รวมมิตรฟิคชั่น [ฟิคแฮร์รี่]

เนื้อเรื่อง

วันหนึ่งมัลฟอยเดินไปหลังฮอกวอตส์และได้ยืนรออะไรบางอย่างอยู่
และแล้วจอร์กับเฟร็ดก็เดินมาหามัลฟอย
มัลฟอย : ของที่สั่งได้รึยัง
จอร์จ : ได้แล้ว แล้วเงินล่ะ
มัลฟอย : ติดไว้ก่อนได้มั้ย ค่อยให้พรุ่งนี้
เฟร็ด : ไม่ได้ ไม่มีเงินก็ไม่มีของ
มัลฟอย : แต่ชั้นไม่ได้พกเงินมาเลย เสียเวลา นายเอาของมาก่อนดีกว่า
จอร์จ : งั้นนายเอากางเกงนายมาให้ฉันก่อนก็แล้วกัน
มัลฟอยจึงถอดกางเกงให้เฟร็ดกับจอร์ไป เพื่อแลกกับของ
.....วันต่อมา จอร์กับเฟร็ดก็ได้พาเพอร์ซี่ เอเย่นใหญ่ไปทำการทวงหนี้จากมัลฟอย
เพอร์ซี่ : มัลฟอยนายเอาเงินมารึยัง
มัลฟอย : แล้วกางเกงฉันล่ะ
จอร์จ : เราเอาไปจำนำไว้กับแฮร์รี่แล้วหล่ะ ถ้านายเอาเงินมาเราจะไปไถ่คืนมาให้เดี๋ยวนี้
มัลฟอย : ตกลง นี่ไงเงิน
....ขณะที่มัลฟอยกำลังจะส่งเงินให้เฟร็ดอยู่นั้น บังเอิญแฮร์รี่เดินผ่านมาพอดี ...เขาใส่กางเกงของมัลฟอยมาด้วย...

มัลฟอย : อ๊ากกกก!!!! กางเกงของชั้นนนนน!!!
แฮร์รี่ : มีอะไรงั้นเหรอมัลฟอย
มัลฟอย : ที่นายใส่อยู่นั่นมันกางเกงของชั้น
แฮร์รี่ : นายอยากได้คืนมั้ยล่ะ ? ถ้าอยากได้เอาเงินมาสิ
เฟร็ด : มัลฟอย นายเอาเงินมาให้ชั้นดีกว่าเดี๋ยวชั้นเจรจาเอง
แฮร์รี่ : ไม่ต้องมัลฟอย เรามาตกลงกันเองดีกว่า
อย่าไปผ่านพ่อค้าคนกลางเลยโดนเอารับเอาเปรียบเปล่าๆ
มัลฟอย : ตกลงแฮร์รี่
มัลฟอยจึงยื่นเงินให้กับแฮรี่ แล้วแฮร์รี่ก็ถอดกางเกงคืนให้มัลฟอย

มัลฟอย : เอ๊ะ!! นี่มันรอยขาดนี่นา แฮร์รี่นายต้องชดใช้รู้รึเปล่า
แฮร์รี่ : ชั้นไม่รับผิดชอบถ้านายต้องการค่าเสียหายก็ไปฟ้องเอาเองละกัน
มัลฟอย : งั้นเหรอ ... งั้นเจอกันในศาลแฮร์รี่

หลังจากแยกกันมัลฟอยก็ไปตีกลองร้องทุกข์กับผู้พิพากษาดัมเบิ้ลดอร์
การนัดไต่สวนจะเริ่มในวันรุ่งขึ้น ประกอบด้วยบุคคลต่างๆดังนี้
โจทย์ .. เดรโก มัลฟอย
จำเลย .. แฮร์รี่ พอตเตอร์
ผู้พิพากษา .. อัลบัส ดัมเบิ้ลดอร์
พนักงานอัยการ ..มินอร์ว่า มักกอลนากัล
เสมียน .. เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์
ช่างเสก็ตภาพศาล .. คอลิน
คณะลูกขุนประกอบด้วย
- เนวิลล์ ลองบัตท่อม
- จัสติน ฟิล์ก
- รูเบอัส แฮกริด
- แครบ์
- กอล์ย
- แพนซี่ พาร์กินสัน
- โช แชง
- ปัทมา พาติล
- ปาราวตี พาติล
- ลี จอร์ดัน
ทนายฝ่ายโจทย์ .. เซเวอรัส เสนป
ทนายฝ่ายจำเลย .. โรนัลด์ วีสลีส์

...วันต่อมาเมื่อถึงกำหนดการไต่สวน….

ดัมเบิ้ลดอร์ : !! เปิดศาล !!
คณะลูกขุนทั้ง 10 ก็เดินเข้าประจำที่

ดัมเบิ้ลดอร์ : เบิกตัวโจทย์!!
มัลฟอยเดินเข้ามาในศาลด้วยท่าทียโสโอหังมาก….
ดัมเบิ้ลดอร์ : มิสเตอร์มัลฟอย เจ้ามีเหตุอันใดจึงมาตีกลองร้องทุกข์แก่ศาล
มัลฟอย : ใต้เท้าครับ วันนี้กระผมจะมาฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายจาก พอตเตอร์ครับ เพราะเค้าทำกางเกงของผมขาด
ดัมเบิ้ลดอร์ : เบิกตัวจำเลย มิสเตอร์พอตเตอร์

