รักกวนใจ ของ ยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : chapter1:เปิดเทอมกับซาเล้งคันงาม...

                                         โอ้วเย้!โอ้วเย้!โอ้วๆเย้! ตะดุงตุ้งตุง...


    
          อย่าเพิ่งคิดว่าฉันบ้านะ...ถึงแม้ว่าฉันจะบ้าจริง (เอ๊ะ! ยังไง? : R)  แหะๆ ล้อเล่นน้า..จุ๊กกรู้!!~อย่าโกรธกันน้าาา..> < ดีกันน้าตัวเอง...(เออแฮะ...ท่าจะบ้าจริง)...


          อะฮ้า!!(เปลี่ยนอารมณ์เร็วดีแท้...นางเอกเรา : R) ในที่สุด..ก็เปิดเทอมซ้~าที..
วะฮ่าๆๆ คิดถึงผู้ชาย เอ้ย! เพื่อนซี้สุดๆอย่างยัย "ปิโย"จัง...ทุกคนคงคิดว่ามันชื่อแปลกใช่มะ?...เก๊าะชื่อจริงมันชื่อ "ปิโยรส" ชื่อเล่นชื่อ "อะตอม" แต่ว่าฉันชอบเรียกมันว่า "ปิโย" มากกว่า...


          ยัยนี่นะมันสอบชิงทุนไปเรียนถึงเมืองปลาดิบตอนปิดเทอมเลยโน่น...เชอะ! ฉันล่ะอยากไปมั่งจัง...(จะไปเรียนรึไปหาหนุ่มๆจ๊ะ! : R) 


           +*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+


          ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมายืนสำรวจตัวเองหน้ากระจก...


          ว้าย! นี่มันนาตาลี เกลโบวา นี่นา..^ ^


          เออ!ก็ได้ไม่ชมตัวเองก็ได้...- -

          ฉันยืนตรวจสอบเครื่องแบบนักเรียน ม. ปลาย ที่ปีนี้เป็นปีแรกที่ฉันจะได้อยู่...วุ๊ฮู้!
ดีจายส์...>๐<


          เครื่องแบบม.ปลายของที่นี่...จะเป็นเสื้อนักเรียนแขนยาวโดยต้องพับมาให้ถึงตรงข้อศอกคล้ายๆเด็กแนวเล็กน้อยสีขาว...กระโปรงสีน้ำเงินเข้มซึ่งของม.ต้นจะเป็นสีแดงยาวประมาณเข่า...มีเข็มขัดหนังรัดช่วงเอว...และที่สำคัญ ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในเครื่องแบบคือ เนคไทสีเดียวกับกระโปรงแต่มีลายขวางสีขาวเป็นเส้นเล็กๆ เริ่ดมากมาย...ว้าว!!



          เสื้อผ้า...เยี่ยมมากจอร์จ > < 


          หน้าตา...เริ่ดมากซาร่า > <


          ทรงผม...ซาร่า จอร์จ  เราจะทำทรงไหนดี~ -๐ -



          ฉันง่วนอยู่กับการทำผมอยู่นานสองนาน...เฮ้อ! จะเอาทรงไหรดีวะเรา?...คือโรงเรียนฉันน่ะ พอม.ปลายนี่จะทำทรงไหนก็ได้ แต่ม.ต้น ต้องรวบผมไว้เท่านั้น...


          "คุณแปร์คะ!! นี่มันสายแล้วนะคะ...ทำไมไม่../ ไอ้เวงแปร์ นี่เมิงจะแต่งตัวไปโรงเรียนรึไปเดินแฟชั่นโชว์ที่ประเทศบ้านเกิดเมืองลาวรึไงวะ...กรูรอเมิงนานแล้วนะว้อย!!!> <"



          เสียงแรก...เป็นเสียงของป้านิ่มแม่บ้านประจำบ้าน...ส่วนเสียงที่สอง...ซึ่งมีภาษาสมัยพ่อขุนรามคำแหงผสมมาด้วย...เป็ยเสียงของซาตานนามว่า "โอม" หรือ "พงศธรณ์  พิริยะสมบูรณ์" พี่ชายที่ฉันคลานตามกันมาเพื่อลงมาบุกโลกด้วยกันนั่นเอง....


