มาเฟีย (สาว?) ยอดเสน่ห์

ลำดับตอนที่ #2 : แกล้งโง่หรือเอ๋อฟร่ะ=o=''

“กะ...แกเป็นใคร!?!O__O”เสียงของเด็กคนนั้นเอ่ยออกมา ด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก

“หึหึ ไม่น่าเชื่อเลยนะว่า หัวหน้ามาเฟียของโรงเรียนมาคิมูระจะเป็นผู้หญิง หึหึ”ชายคนนั้นไม่ตอบคำถามของเด็กสาวที่เป็นหัวหน้ามาเฟียโรงเรียนมาคิมูระ โรงเรียนที่มีนักเลงมากที่สุด

อาคิโมโตะ  อาเกอิ เจ้าของร่างสาว SPORT GIRL ด้วยวัยเพียง16ปี เธอก็สามารถครองตำแหน่งหัวหน้ามาเฟีย ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังมีไอคิวสูงเกือบ 200 เลยทีเดียว!

“กรูถามว่ามรึงคือใคร!!?!=o=+++”อาเกอิถามซ้ำด้วยวาจาห้าวเหมือนผู้ชายทั่วไป แต่นั้นกลับเรียกเสียงหัวเราะจากอีกฝ่าย!!

“แหมๆ เวลาจะถามอะไรใครเขาถามกันแบบนี้หรอเนี้ย-0-? แหม-_- โรงเรียนนี้ท่าจะสอนไม่ได้สอนมารยาทให้นักเรียนหรือไง??๐(- - )๐  _( - -)_  ๐(- - )๐  _( - -)_”ชายคนนั้นเอ่ยพลางยักไหล่ด้วยทีท่ายียวน ก่อนเดินตรงไปที่อาเกอิ!!!

“อย่าเข้ามานะ!!-O-”เสียงที่เคยห้าวบัดนี้ไม่มีการเปลี่ยนเสียงในแบบก่อน ชายคนนั้นหยุดทันที

“เธอเคยรู้ตัวหรือเปล่านะ ว่าตัวเองเสียงเพราะแค่ไหนนะ?”ชายคนนั้นเอ่ย ก่อนก้าวผ่านแสงเข้ามา ทำให้อาเกอิได้เห็นคนๆนั้นทันที!!!

ผมสีดำยาวประบ่าถูกซอยสั้นเป็นทรงเท่ห์ แว่นตาสีชาอ่อนไม่อาจบดบังนัยน์ตาสีฟ้าน้ำข้าวที่ดูสวยอย่างไม่น่าเชื่อนั้นได้ การแต่งตัวดูพิลึกสำหรับหน้าร้อน เขาสวมหมวกHIP-HOPสีดำ มีผ้าพันคอสีน้ำตาลอ่อน เสื้อด้านในเป็นเสื้อยืดสีขาว สวมทับด้วยแจ๊คเก็ตสีดำ กางเกงยีนส์ดูมีราคาแพง รวมถึงรองเท้าคู่งามสีเทานั้นด้วยนะ!

“อย่าเข้ามานะเฟ้ย>O<ฉันไม่ยอมนายหรอ ตาบ้าผิดฤดู>_<”คำพูดของอาเกอิทำเอาชายคนนั้นหยุดทันที

“เธอว่าใครนะ ไอ้ตาบ้าผิดฤดูนะ=_=’”ชายคนนั้นเอ่ยถาม ด้วยสีหน้าที่กลัวว่าจะเป็นตัวเอง

“ไปส่องกระจกดูไป๊!>+<”อาเกอิเอ่ยซ้ำ พลางนึกหัวเราะเยาะในใจ- -

“ว่าไงนะ-_-^^^”ชายคนนั้นเอ่ยถามอีกครั้งด้วยความที่เริ่มอารมณ์แปรปรวน

“ไป-ส่อง-กะ-จก-ดู-ไป๊>O<”อาเกอิพูดที่ละคำ แต่สีหน้าของฝ่ายชายกลับทำราวกับว่ามีอุนจิลอยอยู่ตรงหน้า=.,=

“เธอว่าฉันใช่ไหมเนี้ย-_-;;”ชายคนนั้นเอ่ยด้วยท่าทีเหงื่อตก ขออย่าให้ใช่เลย....ชายคนนั้นภวานาในใจ

อาเกอิมองนายคนนี้ด้วยความงุนงง นี้มันไม่รู้หรือไงว่าเธอกำลังบอกให้มันไปส่องกระจกดู เพื่อจะได้รู้ว่าใคร...(ตัวเอง)เป็นตาบ้าผิดฤดู แต่ปรากฏว่าไอ้นี้มันโง่บรมกว่าที่คิด-__-;;

“ไม่ใช่ ใช่ไหม-_-?”ชายคนนั้นย้ำคำถามเดิม และ คำภาวนาเดิม- -

“เปล่าหรอก^-^; ไม่ใช่นาย ฉันว่าคนแถวนี้”อาเกอิเปลี่ยนมุข เพื่อว่าไอ้นี้จะได้เข้าใจเสียที ว่าเธอด่ามัน!!

“อ่ะ! เธอหมายถึงไอ้คนที่นอนอยู่นะหรอ^O^”ชายคนนั้นยิ้ม อย่างภูมิใจอย่างยิ่ง ผิดกับอาเกอิที่เหวอรับประทานไปเสียแล้ว=o=;;;

“เออ....เอาเหอะ”อาเกอิพูดอย่างปลงตก ก่อนเดินออกจาตรอกนั้น โดยมีตาบ้าผิดฤดูเดินตามมา

“นี้ๆเธอชื่ออาเกอิใช่ไหม>-<ฉันเรียกเธอว่าอาอิจังนะ>O<”ชายคนนั้นตามอาเกอิที่บัดนี้มีสีหน้าเซ็งเต็มที่ นอกจากจะมีคนมองเธอมากแล้ว ยังมีตัวประหลาดมาเกาะแกะเธออีก

“เรารู้จักกันหรือไง!?!”อาเกอิที่ขี้เกียจยุ่งแล้วโพล่งออกไป

“อ้อๆo_oผมลืมบอกชื่อ ผมชื่อคิเลีย เป็นลูกครึ่งนะครับ^^เรียกผมว่าคิลนะครับ*-*”ไม่ว่าเปล่า คิล...ก็ส่งสายตาภายใต้แว่นสีชามาด้วยความอ้อนวอน

“เออ...เอาเหอะ... ไอ้บ้าเอ๊ย!”อาเกอิสบถออกมาเมื่อมีคนมาเดินชนเธอ

“ขะ..ขอโทษครับ”ว่าแล้วเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับอาเกอิก่อนรีบเดินหนีไปอย่างเร็ว

“อย่างกับขอโทษแล้วมันจะหายนะไอ้เว.ร”อาเกอิสบถอีกพักใหญ่ โดยไร้เสียงขัดใจจากคิลเลยแม้แต่น้อย

“เอ่อ..สบถเสร็จยังอ่าครับ0__0”คิลที่เงียบไปนานถาม

“แล้วเมื่อไหร่คุณจะไปละครับ0__0”อาเกอิทำหน้าตาและเสียงเลียนแบบ ชนิดที่ว่าเหมือนมาก จนคิลเองยังเอ๋อไปเลยOoO