ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความรักของผม........เกิดจากกระทู้

    ลำดับตอนที่ #2 : โทรใจถึงใจ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 10
      0
      5 ต.ค. 48

    ความรักของผม....เกิดจากกระทู้ 2



    วันนี้ตื่นสายครับเพราะเป็นวันหยุด  ตื่นมาก็คิดแต่จะโทรหาน้องเค้าอ่ะ แต่ในใจก็คิดว่า



              “จะไปถึงมหาลัยยังวะเนี่ย เอ..หรือว่ายังไม่ตื่น จะลองโทรไปดีไหมนะ”



    จะรีบโทรไปหา เดี๋ยวจะหาว่าเราสนใจ ต้องเล่นตัวซะหน่อย  แต่วันนี้เราจะทำอะไรดีวะเนี่ย เหลือบไปดูเห็นเสื้อผ้าในตระกร้าเพียบเลย



    งั้นซักผ้าดีกว่า เดี๋ยวจะไม่มีชุดหล่อๆใส่ไปทำงาน



              “อ้าว...เครื่องซักผ้าที่บ้านเสียนี่หว่า ไอ้จะซักมือก็คงจะไม่สะอาด จะไปจ้างเค้าก็เปลือง KUจะทำงัยดีวะเนี่ย”



    ทันใดนั้นหัวผมก็คิดถึงเครื่องซักผ้าที่บ้านเพื่อนที่ชื่อ “SEX” จึงรีบกดโทรศัพท์ทันที 02-944XXXX



              “ตืด..ตืดด...ตืดดด....ตืดดดด” ไม่มีคนรับ



    “ไปไหนของมันวะ ทำไมไม่รับวะ” ไม่ทันที่ผมคิดเสร็จ ไอ้ SEX ก็รับ แต่ยังไม่ทันที่มันจะพูด  ผมชิงพูดได้ก่อน



                “ไอ้...... ทำอะไรอยู่วะทำไมไม่รับโทรศัพท์ KU เกือบวางไปแล้วไหมล่ะ”



                “KU อยู่บนบ้านโว้ย”

              

                “เออ..วันนี้อยู่บ้านป่าววะ” มันยังไม่ทันตอบเรารีบชิงพูดต่อทันที



                “เดี๋ยว KU จะเข้าไปซักผ้าที่บ้านนะโว้ย เครื่องซักผ้าที่บ้าน KUเสียอ่ะ อย่าออกไปไหนล่ะ” 555มันไม่ทันตั้งตัวครับ คงต้องยอมผม



                “เออ..เข้ามาเหอะ วันนี้ KUไม่ไปไหนหรอก คงดูหนังอยู่ที่บ้าน”



                “แล้วเจอกันโว้ย เดี๋ยว KU เข้าไป”



    สบายแล้วมีที่ซักผ้า ไม่ต้องรอกลับเอาไปซักที่โคราชเพราะอาทิตย์ นี้คงไม่ได้กลับเพราะต้องไปงานซ้อมรับปริญญาน้อง ที่บางแสน



    กว่าจะได้กลับก็คงอาทิตย์ ต่อไป ว่าแล้วก็ไปอาบน้ำรีบออกไปดีกว่าดีกว่า



    ขนาดรีบกว่าจะได้เสด็จออกจากบ้าน ก็ปาเข้าไป 10โมงกว่าแล้ว ในใจคิดว่าวันหยุดรถคงไม่ติดอ่ะ แต่ที่ไหนได้ โ.ค.ต.ร....ติดเลยอ่ะ นึกว่าจะ



    ไม่ติด ระหว่างที่รถติดอยู่ ไอ้เราก็ทนคิดถึงน้องเค้าไม่ได้อ่ะ จึงยกโทรศัพท์กดไป 09-XXXXX..  



