คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 บททดสอบ -1- คำถาม
บทที่ 4 บททดสอบ -1- คำถาม
รุ่งอรุณยามเช้า
ซินลุกจากเตียงด้วยอาการง่วงอย่างไม่มีอะไรชุดอยู่ วันนี้เธอสวมเสื้อสีแดง กางเกงสีดำ ผมสีแดงประบ่าของเธอวันนี้ถูกปล่อยให้พลิ้วตามลม ตาสีแดงเปิดแค่ครึ่งเดียวด้วยอาการง่วงจัด เป้ใบเดิมที่ถูกจัดเรียบร้อย เธอหยิบขึ้นมาสะพาย แล้วหันไปหาดาบที่วางพิงกำแพง พอจัดการเสร็จเธอก็เดินลงข้างล่างพร้อมกุญแจที่เตรียมจะเลิกใช้บริการ
"69 เหรียญ"เจ้าของร้านที่ตื่นมาด้วยอาการไม่ต่างจากซิน แม้ตอนนี้เริ่มจะตาสว่างขึ้น พอมองไปรอบๆก็รู้สึกว่าวันนี้ผู้คนพร้อมใจตื่นเช้าเพื่อดูการทดสอบเข้าโรงเรียนในครั้งนี้
ซินจ่ายเงิน แล้วเดินออกมา น่าแปลกที่วันนี้ร้านค้าพากันตั้งร้าน ทั้งๆที่สองวันที่ผ่านมาแทบไม่มีใครจะเปิดร้านสักเท่าไหร่
ซินไม่มัวเสียเวลารีบตรงไปยังโรงเรียนแอคโซซีเอททันที
Kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill lliK
หน้าโรงเรียน
วันนี้มีแถวยาวจากข้างในยาวออกมาจนถึงหน้ากำแพงเสียด้วยซ้ำ ซินที่ไม่รู้เรื่องเลยเดินผ่านแถวที่ต่อกันเยอะแยะไปที่ประตูทันที และคงจะได้เข้าไปแล้วถ้าไม่ติดดาบสองเล่มที่เข้ามาขว้าง พร้อมกับร่างสูงสองคน
"กรุณาต่อแถวด้วยครับ"คนแรกเอ่ย ดูจะเป็นรุ่นพี่อย่างไม่ต้องสงสัย นัยน์ตาสีดำดูเข้มจนเหมือนคนชอบดุอยู่ตลอดเวลา ผมสีดำดูยุ่งๆเล็กน้อย
"ข้างในเข้าทำอะไรอยู่หรอพี่ชาย"ซินถามหน้าซื่อๆ รุ่นพี่อีกคนเลิกคิ้วเหมือนแปลกใจ ผมสีทองกับนัยน์ตาสีอำพัน ดวงหน้าดูจะสวยจนไม่เหมือนผู้ชาย
"ข้างในก็มีการทดสอบอยู่ จะสอบพร้อมกัน 10 คน แต่ละคนอาจจะสอบเหมือนกันหรือไม่เหมือนกัน ถ้าผ่านก็ผ่าน จะได้รับชุดนักเรียน แล้วก็ครูจะปล่อยไปข้างนอกเพื่อซื้อหนังสือและของใช้อื่นๆ ภายในตะวันตกดินต้องเข้ามารวมแถวที่สนามหญ้าของโรงเรียน แล้วก็จะพาเข้าหอ..."
