มาเฟีย (สาว?) ยอดเสน่ห์

ลำดับตอนที่ #4 : แมวน้อยแอบมอง>______

แมวน้อยแอบมอง>______<

อาเกอิเริ่มรู้สึกตัวว่ามีคนมองเธออยู่ เธอจึงแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนเดินอย่างเร็วไปที่ซอกหนึ่ง ซึ่งนั้นทำให้คนที่แอบดูเธอต้องวิ่งตามมา ซึ่งนั้นมันก็เหมือนในละคร แล้วคุณเชื่อหรือไม่!?ว่าแมวน้อยตัวนั้นติดกับเสียแล้ว

ตรงซอกเล็กนั้น เป็นเพียงกำแพงสีฟ้าอ่อน โดยมีประตูสีขาวบานหนึ่ง แมวตัวนั้นคิดว่าอาเกอิอยู่ในห้องจึงเปิดประตูเข้าไป แต่ก็ไม่พบใครเลย แมวตัวนั้นจึงคิดว่าตัวเองคงตาฝาดไป จึงหันหลังกลับ แน่นอนว่ามีคนยืนอยู่ตรงนั้น!!

“ไง~แกมีปัญหาอะไรกับฉัน”อาเกอิยกมือทักข้างหนึ่งอย่างเป็นมิตร แต่ประโยคหลังกับพูดเหมือนขู่กระโชก

“เอ่อ...พี่เป็นแมวมองนะครับ...คือน้องเป็นคนหน้าตาด....”

“รู้ไหมว่าฉันเพศอะไร-_-??”อาเกอิฟังไม่จบประโยค เธอก็ตั้งคำถามอีกครั้ง

“เอ่อ...นั้นจึงเป็นจุดดึงดูดนะครับ^-^;;;”ชายแมวมองบอก ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกตัดซอยและหวีอย่างเรียบ (ไม่เหมือนคนอื่นๆ) ตาสีน้ำตาลเข้มดูอ่อนโยน แต่พอเจอเข้ากับปัญหาทุกข้อที่อาเกอิถาม ดวงตาจะฉายแววเอ๋อออกมาอย่างเห็นได้ชัด

“อย่ามาพูดมาก บอกจุดประสงค์มา-_-!”อาเกอิกระโชกเสียงใส่ ทำเอาแมวตัวน้อยสะดุ้งโย่ง

“เอ่อ...อยากให้น้องไปถ่ายโฆษณ.....”

“ใครน้องแก=o=!!”อาเกอิเถียงขึ้นมา

“ขะ..ขอโทษครับ+O+อยากให้คุณไปถ่ายโฆษณาคอนเซ็บมาดSPORTนะครับ!!!”แมวตัวนั้นพูดอย่างรวดเร็ว เนื่องจากกลัวที่จะถูกขัดจังหวะ(เถียง)ขึ้นมาอีก

“ค่ายอะไร-_-??”อาเกอิถามตอบ เธอดูจะอึ้งๆกับการพูดรัวของพ่อหนุ่มแมวมองตัวนี้เหลือเกิน

“ค่ายM.M.Music”แมวน้อยบอกอย่างเร็วเช่นเคย

“M&Mหรอ-o-? หรืออารายนะ- -”อาเกอิถามต่อด้วยความอยากรู้

“Mimesis Magic Musicครับ!!”แน่นอนว่าแมวน้อยเอ่ยอย่างรวดเร็วเช่นเคย

“หรอ-_-? เออ แล้วไปถ่ายยังไงอ่ะ”อาเกอิถามแบบเฉยๆ แต่นั้นกับจุดประกายในความหวังให้แมวน้อย

“ก็ไปที่ค่ายนะครับ แล้วก็แค่ไปแต่งตัวในมาดSportที่คุณใส่แล้วดูเหมือนทั้งหญิงและชาย ถ่ายแบบและโฆษณาเพียงวันเดียวก็เสร็จครับ ได้เงินประมาณ 15000ครับ แต่ต้องไปคัดเลือกพรุ่งนี้ก่อนนะครับ”แมวมองพูดด้วยเสียงรัว จึงทำให้พอจบประโยคก็หอบโยนเสียแล้ว

“หรอ=o=? คิดว่าไปเข้าห้องน้ำแล้วก็ถ่ายของเสียออกมาก็จบ!”อาเกอิปล่อยมุขออกมา แต่นั้นไม่ได้สร้างอารมณ์ขันให้แมวน้อยได้สักเท่าไหร่- -

“แล้วตกลงคุณจะไปถ่ายโฆษณากับถ่ายแบบไหมครับ”แมวน้อยเน้นเสียงเต็มที ทำให้อาเกอิปล่อยก๊ากออกมา

“อ่ะๆๆ...เห็นนายตลก (เอ๋อ) ดี เอานามบัตรมา พรุ่งนี้ใช่ป่ะ?”อาเกอิถาม ขณะรับนามบัตรของ ‘จิกาวาดะ ฮาคาชิ’

“ครับ ไปที่ค่ายเลยนะครับ เอ่อ...ไม่ทราบว่าชื่ออะไรหรอครับ-o-???”ฮาคาชิถาม

“อาคิโมโตะ อาเกอิ...แกชื่อฮาคาชิ ใช่ป่ะ=o=”อาเกอิไม่วายที่จะถามอีกครั้ง

“ครับ=O=!”

“เออๆ ขอตัวละ จะไปซื้อหนังสือ”ว่าแล้วอาเกอิก็ไปหยิบเอาหนังสือที่แอบวางไว้ขึ้นมา (นั้นหมายถึงหนังสือ 6-7 เล่ม ราคาเล่มละ200+ แน่นอนว่าหนาอย่างกับอะไรดี) ก่อนเดินไปอย่างแช่มชื่นใจ

ทิ้งไว้แต่ความเหนื่อยใจให้กับฮาคาชิที่กำลังคิดในใจว่า

‘กรูเลือกผิดคนเปล่าฟร่ะ=O=!?!’

