ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : >OO
(3)
อูย..!!!.ปวดขาจังเลยอ่ะ หลังจากที่ต้องวิ่งหนีไอนักเลงไม่เจียมBodyกะนายหัวตั้ง แล้วยังต้องเดินหาร้านที่จะซื้อพวงกุญแจห้อยมือถือ เมื่อยจนขยับไปไหนไม่ได้แล้วนะเนี่ย เซ็งเลย แต่ไม่เป็นไรเราได้ดูทีวี ^o^ เพราะว่าแม่เห็นว่าเราปวดขาเลยยอม สบายใจจิงๆแต่ว่ายังปวดขาไม่หายเลยนะเนี่ย =o=;
เอ๊ะ...!!!พูดถึงกุญแจห้อยมือถือมันอยู่ไหนนะเนี่ย ว่าจะลองเอามาห้อยดูซะหน่อย สงสัยจะอยู่บนห้อง เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยหาแล้วกัน รอขาหายเจ็บก่อนแล้วจะขึ้นไปหา _ _;
“หวาน...แล้วลูกจะขึ้นไปบนห้องไหวไหมจ๊ะเนี่ย”
มาร(ดา)ชั้นเองแหละที่ถามขึ้น
“ไม่รู้สิค่ะ แต่หวานคิดว่าน่าจะไหวน่ะค่ะ^^”
ชั้นตอบด้วยความไม่แน่ใจ แต่ใจจริงแล้วอยากจะนอนข้างล่างนะเนี่ยกะจะนอนเฝ้าทีวีซะหน่อย -_-“ กลัวว่ามันจะแอบวิ่งหนีไปตอนกลางคืน (พูดอย่างกะว่ามันมีชีวิตแน่ะ _ _\":ChOcO~BaNaNa)
“หวาน...ก็ลองลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นบันไดดูดิ ถ้าได้ก็นอนที่ห้อง ถ้าไม่ได้ก็นอนข้างล่าง”
พี่ชีสพูดออกความเห็นขึ้นบ้าง
การลุกโดยที่ปวดขาอยู่นี่มันไม่ง่ายเลยนะเนี่ย แค่ลุกก็ยาก แล้วจะเดินไหวไหมเนี่ย ไหนจะต้องขึ้นบันไดอีก ยอมนอนเฝ้าบ้านเฝ้าทีวีอยู่ข้างล่างดีกว่าไหมเนี่ย -_-“
“โอ๊ยๆ...!!!”
ชั้นโอดครวญด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส(รึปล่าว) =O=;
“ไหวไหมเนี่ย หวาน”
พ่อเริ่มพูดหลังจากที่ปลีกตัวออกจากหนังสือนิตยสารธุรกิจหรืออะไรซักอย่างไม่ค่อยจะแน่ใจเท่าไร เนื่องจากมันเป็นภาษาอังกฤษ -_=
“หวานขอนอนข้างล่างได้ไหมค่ะ แค่ลุกก็จะแย่แล้วน่ะเนี่ย”
“มันก็สมควรนะ แล้วจะนอนอยู่คนเดียวหรอ”
แม่ชั้นถามด้วยอาการสงสัยมากที่ชั้นยอมนอนข้างล่างคนเดียว เพราะทุกทีชั้นจะไม่ยอมนอนข้างล่างเด็ดขาด ก็มันเปลี่ยนไปแล้วนี่นา ข้างล่างติดแอร์แล้วเลยนอนได้ ^^
“ได้ค่ะ...รึว่าใครจะมานอนเป็นเพื่อนหวาน”
ถ้ามีก็ดีนะ –O-
“แม่กับพ่อคงไม่ได้หรอก เพราะว่าโซฟานี่มันเจ็บหลัง”
แม่ชั้นพูด คงรู้แล้วสินะว่าตัวเองน่ะแก่แล้ว อิอิ >o<”
“หวานอยากให้พี่นอนเป็นเพื่อนรึปล่าวล่ะ”
พี่ชีสถาม แล้วตัวเองไม่กลัวเจ็บหลังหรอ แก่แล้วนินา >_<
“ก็แล้วแต่นะ...ถ้าได้ก็ดี”
“งั้นพี่นอนด้วยแล้วกันนะ”
มีเรื่องอะไรจะปรึกษาอีกล่ะสิเนี่ย ถึงได้ยอมนอน
“งั้นพ่อกะแม่ไปนอนแล้วนะ”
พ่อพูดแล้วก็เดินขึ้นไปข้างบนกะแม่
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะพ่อ/แม่”
“ราตรีสวัสดิ์ครับพ่อ/แม่”
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
“พี่ชีสมีเรื่องอะไรกะหวานหรอถึงได้ยอมนอนเป็นเพื่อนหวานข้างล่างเนี่ย”
“ก็มีเรื่องจะให้ช่วยนิดหน่อยนะ”
พี่ชีสพูดพลางเปิดแอร์ไปด้วย เอาเย็นๆหน่อยนะ >-<
“เรื่องอะไรอีกล่ะ...คงไม่ได้เป็นเรื่องประเภทเดิมนะ ไปหลอกลวงคนอื่นเนี่ย”
“ปล่าว...พี่อยากให้หวานไปช่วยพี่ทำงานที่ร้านเบเกอรี่เพื่อนอ่ะ จะได้ไหม”
“ทำไมอ่ะ...แล้วทำไมพี่ต้องไปทำงานด้วยอ่ะ“
“ก็พอดีว่าร้านมันขาดลูกน้อง 2 คนอ่ะ พี่ก็เลยจำใจต้องไปช่วยมัน”
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับชั้นละเนี่ย ไม่เข้าใจจิงๆ -_-
“แล้วพี่ชีสไม่ชวนเพื่อนคนอื่นไปล่ะ หวานขี้เกียจอ่ะ -_-\"
“ไม่มีใครว่างเลยนี่นา จะให้พี่ทำไงได้ รับปากมันไปแล้วด้วย”
ซวยจิงๆแล้วทำไมมันต้องมาลงที่เรานะ
“ได้เงินไหม ^^”
ถ้าไม่มีก็ไม่ไปทำแน่ๆอย่าหาว่างกเลยนะ แค่เรียนหนังสือเฉยๆก็แย่แล้วนี่ยังต้องไปทำงานอีก >.<
“ก็มีได้นะ...หักออกจากพนักงานที่หยุดอ่ะ คิดว่า 200 ไม่ก็ 500 อ่ะมั้งไม่ได้ถาม”
ทำไมมันถูกจังเลยแหะ แต่ช่างเหอะยังดีกว่าไม่ได้เลยซักกะแดงเดียว ทำก็ทำไหนๆก็ว่าง คงวันเดียวมั้ง ^-^
“ก็ได้ทำก็ได้”
“อืม...ดีมาก ก็เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะปลุกนะ”
ต้องตื่นเช้าหรอ เซ็งเรยกะจะทำสถิติโลกซะหน่อยว่านอนกินบ้านกินเมืองได้เก่งที่สู๊ด...ดดด(มันน่าภูมิใจตรงไหนล่ะเนี่ย อยากจะรู้จิงๆ- -\":ChOcO~BaNaNa)
“แล้วต้องใส่ชุดยังไงอ่ะ...จำกัดป่ะ”
“ก็ใส่เสื้อขาวอ่ะ กางเกงหรือกระโปรงก็ได้ รองเท้าผ้าใบนะ”
ทุกทีก็ใส่อย่างนี้อยู่แล้ว ไม่มีปัญหาหรอก
นอนดีกว่าเดี๋ยวตื่นไม่ทัน =o=
“ราตรีสวัสดิ์นะพี่ชีส”
ชั้นพูดก่อนที่จะเริ่มห่มผ้าแล้วล้มตัวลงนอนบนโซฟาที่เปลี่ยนเป็นเตียงได้ มันก็สบายดีนะ
“ราตรีสวัสดิ์หวาน”
พี่ชีสพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนโซฟาที่เปลี่ยนเป็นเตียงได้อีกตัว
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
“หวานๆตื่นได้แล้ว นี่มันเช้าแล้วนะ”
“=O= เช้าแล้วหรอ ทำไมมันเร็วจังเลยนะ”
“มันไม่เร็วหรอก ไปๆอาบน้ำแล้วแต่งตัวได้แล้ว อย่าช้านะเดี๋ยวไปสายพี่จะโดนมันด่าเอา”
โดนด่าก็ช่างดิ พี่ชีสโดนนิหวานไม่ได้โดนด้วย ^o^
“อืมๆ”
แล้วชั้นก็เดินงัวเงียๆครึ่งหลับครึ่งตื่น =O= ไปข้างบนเพื่อที่จะอาบน้ำ
อ๋า...!!!เสร็จซะทีการเดินผ่านน้ำอันแสนยากเย็นในสภาพที่ง่วงหนาวหาวนอนแบบนี้ ไม่ได้เดินผ่านน้ำสิเค้าเรียกว่าอาบแบบขอไปที(มันก็คล้ายๆกันนะ -_-“:ChOcO~BaNaNa) ไปแต่งตัวดีกว่า ต้องใส่ชุดขาวสินะ ก็ใส่เสื้อยืดสีขาวธรรมดากะกางเกงยีนส์ขายาวแล้วกันขี้เกียจเลือก -_= รวบผมธรรมดานี่แหละ ลงดีกว่า ช้าเดี๋ยวโดนบ่นอีก -*-
อะไรเนี่ยขนาดอาบน้ำแล้วนะ ทำไมมันถึงยังง่วงอยู่ล่ะเนี่ย สงสัยจะเป็นเพราะเหนื่อยจัดขนาดน้ำเย็นยังเอาไม่อยู่เลย -_-^
เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่าการลงบันไดที่ว่าง่ายๆตอนที่ตื่นเนี่ยมันจะยากสำหรับคนที่ครึ่งหลับครึ่งตื่น
“ว้าย...!!!โครม...!!!”