"หอแต่งงานหรอพี่"ซินถามอีกครั้งเหมือนต้องการกวนประสาทตามประสาของคนปากไม่ค่อยอยู่สุข
"หอพักทั้งสี่หรือปราการทั้งสี่ นี้เราไม่เคยได้ยินหรือไง"รุ่นพี่คนแรกเริ่มถามด้วยเสียงเหมือนเย้ยนิดๆ
"อ้อ ไอ้ปราการชอบไถเงิน ปราการสมองของชาติ ปราการนักมายากล กับปราการโหดฉิบ... (หาย) นะหรอพี่"ซินตอบตามที่เคยได้ยินมา เรียกเสียงหัวเราะจากคนแถวนั้น รวมถึงรุ่นพี่ที่หน้าตาเหมือนผู้หญิง ส่วนรุ่นพี่อีกคนตอนนี้หน้าดำหน้าแดงไม่รู้ว่าโกรธหรือตื่นตะลึงกับคำตอบ
"อันที่จริง มันก็ใช่นะ แต่ชื่อของมันที่แท้จริงคือ ปราการมหากษัตริย์ ปราการมหาปราชญ์ ปราการมหาเวทย์จักร ปราการมหาพิทักษ์แผ่นดิน ที่เราพูดมานะ มัน...เอ่อ...ตรงเกินไป"รุ่นพี่หน้าสวยบอกเหมือนพยายามกลั้นหัวเราะเวลาพูดไปด้วย
"ใช่แล้ว! ปราการมหากษัตริย์ ไม่ได้ชอบไถเงิน"รุ่นพี่อีกคนกัดฟันดังกรอดๆ เหมือนคอยขู่
"หึหึ ขอตัวไปเข้าแถวล่ะกันพี่ชาย"ซินขอตัวออกมา ก่อนที่จะโดนฆ่าประหารโดยรุ่นพี่ผมดำ
ความจริงการเข้าแถวนี้ก็ไม่ได้แย่หรือช้ามากนัก เพราะคนข้างในเรียกเข้าไปทดสอบที่ละเกือบ10 คน ทำให้แถวเริ่มสั้นลง และในที่สุด ก็มาถึงซินซักที
"โชคดีนะน้อง"รุ่นพี่หน้าสวยบอก ซินขยิบตาให้ข้างหนึ่งเหมือนเป็นเชิงว่ารับทราบ
Kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill lliK
บรรยากาศศักดิ์สิทธิ์ในโรงเรียนเปรียบเสมือนกลิ่นอาหารที่มักโชยออกมา ซินที่ไม่เคยได้ย่างกรายมาแถวนี้หรือพูดให้ถูกคือ ไม่เคยเข้าโรงเรียนไหนๆทั้งสิ้น จึงดูตื่นเต้นกับการเข้าทดสอบครั้งนี้ พวกนักเรียนสิบคนรวมทั้งซินต่างเงียบเชียบไม่เอ่ยอะไรออกมา เหมือนภาพตรงหน้าได้ตรึงคำพูดทั้งหมดไว้
บรรยากาศที่มีหญ้าเต็มไปหมด ไกลเลยไปอีกมีสวนดอกไม้ ท้องฟ้าสว่างร่ำไรสวย แต่ที่ตรึงสายตาคือลานใหญ่แห่งหนึ่งที่มีคนล้อมรอบสิบสองคน
แปดคนนั่งล้อมบนเก้าอี้ที่มีโต๊ะกันไว้อีกที หนึ่งในสี่ชุดแรกเป็นผู้ใหญ่ทั้งสิ้น ชุดที่สองเป็นเหมือนพวกอาจารย์เพราะใส่เสื้อคลุมสีดำเหมือนกันหมด ส่วนที่ยืนอยู่ดูสีหน้าเรียบๆเฉยๆ ดูเป็นรุ่นพี่ที่อาวุโส หรือที่ซินคิดว่าคงเป็นประธานแต่ล่ะปราการ
ตรงลานกว้างเป็นลานแปดเหลี่ยมขนาดใหญ่พอควรเหมือนลานไม้ธรรมดาที่มีลายสวยกว่าที่เคยเห็นทีไหน รอบๆมีเสาไม้ตั้งไว้เป็นแปดทิศ มีลายสลักที่ซินก็เดาเอาเองอีกว่าเป็นภาษาโบราณ มีแสงเหลืองอ่อนๆจากตัวอักขระนั้น
"สวัสดีเด็กๆทุกคน ผม มหาผู้พิทักษ์เคดาเลียน ยินดีต้อนรับสู่การทดสอบเข้าโรงเรียน"เคดาเลียนเอ่ยแล้วกวาดสายตาไปมา สายตามาหยุดที่ซินที่นั่งลงกับพื้นทำหน้าเหมือนจะหลับเต็มที
"ขอโทษด้วยล่ะกันนะที่ต้องให้มาทดสอบแต่เช้า"มีเสียงหัวเราะเบาๆ ซินยิ้มเล็กน้อย เพราะบรรยากาศแบบนี้เริ่มทำให้หนังตาเธอเริ่มจะปิดจนต้องสะบัดหัวแรงๆ แล้วเริ่มทำงานที่ต้องทำ อย่างแรกที่พอทำได้ก็คง...ลองดูเคดาเลียน
มหาผู้พิทักษ์เคดาเลียน ถ้าเป็นคนธรรมดาก็คือตาแก่ๆคนหนึ่ง ที่หัวไม่ล้าน ผมสีขาวยาวหยิก เหมือนไม่ได้รับการเอาใจใส่อย่างเต็มที่ หนวดเคราสีขาวก็เช่นกัน นัยน์ตาสีน้ำเงินดูเหมือนมหาสมุทรที่เย็นและสงบนิ่ง ไม่เหมือนตาแก่ทั่วไป พลันเลือดในกายกับพล่าน เหมือนอยากลอง...
