คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คุณเลือกฉันแน่ใจแล้วหรอ
"เลือกหรอค่ะ"ฉันถามอย่างงง
"ใช่ ไวนท์ผมเป็นคนเลือกคุณเอง"นายนี่เองหรอตัวการที่เลือกฉันลงมา
"นายเองหรอ ทำไมต้องเป็นฉันล่ะ"
"ก็ไม่รู้สิ ก็มันอยากเลือกเธอนะ"
"นั่งที่กันได้แล้วนักเรียน"เสียงอาจารย์ดันขึ้นมา ทำเอาคิงรีบวิ่งไปนั่งข้างหลังทันที
"ทุกคนเคารพ"คิงสั่ง ทุกคนก้มหัวหมดเลยแต่ฉันไม่รู้จะทำไงเลยทำความเตารพแบบแม่มดเลยร่ายคาถาสวัสดีแทน
"นั่งลงได้"เสียงอาจารย์สั่ง
"วันนี้เราจะเรียนเองการดูดเลือด"อาจารย์เขียนบทกระดาน
"เลือดมีอยู่4ประเภทคืออะไรบ้างนะ"อาจารย์ถาม ฉันเลยยกมือตอบ
"1.เลือดบริสุทธิ์เช่นแวมไพร์2.เลือดแท้คือพวกแม่มดพ่อมด3.เลือดผสมคือพวกผสมต่างๆๆระหว่างคนแม่มดแวมไพร์ฯ4.เลือดเปลวคือเลือดของคนหรือที่เรียนว่ามนุษย์ค่ะ"
"ดีมากมิสเรนเบลล์เธอดูจะเก่งกว่าเพื่อนเธอเยอะนะ"
"อ่อ..ค่ะ"
"ต่อไปเราจะมาพิสูจน์เลือดกันนักเรียนเห็นแก้วสี่ใบนี้ไหมใครพอจะบอกได้ว่าเลือดอะไรเป็นเลือดอะไร"ฉันยกมือตอบได้ทันทีเพราะว่าเรียนมาตั้งแต่คลาสBแล้วง่ายๆ
"แก้วหมายเลขที่หนึ่งคือเลือดแท้ค่ะ"แหมเลือดพวกแม่มดจำไม่ได้ก็บ้าแล้ว
"แก้วเบอร์สองเลือดเปลวครับ"คิงยกมือตอบสงสัยจะดูดเลือดคนบ่อยละมั้งหรือไม่ก็มีผู้หญิงอยู่แล้ว
"แก้วเบอร์สามเลือบผสมค่ะ"ฉันตอบอีก
"แก้วสุดท้ายคือเลือดบริสุทธิ์ครับ"เลือดตัวเองนิไม่ได้ก็สวมเขาได้เลย
"เก่งทั้งสองคนเลยนะฉันว่าเธอมีคู่แข่งซะแล้วคิง"
"ผมไม่กลัวหรอกครับ"คิงยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วเขาก็เงียบสักพักฉันรู้สึกถึงกระแสจิตบางอย่างที่ส่งมา
"ไวนท์กลางวันไปทานข้าวกับผมนะ"นายคิงนี่เองที่เป็นคนส่งกระแสจิตมาหา
"ได้ ถ้านายตอบคำถามข้อต่อไปได้"ฉันถ้าอย่างเป็นต่อ
"โห!!!ขี่โกงนิเธอสามารถดูอนาคตได้อ่ะ"คิงบ่น
"แหงล่ะ"ฉันแอบยิ้ม
"ยัยแม่มดขี้โกง"คิงล้อฉัน
"นายแวมไพร์ขี้เก็ก"ฉันเลยล้อกลับบ้าง
"ก็ได้ ถึงฉันจะดูไม่ได้แต่ก็จะตอบเธอให้ได้"
"ขอให้มันแน่เถอะ คุณคิง"
"ครับยัยไวนท์"ในที่สุดการส่งกระแสจิตก็เลิก แต่ว่านายคิงก็ตอบคำถามได้ จนฉันต้องยอมไปกับเขาในตอนเที่ยง
"ในที่สุดฉันก็ตอบได้โดยไม่ต้องดูอนาคต"คิงพูดขึ้นมาในขณะที่ฉันกำลังนั่งรอยัยพิ้งค์
"รู้แล้วว่านายนะเก่ง"ฉันขี้หัวของเขาเล่น เลยสังเกตเห็นตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน
"คิงตานายเปลี่ยนสีน่ะ"
"เปลี่ยนเป็นสีอะไรหรอ"
"สีน้ำเงินนะมันหมายความว่าไงหรอ"ฉันถามคิง
"ไม่มีอะไรหรอก"คิงพยายามที่จะไม่บอกฉัน
"เธอไม่ต้องมาอ่านใจฉันเลยนะ ฉันป้องกันวิชาอ่านใจได้แล้ว"คิงพูดออกมาอย่างรู้ทัน
"โหย ไม่น่าให้ตำรายืมเลย"ฉันบ่นกับตัวเอง
"ฉันถึงถามเธอไงว่าคิดดีแล้วหรอ"
"อือๆรู้แล้ว"
"ไวนท์จ้า"เสียงเรียกฉันจากยัยพิ้งค์ดังขึ้นมา
"ไรหรอพิ้งค์"ฉันถามกลับ
"วันนี้เรียนวิชาสมุนไพรนะสนุกกว่าที่เรียนที่นู้นเยอะเลย"
"หรอ"
"อืม"
"ใครหรอไวนท์"
"คิง ปริ๊นแห่งแวมไพร์น่ะ"
"สวัสดีค่ะฉันมีสเวโอล่า"
"ผม ปริ๊นคิงครับ"
"นี่ยัยไวนท์ เธอน่ะไปรู้จักปริ๊นได้ยังไงอ่ะ"
"ก็เขาเรียนที่ห้องเดียวกับฉัน"
"อืมๆๆ"พิ้งค์พยักหน้า
"ไปทานข้าวกลางวันกันเถอะ"ฉันชวนทั้ง2คนไป
"คิงนายทานอะไรได้บ้างอะ"
"ก็เลือดอย่างเดียวนะ"
"แล้วจะหาเลือดที่ไหนให้นายได้เนี่ย"
"ไม่เป็นไรฉันยังไม่หิว พวกเธอทานกันเถอะ"
"แน่ใจนะ"ฉันถามอีกครั้ง
"อืม"
"แล้วจะทานอะไรดีล่ะ"
"ไม่รู้สิ"
"งั้นเอาแคปซูอาหารไปแล้วกัน"ฉันยื่นแคปซูให้ยัยพิ้งค์
"นายจะเอาด้วยไหม"ฉันหันไปถามคิงที่กำลังมองฉันกับยัยพิ้งค์อย่างงง
"น่าจะดี"เขายื่นมือมารับแคปซูจากมือฉันแต่ไม่วายส่งกระแสจิตมาอีก
"ที่จริงฉันหิวนะ แต่ว่าไม่มีเลือดให้ทาน ฉันไม่ได้ทานเลือดมาหลายปีแล้ว"คิงส่งมาบอกฉัน
"นายอยากทานไหม"ฉันถามเขากับ
"ก็นิดหน่อย"
"งั้นฉันร่ายเวทย์ให้นะ"
"ไม่อ่ะ ฉันไม่อยากทานเลือดใครทั้งนั้นนอกจากเธอ"คิงพูดประโยคนี้ทำให้ฉันอึ้งไปเลย
"จะเอาเลือดฉันก็ได้นะ"
"เธอไม่ว่าหรอ"
"ฉันไม่ว่าหรอแต่ว่านายต้องแค่ดูดธรรมดาไม่ใช่แบบที่ทำให้พลังฉันหมด"
"เธอรู้นี่"
"ใช่นะสิ แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่อยากเป็นผู้หญิงของใครด้วยในตอนนี้"
"รู้แล้วน่า"หลังจากนั้นเราก็จบบทสนทนาในกระแสจิตกัน
"งั้นฉันไปก่อนนะ"พิ้งค์กล่าวลา
"แล้วเจอกันเวลาว่านะเพื่อน"ฉันยิ้มให้พิ้งค์ก่อนจะเดินไปหานายคิงที่ยืนอยู่
"ไปยัง"ฉันถามนายคิง
"เดี๋ยวก่อน สัญญาล่ะ"ได้ทีถวงเลยนะ
"ก็นี่ไงจะไปหาทีให้นายอยู่เนี่ย"ฉันดีดนิ้วทีหนึ่งไม้กวาดก็มา วางอยู่ในมือของฉัน
"เธอจะใช้ไอ้นี่เนี่ยนะ"คิงร้องออกมา
"ใช่ ก็แวมไพร์บินไม่ได้ไม่ใช่หรอ"
"ก็จริงอยู่ แต่ว่า"
"จะขึ้นมาหรือไม่ขึ้น"