ณ Mimesis Magic Music

วันต่อมา

‘วันนี้ที่บริษัทใหญ่อย่างM.M.Music จะมีการคัดเลือกนางแบบนายแบบกันที่ชั้น 5 ของอาคาร คนใดที่ต้องการทดสอบกรุณาติดต่อที่พนักงานประชาสัมพันธ์เพื่อขอรับบัตรเข้าลิฟต์ โดยงานโฆษณาและถ่ายแบบคราวนี้จะเป็นBigโปรเจ็คซ์ของค่ายเราทันทีที่เสร็จ แน่นอนว่าการคัดเลือกครั้งนี้ต้องการเพียง 3 คนเท่านั้น ส่วนอีกคนหนึ่งจะเป็นดาราดัง ซึ่งจะเป็นBigเซอร์ไพส์เลยทีเดียว’

เสียงของโอเปอเรเตอร์เอ่ยอย่างนี้ทุกๆครึ่งชั่วโมง ด้านหน้าประชาสัมพันธ์มีคนมากมายที่ยืนรอยื่นใบสมัครและรอรับบัตรขึ้นลิฟต์ ซึ่งต้องตรวจตราอย่างเข้มงวด เพราะอาจจะมีบริษัทคู่แข่งก็เป็นได้

อาคิโมโตะ อาเกอิ เดินเข้ามาภายในอาคารตึกซึ่งเต็มไปด้วยความวุ่นวาย แต่ก็ไม่อาจบังความสวยงามของตัวอาคารไว้ได้ อาเกอิมองไปรอบๆด้วยความสนใจ แต่รอบๆเธอเช่นกัน ก็มี รปภ.ยืนมองอยู่ เพราะการแต่งตัวของอาเกอิออกจะ...

ผมยาวสลวยถูกรวบไว้ใต้หมวกใบเดิม เสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสแล็คสีดำอีกเช่นกัน รองเท้าหนังดำ- - รวมไปถึงนาฬิกาเสียด้วย!มีเพียงสองอย่างที่ไม่เป็นสีดำ นั้นคือ เป้สะพายที่เป็นสีเทา-น้ำเงิน และ แว่นตากันแดดที่ไร้กรอบสีเงินเข้ม ซึ่งทำให้ไม่เห็นดวงตา

อาเกอิเดินไปเรื่อยๆช้าๆแต่สง่างาม -_-(มันเดินอย่างไงฟร่ะ-o-?)ไปที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาพนักงานหญิงคนหนึ่ง

ผู้หญิงคนนี้หน้าตาถือว่าดีพอสมควร แต่งหน้าบางๆ ตาสีน้ำตาลถูกทำให้ดูเด่นด้วยมาชคาล่า ผมสีดำของเธอถูกรวบแล้วปักปิ่นเอาไว้ ดูสุภาพและมีมารยาทมากทีเดียว

“ขอโทษทีนะ พอดีไอ้ฮาคาชิ แมวมองบอกให้มา ต้องทำไงบ้าง”อาเกอิเอ่ยออกมา แม้จะดูเหมือนโชว์พาวเวอร์ จนคนอื่นๆมองเธออย่างอดไม่ได้

“เอ่อ...คุณจิกาวาดะนะหรอค่ะ ที่เชิญคุณมา”พนักงานสาวถามอาเกอิด้วยสีหน้าสงสัย

“อื้อ...”อาเกอิตอบลากเสียงยาว

“งั้นไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรค่ะ จะได้เรียนให้ท่านฝ่ายบริหารทราบ”พนักงานถาม

“อาคิโมโตะ อาเกอิ”อาเกอิบอกเพียงเท่านั้น พนักงานสาวพยักหน้าก่อนยกโทรศัพท์ขึ้นหาหัวหน้าฝ่ายบริหาร ที่ขึ้นชื่อเรื่องไม่ยุ่งเกี่ยวกับการถ่ายทำใดๆ แต่คราวนี้สิ! กลับหาเด็กคนหนึ่งที่ดูยังไงก็ไม่ออกว่าหญิงหรือชาย!!

“สวัสดีค่ะท่าน”

‘มีอะไรหรอ’

“มีคนชื่อ อาคิโมโตะ มาบอกว่าท่านให้เธอมาที่นี้หรอค่ะ”

‘อ้าว!?เค้ามาแล้วหรอ?บอกให้รอแปบนึงนะ เดี๋ยวผมจะลงไปรับเอง’

“ค่ะ”

พนักงานสาววางสายโทรศัพท์ไปแล้ว ก่อนหันมาบอกอาเกอิที่ยืนรออยู่ว่า คุณจิกาวาดะกำลังลงมารับ กรุณารอสักครู่

พนักงานสาวขอตัวกับพนักงานที่นั่งข้างๆ ก่อนลุกมาเชิญอาเกอิไปนั่งที่โซฟาหรูตัวหนึ่ง

“จะรับเครื่องดื่มอะไรไหมค่ะ เดี๋ยวจะให้เด็กเอามาให้”

“ขอเป็นน้ำเปล่าสักขวดก็ดี”อาเกอิบอกเสียงห้วน ซึ่งทำเอาพนักงานสาวทำสีหน้าไม่พอใจ แต่ก็ตอบรับว่าจะรีบนำมาให้ แล้วเธอก็เดินไปสั่งพนักงานอีกที ก่อนกลับไปทำงานที่เหลือ

อาเกอินั่งดื่มน้ำเปล่าที่มีเด็กเอามาให้ โดยใส่แก้วมาเพียงกระจิ๊ดริ๊ด (ทั้งๆที่อุตส่าห์บอกว่าขอแบบขวดแท้ๆ=o=) เมื่อกินหมดภายในเวลาไม่นาน อาเกอิมองแก้วในมืออย่างไม่พอใจเท่าไหร่ ก่อนบอกสั้นๆว่า

“ขอเพิ่มเป็นแบบขวดได้ไหม?”