    แต่...อีก 2 ตัวไม่กล้ากดอ่ะเพราะในใจคิดว่า



                “น้องเค้าจะรับหรือป่าววะเนี่ย จะรำคาญเราไหม แต่ถ้าไม่โทรแล้วจะรู้จักน้องเค้ามากขึ้นได้งัยเนี่ย  เอาวะเป็นงัยเป็นกัน”



    จะให้ผมทำยังงัยล่ะครับก็ผมหลงเสียงที่น้องเค้าร้องเพลงให้ผมฟังแล้วนี่นา ว่าแล้วก็โทรอีกรอบ



              “ตืด..ตืดด...ตืดดดด...” คุณ.. เอ๋ย ตื่นเต้นมากเลย หัวใจงี้เต้นแรงมากเลยอ่ะ คุณๆเคยเป็นแบบผมบ้างไหมล่ะ



              “ดวงค่ะ”



              “ดวง..นี่พี่บอลล์นะ จำได้ไหม” แบบว่ากลัวน้องเค้าจะจำไม่ได้อ่ะเลยต้องรีบแนะนำตัว

      

               “จำได้ค่ะ”  



    ไอ้เราก็คิดในใจ “ทำไมวันนี้พูดน้อยจังวะ เหมือนไม่อยากพูด หรือว่าไม่อยากคุยแล้ว” แต่ก็ต้องถามน้องเขาต่อ



                “ดวงอยู่ไหนเหรอ ถึงมหาลัยหรือยัง”



                “ดวงอยู่บนรถตู้ค่ะ...พอดีเมื่อเช้าดวงตื่นสายเลยไม่ทันรถไฟค่ะ”

      

                “รถไฟ”



              “ น้องเขาเรียนที่ไหนวะเนี่ยต้องนั่งรถไฟด้วย” ผมคิดในใจแต่ก็ไม่กล้าถาม



              “ค่ะรถไฟ ดวงเรียนที่............ค่ะเลยต้องนั่งรถไฟไปเรียน”



    เหมือนรู้ใจไม่ต้องถามก็บอกเอง



               “โหเรียนไกลจัง”



               “ชินแล้วค่ะ...เป็นอย่างนี้ตังแต่ปี 1 แล้วล่ะ นั่งรถไฟทุกวัน สนุกดีนะ”

        

               “พี่บอลล์ค่ะ..แค่นี้ก่อนนะค่ะ พอดีเมื่อคืนดวงนอนตั้งตี 3 อ่ะ เพราะคิดเรื่องโมเดลที่ต้องไปทำกับเพื่อนที่กลุ่มน่ะ ของีบเอาแรงหน่อย



    นะค่ะ ไปถึงจะได้มีแรงทำงาน”



    อ้าวไหงตัดบทแบบนี้ล่ะ เรายังไม่ได้บอกเลยว่าเราอยู่ไหนจะไปไหนแบบประมาณว่าอยากให้น้องเค้ารับรู้เรื่องของเราบ้างน่ะ ไอ้เราก็อยู่ใน



    ภาวะจำยอม ต้องยอมไปก่อนเพราะเกิดน้องเค้ารำคาญ เดี๋ยวไม่ได้คุยด้วยอีกล่ะก็แย่เลย



               “งั้นไว้เย็นๆพี่โทรไปหาใหม่ล่ะกันนะ แล้วค่อยคุยกันนะ บาย”  



    ความจริงแล้วไม่อยากวางเลยอ่ะ แบบว่าวางแล้วยังได้ยินเสียงน้องเค้าก้องอยู่ในหัวเลยอ่ะ ความรักนี่ดีจริงๆเลยนะทำให้โลกที่เป็นสีเทาของ



    ผม เริ่มมีสีสันขึ้นมาทันตาเห็นเลย เหมือนกลับไปเรียนมหาลัยอีกครั้ง



    กว่าจะถึงบ้านไอ้ SEX ก็เกือบเที่ยงแล้วอ่ะ เพื่อนผมคนนี้รู้จักกันมาตั้งแต่ ม.ปลายครับ อยู่ด้วยกันมาตลอดเป็นเพื่อนที่รู้ใจผมที่สุด พอไปถึง



