ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ใบสมัครนางเอกอีทึก( cloud_melody_48 )
ใบสมัครนางเอกอีทึก [ใช้สีส้มนะคะ]
ชื่อคนสมัคร: มะเหมี่ยว
อายุคนสมัคร : 12
ชื่อตัวละคร : ปาร์คโฮยอน
อายุ : 22
บุคลิก/ลักษณะภายนอก : นิ่งๆเงียบเฮฮาบ้างแต่นานๆทีเตี้ยกว่าอีทึกเล็กน้อย(ถึงมาก) ผอมขาว
นิสัย : เจ้าระเบียบจริงจังกับงานและที่สำคัญ...ตลอดทั้งชีวิตนี้เธอยังไม่เคยแหกกฎเลยสักครั้งเชื่อฟังพ่อแม่โดยดี สมัยเด็กๆเป็นคนที่รั่วเอาการแต่พอพ่อและแม่เสียชีวิตจากการโดนลอบสังหารเธอก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันทีคือนิ่งๆเงียบๆแต่ก็ไม่ถึงกับไม่พูดเธอสามารถแสดงออกทางสีหน้าได้เก่งเรียกว่าเก่งทั้งดนตรีและการแสดงเลยทีเดียว
ชอบ : การละคร ดนตรี
ไม่ชอบ : คนโกหกคนพูดไม่จริง
ประติครอบครัว : พ่อและแม่ถูกลอบสังหารตอนเธออายุ 15 ก่อนหน้านี้เธออาศัยอยู่ที่คอนโดที่พ่อโอนให้ก่อนตาย 1 สัปดาห์
ประวัติความรัก : เคยอกหักมาแล้วหนึ่งครั้งค่ะ
ชนิดของเครื่องดนตรีที่เล่น : เครื่องสาย
บทสำรอง :เอาดงแฮก็ได้ค่ะ
อิมเมจตัวเองเอาให้เข้ากับนิสัยที่สุด [3รูป+] :ฮันกาอินค่ะ
อิมเมจคู่ที่คิดว่าเหมาะกับอิมเมจที่สุด 3 รูป :
คำถาม
1.คิดยังไงกับการมาอยู่บ้านสีขาว?
:บ้านสีขาวเป็นที่ๆเธอใฝ่ฝันมานานเพราะส่วนตัวเธอเป็นคนที่รักดนตรีมาก
ที่แห่งนี้เป็นที่ๆเธอคิดว่าดีที่สุดในตอนนี้
ที่ๆเธอคิดว่าเธอจะสามารถทุ่มเทให้ได้มากที่สุด
ที่ๆเธอจะได้ฝึกซ้อมอย่างจริงจังซักที
และเป็นที่ๆเธออยากจะอยู่ไปตลอดกาล
2.เขาชอบมาก่อกวนคุณเวลาซ้อมดนตรีบ่อยๆคุณตวาดเขาไปอย่างแรงขนเค้าชะงักพอวันต่อมาเขาไม่เข้าไม่เข้าใกล้คุณแต่ยังเล่นกับคนอื่นอยู่ปกติคุณจะรู้สึกยังไง?
: เอ๊ะนี่เขาเป็นอะไรไปปกติจะต้องมาก่อกวนเราทุกทีนี่หรือว่าจะเป็นเรื่องเมื่อวานนี้??? เอ๊ะเราตวาดแรงไปเหรอ??? ไม่นี่ปกติเค้าจะเข้ามาเล่นด้วยทุกครั้งนี่ไม่ว่าเราจะตวาดไปขนาดไหนฮึ่มมช่างเหอะแต่ว่า.....ไม่มีใครกวนประสาทก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกันเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป......เฮ้ยไม่ๆๆๆๆฉันคงไม่ได้รักอีทึกนะไม่มีวันๆๆเป็นไปไม่ได้แน่ๆยังไงฉันก็จะไม่มีวันรักใครได้อีกหรอก...