พนักงานคนนั้นพยักหน้าอย่างแรง แล้วก็เดินจากไป ไม่พูด ไม่ถาม แต่อาเกอิก็ชอบคนแบบนี้ คนที่ทำงานอย่างขยันขันแข็ง นั้นคงเพราะมีเหตุผลอะไรบางอย่างกระมั้ง

 อาเกอิดื่มน้ำจากขวด หลังจากที่พนักงานคนนั้นเอามาให้(แล้วจากไปเงียบๆ) อาเกอิดื่มครั้งเดียวก็ครึ่งขวดไปแล้ว ยังไม่ทันจะดื่มต่อ คนที่เธอต้องมานั่งรอก็มาถึง

จิกาวาดะ ฮาคาชิ

“แฮ่ก ๆ ๆ ขอโทษครับ พอดีต้องวิ่งลงบันไดมา เพราะลิฟต์เต็มครับ”ฮาคาชิเอ่ยด้วยน้ำเสียงรัวๆเช่นเดิม อาเกอิไม่ว่าไม่บ่นอะไร เธอแค่พิจารณาฮาคาชิเท่านั้น

“เอ่อ..มองอะไรหรอครับ>O<”ฮาคาชิถาม

“มองอย่างไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างนายเป็นถึงหัวหน้าฝ่ายบริหาร- -แล้วอีกอย่าง นายวิ่งลงบันไดมาตั้งแต่ชั้นไหนล่ะ-o-??”

“แหะๆ”ฮาคาชิหัวเราะแห้งๆก่อน เพราะไอ้คำว่าไม่น่าเชื่อเนี้ยแหละ ทำเอาเค้าสะอึกสุดๆ “ผมวิ่งลงมาตั้งแต่ชั้น 12 นะครับ”

“นายนี้....นอกจะโง่บรมแล้ว ยังโค.ตรโง่เลยนะ=o=!”อาเกอิว่าฮาคาชิที่ทำหน้าจ๋อยทนที เพราะไม่เคยมีใครมาว่าเค้า ที่ได้รับเกียรตินิยมเลยสักนิด

“คะ...ครับ”ฮาคาชิที่หน้าจ๋อยนั้น อยู่ภายใต้การพิจารณาของอาเกอิอยู่ อาเกอิจ้องมองคนตรงหน้า แล้วก็รู้ทันทีว่า นายนี้คงไม่ธรรมดาอย่างที่เธอคิดเป็นแน่ แต่ทว่า แม้ความสงสัยจะมีอยู่มาก แต่เธอก็ไม่คิดจะปริปากถามอะไรออกไป

“เอ่อ...งั้นขึ้นไปที่ห้องทดสอบกันดีกว่านะครับ”ฮาคาชิเอ่ยขึ้นมา สีหน้ายังไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เพราะเค้ายังหาเหตุผลที่อาเกอิหาว่าเค้าโง่ไม่ได้

“อื้อ...”อาเกอิตอบรับด้วยการลากเสียงยาวเช่นเดิม

ฮาคาชิเดินนำอาเกอิมาตรงลิฟต์ ก่อนพูดอะไรกับ รปภ.ที่ยืนคุมอยู่ อาเกอิจึงเดินขึ้นลิฟต์ไปได้ ภายในลิฟต์นั้นมีไม่กี่คน ส่วนใหญ่ก็แต่งตัวธรรมดา ดังนั้นอาเกอิที่มาในชุดแปลก(พิลึก)ซึ่งเดินมากับคนหน้าตาดี(-_-‘’) อย่างฮาคาชิที่มาในชุดสูทหรูสีดำ จึงเป็นจุดสนใจอย่างเลี่ยงไม่ได้

“เอ่อ...คุณอาคิโมโตะเรียนที่ไหนหรอครับ-_-??”ฮาคาชิเอ่ยถาม และเนื่องจากมีเค้าคนเดียวที่พูด เสียงของเค้าจึงดังก้อง จนคนอื่นได้ยินหมด

“โรงเรียน-o-!!”อาเกอิที่ค่อนข้างไม่พอใจฮาคาชิที่เอ่ยชื่อเธอออกไป เพราะนั้นจะทำให้เธอเป็นที่สงสัยและที่รู้จักมากขึ้น

“โอ้โห! แต่ก่อนผมก็เรียนที่นั้นครับ^-^;;;;;”ฮาคาชิที่อุตส่าห์ทำใจดีสู้เสือ (ทั้งๆที่ไม่มีใครต้องการ)เอ่ยกลับมา แต่ทว่า มุขที่แป้กนั้นทำเอาอาเกอิหน้าบึ้งกว่าเก่า

“รู้ไหม....มุขไม่ฮา พาเพื่อนเครียด-*-”อาเกอิเอ่ยขึ้นมา และนั้นก็เป็นเหตุให้หัวหน้าฝ่ายบริหารต้องหน้าจ๋อยสงบปากสงบคำมากขึ้น

ห้องทดสอบ

อาเกอิมายืนรออยู่ที่หน้าห้องๆหนึ่ง เป็นกระจกดำทึบ มองไม่เห็นด้านในแม้แต่น้อย โดยเธอได้ถอดแว่นตาสีเงินเรียบร้อย(ตามคำขอของฮาคาชิ)