จะเป็นเสียงอะไรไปได้นอกเสียจาก คนง่วงนอนตกบันไดลงมา(ชั้นเองแหละ) O_O เจ็บจังเลยอ่ะ T^T
“หวานทำอะไรอ่ะ บันไดพังหมด น่าสงสารบันไดจังเลย T^T”
พี่ชั้นเป็นคนพูดเองแหละ ไม่สงสารน้องตัวเองแต่ดันมาสงสารบันไดนะ _*_ มันสมควรไหมเนี่ย
“ไม่ถามหวานเลยนะว่าเจ็บรึปล่าวดันไปถามบันไดน่ะ งอนไม่ไปด้วยแล้ว –^-“
“อ๋า...!!!อย่างอนนะพี่ขอโทษ หวานเจ็บไหม...ไม่เจ็บเนาะ...ไปเหอะนะ”
ทำไมเป็นคนที่เปลี่ยนใจอะไรได้ง่ายดายอย่างงี้นะ แล้วใครเค้าให้พูดเองตอบเองล่ะเนี่ย -_-;
“ไปก็ไป แล้วจะไปยังเนี่ย -_-“
“อืมๆไปขึ้นรถ”
อะไรนะนี่ชั้นหูแว่วหรือว่าหูฝาดรึปล่าวเนี่ยพี่ชีสจะขับรถ
โอ้...!!!ไม่นะพระเจ้าช่วยกล้วยแขกด้วยจ้า(เกี่ยวไหมเนี่ย:ChOcO~BaNaNa) พี่ชีสน่ะขับรถอย่างกะจะไปแข่งรถโกคาร์ทอะไรประมาณนั้นเลยล่ะ มันน่ากลัวมาก นั่นคือ สาเหตุที่ชั้นต้องเดินไปโรงเรียนตอนช่วงซัมเมอร์ทุกวัน
ต้องคาดเข็มขัดนิรภัยเผื่อความปลอดภัยของชีวิตและทรัพย์สินก่อนที่พี่ชีสจะสตาร์ทรถ พร้อมแล้วไปได้
อึ๊ย...!!!ยังขับเร็วเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน O||||O ว่าแต่ทำไมแถวนี้มันถึงดูคุ้นๆนะ แต่ว่าจำไม่ได้ ช่างมันเหอะ -_-“
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
ถึงแล้วสินะร้านเบเกอรี่ของเพื่อนพี่ชีสเนี่ยรู้สึกว่าร้านนี้จะสั่งกินในร้านได้ เพราะมีโต๊ะที่เป็นวงกลมกระจกใสกะเก้าอี้ประมาณ 4-5 ตัววางเรียงรายอยู่รอบร้าน บางโต๊ะก็มีเก้าอี้ 2 ตัว คงสำหรับคู่รักล่ะมั้ง >_<
ชั้นคงไม่มีโอกาสนั่งสินะ =+= แต่ชั่งเหอะมันคงไม่จำเป็นซะเท่าไรหรอก
“อ่าวชีส...!!!มาแล้วหรอ กว่าคุณท่านจะเสด็จมาได้รอตั้งนาน”
เพื่อนพี่ชีสที่ตัวใหญ่ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าสูงกว่าพี่ชีสเล็กน้อยแต่สำหรับชั้นมันมากโขเลยล่ะ -_=
“เออ...!!!มาแล้ว นี่กรูเอาน้องสาวมาช่วยนะครบแล้วชั่ยป่ะ”
พี่ชีสพูดด้วยท่าทางที่ดูแล้วค่อนข้างเซ็งแล้วก็โบ้ยมือมาทางชั้นซึ่งยืนอยู่ข้างหลัง
“หวัดดีค่ะเพื่อนพี่ชีส”
คงไม่ต้องแนะนำแบบเด็กนักเรียนเพิ่งเข้าใหม่นะ -_-
“คับดีคับหวานชั่ยมะ พี่ชื่อวินนะ”
อืม ชื่อพี่เบิ้ม เอ้ย...!!! พี่วิน อย่าไปแต่งชื่อให้เค้าใหม่จิ มันเพราะเกินไป(ซะเมื่อไรเล่า กลัวเค้าจะล้มทับสิไม่ว่า -_-“:ChOcO~BaNaNa)
“ค่ะ”
“นี่จะเริ่มได้ยังอ่ะ ถ้าช้ากว่านี้กลับแล้วน้าเฟ้ย มัวแต่หลีน้องกรูอยู่นั่นแหละ”
พี่ชีสพูดด้วยความเซ็งที่ทวีคูณเพิ่มขึ้นจากตอนแรก ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างพี่ชีสจะเป็นห่วงน้องสาวด้วย
\"หน้าตาดีกว่านี้ก็มี เมิงตาบอดไงว่ะมาหลีน้องกรูเนี่ย - -*\"
ขอถอนคำพูดด่วน -*-
\"ไม่ค่อยเลยน้า พี่ชีส - -*\"
“อืมๆกรูเลิกก็ได้ แต่เมิงอย่าเผลอนะเว่ย...!!!งั้นก็ไปเอาผ้ากันเปื้อนจากหลังร้านมาใส่ แล้วก็ออกมาข้างนอกนะเดี๋ยวจะบอกว่าต้องทำไรบ้าง”
แล้วชั้นกะพี่ชีสก็เดินเข้าไปที่หลังร้าน ก็เป็นครัวนั้นแหละมีเตาอบขนม ที่ผสมแป้งอะไรทำนองเนี้ย คงไม่ให้ชั้นมาทำอะไรเกี่ยวกับพวกนี้หรอกนะ แบบว่าทำไม่เป็นเลยล่ะ ถ้าทำออกมานะสงสัยร้านนี้จะต้องถูกอย.สั่งปิดแน่ด้วยเหตุที่ว่าคนทำขนมน่ารักเกิน เอ้ย ขนมเป็นพิษทำให้โรงบาลรับคนไข้ไม่ไหว =O=”
แล้วชั้นก็หยิบผ้ากันเปื้อนที่วางอยู่บนโต๊ะยาวในหลังร้านออกมาสวม มันก็ไม่เชิงว่าเป็นผ้ากันเปื้อนนะแต่ก็ใช่อ่ะ มีขอบริมเป็นลายสก็อตตรงกลางผ้ากันเปื้อนมีกระเป๋าค่อนข้างใหญ่เขียนชื่อร้านไว้เป็นภาษาอังกฤษ แล้วก็เดินออกมานอกร้านเผื่อที่จะมาฟังว่ามีหน้าที่ทำอะไรบ้าง