แฮร์รี่เดินเข้ามา ที่มือและเท้าถูกตีตรวนด้วยโช่พันธนาการ
ดัมเบิ้ลดอร์ : พอตเตอร์ ที่มิสเตอร์มัลฟอยกล่าวหาว่าเธอทำกางเกงเขาขาดเธอจะยอมรับสารภาพมั้ย
แฮร์รี่ : ไม่ครับ เพราะผมไม่ได้เป็นคนทำ
ดัมเบิ้ลดอร์ : เอาละในเมื่อไม่ยอมรับสารภาพเราจำเป็นต้องมีการสอบสวนกันซักหน่อย
… เบิกตัวทนายฝ่ายโจทย์ ศจ.เซเวอรัส เสนป

เสนป : สวัสดีครับใต้เท้า
ดัมเบิ้ลดอร์ : ศจ.เสนป ขอเชิญให้คุณซักจำเลยได้
เสนป : ครับใต้เท้า…..เอาล่ะ มิสเตอร์พอตเตอร์ ตามที่พยานยืนยันมา เธอเอากางเกงของมร.มัลฟอยไปใส่ใช่มั้ย?
แฮร์รี่ : ครับ
เสนป : แล้วพอเธอเอาไปใส่ เธอก็ทำขาดใช่มั้ย?
แฮร์รี่ : เปล่าครับ
เสนปโกรธมาก เขาเข้าไปกระชากคอเสื้อแฮร์รี่ แล้วเขย่าอย่างรุนแรง
เสนป : เธออย่ามาโกหกไปหน่อยเลย ถ้าเธอยังคงปากแข็งเช่นนี้อีกชั้นจะให้เธอกินนี่!!
เสนปหยิบน้ำยาขวดหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเสื้อคลุม มันคือ “สัจจะเซรุ่ม”
เสนป : หึหึ ถ้าเธอกินนี่เข้าไป เธอจะพูดทุกอย่างแม้แต่สิ่งที่ไม่ควรพูด….เธออยากลองมั้ยล่ะ??

…… คณะลูกขุนพากันโห่ร้องอย่างไม่พอใจ……
รอนซึ่งเป็นทนายให้แฮร์รี่ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธเกรี้ยว….จนเก้าอี้กระเด็นไปข้างหลัง
รอน : ขอค้านครับใต้เท้า เห็นได้ชัดว่าทนายฝ่ายโจทย์กำลังข่มขู่จำเลย

……ดัมเบิ้ลดอร์นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง……
ดัมเบิ้ลดอร์ : ถ้าจะเป็นการให้ง่ายขึ้นนะมร.วีสลีส์ ถ้ามร.พอตเตอร์ยอมกินสัจจะเซรุ่มเข้าไป เราก็จะตัดสินกันได้ง่ายขึ้น
เธอว่ายังไง พอตเตอร์
แฮร์รี่ : ตกลงครับผมจะกิน เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของผม แต่ผมจะไม่รับรองความปลอดภัยนะ….หึหึ
รอน : แต่ ใต้เท้าครับ มันจะผิดกฏหมายมาตรา 107บรรทัดที่ 2 วรรคที่ 5 รึเปล่าครับ
ดัมเบิ้ลดอร์ : พนักงานอัยการ ศจ.มินอร์ว่า มักกอลนากัล ช่วยตรวจสอบด้วยครับ…
มักกอลนากัล : ไม่ผิดค่ะใต้เท้า
ดัมเบิ้ลดอร์ : เอาล่ะ ศจ.เสนป ส่งสัจจะเซรุ่มให้ มร.พอตเตอร์เสียสิ…

……เสนปส่งขวดให้แฮร์รี่ซึ่งรับมันมาดื่มอย่างรวดเร็ว……แฮร์รี่ชักกระตุกซักพักก็สงบ….เขามีท่าทีเลื่อนลอย
ดัมเบิ้ลดอร์ : ยาคงออกฤทธิ์แล้ว เดี๋ยวชั้นจะเป็นคนซักจำเลยเอง…..มร.พอตเตอร์
แฮร์รี่ : ครับ
ดัมเบิ้ลดอร์ : ชั้นอยากถามว่าใครเป็นคนทำกางเกง มร.มัลฟอยขาด
แฮร์รี่ : ผมเป็นคนขโมยเหล้าที่บ้านแฮกริดมา กินจนหมดถังเองครับ
ดัมเบิ้ลดอร์ : ไม่ใช่….ชั้นถามว่าใครเป็นคนทำกางเกง มร.มัลฟอยขาด
แฮร์รี่ : ศจ.เสนปนุ่งกางเกงในสีชมพู
เสนป : พอตเตอร์เธออย่ามาพูดพล่อยๆนะ
ดัมเบิ้ลดอร์ : ศจ.เสนป สัจจะเซรุ่มจะทำให้คนที่ดื่มมันพูดแต่ความจริงนะ….มร.พอตเตอร์ ตั้งสติหน่อย
แฮร์รี่ : ศจ.มักกอลนากัลไปทำเบบี้เฟซมา …. เฟร็ดกับจอร์จ วีสลีส์ ค้าเฮโรอีน ในโรงเรียน….เพอร์ซี่เป็นเอเย่นต์ใหญ่ ครับ…
---------------------------------The End-----------------------------------------

ใครอ่านจบแล้วลองตั้งชื่อเรื่องเล่นๆดูนะคะว่าเรื่องนี่ควรจะชื่ออะไรดี  เพราะคนแต่งเองก็นึกไม่ออก ไม่รู้อะไรมาดลใจให้ใช้ชื่อนี้เหมือนกัน แหะๆ