มาเฟีย (สาว?) ยอดเสน่ห์

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมฤกษ์ : ช่างไม่รู้เลย

มาเฟีย (สาว?) ยอดเสน่ห์

ปฐมฤกษ์ : ช่างไม่รู้เลย

“มรึงกล้ามายุ่งถึงถิ่นกรูเลยหรอหว่ะ!?!”เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นในตรอกอันลึกลับ รูปร่างใหญ่โตนั้น เต็มไปด้วยรอยบาดแผล บ่งบอกถึงความสมบุกสมบันได้ดีแท้

“ทำไม? กรูก็แค่เดินผ่านมาเท่านั้น”อีกเสียงหนึ่งบอก ด้วยน้ำเสียงไม่เครียดหรือซีเรียสอะไร เรารู้เพียงแค่ว่า คนๆนั้นสวมหมวกบังหน้าตา หุ่นบางเหมือนผู้หญิง สวมเสื้อสีขาว มีลายกางเขนสีดำสวยงามบนเสื้อ ใส่กางเกงสแล็คสีดำตัดกับเสื้อแล้วก็ รองเท้าผ้าใบสีขาว

“มันจะมากไปแล้ว!!!ไปไกลๆหน้ากรูเลยไอ้เด็กเว.ร”ชายร่างยักษ์ตะคอกใส่เด็กน้อยคนนั้น

“มรึงนั้นแหละ! ไปไกลๆตี.นเลยไป๊!!ชิ้ว ๆ~แหนะ! ไล่แล้วยังไม่ไปอีก ไอ้บลูด๊อกพันธุ์หน้าด้าน”เด็กคนนั้นพูดอย่างไม่เกรงกลัว ภายใต้หมวกนั้น มีรอยยิ้มพุดขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ชายร่างยักษ์โกรธจนตัวสะท้าน เขาไม่เคยเจอใครกล้าสบประมาทเขาถึงขนาดนี้เลย ชายร่างยักษ์กำหมัด ดวงตาสีน้ำตาลฉายแววโกรธจัดออกมา ก่อนจะคิดอะไร ชายร่างยักษ์ก็พุ่งตัวเข้ามา หมายจะสั่งสอนให้รู้ว่า ใครใหญ่ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ว่า อีกฝ่ายกำลังแสยะยิ้มเยาะ

“ไปตายซะ!!!”ชายคนนั้นเอ่ย เด็กน้อยมุดตัวลงต่ำกว่าหมัด หลบเพียงเฉียดชิ่ว หมัดของชายร่างยักษ์พลาดเป้าไปอย่างไม่น่าเชื่อ!เด็กน้อยเสือ.กหมัดเข้าไปที่ลิ้นปี่ทันที!!!!!!

“อ๊ากกก!@#$%^&*()_++|_))(*&^%$#@!”

ชายร่างยักษ์ร้องไม่เป็นภาษา ก่อนทรุดตัวลงกับพื้น บริเวนลิ้นปี่ เป็นบริเวนที่เข้าไม่เคยคิดว่าจะมีใครกล้าชกตรงนั้น เพราะนอกจากอันตรายแล้ว มันยังอาจทำให้ศัตรูอาจตายได้

“นายมันไอ้สวะ”เด็กน้อยพูดพลางเก็บหมวกที่ตกตอนที่ชกลิ้นปี่ ด้วยจิตใจที่เฉยๆจนติดเกือบเบิกบานด้วยซ้ำ ผิดกับอีกคน ที่อึ้งจนแทบลืมหายใจ

ใบหน้าที่เคยอยู่ใต้หมวกเปิดออก ผมที่ถูกเก็บไว้ยาวสยายตามลมที่พัดเข้ามา ใบหน้างดงามสวยราวกับรูปปั้นนางฟ้าที่แกะสลักออกมาอย่างประณีต คิ้วเข้มๆเข้ากับดวงตาที่ดุสีน้ำตาลเข้มเป็นอย่างดี ผิวขาวนวลชมพู กับปากสีชมพูแดงระเรื่อ

‘นี้ เขาแพ้ผู้หญิงอย่างนั้นหรือ!!!!!”ชายร่างยักษ์คิดอย่างตื่นตระหนก แต่ก่อนจะได้เอ่ยวาจาถามอะไร ร่างใหญ่โตนั้นก็นอนลงไปกับเพื่อน เด็กสาว...หันมามองทันที แล้วพบว่า เธอไม่ได้อยู่คนเดียวเสียแล้ว มีคนรู้ความลับซะแล้วสิ!!!