ซินลุกขึ้นยืนตามคนอื่นเขาพลางยิ้มแยกเขี้ยวอย่างกวนๆ แต่สายตาเหมือนขอโทษคนอื่นที่ดูจะรำคาญเธอเต็มทน เพราะตั้งแต่เข้าแถวซินก็เอาดาบมาซ้อมเล่น พูดเสียงดัง ตะโกนด่าคน ฯลฯ
"เอาล่ะ ครูจะเข้าเรื่องเลยล่ะกัน เริ่มแรกให้พวกเธอแจ้งชื่อออกมาเสียงดัง แล้วเราจะเริ่มต่อไป โดยจะมีอาจารย์เวมัคคอยบอกขั้นตอนต่างๆ เอาล่ะ เริ่มค้านชื่อจากเธอ"เคดาเลียนพูดแล้วชี้นิ้วไปที่คนหัวแถวที่ยืนตรงทันที
"ผม อาร์คิส สโนว์เวล เดอะวอริเออร์ ออฟ พอร์ตเก็ต"หนุ่มร่างใหญ่เอ่ย ผิวสีแทน ผมสีชา นัยน์ตาคมสีดำ
"เอวิล เครตมาฟ เดอะวิซซาร์ด ออฟ เดสสโนว์"หนุ่มร่างบางที่สูงโย่ง ผิวขาวเหมือนไม่เคยออกแดด ผมและนัยน์ตาสีฟ้าดูแปลกตาสำหรับซิน เพราะถ้าเธอไปยืนข้างๆคงต่างกันสุดขั้ว
"รอนน่า เกรชิส เดอะปรินซ์เซส ออฟ ยูเนียน"สาวทรงอวบที่เคยขับเกวียนมาชนซิน ผมสีทองออกส้มของเธอถูกปล่อยยาวสยายหยิกเป็นลอน นัยน์ตาสีน้ำตาลเมื่อหรี่มาทางซินยังคงเหมือนๆเดิม (อ่านได้ที่ตอน 1)
"เมลอน มูนสตาร์ เดอะเมจิคเคิล ออฟ ยูเนียน"เป็นผู้หญิงที่ตัวเล็กน่าทะนุถนอม (กว่าอีกคนเยอะ) ผมสีทองยาวไว้ปรกหนาเป็นหน้าม้า ผิวขาวอมชมพู นัยน์ตาสีเขียวหลุบต่ำไม่เงยหน้ามองใคร
"ฟรานซิส เมคาเรี่ยน เดอะปรินซ์ ออฟ เดสสโนว์"คำว่าเดสสโนว์เรียกสายตาของซินไปมองทันที และเมื่อเห็นรอยยิ้มกวนประสาท ผมสีดำรัตติกาล และ นัยน์ตาสีน้ำเงินที่ดูฉายแววขี้เล่นและฉายแววแปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นซินมองเขม็ง
"โซมาร์ค จูเนอร์ เดอะวิชเชอร์รี่ ออฟ สปิริต"เสียงแนะนำตัวของโซมาร์คเรียกสายตาจากทุดคู่ได้เป็นอย่างดี คนของเมืองสปิริตล้วนเป็นคนที่ลึกลับ แต่หน้าตาของเขาชวนให้จิตใจของใครบางคนสั่นไหว ผิวขาวออกชมพูเหมือนผู้หญิง ผมสีเงินยาวเหมือนผู้หญิงถูกมัดไว้ที่ปลายเพียงเล็กๆน้อย นัยน์ตาสีดำดูลึกลับและน่าดึงดูด
"เซอร์อเล็กซ์ เดรียมาน เดอะเกรทไนท์ ออฟ พอร์ตเก็ต"เสียงของเขา ตามมาด้วยสายตาท้าประลองที่มุ่งไปยังอาร์คิส ที่จ้องมองกับมา ตาสีอำพันผมสีทอง และผิวที่ค่อนข้างเข้ม รูปร่างมีกล้ามเป็นมัดๆเลยทีเดียว
"เซเรส มาริค เดอะคิลเล่อร์ ออฟ เซตเรส"เสียงของหนุ่มร่างบาง ผมสีดำตัดสั้น กับนัยน์ตาสีม่วง เรียกสายตาของซินไปมองทันที เมื่อได้รับการมองกลับมา ทำให้ต่างคนต่างยิ้มให้กัน ฝ่ายหนึ่งมองเคดาเลียน อีกฝ่ายมองไปยังประธานนักเรียนคนหนึ่งที่ดูหล่อเหลาเอาการ แล้วทั้งคู่ก็พยักหน้าให้กัน เป็นอันว่า ไม่ต้องแย่งเหยื่อกัน