          "เออ!!เดี๋ยวดิ!!!  แปร์ยังทำผมไม่ได้เลยอ่ะ...พี่ไปก่อนละกัน!!  -๐-" ฉันตะโกนบอกพี่โอมไป...


          

          ใจจริง...ก็ไม่คิดว่าพี่โอมจะไปหรอก...เพราะถึงยังไงพี่ชายสุดหล่อสุดน่ารักคนนี้ก็ต้องห่วงน้องสาวเหมือนกันน่ะแหละ~~ ^ ^



          +*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+        



                              10 นาทีผ่านไป..10 นาทีผ่านไป  จุ๊กกรู้!!


          เมื่อเลือกไม่ได้ว่าจะทำทรงไหนเลยรวบผมไธรรมดาก่อนแล้วค่อยไปทำต่อโรงเรียน...(ทำซะตั้งแต่แรกมันก็จบเรื่อง -_- : R)


          "ป้านิ่ม...แปร์ไปก่อนนะคะ!!!...อ้าว แล้วพี่โอมอ่ะ?"  ฉันตะโกนถามป้านิ่มที่ล้างจานอยู่ในครัว...แล้วก็ได้ยินสิ่งที่ไม่คาดฝันออกมาจากปากป้านิ่ม...


          "คุณโอมไปแล้วค่ะ!! อ้อ! ยังฝากป้ามาบอกคูนแปร์อีกนะคะว่า...'ไอ้แปร์..เมิงไปเองละกัน ชักช้าเป็นอีกัวน่าอยู่นั่นแหละ...กรูขี้เกียจรอน้องเวงอย่างเมิง' ค่ะ"



          ว่ะ...ว่ะ...ว่าไงน้าาา!!! ๐_๐ พี่โอมไปแล้วงั้นหรอ...แล้วให้ฉันไปเอง...


          งั้นฉันขอถอนคำพูดที่ว่า"พี่ชายสุดหล่อสุดน่ารักคนนี้ก็ต้องห่วงน้องสาวเหมือนกันน่ะแหละ~~ ^ ^"



          โฮ!! T T แล้วฉันจะไปโรงเรียนยังไงล่ะ ฮึก ไอ้พี่บ้า ฮือ..ไปก่อนได้ไงอ่า...(ก็แกไล่เค้าไปเองไม่ใช่เรอะ : R) 


          ฉันออกมายืนหน้าบ้านอย่างโดดเดี่ยว...ตาก็คอยเหลือบมองรถที่ผ่านไปมา....


          โอย~แล้วนี่ ฉันจะไปยังไงล่ะเนี้ย...รถแท๊กซี่ซู่ซ่า ก็ไม่ผ่านมาซักคัน...มอเตอร์ไซค์ก็ไม่มี...ว้อย!!!!แล้วนี่ฉันจะไปรถอะไรล่ะเนี้ย~ย #_#



          ฉันเหลือบมองนาฬิกาข้อมือที่ฉันติดตัวไว้ตลอดเวลา...อืม~ม...7โมง50..ฮ้า~า ๐_๐
7โมง50...โรงเรียนเข้า8โมง...อีก10นาที8โมง...เจี๊ยก!!คนสวยแย่เลี้ยว!!! (เวลานี้มันยังจะหลงตัวเอง..-_- : R)


          อ๊ะ! นั่นมัน....มัน...มัน..."รถซาเล้ง"นี่นา!!!!O๐O



          เอาวะ! ไม่เลือกก็ต้องเลือก


          "พี่จ๊อดดดดดดดดด!!!" ฉันวิ่งถลาไปขวางหน้ารถ...


          "เอี๊ยดดดด!!!!"

         
         ฟู่! เกือบตายแล้วมั้ยล่ะ


          "พี่ไปโรงเรียนสาธิตวิทยาด่วน..."  ฉันพูดพร้อมกับโดดขึ้นไปนั่งตรงที่เค้าไว้ขนของ...


          "เฮ้ย!เดี๋ยวน้อง...พี่ไม่ใช่รถประจำทางนะ!!!" พี่คนนั้นหันหน้ามาบอก...