“ชีสกะหวานมีหน้าที่รับออร์เดอร์แล้วก็เสริฟนะ ไม่มีอะไรต้องทำมากหรอกนะ แค่ไปยืนรอเค้าสั่งกันแล้วก็เอาน้ำเปล่ามาเสริฟ ถ้าเค้าไม่สั่งน้ำอย่างอื่นนะ พอได้ของที่สั่งแล้วก็เอามาเสริฟแค่นี้แหละ”
ตกลงก็มาเป็นบริกรสินะว่าง่ายๆคงไม่มีอะไรยุ่งยากหรอกมั้ง -_-
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
หลังจากที่เปิดร้านก็เริ่มที่จะมีคนเข้ามาเรื่อยๆชั้นก็เลยไม่ว่างที่จะยืนอยู่นิ่งๆต้องคอยทำโน้นทำนี้มือเป็นระวิงไปหมด ถ้ามีซักพันมือก็คงทำได้เร็วกว่านี้แน่ๆเลยเนาะ >.<
หน้าที่ส่วนใหญ่ก็คงเป็นเสริฟซะมากกว่าส่วนพี่ชีสก็ทำหน้าที่รับออร์เดอร์ มีสาวๆกรี๊ดกร๊าดเต็มเลยอ่ะ น่าสงสาร...สงสารคนที่คนที่ตาถั่วมากรี๊ดกร๊าด...!!!พี่ชีส T^T แต่ว่าน่าจะสงสารตัวเองซะมากกว่านะที่โดนแซวอยู่เหมือนกัน -_-^ สงสารทั้งตัวเองและคนมาแซว -_-
นี่คงเป็นครั้งที่ 2 มั้งที่ชั้นได้มารับออร์เดอร์น่ะ เพราะพี่ชีสไปช่วยยกของอะไรก็ไม่รู้ที่หลังร้านเห็นพี่เบิ้ม เอ้ย พี่วิน บอกว่าเป็นเมนูพิเศษที่จะมีเฉพาะวันอาทิตย์ที่2ของเดือนตอนประมาณบ่ายโมงแล้วก็มีจำนวนจำกัดชื่อว่า ช็อกโกแลตมิลฟิลตามฤดูกาล หน้าตาเป็นไงไม่รู้เหมือนกัน
คนมาอีกแล้วนี่นาได้รับออร์เดอร์เพิ่มเป็นรายที่ 3 แล้ว >-<
“ค่ะยังมาทันช็อคโกแลตมิลฟิลตามฤดูกาลอยู่ไหมค่ะ”
เสียงคุ้นๆแหะ
“ยังมีอยู่ค่ะแต่ต้องรอสักครู่น่ะค...”
“ว...หวาน/ย...แยม”
แยมมาทำไรที่นี่ล่ะเนี่ย
อ่อใช่...!!!ถึงว่าทำไมแถวนี้มันคุ้นเหมือนเคยมา ที่แท้ก็แถวบ้านแยมนี้เอง -_-“
“หวานมาทำอะไรที่ร้านนี้อ่ะ”
“มาทำงานกะพี่ชีส พอดีว่าร้านนี้เป็นของเพื่อนพี่ชีสอ่ะแล้วเค้าขาดคนก็เลยต้องมาทำแทน”
“หรอ...แล้วพี่ชีสล่ะ ~O~”
ทีเพื่อนตัวเองน่ะไม่สนใจดันไปสนพี่ชีส จำไว้เลยนะ -*-
“พี่ชีสจัดเค้กอยู่หลังร้านกะเพื่อนเค้าอ่ะ เรียกให้มะ”
อย่าบอกนะว่าจะตามเข้าไปดูอ่ะ
“ไม่เป็นไร แต่ว่าหวานยังไมต้องจดนะ เดี๋ยวเราจะรอให้พี่ชีสมาจดอ่ะ >O<”
ให้มันได้อย่างงี้สิเพื่อนชั้น พี่ชีสมาช้าๆนะอยากให้มันหิวตายไปเรย _*_
“แล้วแกมาทีนี่บ่อยมะ”
“ก็บางครั้งอ่ะ แต่ส่วนมากวันอาทิตย์จะมา”
“อืม”
สงสัยมันจะมารอกินขนมแบบพิเศษเห็นพี่วินบอกว่าจะมีเฉพาะวันอาทิตย์
แยมก็นั่งรอพี่ชีสอยู่ประมาณ 10 นาทีพี่ชีสถึงจะได้เวลาเสด็จออกมา สมน้ำหน้าแทนที่จะสั่งกะชั้นก่อนเลยต้องรอเลย
“อ่าว...!!!ดีแยม”
พี่ชีสทักแยมขณะที่ตัวเองกำลังยกเค้กออกมาวางตรงโต๊ะใกล้กะเคาเตอร์
“หวานรับออร์เดอร์แทนพี่ไปก่อนนะ พี่ยุ่งมากเลย”
พี่ชีสพูดแล้วก็หายเข้าหลังร้านไปอีกรอบ
“หวานงั้นชั้นสั่งกะเธอก็ได้ เอาที่บอกไปตอนแรกนะ”
จนแล้วจนรอดก็ต้องมาสั่งกะชั้น อิอิ ไม่รีบสั่งไม่งั้นชั้นจะได้เอาออกมาให้กินก่อน สมๆ >+<
“อือ...แปปนะ”
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
แล้วชั้นก็เดินออกไปหยิบช็อกโกแลตมิลฟิลตามฤดูกาลมาให้แยม น่ากินจังเลยอ่ะ >O< แต่ว่ากินไม่ได้
อ๊าย...!!!แยมเอามาแบ่งชั้นกินเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นเธอจะไม่ได้เห็นพี่ชีสอีกเลย >O<
แต่ก็คงไม่ได้สินะ TT^TT พนักงานแย่งลูกค้ากินมันไม่ดี อดใจไว้หวานๆ
อ๋า...!!!น่ากินๆๆๆๆๆ >O< ถ้าชั้นยังต้องอยู่ใกล้ๆแยมอีกเค้กของมันจะต้องหายไปแน่ๆเลย ไปดูคนอื่นดีกว่า -_-
หือ...!!!ทำไมมีแต่คนกินเค้กอันนี้นะ อยากกินมั่งอ่ะ TT^TT เอามาแบ่งกันมั่งสิ
แล้วซักพักพี่ชีสก็ออกมาจากหลังร้านด้วยท่าทางที่เหนื่อยเอามากๆ
“พี่ชีสไปทำอะไรอยู่ที่หลังร้านหรอ”
“พี่ก็ไปจัดเค้กพิเศษนี้แหละ”
พี่ชีสพูดแล้วก็ชี้ไปที่เค้กก้อนนั้นสิ่งตอนนี้เหลือเพียง 2 ชิ้นจากที่มีอยู่ประมาณ 30 กว่าอันได้ อยากเก็บ 2 ชิ้นนี้ไว้กินจังเลยอ่ะ T^T
“นี่หวาน เราไปแล้วน่ะ บาย”
แยมพูดพลางโบกมือ แล้วก็เดินออกไป
“บาย”