"เรเจล่า นิลซอฟ เดอะปรินซ์เซส ออฟ คาซาค"สาวร่างบาง วรกายยืดตรง ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวเป็นประกาย นัยน์ตาดูอ่อนโยนแต่แข็งแกร่งสีน้ำตาล แต่สิ่งที่ซินเผลอหัวเราะ ก็คงเพราะเห็นเจ้าหญิงสองเมืองมองหน้ากันอย่างเขม่นๆ ก็เมืองยูเนียนกับคาซาคมันถูกกันซะทีไหนล่ะ
"ซิน ฟลอเรล เดอะคิลเล่อร์ ออฟ ไฟเออร์"คำแนะนำตัวของซินทำให้ฟรานซิสขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่พูดว่าอะไร
"อาจารย์เวมัค สอนวิชาประวัติศาสตร์"เวมัคแนะนำตัว เจ้าของฉายาเจ้าชาย...ผมสีขาวแซมเทา นัยน์ตาสีเทาๆดูหม่นหมอง
"วันนี้การทดสอบของพวกเธอคือ การตามหาไข่มุกมูนดาร์ค"สิ้นเสียง ซินเหลือบตาไปมองฟรานซิสที่สะดุ้งเล็กน้อย ไข่มุกมูนดาร์คเป็นไข่มุกที่สกัดออกมาจากแร่มูนดาร์ค ของสำคัญแห่งเมืองเดสสโนว์
"แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม อาจจะได้เข้าทั้งกลุ่มหรือไม่ก็บางคน ไม่แน่ อาจจะเข้าทั้งหมด"เจ้าชายเวมัคกล่าว สีหน้าดูเหม่อลอยชอบกล "ทั้งสองทีมมีเป้าหมายที่ไข่มุกและจัดการให้ผ่านด่าน ใครมาถึงก่อนมีสิทธิ์ที่ดีกว่า จะตัดสินคะแนนจากแต่ละด่าน การตัดสินปัญหาและการสามัคคี รวมถึงความเร็ว"
"เอาล่ะ กลุ่มแรก อาร์คิสแห่งพอร์ตเก็ต เอวิลแห่งเดสสโนว์ เมลอนแห่งยูเนียน เซเรสแห่งเซตเรส และ เรเจน่าแห่งคาซาค"เจ้าชายเวมัคเอ่ย พลางผายมือไปทางซ้าย (หรือทางขวาของพวกเขาทุกคน) กลุ่มแรกเดินตามไปทันที
"กลุ่มสอง รอนน่าแห่งยูเนียน ฟรานซิสแห่งเดสสโนว์ โซมาร์คแห่งสปิริต เซอร์อเล็กซ์แห่งพอร์ตเก็ต และ ซินแห่งไฟเออร์"ว่าแล้วก็ผายมือไปอีกด้าน พวกเขาไปรวมกันทางนั้นทันที
"พวกเธอมุ่งไปคนละทาง กลุ่มสองทิศเหนือ กลุ่มหนึ่งไปทิศใต้ คอยไปตามตัวอาคารใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าพวกเธอหลังครู ไม่กำหนดเวลา ระหว่างทางอาจมีอันตรายซึ่งอาจถึงแก่ชีวิต..."พูดมาถึงตรงนี้รอนน่าสะดุ้งเล็กน้อย "พวกเธอดื่มน้ำเปล่าพวกนี้แล้วกัน มียาประคองชีวิต ถ้าใครถึงขั้นนั้นเรารักษาให้ แต่ไม่มีสิทธิ์เข้าโรงเรียนอีกตลอดไป"
ซินคิดในใจว่าโหดฉิบ (หาย) แล้วรับน้ำที่พี่ชายหน้าตาดีเอามาให้
ทุกคนในกลุ่มมองหน้ากันเอง ซินยกดื่มคนแรกเหมือนคนอื่น เพียงแต่ซินไม่ได้ดื่มลงไปแต่คายทิ้งทันทีที่หญ้า เรียกความสนใจได้จากทั้งหมด
"ใส่ยาอะไรลงไปนะ!?! มันไม่ใช่ยาประคองชีวิต คายออกมาซะ"
Kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill lliK
ซินจ้องหน้ามหาผู้พิทักษ์ด้วยสายตาเกรียวกราด ฟรานซิสและคนในกลุ่มสองล้วนคายทิ้ง (ยกเว้นรอนน่าเพราะยังไม่ได้ดื่ม) ทุกคนมองอย่างงุนงง เพราะน้ำที่ดื่มเข้าไปก็ไม่มีอะไรนี้
"ไหวพริบดีเลิศ"เคดาเลียนพูดชม สีหน้ายิ้มเล็กน้อย แต่ไม่มีใครยิ้มตามสักคน "น้ำที่พวกเธอได้รับ เป็นน้ำที่ทำให้ไม่สามารถร่ายเวทมนตร์ได้สูงสุด"
จบประโยค ทุกคนถุยน้ำออกมากันหมด
"ถ้ายังงั้น เชิญ"เจ้าชายเวมัคเอ่ยด้วยสีหน้าดูไม่ค่อยสบอารมณ์ทำให้ใครต่อใครเริ่มจับสาเหตุของอารมณ์ได้ ...คงเพราะไม่รู้เหมือนกัน
ซินเดินตามหลังพรรคพวกกลุ่มสอง เพราะดูไม่ค่อยชื่นชมในคำชมซักเท่าไหร่ ตายังจ้องเหมือนหาเรื่อง ยังดีที่ไม่ได้ดื่มลง...ไม่งั้นคงไม่รอดจากทดสอบนี้หรอก!
กลุ่ม 1 ~
ทั้ง 5 คนต่างเดินกันเงียบ ทุกคนต่างยังอยู่ในอาการงงเล็กน้อยกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ในใจแต่ละคนต่างคิดว่า นักฆ่าคนนั้นไม่ธรรมดา แล้วคนแรกที่คิด ก็คือ นักฆ่าอีกคนนั้นเอง
แต่ก่อนจะได้ทำอะไรก็พบกับปัญหาแรกแล้ว
กลุ่ม 2 ~
ทั้ง 5 คนต่างเดินกันเงียบๆ มีเพียงซินที่เดินผิวปากอย่างไม่ค่อยสมที่เป็นหญิง
"เจอกันอีกแล้วนะครับคุณผู้หญิง"เสียงกวนประสาทดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงที่มาเดินเคียงข้าง พลางยิ้มอย่างกวนๆใส่ ผลที่ได้ก็คือยิ้มแยกเขี้ยวของซิน
"เธอทำอย่างไงนะถึงรู้ว่ามียาอยู่?"คำถามดังมาจากปากของเซอร์อเล็กซ์ดังขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร ซินยิ้มกลับ ก่อนจะเอ่ยปากตอบ
"ก็เพราะเคยใช้ยาอย่างนั้นนั่นแหละ พวกสวะสังคม"มันไม่ใช่คำพูดของซินแน่นอน เพราะมันเป็นคำด่าจากปากของเจ้าหญิงคนงามของเมืองยูเนียน...รอนน่า
"ยัยบ้า"ซินแวดใส่ รอนน่าหน้าแดงดูจะหน้าชาไปแล้ว ก่อนจะยืนกระทืบเท้าไม่เดินตามมา
"ดูเหมือนเรา...จะมีแขก"เสียงดังออกมาจากปากของโซ ผู้ที่บัดนี้มีรอยยิ้มเย็นยะเยือก
สิ้นเสียงก็มีร่างในชุดผ้าคลุมสีดำโผล่ออกมา 5 คน ใบหน้าถูกปิดด้วยหน้ากากสีขาวเหมือนหน้ากากโรงละคร
"พวกข้าคือสี่ผู้คุมด่านเหนือด่านแรก ด่านนี้ต้องตอบคำถามทั้ง 5 คำถาม ผิดหนึ่งข้อต้องประลองกับหนึ่งผู้คุมต่อหนึ่งผู้เข้า"หนึ่งในนั้นเอ่ย ซินนั่งจมปลักเหมือนเดิม ไม่วายฉุดฟรานซิสและเซอร์อเล็กซ์ที่อยู่ใกล้มือที่สุดให้นั่งลงตาม (โดยมีการขัดขืนจากเซอร์อเล็กซ์)
