'เงือกโง่งม'
ฉันเรียกหล่อนเช่นนั้นตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน
เจ้าหญิงเงือกผู้เพรียบพร้อมทุกสิ่งยกเว้นสติปัญญา!
ไม่เพียงยึดติดกับรักแรกที่จำตนนั้นยังไม่ได้ คนผู้นั้นยังเป็นถึงเจ้าชายแดนมนุษย์
เงือกสาวออกตามหาแม่มดทะเล ร้องขอมนตราเพื่อขึ้นเหนือผิวน้ำด้วยเรียวขาของมนุษย์
หากเป็นข้าของตอบแทนคงไม่มีอะไรมากมาย
แต่น่าเสียดายที่เธอเลือกแหวกว่ายไปหาแม่มดอีกตน
"ฉันจักมอบทุกสิ่งที่ทุกท่านปราถนา เพียงก้าวผ่านข้อตกลงบางประการ"
นั่นคือคำโฆษณาของแม่มดซึ่งเป็นอริของฉัน!
แล้วอย่างไรเล่า?
อัปลักษณ์จอมเจ้าเล่ห์ล่อลวงตัวโง่งมไปแล้วกี่ครั้งกี่ครา กลายเป็นทาสที่ทำไม่ได้แม้แต่เอ่ยปากพูดแล้วกี่ตน
ครั้งนี้ยังหวังทั้งเสียงทั้งรูปโฉมของเงือกโง่!
ฉันเหยียดยิ้มร้ายกาจ
เพราะต้องการชำระแค้นที่ถูกใส่ร้ายป้ายสีจนร้างงานแรมปี จึงหวังขัดขวางแผนชั่วช้าของศัตรูคู่กัด
ถึงกระนั้นการลงมือโดยไร้ซึ่งของตอบแทนดูจะขัดกับหลักการประจำตัวไปเสียหน่อย แผนการล่อลวงเงือกผู้น้องจึงบังเกิด
เขามิได้โง่งมดั่งที่คิด
แม้ยอมทำโดยง่าย...
...แต่ช่างน่าปวดหัวเกินบรรยาย!
เห็นทีการลงมือทำงานเพียงลำพังดูจะง่ายกว่ามากโข
"ลงไป"
หญิงสาวพูดอย่างความหงุดหงิด ปรายตามองคนตรงหน้าที่ถือวิสาสะปีนขึ้นเตียงสลับกับพื้นด้านล่างเป็นเชิงบอกใบ้แกมไล่ให้ลงไปนอนกับพื้นไม้เย็นเหยียบ
คนถูกไล่ช้อนตามองออดอ้อนอย่างน่าสงสาร ปากบอกเสียงนุ่ม
"คุณบอกเองนี่ครับว่าผมเป็นองค์ชายอ่อนแอ ถ้านอนตรงนั้นเช้ามาคงปวดหลังจนลุกไม่ขึ้นแน่"
"นั่นก็เรื่องของนาย ลงไป"
"อย่าพูดไร้เยื่อใยแบบนั้นกับผมสิครับ"
"เอ-เดรียน"
เด็กหนุ่มเริ่มมองล่อกแล่กเมื่อแผนลูกอ้อนดูจะใช้ไม่ได้ผล ก่อนจะหันกลับมายิ้มน้อยๆอีกครั้งหลังเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่าง
"อา อา... อย่ามัวเถียงกันเลย นี่ก็ดึกมากแล้วนอนกันดีกว่านะครับ"
ไม่ว่าเปล่า มือดันไหล่อีกคนลงบนเตียง จัดแจงท่าทางให้เสร็จสับก่อนปิดโคมไฟหัวเตียงและแทรงตัวลงนอนข้างๆกัน
"นี่ เดี-..."
"นอนดึกเป็นอุปสรรค์ต่อความงามนี่ครับ เพราะงั้นหลับตานอนได้แล้ว"
ไม่ปล่อยให้โวยวาย เรียวแขนตวัดโอบกอดหญิงสาว ไม่ตอบสนองคำโวยวายของคนไม่ยินยอมใดๆทั้งสิ้น
ดวงตาสีครามกลอกไปมาอย่างเอือมระอา
องค์เหนือหัวแห่งท้องทะเลช่างมีวิธีเลี้ยงดูลูกๆได้ดีนัก
หนึ่งใสซื่อและดื้อรั้น อีกหนึ่งก็หน้าหนาเกินทน!
เปิดเรื่อง : 16 / 12 / 2018
ปิดเรือง : ?? / ?? / ??
: คุยเล่นกับอักษรแมว :
สวัสดีเจ้าค่ะ หลังจากแอบแต่งอ่านเงียบๆคนเดียวมาเนินนาน... ในที่สุดก็รวบรวมความกล้ามาลงเว็บให้คนอื่นอ่านแล้วค่ะ! เอ้า เฮ้! อ้าว...ไม่ใช่เหรอ ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ ติชมได้ตามสะดวกเพราะอาจยังมีจุดบกพร่อง(หลายๆจุด)บ้าง แต่ได้โปรดอย่ารุนแรงเพราะจิตใจข้าน้อยบอบบางยิ่งนัก
ต้นแบบมาจากนิทานเจ้าหญิงเงือกน้อยหลายๆเวอร์ชั่นยำใหญ่รวมกันผสมกับไอเดียของตัวเองลงไปค่ะ สำหรับเรื่องนี้ก็วางพล็อตตั้งแต่ต้นจนจบเรียบร้อยแล้ว จะพยายามลงอาทิตย์ละตอนสองตอนเป็นอย่างน้อย ...ถ้าแต่งทันล่ะนะ แค่ก--
ส่วนตอนแรกน่ะเหรอ? เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นนั่นแหละค่ะ แบบว่ามาแปะเรื่องไว้ก่อนอ่ะนะ แหะๆ... //ยิ้มแห้งพลางหลบรองเท้า
ปล. ธีมมาจากคุณโลมะนะคะ พอดีจำได้แค่นามปากกาแต่จำชื่อบทความของเขาไม่ได้ล่ะ ธีมน่ารักดีไปหาดูได้นะเอ้อ!
//ฝากนิยายเค้าด้วยน้าาา
ความคิดเห็น