"ได้ๆๆ"ในที่สุดคิงก็ยอมขึ้นมาบนไม้กวาดของฉัน
"ดีมากไปกันเลย"ฉันออกไม้กวาดในทันทีที่คิงนั่งเรียบร้อย
"เอ่อคิงฉันลืมถามไปว่านายโดนแดดได้ไหม"
"โดนได้สิ อย่าลืมว่าฉันเป็นปริ๊นนะ"
"ใช่จริงด้วย"ฉันเริ่มสั่งการให้ไม้กวาดหยุดเคลื่อนที่กาอาศ
"หยุดทำไหมหรอ กำลังสนุกเชียว"คิงเอ่ยขึ้นมา
"ตกลงนายจะกินหรือไม่ ถ้าไม่ฉันจะพากลับแล้วนะ"
"อือๆ"หลังจากนั้นคิงก็เริ่มมาขยับมาใกล้ฉัน
"นิดเดียวน้า"
"ครับ"หลังจากนั้นฉันก็หลับตาลง เพราะว่าเดี๋ยวเขินหน้าแดง ฉันได้ยินเสียงเลยลืมตาขึ้นเจอกับเขี้ยวของคิงมันเป็นเขี้ยวสีสวยที่เดียวเลยละ ฉันสบตากับคิงก่อนที่คิงจะเลื่อนปากต่ำลงไปที่คอ
"คิงเสร็จยัง"ฉันส่งกระแสจิตไปถาม
"เลือดของเธอหอมและอร่อยดีนะ"คิงตอบกลับมา
"ฉันถามว่านายเสร็จหรือยัง"
"ใกล้แล้ว"
"นายจะดูดเลือดฉันให้มันตายกับไปข้างหนึ่งเลยใช่ไหม"
"เปล่านะ ได้ๆเสร็จแล้วเสร็จแล้ว"คิงถอนเขี้ยวออกทันที
"ค่อยยังชั่ว เมื่อกี้อึดอัดเป็นบ้าเลย"ฉันอุทานออกมา
"ไวนท์ขอบคุณนะ"คิงเช็ดเลือดที่ขอบปาก
"ไม่เป็นไร แต่นายอย่าไปดูดพวกเลือดเปลวนะ สงสารเขานะ"ฉันหันไปสั่งคิง
"ก็บอกแล้วไง ว่าฉันจะไม่ดูดเลือดใครนอกจากเธอ"คิงยิ้มอีกแล้ว
"นายเนี่ยเป็นคนแรกที่ดูดเลือดฉันเลยรู้ไหม"
"ดีใจจังที่เป็นคนแรก"คิงหัวเราะออกมา
"ไปกันเถอะ"ฉันสั่งให้ไม้กวาดออกทำงานอีกครั้ง ฉันเลยถือโอกาสขี่ไม้กวาดดูโลกมนุษย์ด้วยซะเลย
"ช่วยใช่ไหมละ"คิงถามฉัน
"ก็สวยดีนะ ต่ยังไงก็สู้เมืองแม่มดไม่ได้หรอก"
"ทำไมล่ะ"
"ก็เมืองของฉันไม่จราจรติดขัดแบบนี้แถมที่นี่ยังมลพิษอีกด้วย"ฉันบ่นอ๊อดแอ๊ด
"อยากไปเห็นเมืองของเธอจังเลย"
"นายก็เหมือนฉัน ฉันอย่างไปเห็นเมืองแวมไพร์ของนายนะ ถ้าเกิดนายไม่ว่าอะไรนายจะพาฉันไปได้ไหม"
"ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ภาคบ่ายวันนี้ไม่มีเรียนงั้นฉันจะพาเธอไปเลยนะ"คิงพูดทำเอาฉันกระตือรือร้นขึ้นมาทันที
"ไปยังไงละ"ฉันถามคิง
"เอามือเธอมานี่สิ"ฉันยื่นมือไปให้คิง ฉันก็รู้สึกถึงคลื่นพลังอะไรบ้างอย่างที่สัมผัสได้ ฉันจึงค่อยหลับตาลง
"ไวนท์ๆๆถึงแล้ว"เสียงของคิงทำให้ฉันลืมตาขึ้น
"สวยจังเลยอ่ะ"คำพูดที่ฉันพูดได้เมื่อเห็นเมืองที่อยญ่ตรงหน้า
----------------------------------------------------------------
ตอนที่2เป็นไงบ้างค่ะ สนุกล่ะสิเดี๋ยวตอนที่3ก็จะตามมา
ความคิดเห็น