แล้วชั้นก็กลับไปทำหน้าที่เดิมต่อนั่นก็ คือ การเสริฟ แล้วยังมีหน้าที่เพิ่มด้วยนะ นั่นคือ การเก็บจานกะแก้วน้ำไปไว้ที่หลังร้าน แค่นี้ก็จะทำไม่หวั่นไม่ไหวอยู่แล้วยังจะมีงานอย่างอื่นมาอีก เหนื่อยจิงๆเลย -_-;
ตอนนี้ก็ทุ่มครึ่งแล้วสินะอีกครึ่งชั่วโมงก็จะปิดร้านแล้ว(ร้านปิด 2 ทุ่ม) ดีใจจังเลย ^-^ จะได้พักแล้ว
ตอนนี้คนก็เริ่มน้อยลงแล้วล่ะ ชั้นก็เลยได้นั่งพัก ส่วนพี่ชีสก็เริ่มที่จะขนจานกะแก้วไปไว้ที่หลังร้านเผื่อให้พนักงานคนอื่นล้าง ยังอยากจะลองกินเค้กพิเศษนั้นอยู่เลยอ่ะ ว่ามันจะอร่อยซะแค่ไหน ภายใน 2 ชั่วโมงมันก็หายวับลงไปในกระเพาะของลูกค้าแล้วอ่ะ อยากลองๆๆๆ >o<
แล้วพี่วินก็ได้ฤกษ์เดินออกมาจากหลังร้านจากที่หายเข้าไปนานมาก ออกมาเผื่อบิดป้ายว่า ปิดร้านแล้ว แล้วก็กลับเข้าไปหลังร้านอีกรอบ
จะออกมาทำไมเนี่ยมีหน้าที่อยู่แค่เนี่ย =_=
แล้วชั้นกะพี่ชีสก็เริ่มเช็ดโต๊ะ พอเสร็จก็เข้าไปที่หลังร้าน จากนั้นพนักงานคนอื่นก็ออกมากวาดและเช็ดถูพื้นร้านจนสะอาดเอี่ยมอ่องปราศจากแล้วซึ่งเศษขนม
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
เมื่อเราเข้าไปข้างในก็เห็นว่าพี่วินกำละงยุ่งอยู่กับการทำขนม
“วินพวกชั้นจะกลับแล้ว เอาตังค์มา”
พี่ชีสพูดแล้วก็ยื่นมืออกไปเผื่อรับตังค์ สองศรีพี่น้องคู่นี้งกพอกันเลยนะ ^^”
“อะไรว่ะ มาถึงก็ตังค์เลย...”
พี่ชีสเริ่มทำหน้าอย่างงี้ _\\/_ ไม่ให้แกร้านแกพังแน่นอน
\"อ่ะๆเอาไปๆ 500 แล้วก่อนกลับก็หิ้วถุงนั้นไปด้วยนะอย่าลืม”
\"บายนะครับหวาน ^^\"
\"ค่ะ บายค่ะพี่วิน\"
พี่วินพูดแล้วก็หันหลังกลับไปง่วนอยู่กับขนมต่อ
ได้แค่ 500 เองหรอแต่ว่าก็ถือว่าเยอะแล้วนะสำหรับคนที่ไม่ค่อยได้ทำอะไรเลย
“ไปหวานกลับ ยังไม่เลิกอีกน้าเมิง -*-”
พี่ชีสพูดแล้วก็หยิบถุงที่พี่วินกำชับว่าให้เอาไปด้วยไปพร้อมกับเดินออกจากร้านไป ชั้นก็เดินตามออกไป
ว่าแต่ในถุงนั้นมันจะเป็นอะไรน้า อยากรู้จัง
พี่ชีสขับรถด้วยความเร็วสูงตามปกติ
อ๋าย...!!! เสียว แต่ไม่เป็นไร เราป้องกันเรียบร้อยด้วยการคาดเข็มขัด ^o^
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
เมื่อเราถึงบ้านพี่ชีสก็ลงจากรถแล้วชั้นก็เดินตามเข้าบ้านไป จากนั้นชั้นก็นั่งดูทีวีอยู่ส่วนพี่ชีสก็เข้าไปในครัวไม่รู้ไปทำอะไร
แล้วพี่ชีสก็เดินออกมาพร้อมกับในมือถือเค้กช็อกโกแลตมิลฟิลตามฤดูกาลมา
อ๋า...!!!จะได้กินแล้วๆ >O<
“พี่ชีสพี่วินเค้าให้มาหรอ”
“อืม รีบกินซะแล้วก็ไปนอน พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า”
พี่ชีสพูดแล้วก็เริ่มสวาปามเค้กนั่นลงกระเพาะ
ชั้นก็เริ่มกินมั่ง อร่อยจังเลย >-< เป็นเค้กช็อกโกแลตที่ชั้นชอบด้วยข้างในมีแยมมะม่วงที่เข้ากะหน้าร้อน แล้วก็มีคล้ายๆแป้งเวเฟอร์กรอบๆที่เค้าเรียกว่ามิลฟิลเข้ากะช็อกโกแลตดีเหมือนกันนะเนี่ย ชั้นก็ค่อยๆกินไปเรื่อย
อ๋า...!!!หมดซะแล้ว เสียดายจังที่มีน้อย แต่ไม่เป็นไรในที่สุดก็ได้กินแล้ว >-<
อยากนอนโดยไม่ต้องแปรงฟันจังเลยรสชาติของเค้กจะได้ยังอยู่แต่ไม่เอาหรอกไม่อยากเป็น หวาน ซกม๊ก ไปแปรงฟันแล้วนอนดีกว่า
ชั้นล้มลงบนเตียงกำลังจะนอน ก็นึกขึ้นได้ว่าพรุ่งนี้จะต้องไปโรงเรียนแล้วนี่นา ลืมเลย ดีนะว่าชุดม.5เหมือนกะตอนม.4 ก็ไม่มีอะไรต้องสนใจแล้วนี่นา กระเป๋าก็จัดไว้นานแล้ว แต่ว่ารองเท้าจะยังใส่ได้อยู่ไหมเนี่ย ถ้าพละน่ะน่าจะได้เพราะใส่บ่อย แต่รองเท้านักเรียนนี่ดิไม่ค่อยได้ใส่ แต่ไม่เป็นไรที่โรงเรียนไม่บังคับ จะให้ใส่เฉพาะตอนมีงาน ง่วงจังเลย นอนดีกว่า
เอ๊ะ ว่าแต่พวงกุญแจยังไม่ได้หาเลยนี่นา เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยหาแล้วกัน ตอนนี้ขอนอนก่อน
Zzzz…zzz...