“ฮาคาชิ-o-!”อาเกอิเอ่ยเรียกฮาคาชิที่กำลังคุยกับพนักงานเรื่องของอาเกอิอยู่

“คร้าบ>O<!”ฮาคาชิขานกลับมา พร้อมทำสีหน้าประกอบ

“คนข้างในมองเห็นข้างนอกใช่ม่ะ-_-;;;”อาเกอิถามฮาคาชิ

“เอ๊ะ! คุณอาคิโมโตะรู้ได้อย่างไงครับ-_-????”ฮาคาชิเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงุนงง เพราะเค้าเคยมายืนที่หน้าห้องนี้ แล้วเผลอทำท่าพิลึกๆใส่กระจก ทั้งแต่งหล่อ จัดผม พอเค้าเข้าไปในห้องถึงรู้ว่า ถ้าอุบาทๆของเค้านั้นอยู่ใต้สายตาของคณะกรรมการที่นั่งอยู่ข้างใน

“ฉลาดไง^^”อาเกอิบอก พลางขยิบตาให้สาวนางหนึ่งที่แอบดูทั้งคู่อยู่ สาวคนนั้นหน้าแดงทันที “แล้วคนที่อยู่ข้างในมี 5 คนใช่ไหมล่ะ^O^”

“ค..คุณรู้ได้ไงครับ0O0!?!”ฮาคาชิอึ้งไปอีกรอบ เพราะว่ามีกรรมการ 4 ท่าน และอีกหนึ่งเป็นดาราที่จะถ่ายแบบด้วย

“ฉลาดไง^^”อาเกอิตอบกลับด้วยสีหน้าเดิมๆ (ที่บางครั้งก็สร้างความกวนตี.นแก่ชาวบ้านเค้ามากมาย)

“บอกหน่อยเถอะครับ>_<’”ฮาคาชิอ้อนวอน เพราะเค้ารู้ดีว่า ข้อมูลเหล่านี้ล้วนเป็นความลับของบริษัท

“หัดดูรอบๆตัวหน่อยสิครับ ในเมื่อมันมีรองเท้าว่างอยู่ จริงไหม? อาเกอิ”เสียงคุ้นหูของอาเกอิดังขึ้น เธอหันขวับทันที

“คุณโคบายาชิ! /ไอ้ฮิคารุ!!”ฮาคาชิและอาเกอิเอ่ยขึ้นพร้อมกัน ทำให้คนทั้งชั้น 5 หันมามองเป็นแถว โดยเฉพาะสาวๆที่หันมาให้ความสนใจเป็นพิเศษ

โคบายาชิ ฮิคารุ หนุ่มหล่อไอดอลอันดับสองของโรงเรียน หรือ ในนามที่รู้จักทั่วไปกับคำว่า ดาราหน้าใหม่ไฟแรง

ผมสีดำซอยสั้นไล่เลี่ยมาถึงบ่า นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มแลดูเหมือนดำช่างดูชวนหลงใหล คิ้วเข้มๆนั้นตัดกลับเป็นผิวสีขาวของเจ้าตัวเป็นอย่างดี ที่สำคัญคือ นายคนนี้ก็เป็นมือซ้ายของอาเกอิ!ฉายาของเค้าคือ ‘Killer Hunter’

“หวาดดีครับคุณจิกาวาดะ^0^”ฮิคารุเอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริงเมื่อทักฮาคาชิที่ทักสวัสดีเบาๆกลับมา

“ไงจ๊ะ! อาเกอิผู้น่ารัก>.<”ฮิคารุเอ่ยถาม ไม่ว่าเปล่าก็เข้ามากอดคออาเกอิอย่างสนิทสนม โดยที่เธอทำสีหน้า-_-^^^^^^^^^^ (อย่างนี้) แต่ก็ไม่ว่าอะไร

“ทำไม?”อาเกอิเอ่ยถามเพียงสั้นกระติ๊ด!

“มาทำไมนะหรอ? ก็มาสมัครนะซิจ๊ะที่รัก*-*”ฮิคารุเอ่ย พลางทำท่าจะหอมแก้มอาเกอิ แต่คนมือไว (?)อย่างอาเกอิก็ผลักหน้าทัน ก่อนเอ่ยออกมาว่า

“ใครเป็นที่รักแก ไอ้เบื้อก! =o=!!!!”อาเกอิเอ่ยทันควัน เพราะตอนนี้พวกสาวๆที่คิดว่าเธอเป็นผู้ชายนั้น ต่างจ้องมองมาที่ฮิคารุและอาเกอิด้วยแววตาสมเพช โดยมีเสียงกระซิบว่า ‘น่าเสียดายเน้อ หล่อแท้ๆ’

แค่นี้ก็ทำให้เธอรู้ว่า พวกนั้นคิดว่าอาเกอิกับฮิคารุเป็นเกย์=O=!!!!!

“ก็อาเกอิไง^O^”ฮิคารุพูดออกมาเสียงดัง จนอาเกอิต้องเอามือกุมขมับ พลางคิดว่า ตัวเองซวยมากที่มาเจอไอ้เด็กปัญญาอ่อนอย่างฮิคารุ

“เอ่อ...ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ- - หวัดดีอาอิจัง^-^”มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงที่เดินเข้ามาหอมแก้มอาเกอิที่ไม่ทันตั้งตัว

“ไอ้....! @@#$@#$%^&*()_+_))(*&%#@!”อาเกอิด่าด้วยถ้อยคำที่เรียกว่ารุนแรง แต่นั้นก็เล็กน้อยนัก กับการได้หอมแก้มสาวสวยอย่างอาเกอิ

เค้าผู้โชคดีและซวยไปพร้อมๆกัน(?) คือ.....

