--ห้องลองโค้ด--(ไว้เก็บของไปเรื่อย)

ลำดับตอนที่ #30 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

ใบสมัคร

“หากอ่อนแอเจ้าก็เป็นได้เพียงผู้แพ้”

ชื่อ : ไอเซนริส ลอส / Isenris Loss

ชื่อเรียกหรือชื่อเล่น : ไอน์

บทที่ต้องการ : ผู้ปกครองเผ่าเทพเจ้าแท้

เพศ : ชาย

อายุ : ภายนอก 23-24 แต่อายุจริงประมาณ 2,100

ลักษณะนิสัย : ดูภายนอกเป็นสุภาพบุรุษผู้ใจดีและใจเย็น แต่นิสัยจริงกลับเป็นพวกเอาแต่ใจตัวเอง เลือดเย็น แสดงละครเก่ง ชื่นชอบความรุนแรง การทรมาณและเห็นความเจ็บปวดของผู้อื่น ชื่นชอบการต่อสู้และชอบคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่า รื่นรมณ์กับความเจ็บปวดของตนเอง ด้วยความที่แข็งแกร่งมากจึงมักถูกใจใครก็ตามที่สร้างบาดแผลให้ตัวเองได้ 

ลักษณะ รูปร่างหน้าตา การแต่งกาย : สูง178 นน. 63 ร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมคายดูงดงามยิ่งกว่าอิสตรี ผิวเนียนสีขาวซีดราวไม่เคยต้องแสง เรือนผมสีดำขลับกับนัยน์สีม่วงแดงสวยราวอัญมณีคู่งาม

ประวัติ : ไอน์เป็นผู้ปกครองเผ่าเทพเจ้าแท้ แต่ในทางกลับกันเขาก็เป็นดังฝันร้ายและความผิดพลาดของเผ่าเช่นกัน ในอดีตเมื่อนานแสนนานไอน์ถูกผู้ปกครองเผ่าคนก่อนเก็บมาเลี้ยงในฐานะบุตรบุญธรรมซึ่งมีตำแหน่งแฝงคือคนอุ่นเตียง ตอนกลางวันเขาก็ได้เรียนรู้ศาสตร์ต่างๆเช่นที่บุตรผู้ปกครองเผ่าผู้หนึ่งพึงได้ ขณะที่ยามราตรีเขาต้องเก็บความคับแค้นของตนเอาไว้และพยายามมีความสุขไปกับการร่วมรักกับพ่อบุญธรรมของตน ไอน์แสร้งเป็นทั้งบุตรและคู่นอนที่ดี ขณะที่แอบแสวงหาพลังและความแข็งแกร่งเพื่อสามารถดิ้นรนให้พ้นจากพ่อบุญธรรมของตน จนในที่สุดเขาก็สังหารอีกฝ่าย กลายเป็นบุคคลที่ได้ชื่อว่าแข็งแกร่งที่สุด และกลายเป็นผู้ปกครองเผ่าคนต่อไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุการณ์ในอดีตหรือความเคยชินไอน์กลายเป็นพวกแสวงหาพลังและคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง จนกระทั่งได้ชื่อว่า ราชาวิปลาส เพราะชอบทรมาณ สังหารและดูดกลืนพลังวิญญาณของอีกฝ่าย หลายครั้งหลายคราที่คนในเผ่าเคยคิดให้เขาลงจากตำแหน่งเพราะพฤติกรรมและข่าวลือเลวร้ายสารพัด แต่ทว่าทุกอย่างกลับจบลงเพราะผู้ก่อกบฎทุกรายได้ถูกสังหารและกลายเป็นเป็นเพียงหนึ่งในเรื่องอื้อฉาวของไอน์ เรื่องราวของเขาราวกับตำนานที่มีชีวิตทั้งยังถูกนำไปเล่าเป็นนิทานหลอกเด็กมากมาย

ลักษณะการพูด : แทนตัวเองว่า ‘ข้า’ เป็นพวกจำชื่อคนไม่เก่งจึงมักเรียกผู้อื่นเพียง ‘เจ้า’ ไม่ก็ระบุลักษณะตามหลังอีกนิดหน่อย เช่น ‘เจ้าผมแดงนั่นน่ะ’ ไม่เรียกตามลักษณะเด่นที่เขาจำได้ เช่น ‘ข้าจำเจ้าได้ เจ้าคือผู้ใช้เวทย์เพลิงที่ข้าเจอคราวก่อน’

อาวุธ : Esther (เอสเทอร์) คทาที่มีส่วนปลายเป็นเคียวสีเงินซึ่งเมื่อสัมผัสเลือดจะค่อยๆกลายเป็นสีดำซึ่งจะเพิ่มความคมและความแข็งแกร่งเวทขึ้น

, เล็บมือตัวเอง (ไอน์ไว้เล็บยาวพอตัวซึ่งดูเผินๆมันดูสวยมากกว่าน่ากลัว)

พลังเวท :กลืนวิญญาณ ดูดกลืนวิญญาณและพลังชีวิตของผู้อื่นมาเพิ่มให้กับตัวเอง ทำให้ฟื้นฟูร่างกายได้ว่องไว คงรูปกายของตนไว้และยืดชีวิตของตนให้ยืนยาว นอกจากนี้ยังทำให้สามารถใช้เวทของผู้ที่ถูกดูดกลืนบางเวทย์ได้ ซึ่งปัจจุบันที่ใช้ได้มีเวทย์เพลิง กับเวทย์ลมที่มักใช้บ่อยครั้ง นอกจากนี้ก็มีเวทย์รักษาที่ใช้ในการรักษาอาการบาดเจ็บของผู้อื่นและตัวเอง และบาเรียแสงที่สร้างโล่ทรงกลมรอบกายใช้ในการป้องกันแต่สองอันนี้จะไม่ค่อยได้ใช้นัก

สิ่งที่ชอบ : การต่อสู้ , เลือด , เสียงกรีดร้องและความสิ้นหวัง , ขนมหวานทุกชนิด

สิ่งที่เกลียด : พวกอ่อนแอแต่หนีเก่ง (ให้อารมณ์น่ารำคาญเหมือนยุงไม่ก็แมลงวัน)

อื่นๆ : -มีความสามารถในการต่อสู้และเอาตัวรอดสูงมาก

สวัสดีผู้ปกครอง

ดีค่า ไรต์เป็นนักเรียนใหม่น้า ขอทราบชื่อคุณผู้ปกครองด้วยนะคะ

:เนลค่ะ

 ก็จะมีฉากที่ทำร้ายคุณลูกๆ ไม่ว่ากันน้า

:ทำร้ายแบบsmหรือคะ (ฮา)

ขออนุญาติแกล้งคุณลูกของผปค. ได้มั้ยอ่าคะ

:ได้เลย

ถ้าไม้ได้ไม่ว่ากันนะคะ  ไรต์อาจจะมีการนัดบทให้เล็กๆน้อยๆสำหรับคนไม่ได้ตัวหลักนะคะ

:ได้ค่ะ~

ก็ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วยระค้า