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
>O<โปรดติดตามตอนต่อไป>O<
ก็เอาอีกตอนมาลงแล้วน่ะจ๊ะ
ช่วยเม้นด้วยนะ
จะพยายามรีบอัพเท่าที่จะทำได้นะ
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
ThanX
ผู้อ่านทุกๆคน
คนที่อ่านเรื่องนี้แล้วเม้นน่ารักที่สุดเรย อิอิ
FroM
ChOcO~BaNaNa
อูย..!!!.ปวดขาจังเลยอ่ะ หลังจากที่ต้องวิ่งหนีไอนักเลงไม่เจียมBodyกะนายหัวตั้ง แล้วยังต้องเดินหาร้านที่จะซื้อพวงกุญแจห้อยมือถือ เมื่อยจนขยับไปไหนไม่ได้แล้วนะเนี่ย เซ็งเลย แต่ไม่เป็นไรเราได้ดูทีวี ^o^ เพราะว่าแม่เห็นว่าเราปวดขาเลยยอม สบายใจจิงๆแต่ว่ายังปวดขาไม่หายเลยนะเนี่ย =o=;
เอ๊ะ...!!!พูดถึงกุญแจห้อยมือถือมันอยู่ไหนนะเนี่ย ว่าจะลองเอามาห้อยดูซะหน่อย สงสัยจะอยู่บนห้อง เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยหาแล้วกัน รอขาหายเจ็บก่อนแล้วจะขึ้นไปหา _ _;
“หวาน...แล้วลูกจะขึ้นไปบนห้องไหวไหมจ๊ะเนี่ย”
มาร(ดา)ชั้นเองแหละที่ถามขึ้น
“ไม่รู้สิค่ะ แต่หวานคิดว่าน่าจะไหวน่ะค่ะ^^”
ชั้นตอบด้วยความไม่แน่ใจ แต่ใจจริงแล้วอยากจะนอนข้างล่างนะเนี่ยกะจะนอนเฝ้าทีวีซะหน่อย -_-“ กลัวว่ามันจะแอบวิ่งหนีไปตอนกลางคืน (พูดอย่างกะว่ามันมีชีวิตแน่ะ _ _\":ChOcO~BaNaNa)
“หวาน...ก็ลองลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นบันไดดูดิ ถ้าได้ก็นอนที่ห้อง ถ้าไม่ได้ก็นอนข้างล่าง”
พี่ชีสพูดออกความเห็นขึ้นบ้าง
การลุกโดยที่ปวดขาอยู่นี่มันไม่ง่ายเลยนะเนี่ย แค่ลุกก็ยาก แล้วจะเดินไหวไหมเนี่ย ไหนจะต้องขึ้นบันไดอีก ยอมนอนเฝ้าบ้านเฝ้าทีวีอยู่ข้างล่างดีกว่าไหมเนี่ย -_-“
“โอ๊ยๆ...!!!”
ชั้นโอดครวญด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส(รึปล่าว) =O=;
“ไหวไหมเนี่ย หวาน”
พ่อเริ่มพูดหลังจากที่ปลีกตัวออกจากหนังสือนิตยสารธุรกิจหรืออะไรซักอย่างไม่ค่อยจะแน่ใจเท่าไร เนื่องจากมันเป็นภาษาอังกฤษ -_=
“หวานขอนอนข้างล่างได้ไหมค่ะ แค่ลุกก็จะแย่แล้วน่ะเนี่ย”
“มันก็สมควรนะ แล้วจะนอนอยู่คนเดียวหรอ”
แม่ชั้นถามด้วยอาการสงสัยมากที่ชั้นยอมนอนข้างล่างคนเดียว เพราะทุกทีชั้นจะไม่ยอมนอนข้างล่างเด็ดขาด ก็มันเปลี่ยนไปแล้วนี่นา ข้างล่างติดแอร์แล้วเลยนอนได้ ^^
“ได้ค่ะ...รึว่าใครจะมานอนเป็นเพื่อนหวาน”
ถ้ามีก็ดีนะ –O-
“แม่กับพ่อคงไม่ได้หรอก เพราะว่าโซฟานี่มันเจ็บหลัง”
แม่ชั้นพูด คงรู้แล้วสินะว่าตัวเองน่ะแก่แล้ว อิอิ >o<”
“หวานอยากให้พี่นอนเป็นเพื่อนรึปล่าวล่ะ”
พี่ชีสถาม แล้วตัวเองไม่กลัวเจ็บหลังหรอ แก่แล้วนินา >_<
“ก็แล้วแต่นะ...ถ้าได้ก็ดี”
“งั้นพี่นอนด้วยแล้วกันนะ”
มีเรื่องอะไรจะปรึกษาอีกล่ะสิเนี่ย ถึงได้ยอมนอน
“งั้นพ่อกะแม่ไปนอนแล้วนะ”
พ่อพูดแล้วก็เดินขึ้นไปข้างบนกะแม่
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะพ่อ/แม่”
“ราตรีสวัสดิ์ครับพ่อ/แม่”
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
“พี่ชีสมีเรื่องอะไรกะหวานหรอถึงได้ยอมนอนเป็นเพื่อนหวานข้างล่างเนี่ย”
“ก็มีเรื่องจะให้ช่วยนิดหน่อยนะ”
พี่ชีสพูดพลางเปิดแอร์ไปด้วย เอาเย็นๆหน่อยนะ >-<
“เรื่องอะไรอีกล่ะ...คงไม่ได้เป็นเรื่องประเภทเดิมนะ ไปหลอกลวงคนอื่นเนี่ย”
“ปล่าว...พี่อยากให้หวานไปช่วยพี่ทำงานที่ร้านเบเกอรี่เพื่อนอ่ะ จะได้ไหม”
“ทำไมอ่ะ...แล้วทำไมพี่ต้องไปทำงานด้วยอ่ะ“
“ก็พอดีว่าร้านมันขาดลูกน้อง 2 คนอ่ะ พี่ก็เลยจำใจต้องไปช่วยมัน”
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับชั้นละเนี่ย ไม่เข้าใจจิงๆ -_-
“แล้วพี่ชีสไม่ชวนเพื่อนคนอื่นไปล่ะ หวานขี้เกียจอ่ะ -_-\"
“ไม่มีใครว่างเลยนี่นา จะให้พี่ทำไงได้ รับปากมันไปแล้วด้วย”
ซวยจิงๆแล้วทำไมมันต้องมาลงที่เรานะ
“ได้เงินไหม ^^”
ถ้าไม่มีก็ไม่ไปทำแน่ๆอย่าหาว่างกเลยนะ แค่เรียนหนังสือเฉยๆก็แย่แล้วนี่ยังต้องไปทำงานอีก >.<
“ก็มีได้นะ...หักออกจากพนักงานที่หยุดอ่ะ คิดว่า 200 ไม่ก็ 500 อ่ะมั้งไม่ได้ถาม”
ทำไมมันถูกจังเลยแหะ แต่ช่างเหอะยังดีกว่าไม่ได้เลยซักกะแดงเดียว ทำก็ทำไหนๆก็ว่าง คงวันเดียวมั้ง ^-^
“ก็ได้ทำก็ได้”
“อืม...ดีมาก ก็เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะปลุกนะ”
ต้องตื่นเช้าหรอ เซ็งเรยกะจะทำสถิติโลกซะหน่อยว่านอนกินบ้านกินเมืองได้เก่งที่สู๊ด...ดดด(มันน่าภูมิใจตรงไหนล่ะเนี่ย อยากจะรู้จิงๆ- -\":ChOcO~BaNaNa)
“แล้วต้องใส่ชุดยังไงอ่ะ...จำกัดป่ะ”
“ก็ใส่เสื้อขาวอ่ะ กางเกงหรือกระโปรงก็ได้ รองเท้าผ้าใบนะ”
ทุกทีก็ใส่อย่างนี้อยู่แล้ว ไม่มีปัญหาหรอก
นอนดีกว่าเดี๋ยวตื่นไม่ทัน =o=
“ราตรีสวัสดิ์นะพี่ชีส”
ชั้นพูดก่อนที่จะเริ่มห่มผ้าแล้วล้มตัวลงนอนบนโซฟาที่เปลี่ยนเป็นเตียงได้ มันก็สบายดีนะ
“ราตรีสวัสดิ์หวาน”
พี่ชีสพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนโซฟาที่เปลี่ยนเป็นเตียงได้อีกตัว
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
“หวานๆตื่นได้แล้ว นี่มันเช้าแล้วนะ”
“=O= เช้าแล้วหรอ ทำไมมันเร็วจังเลยนะ”
“มันไม่เร็วหรอก ไปๆอาบน้ำแล้วแต่งตัวได้แล้ว อย่าช้านะเดี๋ยวไปสายพี่จะโดนมันด่าเอา”
โดนด่าก็ช่างดิ พี่ชีสโดนนิหวานไม่ได้โดนด้วย ^o^
“อืมๆ”
แล้วชั้นก็เดินงัวเงียๆครึ่งหลับครึ่งตื่น =O= ไปข้างบนเพื่อที่จะอาบน้ำ
อ๋า...!!!เสร็จซะทีการเดินผ่านน้ำอันแสนยากเย็นในสภาพที่ง่วงหนาวหาวนอนแบบนี้ ไม่ได้เดินผ่านน้ำสิเค้าเรียกว่าอาบแบบขอไปที(มันก็คล้ายๆกันนะ -_-“:ChOcO~BaNaNa) ไปแต่งตัวดีกว่า ต้องใส่ชุดขาวสินะ ก็ใส่เสื้อยืดสีขาวธรรมดากะกางเกงยีนส์ขายาวแล้วกันขี้เกียจเลือก -_= รวบผมธรรมดานี่แหละ ลงดีกว่า ช้าเดี๋ยวโดนบ่นอีก -*-
อะไรเนี่ยขนาดอาบน้ำแล้วนะ ทำไมมันถึงยังง่วงอยู่ล่ะเนี่ย สงสัยจะเป็นเพราะเหนื่อยจัดขนาดน้ำเย็นยังเอาไม่อยู่เลย -_-^
เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่าการลงบันไดที่ว่าง่ายๆตอนที่ตื่นเนี่ยมันจะยากสำหรับคนที่ครึ่งหลับครึ่งตื่น
“ว้าย...!!!โครม...!!!”