ฟูจิวาระ อากิโตะ หนุ่มไอดอลอันดับหนึ่ง ผมสีน้ำตาลทองถูกตัดซอยสั้นให้ดูเท่ห์ แต่ไม่ยุ่งเหยิงอย่างฮิคารุ นัยน์ตาสีน้ำตาลดูอ่อนหวานเยิ้มด้วยเสน่ห์ ส่วนสูง 183 ซม.นั้นทำให้เค้าดูเป็นจุดเด่นเลยทีเดียว

แน่นอน..เค้าคือ มือขวาของอาเกอิกับฉายา ‘Intent Beelzebub’หรือเรียกสั้นๆว่า ‘mettle’- - (อย่างหลังจะใช้เยอะกว่านะ- -)

“ใส่หมวกทำไมนะครับ^-^? ถ้าจะมาทดสอบยังไงก็ต้องถอดอยู่แล้ว^O^”ไม่ว่าเปล่า มือเรียวยาวของอากิโตะก็มีหมวกอยู่ในมือเสียแล้ว ผมสีดำสลวยยาวคลอเคลียใบหน้าสวยๆนั้นทันที ดวงตาสีน้ำตาลเข้มฉายแววโมโหสุดขีด ทำให้ดูดุเพิ่มขึ้นอีก แต่สำหรับคนอื่นๆแล้ว (โดยเฉพาะหนุ่มๆ) มันทำให้เสน่ห์เธอเพิ่มมากขึ้น!

“แกมันไอ้บ้าชัดๆ!”เสียงเพราะๆด่าเข้าให้ แต่คนถูกด่าไม่มีท่าทีเดือดร้อน เผลอๆจะสนุกด้วยซ้ำ

“ไม่ทดสงไม่ทดสอบแม.ร่งแล้ว!”อาเกอิที่โมโหจัดเดินย่างสามขุมไปหาอากิโตะที่ดูเริ่มหวาดกลัว เธอคว้าหมวกของเธอในมือสวยๆนั้น มาสวม(แต่ไม่ได้รวบผม) เธอจ้องหน้าอากิโตะอย่างโมโห ก่อนเดินไปที่ลิฟต์ซึ่งเปิดออกมาทันที แต่อาเกอิไม่ทันระวัง เธอจึงชนโครมกับ!?!

ผมสีดำยาวประบ่าถูกซอยสั้นเป็นทรงเท่ห์ นัยน์ตาสีฟ้าน้ำข้าวที่ดูสวยอย่างไม่น่าเชื่อ ไอ้บ้าผิดฤดู!!

 “อ้าว? อาอิจัง>-<มาสมัครด้วยหรอครับ”คิเลีย (ถ้ายังจำกันได้ เคยออกมาแจมในช่วงแรกๆ ตอนที่ 2) เอ่ยถาม อาเกอิจ้องคนตรงหน้า ที่กำลังเอามือโอบเอวเธออยู่ (นั้นเพราะอาเกอิเมื่อกี้เกือบล้ม)

“ปล่อยมือแกนะ-_-^^^^”

“ง่ะ-_-;;; ขอโทษครับ ไม่ได้ตั้งใจT^T”คิลเอ่ยบอก พร้อมทำสีหน้าเสียใจอย่างสุดซึ้ง

“ไป-ตาย-กัน-ทั้ง-หมด-เลย-ไป!!!”อาเกอิตะโกนสุดเสียง ก่อนกดปิดลิฟต์แล้วลงไปข้างล่างทันที

ณ Mimesis Magic Music

วันต่อมา

‘วันนี้ที่บริษัทใหญ่อย่างM.M.Music จะมีการคัดเลือกนางแบบนายแบบกันที่ชั้น 5 ของอาคาร คนใดที่ต้องการทดสอบกรุณาติดต่อที่พนักงานประชาสัมพันธ์เพื่อขอรับบัตรเข้าลิฟต์ โดยงานโฆษณาและถ่ายแบบคราวนี้จะเป็นBigโปรเจ็คซ์ของค่ายเราทันทีที่เสร็จ แน่นอนว่าการคัดเลือกครั้งนี้ต้องการเพียง 3 คนเท่านั้น ส่วนอีกคนหนึ่งจะเป็นดาราดัง ซึ่งจะเป็นBigเซอร์ไพส์เลยทีเดียว’

เสียงของโอเปอเรเตอร์เอ่ยอย่างนี้ทุกๆครึ่งชั่วโมง ด้านหน้าประชาสัมพันธ์มีคนมากมายที่ยืนรอยื่นใบสมัครและรอรับบัตรขึ้นลิฟต์ ซึ่งต้องตรวจตราอย่างเข้มงวด เพราะอาจจะมีบริษัทคู่แข่งก็เป็นได้

อาคิโมโตะ อาเกอิ เดินเข้ามาภายในอาคารตึกซึ่งเต็มไปด้วยความวุ่นวาย แต่ก็ไม่อาจบังความสวยงามของตัวอาคารไว้ได้ อาเกอิมองไปรอบๆด้วยความสนใจ แต่รอบๆเธอเช่นกัน ก็มี รปภ.ยืนมองอยู่ เพราะการแต่งตัวของอาเกอิออกจะ...

ผมยาวสลวยถูกรวบไว้ใต้หมวกใบเดิม เสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสแล็คสีดำอีกเช่นกัน รองเท้าหนังดำ- - รวมไปถึงนาฬิกาเสียด้วย!มีเพียงสองอย่างที่ไม่เป็นสีดำ นั้นคือ เป้สะพายที่เป็นสีเทา-น้ำเงิน และ แว่นตากันแดดที่ไร้กรอบสีเงินเข้ม ซึ่งทำให้ไม่เห็นดวงตา

อาเกอิเดินไปเรื่อยๆช้าๆแต่สง่างาม -_-(มันเดินอย่างไงฟร่ะ-o-?)ไปที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาพนักงานหญิงคนหนึ่ง

ผู้หญิงคนนี้หน้าตาถือว่าดีพอสมควร แต่งหน้าบางๆ ตาสีน้ำตาลถูกทำให้ดูเด่นด้วยมาชคาล่า ผมสีดำของเธอถูกรวบแล้วปักปิ่นเอาไว้ ดูสุภาพและมีมารยาทมากทีเดียว

