คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : #2#
“็อนนั้นมันไม่รู้นิ!”เธอ็เถียึ้นมา
“..อ-”ผมำลัะเอ่ยอโทษแ่็มีเสียเธอแทรึ้นมา
“แ่ันอบเธอมาั้2ปีเลยนะ!อุ๊ปส์!”เรนพูออมา่อนที่ะรีบเอามือปิปาัวเอไว้ 2ปีเลยเหรอเนี่ย
“ะถือว่าไม่ไ้ยินนะ”ผมอบลับ ่อนที่ะถามอีำถามึ้นมา
“แล้วนี่ไม่ลับบ้านเหรอ?”เรนิสัพั
“ลับสิะให้นอนนี่เหรอ”ัวนแล้วนะยัยนี่
“ะนอนทำไมที่นี่ไปนอนห้อันีว่า สบายว่าเยอะ"ผมอบไป วนมาแล้วไผมเอาริ
“โห ่อให้ผู้ายทั้โลเหลือแ่เธอัน็ไม่เอาหรอ”เรนอบลับมา โอวโหวส์เธอส์ เ็บี๊ส์(╥﹏╥)
“แน่ใเหรอ เราอ่อยเ่นะ^^”ผมอบลับพร้อมับส่ยิ้มหวานให้ สาบานเลยนนี้ถ้าีบไม่ิะอ่อยเอา
ิ้!
ผมหยิบมือถือมาเปิู
James:มึรถไฟนัน มาหาหน่อยอยู่โรอาหาร
“เธอ”ผมเรียเรน
“ว่าไ?”เธอทำหน้าสสัย
“พาไปโรอาหารหน่อยสิ เพื่อนเราอยู่นั่นอะ”ผมบอเธอ ่อนที่เธอะลุและผม็เินามเธอไป
โรอาหารอมหาลัยRN
“นี่ไรับน้อๆเพื่อนพี่”ผมไ้แ่ยืนับสิ่ที่มันพู??
“นนี้เนี่ยเป็นเือนะเลยนะรับ ทั้าว ทั้สู ทั้หล่อ บ้านรวยอี่าหา”ประโยที่ไอเมส์พูทำให้น้อผู้หิสอนหันมามอผมามันวาว ิหายแล้วไ
“ไม่ๆพี่มีนที่อบแล้ว”แถมเป็นนที่น่าหม่ำมา้วย~
“เื่อไ้เหรอะ~”นั่นไเ้ามาอ่อยผมอีแล้ว
“นนี้ไ”ผมพูพร้อมับหันไป้าๆ อ..อ้าว เห้ย หายไปไหนเนี่ย
“นไหนะ?นที่เินมาับพี่ะี้เหรอ”น้อมันพูพร้อมับอแนผมและมอหน้า
“ใ่”ผมอบไป
“ไม่ใ่นะน้อนะี้แ่เพื่อนที่มันรู้ั แล้ว็ที่พี่ทัไปไม่ใ่ว่าพี่หลอน้อนะ แ่ว่ามันอบน้อมานานแล้วเลยให้พี่ทัไปลอใ”โห ไอเมส์ไอเพื่อนเหี้ย!
“อบแล้วทำไมไม่ทัหนูมาล่ะะ~ถ้าเป็นพี่เนี่ยหนูยอมทุอย่า”ผมเหนื่อย ผมท้อ ว่าที่เมียผมไปแล้ว้วยเพราะไอเมส์นเียวเลย
อนโHK
“เห้อ”ผมถอนหายใ่อนที่ะทิ้ัวลบนที่นอน ว่าะรอออมาไ้ เหนื่อยเอาเรื่อ ็นะน้อมันเล่นลาผมไปุยถามนู้นถามนี่ผม็อบส่ๆไปว่าะไ้ลับ
๊อๆ
“…..”ใรมาอีเนี่ยยย พึ่ไ้พัเอนะ
แร๊!
“ว่าไ?”ผมถามออไปพร้อมับมอนรหน้า Omg!แม่สาวน่าหม่ำ อยู่ห้อร้ามเอเหรอเนี่ย
“ไม่มีไรแล้ว”เรนอบพร้อมับหันหลัและทำท่าะเินลับเ้าไปในห้อ
“เี๋ยวสิ”ผมับมือเธอไว้ ทำให้เธอหันมามอผม้วยสายาอาา ผมึรีบปล่อยมือทันที ถึมันะนุ่ม็เถอะ
“มีอะไร!?”เธอยืนออและทำหน้าไม่พอใ เธอะรู้มั้ยนะว่าารที่ใส่เสื้อยืับาเาสั้นแล้วมายืนออแบบนี้มันน่า…ับฟัริๆ โมโหไ้น่ารัะมั
“มาเาะประูห้อมีอะไร?”ผมถามพร้อมับสบาเธอ
“็บอว่าไม่มีอะไรแล้ว”แหนะๆ ถามีๆนะเนี่ย แู่่ๆเธอ็เปลี่ยนสีหน้าาโมโหเหมือนเ็บปวพร้อมับเอามือุมท้อ
“เป็นอะไรรึปล่าว!?”ผมถามเธออย่าเป็นห่วพร้อมับประอัวเธอไว้
“ปวท้อ..”เป็นเมนส์แน่ๆเลย
“ลับไปที่ห้อ่อนมั้ย?”เรนไม่อบแ่พยัหน้าให้ผม ผมึประอพาเธอเ้าไปในห้อ
ความคิดเห็น