จะเป็นเสียงอะไรไปได้นอกเสียจาก คนง่วงนอนตกบันไดลงมา(ชั้นเองแหละ) O_O เจ็บจังเลยอ่ะ T^T
“หวานทำอะไรอ่ะ บันไดพังหมด น่าสงสารบันไดจังเลย T^T”
พี่ชั้นเป็นคนพูดเองแหละ ไม่สงสารน้องตัวเองแต่ดันมาสงสารบันไดนะ _*_ มันสมควรไหมเนี่ย
“ไม่ถามหวานเลยนะว่าเจ็บรึปล่าวดันไปถามบันไดน่ะ งอนไม่ไปด้วยแล้ว –^-“
“อ๋า...!!!อย่างอนนะพี่ขอโทษ หวานเจ็บไหม...ไม่เจ็บเนาะ...ไปเหอะนะ”
ทำไมเป็นคนที่เปลี่ยนใจอะไรได้ง่ายดายอย่างงี้นะ แล้วใครเค้าให้พูดเองตอบเองล่ะเนี่ย -_-;
“ไปก็ไป แล้วจะไปยังเนี่ย -_-“
“อืมๆไปขึ้นรถ”
อะไรนะนี่ชั้นหูแว่วหรือว่าหูฝาดรึปล่าวเนี่ยพี่ชีสจะขับรถ
โอ้...!!!ไม่นะพระเจ้าช่วยกล้วยแขกด้วยจ้า(เกี่ยวไหมเนี่ย:ChOcO~BaNaNa) พี่ชีสน่ะขับรถอย่างกะจะไปแข่งรถโกคาร์ทอะไรประมาณนั้นเลยล่ะ มันน่ากลัวมาก นั่นคือ สาเหตุที่ชั้นต้องเดินไปโรงเรียนตอนช่วงซัมเมอร์ทุกวัน
ต้องคาดเข็มขัดนิรภัยเผื่อความปลอดภัยของชีวิตและทรัพย์สินก่อนที่พี่ชีสจะสตาร์ทรถ พร้อมแล้วไปได้
อึ๊ย...!!!ยังขับเร็วเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน O||||O ว่าแต่ทำไมแถวนี้มันถึงดูคุ้นๆนะ แต่ว่าจำไม่ได้ ช่างมันเหอะ -_-“
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
ถึงแล้วสินะร้านเบเกอรี่ของเพื่อนพี่ชีสเนี่ยรู้สึกว่าร้านนี้จะสั่งกินในร้านได้ เพราะมีโต๊ะที่เป็นวงกลมกระจกใสกะเก้าอี้ประมาณ 4-5 ตัววางเรียงรายอยู่รอบร้าน บางโต๊ะก็มีเก้าอี้ 2 ตัว คงสำหรับคู่รักล่ะมั้ง >_<
ชั้นคงไม่มีโอกาสนั่งสินะ =+= แต่ชั่งเหอะมันคงไม่จำเป็นซะเท่าไรหรอก
“อ่าวชีส...!!!มาแล้วหรอ กว่าคุณท่านจะเสด็จมาได้รอตั้งนาน”
เพื่อนพี่ชีสที่ตัวใหญ่ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าสูงกว่าพี่ชีสเล็กน้อยแต่สำหรับชั้นมันมากโขเลยล่ะ -_=
“เออ...!!!มาแล้ว นี่กรูเอาน้องสาวมาช่วยนะครบแล้วชั่ยป่ะ”
พี่ชีสพูดด้วยท่าทางที่ดูแล้วค่อนข้างเซ็งแล้วก็โบ้ยมือมาทางชั้นซึ่งยืนอยู่ข้างหลัง
“หวัดดีค่ะเพื่อนพี่ชีส”
คงไม่ต้องแนะนำแบบเด็กนักเรียนเพิ่งเข้าใหม่นะ -_-
“คับดีคับหวานชั่ยมะ พี่ชื่อวินนะ”
อืม ชื่อพี่เบิ้ม เอ้ย...!!! พี่วิน อย่าไปแต่งชื่อให้เค้าใหม่จิ มันเพราะเกินไป(ซะเมื่อไรเล่า กลัวเค้าจะล้มทับสิไม่ว่า -_-“:ChOcO~BaNaNa)
“ค่ะ”
“นี่จะเริ่มได้ยังอ่ะ ถ้าช้ากว่านี้กลับแล้วน้าเฟ้ย มัวแต่หลีน้องกรูอยู่นั่นแหละ”
พี่ชีสพูดด้วยความเซ็งที่ทวีคูณเพิ่มขึ้นจากตอนแรก ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างพี่ชีสจะเป็นห่วงน้องสาวด้วย
\"หน้าตาดีกว่านี้ก็มี เมิงตาบอดไงว่ะมาหลีน้องกรูเนี่ย - -*\"
ขอถอนคำพูดด่วน -*-
\"ไม่ค่อยเลยน้า พี่ชีส - -*\"
“อืมๆกรูเลิกก็ได้ แต่เมิงอย่าเผลอนะเว่ย...!!!งั้นก็ไปเอาผ้ากันเปื้อนจากหลังร้านมาใส่ แล้วก็ออกมาข้างนอกนะเดี๋ยวจะบอกว่าต้องทำไรบ้าง”
แล้วชั้นกะพี่ชีสก็เดินเข้าไปที่หลังร้าน ก็เป็นครัวนั้นแหละมีเตาอบขนม ที่ผสมแป้งอะไรทำนองเนี้ย คงไม่ให้ชั้นมาทำอะไรเกี่ยวกับพวกนี้หรอกนะ แบบว่าทำไม่เป็นเลยล่ะ ถ้าทำออกมานะสงสัยร้านนี้จะต้องถูกอย.สั่งปิดแน่ด้วยเหตุที่ว่าคนทำขนมน่ารักเกิน เอ้ย ขนมเป็นพิษทำให้โรงบาลรับคนไข้ไม่ไหว =O=”
แล้วชั้นก็หยิบผ้ากันเปื้อนที่วางอยู่บนโต๊ะยาวในหลังร้านออกมาสวม มันก็ไม่เชิงว่าเป็นผ้ากันเปื้อนนะแต่ก็ใช่อ่ะ มีขอบริมเป็นลายสก็อตตรงกลางผ้ากันเปื้อนมีกระเป๋าค่อนข้างใหญ่เขียนชื่อร้านไว้เป็นภาษาอังกฤษ แล้วก็เดินออกมานอกร้านเผื่อที่จะมาฟังว่ามีหน้าที่ทำอะไรบ้าง
“ชีสกะหวานมีหน้าที่รับออร์เดอร์แล้วก็เสริฟนะ ไม่มีอะไรต้องทำมากหรอกนะ แค่ไปยืนรอเค้าสั่งกันแล้วก็เอาน้ำเปล่ามาเสริฟ ถ้าเค้าไม่สั่งน้ำอย่างอื่นนะ พอได้ของที่สั่งแล้วก็เอามาเสริฟแค่นี้แหละ”