“ขอโทษทีนะ พอดีไอ้ฮาคาชิ แมวมองบอกให้มา ต้องทำไงบ้าง”อาเกอิเอ่ยออกมา แม้จะดูเหมือนโชว์พาวเวอร์ จนคนอื่นๆมองเธออย่างอดไม่ได้

“เอ่อ...คุณจิกาวาดะนะหรอค่ะ ที่เชิญคุณมา”พนักงานสาวถามอาเกอิด้วยสีหน้าสงสัย

“อื้อ...”อาเกอิตอบลากเสียงยาว

“งั้นไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรค่ะ จะได้เรียนให้ท่านฝ่ายบริหารทราบ”พนักงานถาม

“อาคิโมโตะ อาเกอิ”อาเกอิบอกเพียงเท่านั้น พนักงานสาวพยักหน้าก่อนยกโทรศัพท์ขึ้นหาหัวหน้าฝ่ายบริหาร ที่ขึ้นชื่อเรื่องไม่ยุ่งเกี่ยวกับการถ่ายทำใดๆ แต่คราวนี้สิ! กลับหาเด็กคนหนึ่งที่ดูยังไงก็ไม่ออกว่าหญิงหรือชาย!!

“สวัสดีค่ะท่าน”

‘มีอะไรหรอ’

“มีคนชื่อ อาคิโมโตะ มาบอกว่าท่านให้เธอมาที่นี้หรอค่ะ”

‘อ้าว!?เค้ามาแล้วหรอ?บอกให้รอแปบนึงนะ เดี๋ยวผมจะลงไปรับเอง’

“ค่ะ”

พนักงานสาววางสายโทรศัพท์ไปแล้ว ก่อนหันมาบอกอาเกอิที่ยืนรออยู่ว่า คุณจิกาวาดะกำลังลงมารับ กรุณารอสักครู่

พนักงานสาวขอตัวกับพนักงานที่นั่งข้างๆ ก่อนลุกมาเชิญอาเกอิไปนั่งที่โซฟาหรูตัวหนึ่ง

“จะรับเครื่องดื่มอะไรไหมค่ะ เดี๋ยวจะให้เด็กเอามาให้”

“ขอเป็นน้ำเปล่าสักขวดก็ดี”อาเกอิบอกเสียงห้วน ซึ่งทำเอาพนักงานสาวทำสีหน้าไม่พอใจ แต่ก็ตอบรับว่าจะรีบนำมาให้ แล้วเธอก็เดินไปสั่งพนักงานอีกที ก่อนกลับไปทำงานที่เหลือ

อาเกอินั่งดื่มน้ำเปล่าที่มีเด็กเอามาให้ โดยใส่แก้วมาเพียงกระจิ๊ดริ๊ด (ทั้งๆที่อุตส่าห์บอกว่าขอแบบขวดแท้ๆ=o=) เมื่อกินหมดภายในเวลาไม่นาน อาเกอิมองแก้วในมืออย่างไม่พอใจเท่าไหร่ ก่อนบอกสั้นๆว่า

“ขอเพิ่มเป็นแบบขวดได้ไหม?”

พนักงานคนนั้นพยักหน้าอย่างแรง แล้วก็เดินจากไป ไม่พูด ไม่ถาม แต่อาเกอิก็ชอบคนแบบนี้ คนที่ทำงานอย่างขยันขันแข็ง นั้นคงเพราะมีเหตุผลอะไรบางอย่างกระมั้ง

 อาเกอิดื่มน้ำจากขวด หลังจากที่พนักงานคนนั้นเอามาให้(แล้วจากไปเงียบๆ) อาเกอิดื่มครั้งเดียวก็ครึ่งขวดไปแล้ว ยังไม่ทันจะดื่มต่อ คนที่เธอต้องมานั่งรอก็มาถึง

จิกาวาดะ ฮาคาชิ

“แฮ่ก ๆ ๆ ขอโทษครับ พอดีต้องวิ่งลงบันไดมา เพราะลิฟต์เต็มครับ”ฮาคาชิเอ่ยด้วยน้ำเสียงรัวๆเช่นเดิม อาเกอิไม่ว่าไม่บ่นอะไร เธอแค่พิจารณาฮาคาชิเท่านั้น

“เอ่อ..มองอะไรหรอครับ>O<”ฮาคาชิถาม

“มองอย่างไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างนายเป็นถึงหัวหน้าฝ่ายบริหาร- -แล้วอีกอย่าง นายวิ่งลงบันไดมาตั้งแต่ชั้นไหนล่ะ-o-??”

“แหะๆ”ฮาคาชิหัวเราะแห้งๆก่อน เพราะไอ้คำว่าไม่น่าเชื่อเนี้ยแหละ ทำเอาเค้าสะอึกสุดๆ “ผมวิ่งลงมาตั้งแต่ชั้น 12 นะครับ”

“นายนี้....นอกจะโง่บรมแล้ว ยังโค.ตรโง่เลยนะ=o=!”อาเกอิว่าฮาคาชิที่ทำหน้าจ๋อยทนที เพราะไม่เคยมีใครมาว่าเค้า ที่ได้รับเกียรตินิยมเลยสักนิด

“คะ...ครับ”ฮาคาชิที่หน้าจ๋อยนั้น อยู่ภายใต้การพิจารณาของอาเกอิอยู่ อาเกอิจ้องมองคนตรงหน้า แล้วก็รู้ทันทีว่า นายนี้คงไม่ธรรมดาอย่างที่เธอคิดเป็นแน่ แต่ทว่า แม้ความสงสัยจะมีอยู่มาก แต่เธอก็ไม่คิดจะปริปากถามอะไรออกไป

“เอ่อ...งั้นขึ้นไปที่ห้องทดสอบกันดีกว่านะครับ”ฮาคาชิเอ่ยขึ้นมา สีหน้ายังไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เพราะเค้ายังหาเหตุผลที่อาเกอิหาว่าเค้าโง่ไม่ได้

