบุมเนินออวบ้าหนึ่ไว้ แล้วฟอนเฟ้นมันามแรปรารถนา ่อนะเี่ยวบราเียร์ลมาใ้ราวนมและใ้ริมฝีปารอบรอปลายถันสีมพูในทันที
ปึ! ปึ! ปึ!
“อะ…อ๊าาา~ ะ…ีน อื้อออ~” วามเ็บปวที่ีแลนมอบให้ปลุเร้าอารม์ระสันอัมเมอร์เป็นอย่าี ยิ่เารุนแรร่าาย็ยิ่อบสนอลับไปอย่าหนัหน่วไม่แพ้ัน เาทำให้เธอเสพิวามรุนแรมาึ้นเรื่อยๆ นไม่รู้ัหลาบำ
ทันในั้นเสียเาะประูห้อทำาน็ัึ้น ทำให้มาเฟียหนุ่มผละริมฝีปาออมาถาม้วยน้ำเสียหุหิเล็น้อย เพราะถูรบวนเวลาวามสุ
“ใร”
“ผมเอรับนาย”
“เ้ามา”
“ีน!” ำพูอีแลนทำเอาัมเมอร์เรียื่อเา้วยวามใ แม้ะไม่ใ่รั้แรที่เาให้ลูน้อนสนิทเห็นเธอับเาำลัร่วมรััน แ่เธอ็ไม่ไ้หน้า้านหน้าทนถึะไม่ัเินอะไรเลย
“ทำหน้าที่อเธอไป” มือหนาุมสะโพมนหลวมๆ แล้วเป็นฝ่ายวบุมให้เธอยับร่าายอีรั้ เป็นัหวะเียวันที่มือวาหนุ่มเปิประูเ้ามาพอีหลัาไ้ยินผู้เป็นเ้านายอนุา
“…” านนท์มอารระทำอผู้เป็นเ้านายและเลาสาว้วยสายาราบเรียบ ไม่ไ้ใที่ไ้เห็นภาพนี้ ่อนที่เาะเินมาหยุยืนอยู่ที่หน้าโ๊ะทำาน
“มีอะไร็พูมา”
“ผมเอาเอสารารสั่อาวุธมาให้นายรวสอบ”
“เอาวาไว้ แล้วออไป”
“อื้อ!” ัมเมอร์ัฟันลั้นเสียราอัวเอเมื่อีแลนั้ใยับสะโพระแทระทั้นวามให่โเ้ามาในร่าายอเธอหนัหน่วว่าเิม เสียุ่ม่ำที่ัเล็ลอออมาทำให้เธอรู้สึระาอาย เพราะในห้อนี้ไม่ไ้มีแ่เธอับเาเพียสอน
“รับ” านนท์านรับพร้อมับ้มหัวให้ผู้เป็นเ้านาย านั้นึเินเลี่ยออาห้อทำานไป
“อแน่นว่าเิมอีนะ อบให้นอื่นเห็นเธอโนันเอาเหรอ” มาเฟียหนุ่มพ่นถ้อยำหยาบโลนพลายยิ้มมุมปา ่อนะหยัายลุึ้นยืนแล้วันหิสาวนอนลไปบนโ๊ะทำาน ่อนะระแทระทั้นเ้าใส่เธออย่าหนัหน่ว
ัมเมอร์รวราอย่าไม่เป็นภาษา เธอหลับาพริ้มยอมรับสัมผัสป่าเถื่อนอเ้านายหนุ่มอย่ายินี ยามที่เายับเ้าออทำให้เธอระุเร็ถี่ๆ สุท้าย็ปล่อยวามสุลึล้ำออมาพร้อมัน
###พวเธอะแ่บันทุอนเลยเหรอออออ (นัเียนมีอะไรแอบแฝปะะ 55555555)
*หาเอำผิสามารถพิมพ์บอให้อมเมน์ไ้เลยนะะ ไรท์อ่านทุอมเมน์ับบ***
แ่นละหนึ่อมเมนท์ หนึ่ไล์ไรท์ะไ้มีำลัใเียนมาึ้นนะะ
ความคิดเห็น