ตกลงก็มาเป็นบริกรสินะว่าง่ายๆคงไม่มีอะไรยุ่งยากหรอกมั้ง -_-
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
หลังจากที่เปิดร้านก็เริ่มที่จะมีคนเข้ามาเรื่อยๆชั้นก็เลยไม่ว่างที่จะยืนอยู่นิ่งๆต้องคอยทำโน้นทำนี้มือเป็นระวิงไปหมด ถ้ามีซักพันมือก็คงทำได้เร็วกว่านี้แน่ๆเลยเนาะ >.<
หน้าที่ส่วนใหญ่ก็คงเป็นเสริฟซะมากกว่าส่วนพี่ชีสก็ทำหน้าที่รับออร์เดอร์ มีสาวๆกรี๊ดกร๊าดเต็มเลยอ่ะ น่าสงสาร...สงสารคนที่คนที่ตาถั่วมากรี๊ดกร๊าด...!!!พี่ชีส T^T แต่ว่าน่าจะสงสารตัวเองซะมากกว่านะที่โดนแซวอยู่เหมือนกัน -_-^ สงสารทั้งตัวเองและคนมาแซว -_-
นี่คงเป็นครั้งที่ 2 มั้งที่ชั้นได้มารับออร์เดอร์น่ะ เพราะพี่ชีสไปช่วยยกของอะไรก็ไม่รู้ที่หลังร้านเห็นพี่เบิ้ม เอ้ย พี่วิน บอกว่าเป็นเมนูพิเศษที่จะมีเฉพาะวันอาทิตย์ที่2ของเดือนตอนประมาณบ่ายโมงแล้วก็มีจำนวนจำกัดชื่อว่า ช็อกโกแลตมิลฟิลตามฤดูกาล หน้าตาเป็นไงไม่รู้เหมือนกัน
คนมาอีกแล้วนี่นาได้รับออร์เดอร์เพิ่มเป็นรายที่ 3 แล้ว >-<
“ค่ะยังมาทันช็อคโกแลตมิลฟิลตามฤดูกาลอยู่ไหมค่ะ”
เสียงคุ้นๆแหะ
“ยังมีอยู่ค่ะแต่ต้องรอสักครู่น่ะค...”
“ว...หวาน/ย...แยม”
แยมมาทำไรที่นี่ล่ะเนี่ย
อ่อใช่...!!!ถึงว่าทำไมแถวนี้มันคุ้นเหมือนเคยมา ที่แท้ก็แถวบ้านแยมนี้เอง -_-“
“หวานมาทำอะไรที่ร้านนี้อ่ะ”
“มาทำงานกะพี่ชีส พอดีว่าร้านนี้เป็นของเพื่อนพี่ชีสอ่ะแล้วเค้าขาดคนก็เลยต้องมาทำแทน”
“หรอ...แล้วพี่ชีสล่ะ ~O~”
ทีเพื่อนตัวเองน่ะไม่สนใจดันไปสนพี่ชีส จำไว้เลยนะ -*-
“พี่ชีสจัดเค้กอยู่หลังร้านกะเพื่อนเค้าอ่ะ เรียกให้มะ”
อย่าบอกนะว่าจะตามเข้าไปดูอ่ะ
“ไม่เป็นไร แต่ว่าหวานยังไมต้องจดนะ เดี๋ยวเราจะรอให้พี่ชีสมาจดอ่ะ >O<”
ให้มันได้อย่างงี้สิเพื่อนชั้น พี่ชีสมาช้าๆนะอยากให้มันหิวตายไปเรย _*_
“แล้วแกมาทีนี่บ่อยมะ”
“ก็บางครั้งอ่ะ แต่ส่วนมากวันอาทิตย์จะมา”
“อืม”
สงสัยมันจะมารอกินขนมแบบพิเศษเห็นพี่วินบอกว่าจะมีเฉพาะวันอาทิตย์
แยมก็นั่งรอพี่ชีสอยู่ประมาณ 10 นาทีพี่ชีสถึงจะได้เวลาเสด็จออกมา สมน้ำหน้าแทนที่จะสั่งกะชั้นก่อนเลยต้องรอเลย
“อ่าว...!!!ดีแยม”
พี่ชีสทักแยมขณะที่ตัวเองกำลังยกเค้กออกมาวางตรงโต๊ะใกล้กะเคาเตอร์
“หวานรับออร์เดอร์แทนพี่ไปก่อนนะ พี่ยุ่งมากเลย”
พี่ชีสพูดแล้วก็หายเข้าหลังร้านไปอีกรอบ
“หวานงั้นชั้นสั่งกะเธอก็ได้ เอาที่บอกไปตอนแรกนะ”
จนแล้วจนรอดก็ต้องมาสั่งกะชั้น อิอิ ไม่รีบสั่งไม่งั้นชั้นจะได้เอาออกมาให้กินก่อน สมๆ >+<
“อือ...แปปนะ”
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
แล้วชั้นก็เดินออกไปหยิบช็อกโกแลตมิลฟิลตามฤดูกาลมาให้แยม น่ากินจังเลยอ่ะ >O< แต่ว่ากินไม่ได้
อ๊าย...!!!แยมเอามาแบ่งชั้นกินเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นเธอจะไม่ได้เห็นพี่ชีสอีกเลย >O<
แต่ก็คงไม่ได้สินะ TT^TT พนักงานแย่งลูกค้ากินมันไม่ดี อดใจไว้หวานๆ
อ๋า...!!!น่ากินๆๆๆๆๆ >O< ถ้าชั้นยังต้องอยู่ใกล้ๆแยมอีกเค้กของมันจะต้องหายไปแน่ๆเลย ไปดูคนอื่นดีกว่า -_-
หือ...!!!ทำไมมีแต่คนกินเค้กอันนี้นะ อยากกินมั่งอ่ะ TT^TT เอามาแบ่งกันมั่งสิ
แล้วซักพักพี่ชีสก็ออกมาจากหลังร้านด้วยท่าทางที่เหนื่อยเอามากๆ
“พี่ชีสไปทำอะไรอยู่ที่หลังร้านหรอ”
“พี่ก็ไปจัดเค้กพิเศษนี้แหละ”
พี่ชีสพูดแล้วก็ชี้ไปที่เค้กก้อนนั้นสิ่งตอนนี้เหลือเพียง 2 ชิ้นจากที่มีอยู่ประมาณ 30 กว่าอันได้ อยากเก็บ 2 ชิ้นนี้ไว้กินจังเลยอ่ะ T^T
“นี่หวาน เราไปแล้วน่ะ บาย”
แยมพูดพลางโบกมือ แล้วก็เดินออกไป
“บาย”
แล้วชั้นก็กลับไปทำหน้าที่เดิมต่อนั่นก็ คือ การเสริฟ แล้วยังมีหน้าที่เพิ่มด้วยนะ นั่นคือ การเก็บจานกะแก้วน้ำไปไว้ที่หลังร้าน แค่นี้ก็จะทำไม่หวั่นไม่ไหวอยู่แล้วยังจะมีงานอย่างอื่นมาอีก เหนื่อยจิงๆเลย -_-;