“อื้อ...”อาเกอิตอบรับด้วยการลากเสียงยาวเช่นเดิม

ฮาคาชิเดินนำอาเกอิมาตรงลิฟต์ ก่อนพูดอะไรกับ รปภ.ที่ยืนคุมอยู่ อาเกอิจึงเดินขึ้นลิฟต์ไปได้ ภายในลิฟต์นั้นมีไม่กี่คน ส่วนใหญ่ก็แต่งตัวธรรมดา ดังนั้นอาเกอิที่มาในชุดแปลก(พิลึก)ซึ่งเดินมากับคนหน้าตาดี(-_-‘’) อย่างฮาคาชิที่มาในชุดสูทหรูสีดำ จึงเป็นจุดสนใจอย่างเลี่ยงไม่ได้

“เอ่อ...คุณอาคิโมโตะเรียนที่ไหนหรอครับ-_-??”ฮาคาชิเอ่ยถาม และเนื่องจากมีเค้าคนเดียวที่พูด เสียงของเค้าจึงดังก้อง จนคนอื่นได้ยินหมด

“โรงเรียน-o-!!”อาเกอิที่ค่อนข้างไม่พอใจฮาคาชิที่เอ่ยชื่อเธอออกไป เพราะนั้นจะทำให้เธอเป็นที่สงสัยและที่รู้จักมากขึ้น

“โอ้โห! แต่ก่อนผมก็เรียนที่นั้นครับ^-^;;;;;”ฮาคาชิที่อุตส่าห์ทำใจดีสู้เสือ (ทั้งๆที่ไม่มีใครต้องการ)เอ่ยกลับมา แต่ทว่า มุขที่แป้กนั้นทำเอาอาเกอิหน้าบึ้งกว่าเก่า

“รู้ไหม....มุขไม่ฮา พาเพื่อนเครียด-*-”อาเกอิเอ่ยขึ้นมา และนั้นก็เป็นเหตุให้หัวหน้าฝ่ายบริหารต้องหน้าจ๋อยสงบปากสงบคำมากขึ้น

ห้องทดสอบ

อาเกอิมายืนรออยู่ที่หน้าห้องๆหนึ่ง เป็นกระจกดำทึบ มองไม่เห็นด้านในแม้แต่น้อย โดยเธอได้ถอดแว่นตาสีเงินเรียบร้อย(ตามคำขอของฮาคาชิ)

“ฮาคาชิ-o-!”อาเกอิเอ่ยเรียกฮาคาชิที่กำลังคุยกับพนักงานเรื่องของอาเกอิอยู่

“คร้าบ>O<!”ฮาคาชิขานกลับมา พร้อมทำสีหน้าประกอบ

“คนข้างในมองเห็นข้างนอกใช่ม่ะ-_-;;;”อาเกอิถามฮาคาชิ

“เอ๊ะ! คุณอาคิโมโตะรู้ได้อย่างไงครับ-_-????”ฮาคาชิเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงุนงง เพราะเค้าเคยมายืนที่หน้าห้องนี้ แล้วเผลอทำท่าพิลึกๆใส่กระจก ทั้งแต่งหล่อ จัดผม พอเค้าเข้าไปในห้องถึงรู้ว่า ถ้าอุบาทๆของเค้านั้นอยู่ใต้สายตาของคณะกรรมการที่นั่งอยู่ข้างใน

“ฉลาดไง^^”อาเกอิบอก พลางขยิบตาให้สาวนางหนึ่งที่แอบดูทั้งคู่อยู่ สาวคนนั้นหน้าแดงทันที “แล้วคนที่อยู่ข้างในมี 5 คนใช่ไหมล่ะ^O^”

“ค..คุณรู้ได้ไงครับ0O0!?!”ฮาคาชิอึ้งไปอีกรอบ เพราะว่ามีกรรมการ 4 ท่าน และอีกหนึ่งเป็นดาราที่จะถ่ายแบบด้วย

“ฉลาดไง^^”อาเกอิตอบกลับด้วยสีหน้าเดิมๆ (ที่บางครั้งก็สร้างความกวนตี.นแก่ชาวบ้านเค้ามากมาย)

“บอกหน่อยเถอะครับ>_<’”ฮาคาชิอ้อนวอน เพราะเค้ารู้ดีว่า ข้อมูลเหล่านี้ล้วนเป็นความลับของบริษัท

“หัดดูรอบๆตัวหน่อยสิครับ ในเมื่อมันมีรองเท้าว่างอยู่ จริงไหม? อาเกอิ”เสียงคุ้นหูของอาเกอิดังขึ้น เธอหันขวับทันที

“คุณโคบายาชิ! /ไอ้ฮิคารุ!!”ฮาคาชิและอาเกอิเอ่ยขึ้นพร้อมกัน ทำให้คนทั้งชั้น 5 หันมามองเป็นแถว โดยเฉพาะสาวๆที่หันมาให้ความสนใจเป็นพิเศษ

โคบายาชิ ฮิคารุ หนุ่มหล่อไอดอลอันดับสองของโรงเรียน หรือ ในนามที่รู้จักทั่วไปกับคำว่า ดาราหน้าใหม่ไฟแรง

ผมสีดำซอยสั้นไล่เลี่ยมาถึงบ่า นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มแลดูเหมือนดำช่างดูชวนหลงใหล คิ้วเข้มๆนั้นตัดกลับเป็นผิวสีขาวของเจ้าตัวเป็นอย่างดี ที่สำคัญคือ นายคนนี้ก็เป็นมือซ้ายของอาเกอิ!ฉายาของเค้าคือ ‘Killer Hunter’

“หวาดดีครับคุณจิกาวาดะ^0^”ฮิคารุเอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริงเมื่อทักฮาคาชิที่ทักสวัสดีเบาๆกลับมา

“ไงจ๊ะ! อาเกอิผู้น่ารัก>.<”ฮิคารุเอ่ยถาม ไม่ว่าเปล่าก็เข้ามากอดคออาเกอิอย่างสนิทสนม โดยที่เธอทำสีหน้า-_-^^^^^^^^^^ (อย่างนี้) แต่ก็ไม่ว่าอะไร

“ทำไม?”อาเกอิเอ่ยถามเพียงสั้นกระติ๊ด!