          เฮือก๐_๐ พอหันหน้ามาเต็มๆทำให้ฉันตกใจ!!!


          นี่พี่หรือลุงวะเนี่ย? =_="

          
          "เอาน่า...หนูรู้ว่าลุง เอ้ย! พี่ไม่ใช่รถประจำทาง...พี่เป็นคนค่ะหนูรู้..."

          ฉันตอบกลับไปอย่างกวนๆ...


          "เฮ้ย! แต่...๐_๐" ลุงคนนั้นหันมาอ้าปากจะพูแต่ฉันขัดขึ้นมาพร้อมกับชูคัตเตอร์คู่ใจที่หยิบออกมาจากกระเป๋ากระโปรงขึ้นมาด้วย...


          "เฮ้ย!!ตกลงแกจะไปไม่ไปวะ...ถ้าแกไม่ไปนะ...แกไม่มีโอกาสกลับไปดูหน้าตุ๊กแกที่บ้านแน่!!!" ฉันตะคอก...เอ่อ...ว่าแต่ บ้างลุงคนนี้เค้ามีตุ๊กแกป่าวอ่ะ? - -*


          "ปะ...ไปค๊าฟฟฟฟ T_T" 


          +*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+


          หลังจากที่ซาเล้งคันงามซิ่งมาอย่างรวดเร็ว...(ใครที่เคยเห็นแต่มอ'ไซค์ซิ่งมาดู๊มาดู : R) ไม่น่าเชื่อว่าจะมาถึงภายในเวลาแค่ 5 นาทีเอง...


          สงสัยว่า..ลุงคนนั้นจะรักตุ๊กแกที่บ้านแน่เลย...ว่ามะ


          พอฉันยื่นเงินให้ลุงเค้า..แกส่ายหน้าพรืดเลย..สงสัยกลัวจริงแฮะ...ฉันแค่ขู่เค้าเองนะ(แกแน่ใจนะว่าขู่...เอาคัตเตอร์ที่ยังไม่ได้เก็บใบมีดจ่อหลังฉันเนี่ยนะ? : ลุงซาเล้ง)


          เออ..ดีเหมือนกันแฮะ! มี'ตังค์เหลือเก็บด้วย  วู้ว!


          พอฉันเดินเข้าไปในโรงเรียน...ทุกคนที่อยู่แถวนั้นจ้องฉันตาจะถลนออกมาด้วยสายตาประมาณว่า...'ยัยนี่...คิดว่าตัวเองเป็นใคร?...แหม มาทำเป็นนางเอกมิวสิคนั่งซาเล้งมาโรงเรียนผมปลิวไสว...เชอะ!'  


          อยากถามพวกนั้นเหลือเกิ๊น...เอ็มวีเพลงไหนนะที่นางเอกเค้านั่งซาเล้งมาโรงเรียนน่ะ...เฮ้อ~!


          "มองอะไร!!ไม่เคยเห็นฝาแฝด พอลล่า เทลเลอร์ นั่งซาเล้งมาโรงเรียนรึไงฮะ!?!"
ฉันตะโกนเสียงดังด้วยอารมณ์ประมาณว่า..'อย่ามองกันมาก...กรูอาย' ประมาณนั้น...


          "ฮ่า ฮ่า เฮ่อ เฮ่อ" เสียงหัวเราะของปิศาจตนหนึ่งดังขึ้นข้างหลังฉัน...แน่ใจนะว่านี่คือเสียงหัวเราะ? -_-...


          "ขวับ!" ฉันหันไปดูต้นเสียง...คุ้นๆแฮะ...๐_๐


          "นายพอยด์!!!!!O๐O" ฉันตะโกนลั่น...

      
          แน่สิ...นายเนี่ยเป็นศัตรูคู่กัดของฉันมาตั้งแต่ม.1แล้วล่ะ...หนอย...บังอาจมาหัวเราะเยาะฉัน


          "นี่นาย!!!" ฉันตะคอก " นี่นายคิดว่าตัวเองเป็นใครฮะ? มาหัวเราะเยาะฉันได้เนี่ย...มีสิทธิ์อาราย...เฮอะ! คิดว่าตัวเองหัวเราะแล้วเท่นักหรอไง..หล่อตาย!!" 


