ยัยปากร้ายกับนายจอมทะเล้น

ลำดับตอนที่ #4 : อุบัติเหตุ

ฉันนั่งรออยู่ประมาณ 10 นาที



\" มาแล้วครับ \" นายพฤกษยกราดหน้ามา 2 ชาม พร้อมกับน้ำอีก 2 แก้ว

เย้ๆ มาแล้วๆ รอมานาน ฉันดึงชามราดหน้ามา1ชาม พร้อมน้ำส้มอีก 1 แก้ว



\" นี่ๆ อะรัยของคุณหน่ะ \"



\" ก้อนี่ นายซื้อมาให้ฉันไม่ใช่เหรอ \"



\" ป่าว ของคุณหน่ะ อยู่หน้าร้านหน่ะเห็นป่ะ เดินไปเอามาเองละกันนะ \"

ถ้าตอนนี้ฉันโมโหหิวกว่านี้นะมีหวังนายพฤกษไม่รอดแน่ แฮ่ๆๆ



แล้วฉันก้อเดินไปหยิบชามราดหน้า มาเอง แล้วไปนั่งอีกโต๊ะหนึ่ง แล้วก้อบรรจงทานอาหารตรงหน้าเหมือนกับไม่ได้ทานข้าวมา 3 วัน



\" ขอนั่งด้วยคนนะครับ \"



\" ฉันไม่อนุญาต \" ฉันเงยหน้ามองคนที่พูดนั่นก้อคือ นายพฤกษ แต่ถึงฉันจะไม่อนุญาตเค้าก้อนั่งลงไปแล้ว แล้วจะมาถามฉันทำไมเนี่ย ถึงฉันไม่ให้นั่ง เค้าก้อนั่งอยู่ดี

เค้ายกชามราดหน้ามา 2 ชาม พร้อมน้ำอีก 2 แก้ว นายนี่กินเยอะชะมัด



\" เมื่อกี้บอกจะเลี้ยงฉันไม่ใช่เหรอ \"



\" อือ ก้อใช่นิ ทำไมเหรอ \"



\" แล้วน้ำของฉันหล่ะ \" ฉันถามพร้อมมองของบนโต๊ะ



\" ก้อผมบอกว่าจะเลี้ยงข้าวคุณ ไม่ได้บอกว่าจะเลี้ยงน้ำคุณด้วยซะหน่อย \"



\" อือ ๆ \" ฉันเลยลุกไปซื้อน้ำมา นายนี่น่าจะฆ่าให้ตายชะมัด



ฉันรีบกินแล้วรีบไปที่ห้อง เพื่อไปเคลีย เอกสารที่อยู่ในห้อง โดยไม่สนใจคนที่อยู่ตรงหน้าของฉันเลย



ฉันต้องวิ่งไปที่ห้องวิชาการเพื่อไปเอาใบรายชื่อมาเรียงเลขที่ พอวิ่งกลับมาถึงห้อง

ก้อพบ นายพฤกษ



\" อ่ะ กินป่ะ อุตส่าห์ ซื้อมาฝากนะเนี่ย \"



\" อือ \" ฉันหยิบไอติมมาจากมือที่เค้ายื่นให้ นายนี่มันก้อมีน้ำใจเหมือนกันนะเนี่ย



\" กินซะก่อนก้อได้คุณ เดี๋ยวค่อยเรียงเลขที่ก้อได้ \"



\" อือ \"



\" นี่คุณ พูดเป็นคำเดียวรึไง \"



\" อือ \"



\" คุณว่าผมหล่อป่ะ \"



\" อือ เอ๊ย แหวะ คนอย่างนายเนี่ยนะหล่อ หล่อตายหล่ะ \"



\" อิอิ \"



\" หัวเราะอะรัยนายเนี่ย \"



\" ก้อดีใจไงหล่ะ สิตาคนเดิมกลับมาละ \"



พอกินไอติมเสร็จ ก้อเรียงเลขที่ แล้วเอาไปวางไว้บนโต๊ะ อ. จารุ ที่ห้องพักครู



\" ไงคุณ วันนี้ได้อยู่กะผมทั้งวัน คงจะดีใจหล่ะซินะ \"



\" เสียใจหล่ะไม่ว่า \"



พอฉันพูดจบ นายพฤกษก้อเดินมาตีหัวฉันแล้ววิ่งหนีไป แล้วฉันจะยอมได้ไงหล่ะ ก้อวิ่งตามซิ นี่นายพฤกษคงจะไม่รู้หล่ะซินะ ตอน ม. ต้น ฉันเคยเป็นนักวิ่งของโรงเรียน แล้วฉันก้อวิ่งตามเค้าจะถึงอยู่แล้ว แต่...



\" โอ๊ย \" ฉันดันไปสะดุด ก้อนหินเข้าหน่ะซิ



\" เป็นงัยบ้าง ยัยต๊อง \"



\" ไม่ต้องมายุ่งเลยนะนายหน้าปลาจวด \" ฉันพยายามลุก แต่ ก้อไม่สำเร็จ



\" ปลาจวดหน้าตาหล่อแบบนี้ ถือเป็น สิ่งที่ 8 ของสิ่งมหัศจรรย์ของโลกเลยนะ \"



\" เว่อร์ไปละนายหน้าปลาจวด \"



\" มะ ผมช่วย \" เค้าเอื้อมมือมาประคองฉัน



\" ไม่ต้อง มาแตะต้องตัวฉัน \" ฉันสะบัดตัวออกจากมือของเค้า แต่ก้อต้องทรุดตัวลงไปอีกครั้ง ในตอนนี้ฉันพยายามจะยืน แต่ก้อยืนไม่ได้



\" ยัยต๊อง อย่าทำตัวเก่งไปเลยน่า มะ ผมช่วยเอง  \"



\" อือ \" ฉันเริ่มรู้ตัวว่าฉันเองยังเอาตัวเองไม่ไหว ให้นายนั่นช่วยคงไม่เป็นรัยหรอก นายพฤกษ ค่อยๆ พยุงตัวฉันไปที่ห้องแล้วไปนั่งบนเก้าอี้



\" โอ๊ย นาย เบาๆหน่อยซิ \"



\" ยัยต๊องนี่เรื่องมากจิงๆเลย \"



\" เอ่อ นายนี่กี่โมงแล้วอ่ะ \"



\" 4 โมงละ ทำมัยเหรอ \"



\" หา 4 โมง ตายแน่ๆเลย พี่เอกต้องมารอแล้วแน่ๆเลย แล้วถ้ายิ่งเห็นฉันในสภาพแบบนี้ มีหวัง โดนสอบสวนยับแน่ๆ \"



\" พี่ชายคุณ ดุมากเลยเหรอ \"



\" ก้อไม่หรอก ฉันก้อแค่ไม่อยากให้พี่ฉันเห็นฉันในสภาพนี้อ่ะ \"



\" งั้นเดี๋ยวผมไปส่งคุณก้อได้นะ โทรบอกพี่คุณให้กลับไปก่อนเลย \"



\" ไม่อ่ะ เป็นงัยเป็นกัน \" ฉันพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง แต่ก้อไม่สำเร็จอยู่ดี ทำงัยดีหล่ะเนี่ย



**************************************************************



**ฟูจิโอะ** $ay

                       ช่วยกันเม้นต์และโหวตให้ด้วยนะค่ะ