"ข้อแรก สิ่งใดเอ่ย สวยงามเกินความจริง ไม่ใช่สิ่งสัมผัสได้ จริงแท้แยกอย่างไร จงลองใช้จิต พินิจ ดู"
คำถามข้อแรกเอ่ยออกมา ทุกคนทำสีหน้าเงียบมีซินที่ยังผิวปากเป็นเพลงเหมือนไม่ใส่ใจ
"เธอเลิกผิวปากทีเถอะ! เวลาเครียดๆยังงี้ยังมีหน้ามาผิวปาก ไม่รู้จักเอาสมองคิด"คำตวาดจากปากของ องค์หญิงแห่งยูเนียน ซินเบนตามามองพลางเลิกคิ้วก่อนเลิกผิวปากแล้วยิ้ม
"คำถามข้อนี้ง่ายจะตาย สัมผัสไม่ได้ สวยแต่ไม่ใช่ของจริง ถามวิชเชอร์รี่ดูเถอะ"ซินเอ่ยพลางโบยไปอีกคนที่ยืนยิ้มให้
"สิ่งๆนั้นคือ มายา สวยแต่ไม่ใช่ของจริง จึงสัมผัสไม่ได้ เวลาดูต้องใช้ จิตใจ เพื่อแยก"โซมาร์คเอ่ย ฝ่ายผู้คุมพยักหน้า แล้วเอ่ยคำถามที่สอง
"สวยงามและขื่นขม ชื่นชมแล้วผิดหวัง งดงามและมีกรรม เจ้าสิ่งนั้นคืออะไร"
ทุกคนเงียบ ซินยิ้มร่า ก่อนเอาศอกกระทุ้งเข้าที่ชายโครงของเจ้าชายเดสสโนว์ข้างตัว
"ดีและแย่ เจ็บและช้ำ เหนื่อยและผิดหวัง แต่ไม่เคยจำสักที"ซินเอ่ยออกมา ฟรานซิสเลิกคิ้วก่อนยิ้มบางๆ
"เจ้าสิ่งนั้นคือ ความรัก มีทั้งดีและร้าย มีทั้งเจ็บและมีความทรงจำ"ฟรานซิสเอ่ย แววตาเหม่อลอย ซินทำหน้างงแต่ก็ไม่ว่าอะไร
ผู้คุมมองหน้ากันเอง ก่อนพยักหน้าแล้วเอ่ยข้อต่อไป
"มีหน้ากากมากมายคอยยกชู คอยเกื้อกู้ดูแลเพื่อประชา ทั้งโกหกพูดจริงปดนานา แต่สุดท้ายที่ได้ทำคงความดี"
"กษัตริย์ไงล่ะค่ะ ทำทุกอย่างเพื่อประชาชน เพื่อแผ่นดิน แม้จะต้องมีหน้ากากมากมายคอยหลอกผู้คน"รอนน่าพูดออกมา ผู้คุมพยักหน้า ในขณะที่ซินเหวอเล็กน้อย เพราะดูจะงงๆไม่เข้าใจสักเท่าไหร่ อย่างว่า เธอไม่ได้เกิดมาเป็นเจ้าหญิงเพื่อเป็นกษัตริย์หรือราชินี
"คำถามที่ 4 องอาจ เก่งกล้า ยุติธรรม แข็งแกร่ง"คำถามสั้นๆแต่เรียกเสียงอาฮ่ามาจากปากของเซอร์อเล็กซ์ข้างๆ
"นักรบต้ององอาจเก่งกล้ายุติธรรมและแข็งแรง"เซอร์อเล็กซ์บอกมีสีหน้าภูมิใจที่ได้ตอบคำถามมาก
"คำถามสุดท้าย ไร้แสงมิเห็น ไร้ชีวิตลมหายใจ ไร้จิตใจ ไร้หน้าตา ไร้คุณค่า ไร้คุณธรรม"คำถามที่เรียกหน้าตาตะลึงจัด เพราะคิดไม่ออกเป็นทิวแถว
"คำตอบนั้น คือ เงา"ซินเอ่ยเรียบๆ สีหน้าดูเย็นชา เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ผู้คุมทั้ง 5 คน เปิดทางแล้ว แต่...พวกเขาไม่มีใครขยับสักคน
Kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill llik kill lliK
ครบแล้วนะ^-^เดี๋ยวบทต่อไปจะมันส์หยดแน่นอน
- [O] -
เป็นบทสู้ที่ฝีมือแต่ละคนจะออกแล้ว ติดตามด้วยนะ^_____________^
ความคิดเห็น