หวังเชี่ยนเสวี่ย

                                                                        

ชีวิตที่สุขสบายดั่งเช่นองค์หญิง

มีแต่คนรักนางจนแปลกประหลาด!

เดี๋ยวนะ...นางเป็นลูกอนุมิใช่หรือ

ทำไม...พี่น้องถึงรักนางอย่างพี่น้องแท้ๆ

จวนนี้มันแปลกประหลาดยิ่ง!

"น้องเสวี่ยเอ๋อร์"

"มีอะไรหรือเจ้าคะ"

"มาเล่นตุ๊กตากับพี่ไหม"

"มันจะเหมาะสมหรือเจ้าคะ น้องก็แค่ลูก..."

"จะลูกใครก็ใครก็เช่น แต่ยังไงบิดาก็บิดาเดียวกัน"

จริงสิ...บิดาเดียวกันนี่นา...

"เสวี่ยเอ๋อร์"

"เจ้าคะ"

"มาลองใส่อาภรณ์นี้เร็ว พี่อุตสาห์ไปซื้อให้"

"น้องเกรงใจเจ้าค่ะ"

"เกรงใจอันใด นี่เงินของบิดา...มิใช่เงินพี่ จะเกรงใจอันใดกันเสวี่ยเอ๋อร์"

จริงสิ...เงินของบิดาไม่ใช่เงินของท่านพี่นี่นา...

"เสวี่ยเอ๋อร์"

"เจ้าคะ"

"มาเล่นกู่เจิง ให้พี่ฟังหน่อยสิ"

"แต่กู่เจิงนั้น..."

"กู่เจิงไทเฮาให้พี่มา อย่าบอกว่าเจ้าไม่กล้าแตะของไทเฮาก็เหมือนของพี่"

จริงสิ...ของไทเฮาก็เหมือนของท่านพี่ถ้าท่านพี่อยากได้อันใดไทเฮาก็ประทานให้เลยนี่นา...

"เสวี่ยเอ๋อร์"

"มีอันใดให้ช่วยหรือเจ้าคะ"

"ช่วยพี่เลือกกำไลที่จะแบ่งมาให้เจ้าหน่อยสิ"

"แต่...มันเป็นของท่านพี่นะเจ้าคะ"

"กำไลนี้เป็นของพี่ พี่จะแบ่งหรือให้ใครก็ได้"

จริงสิ...กำลังเป็นของท่านพี่ท่านพี่จะแบ่งให้ใครก็ได้นี่นา...

       

"หวังเชี่ยนเสวี่ย เองเจ้าค่ะ"

หาสาระเรื่องนี้ได้น้อยมากเจ้าค่ะฮ่าๆ

เพราะหนูกัลเน้นสบายๆฮาๆจิปาโกะนะเจ้าคะ

13/05/17

ติดอันดับท็อป20

ขอบคุณมากๆเลยนะเจ้าคะ^^ 

      

B
E
R
L
I
N
?