ตอนนี้ก็ทุ่มครึ่งแล้วสินะอีกครึ่งชั่วโมงก็จะปิดร้านแล้ว(ร้านปิด 2 ทุ่ม) ดีใจจังเลย ^-^ จะได้พักแล้ว
ตอนนี้คนก็เริ่มน้อยลงแล้วล่ะ ชั้นก็เลยได้นั่งพัก ส่วนพี่ชีสก็เริ่มที่จะขนจานกะแก้วไปไว้ที่หลังร้านเผื่อให้พนักงานคนอื่นล้าง ยังอยากจะลองกินเค้กพิเศษนั้นอยู่เลยอ่ะ ว่ามันจะอร่อยซะแค่ไหน ภายใน 2 ชั่วโมงมันก็หายวับลงไปในกระเพาะของลูกค้าแล้วอ่ะ อยากลองๆๆๆ >o<
แล้วพี่วินก็ได้ฤกษ์เดินออกมาจากหลังร้านจากที่หายเข้าไปนานมาก ออกมาเผื่อบิดป้ายว่า ปิดร้านแล้ว แล้วก็กลับเข้าไปหลังร้านอีกรอบ
จะออกมาทำไมเนี่ยมีหน้าที่อยู่แค่เนี่ย =_=
แล้วชั้นกะพี่ชีสก็เริ่มเช็ดโต๊ะ พอเสร็จก็เข้าไปที่หลังร้าน จากนั้นพนักงานคนอื่นก็ออกมากวาดและเช็ดถูพื้นร้านจนสะอาดเอี่ยมอ่องปราศจากแล้วซึ่งเศษขนม
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
เมื่อเราเข้าไปข้างในก็เห็นว่าพี่วินกำละงยุ่งอยู่กับการทำขนม
“วินพวกชั้นจะกลับแล้ว เอาตังค์มา”
พี่ชีสพูดแล้วก็ยื่นมืออกไปเผื่อรับตังค์ สองศรีพี่น้องคู่นี้งกพอกันเลยนะ ^^”
“อะไรว่ะ มาถึงก็ตังค์เลย...”
พี่ชีสเริ่มทำหน้าอย่างงี้ _\\/_ ไม่ให้แกร้านแกพังแน่นอน
\"อ่ะๆเอาไปๆ 500 แล้วก่อนกลับก็หิ้วถุงนั้นไปด้วยนะอย่าลืม”
\"บายนะครับหวาน ^^\"
\"ค่ะ บายค่ะพี่วิน\"
พี่วินพูดแล้วก็หันหลังกลับไปง่วนอยู่กับขนมต่อ
ได้แค่ 500 เองหรอแต่ว่าก็ถือว่าเยอะแล้วนะสำหรับคนที่ไม่ค่อยได้ทำอะไรเลย
“ไปหวานกลับ ยังไม่เลิกอีกน้าเมิง -*-”
พี่ชีสพูดแล้วก็หยิบถุงที่พี่วินกำชับว่าให้เอาไปด้วยไปพร้อมกับเดินออกจากร้านไป ชั้นก็เดินตามออกไป
ว่าแต่ในถุงนั้นมันจะเป็นอะไรน้า อยากรู้จัง
พี่ชีสขับรถด้วยความเร็วสูงตามปกติ
อ๋าย...!!! เสียว แต่ไม่เป็นไร เราป้องกันเรียบร้อยด้วยการคาดเข็มขัด ^o^
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
เมื่อเราถึงบ้านพี่ชีสก็ลงจากรถแล้วชั้นก็เดินตามเข้าบ้านไป จากนั้นชั้นก็นั่งดูทีวีอยู่ส่วนพี่ชีสก็เข้าไปในครัวไม่รู้ไปทำอะไร
แล้วพี่ชีสก็เดินออกมาพร้อมกับในมือถือเค้กช็อกโกแลตมิลฟิลตามฤดูกาลมา
อ๋า...!!!จะได้กินแล้วๆ >O<
“พี่ชีสพี่วินเค้าให้มาหรอ”
“อืม รีบกินซะแล้วก็ไปนอน พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า”
พี่ชีสพูดแล้วก็เริ่มสวาปามเค้กนั่นลงกระเพาะ
ชั้นก็เริ่มกินมั่ง อร่อยจังเลย >-< เป็นเค้กช็อกโกแลตที่ชั้นชอบด้วยข้างในมีแยมมะม่วงที่เข้ากะหน้าร้อน แล้วก็มีคล้ายๆแป้งเวเฟอร์กรอบๆที่เค้าเรียกว่ามิลฟิลเข้ากะช็อกโกแลตดีเหมือนกันนะเนี่ย ชั้นก็ค่อยๆกินไปเรื่อย
อ๋า...!!!หมดซะแล้ว เสียดายจังที่มีน้อย แต่ไม่เป็นไรในที่สุดก็ได้กินแล้ว >-<
อยากนอนโดยไม่ต้องแปรงฟันจังเลยรสชาติของเค้กจะได้ยังอยู่แต่ไม่เอาหรอกไม่อยากเป็น หวาน ซกม๊ก ไปแปรงฟันแล้วนอนดีกว่า
ชั้นล้มลงบนเตียงกำลังจะนอน ก็นึกขึ้นได้ว่าพรุ่งนี้จะต้องไปโรงเรียนแล้วนี่นา ลืมเลย ดีนะว่าชุดม.5เหมือนกะตอนม.4 ก็ไม่มีอะไรต้องสนใจแล้วนี่นา กระเป๋าก็จัดไว้นานแล้ว แต่ว่ารองเท้าจะยังใส่ได้อยู่ไหมเนี่ย ถ้าพละน่ะน่าจะได้เพราะใส่บ่อย แต่รองเท้านักเรียนนี่ดิไม่ค่อยได้ใส่ แต่ไม่เป็นไรที่โรงเรียนไม่บังคับ จะให้ใส่เฉพาะตอนมีงาน ง่วงจังเลย นอนดีกว่า
เอ๊ะ ว่าแต่พวงกุญแจยังไม่ได้หาเลยนี่นา เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยหาแล้วกัน ตอนนี้ขอนอนก่อน
Zzzz…zzz...
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
>O<โปรดติดตามตอนต่อไป>O<
ก็เอาอีกตอนมาลงแล้วน่ะจ๊ะ
ช่วยเม้นด้วยนะ
จะพยายามรีบอัพเท่าที่จะทำได้นะ
-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----+++++-----
ThanX
ผู้อ่านทุกๆคน
คนที่อ่านเรื่องนี้แล้วเม้นน่ารักที่สุดเรย อิอิ
FroM
ChOcO~BaNaNa
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น