“มาทำไมนะหรอ? ก็มาสมัครนะซิจ๊ะที่รัก*-*”ฮิคารุเอ่ย พลางทำท่าจะหอมแก้มอาเกอิ แต่คนมือไว (?)อย่างอาเกอิก็ผลักหน้าทัน ก่อนเอ่ยออกมาว่า

“ใครเป็นที่รักแก ไอ้เบื้อก! =o=!!!!”อาเกอิเอ่ยทันควัน เพราะตอนนี้พวกสาวๆที่คิดว่าเธอเป็นผู้ชายนั้น ต่างจ้องมองมาที่ฮิคารุและอาเกอิด้วยแววตาสมเพช โดยมีเสียงกระซิบว่า ‘น่าเสียดายเน้อ หล่อแท้ๆ’

แค่นี้ก็ทำให้เธอรู้ว่า พวกนั้นคิดว่าอาเกอิกับฮิคารุเป็นเกย์=O=!!!!!

“ก็อาเกอิไง^O^”ฮิคารุพูดออกมาเสียงดัง จนอาเกอิต้องเอามือกุมขมับ พลางคิดว่า ตัวเองซวยมากที่มาเจอไอ้เด็กปัญญาอ่อนอย่างฮิคารุ

“เอ่อ...ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ- - หวัดดีอาอิจัง^-^”มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงที่เดินเข้ามาหอมแก้มอาเกอิที่ไม่ทันตั้งตัว

“ไอ้....! @@#$@#$%^&*()_+_))(*&%#@!”อาเกอิด่าด้วยถ้อยคำที่เรียกว่ารุนแรง แต่นั้นก็เล็กน้อยนัก กับการได้หอมแก้มสาวสวยอย่างอาเกอิ

เค้าผู้โชคดีและซวยไปพร้อมๆกัน(?) คือ.....

ฟูจิวาระ อากิโตะ หนุ่มไอดอลอันดับหนึ่ง ผมสีน้ำตาลทองถูกตัดซอยสั้นให้ดูเท่ห์ แต่ไม่ยุ่งเหยิงอย่างฮิคารุ นัยน์ตาสีน้ำตาลดูอ่อนหวานเยิ้มด้วยเสน่ห์ ส่วนสูง 183 ซม.นั้นทำให้เค้าดูเป็นจุดเด่นเลยทีเดียว

แน่นอน..เค้าคือ มือขวาของอาเกอิกับฉายา ‘Intent Beelzebub’หรือเรียกสั้นๆว่า ‘mettle’- - (อย่างหลังจะใช้เยอะกว่านะ- -)

“ใส่หมวกทำไมนะครับ^-^? ถ้าจะมาทดสอบยังไงก็ต้องถอดอยู่แล้ว^O^”ไม่ว่าเปล่า มือเรียวยาวของอากิโตะก็มีหมวกอยู่ในมือเสียแล้ว ผมสีดำสลวยยาวคลอเคลียใบหน้าสวยๆนั้นทันที ดวงตาสีน้ำตาลเข้มฉายแววโมโหสุดขีด ทำให้ดูดุเพิ่มขึ้นอีก แต่สำหรับคนอื่นๆแล้ว (โดยเฉพาะหนุ่มๆ) มันทำให้เสน่ห์เธอเพิ่มมากขึ้น!

“แกมันไอ้บ้าชัดๆ!”เสียงเพราะๆด่าเข้าให้ แต่คนถูกด่าไม่มีท่าทีเดือดร้อน เผลอๆจะสนุกด้วยซ้ำ

“ไม่ทดสงไม่ทดสอบแม.ร่งแล้ว!”อาเกอิที่โมโหจัดเดินย่างสามขุมไปหาอากิโตะที่ดูเริ่มหวาดกลัว เธอคว้าหมวกของเธอในมือสวยๆนั้น มาสวม(แต่ไม่ได้รวบผม) เธอจ้องหน้าอากิโตะอย่างโมโห ก่อนเดินไปที่ลิฟต์ซึ่งเปิดออกมาทันที แต่อาเกอิไม่ทันระวัง เธอจึงชนโครมกับ!?!

ผมสีดำยาวประบ่าถูกซอยสั้นเป็นทรงเท่ห์ นัยน์ตาสีฟ้าน้ำข้าวที่ดูสวยอย่างไม่น่าเชื่อ ไอ้บ้าผิดฤดู!!

 “อ้าว? อาอิจัง>-<มาสมัครด้วยหรอครับ”คิเลีย (ถ้ายังจำกันได้ เคยออกมาแจมในช่วงแรกๆ ตอนที่ 2) เอ่ยถาม อาเกอิจ้องคนตรงหน้า ที่กำลังเอามือโอบเอวเธออยู่ (นั้นเพราะอาเกอิเมื่อกี้เกือบล้ม)

“ปล่อยมือแกนะ-_-^^^^”

“ง่ะ-_-;;; ขอโทษครับ ไม่ได้ตั้งใจT^T”คิลเอ่ยบอก พร้อมทำสีหน้าเสียใจอย่างสุดซึ้ง

“ไป-ตาย-กัน-ทั้ง-หมด-เลย-ไป!!!”อาเกอิตะโกนสุดเสียง ก่อนกดปิดลิฟต์แล้วลงไปข้างล่างทันที