          "แล้วเธอล่ะมีสิทธิ์อารายมาสั่งฉันฮะ...หรือว่าอยากเป็นเจ้าของฉันจ๊ะ?" หมอนั่นพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันจนห่างกันแค่ฝ่ามือเดียว...๐////๐


          "ว๊ากกกกก!!!!ไอ้บ้าาาา!!!เอาหน้า ทุ เ ร ศ ๆของแกออกไปน้าาา!!!" ฉันรวบรวมกำลังที่มีอันน้อยนิด(???)ผลักหมอนั่นออกไป...


          เอ่อ...ดูท่าพลังของฉันจะไม่น้อยแล้วล่ะ...ก็หมอนั่นกระเด็นไปที่พื้นหมอบกราบฉันอยู่เลย...


          "นี่เธอ!!!"  อีตาพอยด์ยันตัวเองขึ้นมาแล้วก็ตะคอกใส่หน้าฉัน....อี๋!น้ำลายกระเด็น..

  
          "ทำไม!" ฉันถามอย่างกวนๆพร้อมกับเช็ดน้ำลายออกจากหน้า...แหวะ

       
          "เธอกล้าดียังไงฮะถึงมาผลักฉันน่ะ!!!"


          "แล้วนายล่ะ..กล้าดียังไงจะมาจู....ถึงเอาหน้าเข้ามาใกล้ฉันน่ะ!!!" เกือบหลุดคำว่าจูบไปแล้วมั้ยล่ะ...ฟู่!

          
          "เฮอะ!คิดว่าฉันพิศวาสเธอนักหรือไงฮะ?...หน้าอย่างเธอน่ะ...พรหล้า  แทคเตอร์  มากกว่าม้าง ฮ่า ฮ่า" 


           หนอย!..นายนี่


          "เฮอะๆ " ฉันหัวเราะ "แล้วนายคิดว่าตัวเองหล่อนักรึไงฮะ?..กะอีแค่ ตัวสูง ผิวขาว คิ้วเข้ม ตาคม แววตาใสปิ๊ง จมูกเป็นสันได้รูป ริมฝีปากบางอมชมพูแค่เนี้ยนะ...หล่อไปหมด (เอ่อ...ฉันว่าหล่อนะ : R)"


          "แล้วเธอล่ะ...คิดว่าสวยนักเหรอไงฮะ กะอีแค่...ตาโตแป๋วแหวว  ผมยาวกลางหลังสีน้ำตาลอ่อน...จมูกได้รูป  ปางบางๆ  แก้มแดงๆ(จะไว้ใจได้กา)ตลอดเวลาโดยธรรมชาติ...ตัวสูงกำลังพอดี ผิวขาวอมชมพู แค่เนี้ย! สวย แหวะ!(เอ่อ...ฉันว่าสวยนะ : R)"


          "แน่นอนสวย...มีปัญหาไรป่ะ?" ฉันถามกวนๆ

        
          "มีสิ"นายพอยด์บอก"แล้วฉันล่ะมีอะไรบกพร่องฮะ? เธอว่ามาซิ"


         "ได้!..1. มีสิวตรงหน้าผาก1เม็ดเล็ก 2. ป า ก ห ม า สุดๆ 3. เวลาพูดกับฉันทีไรน้ำลายกระเด็นใส่หน้าฉันทุกที.." 


         "นี่เธอ!!"

      
          "อะไร?" 

    
          "25 คะแนน ข้อหาทะเลาะวิวาทในโรงเรียน!!!"


          เสียงๆหนึ่งดังขึ้นข้างหลังฉันกับนายตัวร้าย...

       
          ตัวฉันชาวาบ...กึ๋ย! เสียงนี้มันคุ้นๆแฮะ..เหมือยได้ยินทุกเช้าเวลาเข้าแถวตั้งแต่ ม.1....

          อ๊ะ! เสียงนี้มัน....

          ฉันกับนายตัวร้ายค่อยๆหันไปราวกับภาพสโลโมชั่น....

  
          "หวืด/หวืด" <<เสียงหันอ่ะนะ...


          "อาจารย์แม่!!๐_๐/อาจารย์แม่!!๐_๐"