3.ในวันครบรอบวันตายของพ่อแม่คุณคุณไปไหว้ที่หลุมศพของพ่อแม่กลับเจออีทึกยืนอยู่ต่อหน้าหลุมศพพ่อแม่คุณพร้อมทั้งบอกว่า 'ผมขอสัญญาครับว่าผมจะดูแลลูกสาวของท่านทั้งคู่ให้ดีที่สุด' คุณสงสัย จึงเดินเข้าไปหาเขาคุณจะทำยังไงกับเขาแล้วคิดว่าเขาจะทำยังไงกับคุณ
: "วันนี้แล้วสินะ"ฉันพึมพำกับตัวเอง"พ่อค่ะเแม่ค่ะโฮยอนคนนี้เปลี่ยนไปแล้วนะค่ะ ไม่มีโฮยอนผู้ร่าเริงคนเก่าแล้วละค่ะ"ฉันเงยหน้าเหมือนพูดกับท้องฟ้า ถ้าใครมาเห็นคงคิดว่าฉันบ้าแน่ๆละ
ตอนนี้รถที่ฉันนั่งมาถึงแล้ว ฉันลงแล้วต่อไปอีกนิดนึงก็ถึงสุสานที่ฝังศพพ่อแม่ฉันอยู่
แต่...เอ๊ะ ฉันว่าฉันจำถูกนะ ทำมึงมีคนยืนอยู่ตรงหน้าหลุมศพพ่อแม่ฉันหล่ะ
"ผมขอสัญญาครับว่าผมจะดูแลลูกสาวของท่านทั้งคู่ให้ดีที่สุด" เอ๊ะ เสียงนี้มันคุ้นๆนะ หรือว่า....
"นาย.....นายใช่มั้ย อีทึก???"
"ฮ...โฮยอน???"
"อิม"
"เธอได้ยิน....."เขาพูดนิ่งๆ
"ประมาณนั้น แต่ฉันไม่เข้าใจ ท..ทำไม?"
"ฉ....ฉันรักเธอ เข้าใจมั้ย ปาร์คจองซูรักปาร์คโฮยอน"อีทึกตะโกนซะลั่น
"นี่ นาย หยุดได้แล้ว ฉันอายชาวบ้านเค้า"
"ช่างเธอสิ ถ้าเธอไม่พูดว่ารักฉัน ฉันก็จะตะโกนอย่างนี้แหละ"เขาพูดแบบกวนๆแล้วหันไปตะโกนต่อ
เอาไงดี...ปาร์คโฮยอน...
ปกติเธอแก้ปัญหาได้ทุกเรื่องนี่???
แต่ทำไม...เรื่องนี้มันแก้ไม่ได้สักทีนะ
หรือว่า....เขาจะรู้ว่าเราแอบมีใจให้
ทำยังไงดีหล่ะ "ความรัก"และ "ศักดิ์ศรี"
ฉันคงต้องเลือกแล้วสินะ
เอาล่ะ พ่อค่ะแม่ค่ะ หนูตัดสินใจแล้วล่ะ.....
........
"ปาร์คโฮยอนรักนายนะอีทึกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก~~~~~~"
"หืมมม ว่าไงนะ ฉันไม่ได้ยิน"
"ช้านร้ากนายยยยยยยยยยยยย ได้ยินม้ายยยยยยยยยยยยยยยย"
"เออๆๆ ได้ยินแล้ว พอๆๆ ป่ะ กลับบ้านกัน เดี๋ยวที่นู่นเป็นห่วง"
"อืม"แล้วเขาก็มาจับมือฉันแล้วลากฉันกลับบ้านทันที
4..ติดแล้วรายงานตัวภายใน 5 วันนะคะ
:ค่ะ
5.อย่าลืมมาเม้นนะคะไม่เม้นตัดออกจริงๆนะ
:โอเคค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น