    ผมก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงครับ เอาผ้าลงเครื่อง ปั่นๆๆๆ แล้วก็ตากๆๆๆ จะได้แห้งเร็วๆ วันนั้นลาภปากครับ เพื่อนผมมันทำสปาเก็ตตี้เนื้อให้กินครับ



    ลืมบอกไปครับมันอยู่กับแฟน แบบว่าเราเข้าไปเป็น ก้างขวางคอ อ่ะเพราะวันนี้เป็นวันหยุด ผมว่าในใจมันต้องคิดว่าผมจะมาทำไมวะ จะอยู่กับ



    แฟนซะหน่อย ดัน ส. ใส่เกือกมาซะได้



    555 แบบว่าผมมีความสุขอยู่บนความทุกข์ของเพื่อนอ่ะ



    ผมเก็บผ้าที่ซักแล้วออกจากบ้านเพื่อนประมาณ ทุ่มกว่าๆได้อ่ะ ระหว่างทางก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น หยิบขึ้นมาดู



    น้องดวงครับ น้องดวงโทรมา ดีใจสุดๆ “ทำงัยดีวะเนี่ยจะกดสายทิ้งแล้วโทรไปหาหรือว่าจะรับเลยดีวะ” ผมกดสายทิ้งครับแล้วก็รีบโทรกลับไป



    หาน้องเค้า



               “ตืด..ตืดด..ดวงค่ะ



               “ดวงมีอะไรเหรอครับ” คุยกับสาวต้องพูดเพราะครับลองเป็นเพื่อนซิครับรับรองสัตว์เลื้อยคลานเพียบ

        

               “พี่บอลล์ทำอะไรอยู่ค่ะ”



               “กำลังกลับบ้านจ๊ะ ไปซักผ้าที่บ้านเพื่อนมาน่ะ”



               “แล้วจะถึงบ้านประมาณกี่โมงค่ะ”



               “คงจะประมาณอีกครึ่งชั่วโมงอ่ะ”



                “งั้นกลับถึงบ้านแล้วโทรหาดวงที่เบอร์ 02-XXXXXXX  กด 1 นะ เป็นเบอร์ PCT เพื่อนดวงน่ะ จะได้ไม่เปลืองค่าโทรศัพท์พี่บอลล์งัย



    ดวงจะรอนะ กลับบ้านดีๆล่ะ”



    เอาอีกแล้วครับกลัวว่าเราจะเปลืองตังค์ ช่างดีจริงๆ เกิดมาเพิ่งเคยเจอ แบบนี้ต้องรักซะให้เข็ด



                “จ้า..แล้วพี่กลับถึงบ้านพี่จะโทรไปนะ แล้วค่อยคุยกันจ๊ะ”



                “บายค่ะ”

      

    มีความสุขจริงๆครับไม่มีความสุขแบบนี้มานานแล้วจริงๆครับ แต่กว่าจะกลับถึงบ้านได้นี่ซิครับที่บอกน้องเค้าไป ครึ่งชั่วโมง  พอเอาเข้าจริงปา



    เข้าไปชั่วโมงกว่าแน่ะ นี่ขนาดวันหยุดนะเนี่ย จะติดอะไรกันนักหนาวะ คนยิ่งรีบๆอยู่ด้วย



    หัวใจผมอ่ะไปถึงบ้านตั้งแต่วางโทรศัพท์แล้วแหละครับ อยากคุยกับน้องเค้าเร็วๆน่ะครับ



    พอถึงบ้านก็รีบอาบน้ำ กินข้าวประมาณว่าไม่ต้องเคี้ยวกันล่ะครับรีบมาก กลัวว่าน้องเค้าจะรอนานครับ เพราะนี่ก็เลยไปตั้งชั่วโมงแล้ว





                    ...................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×