--ห้องลองโค้ด--(ไว้เก็บของไปเรื่อย)

ลำดับตอนที่ #27 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

APPLICATION FORM

ชื่อนามสกุล : อัลเบอร์โต สการ์เดล

อายุ : 410 ปี

เพศ : ชาย

รูปร่างลักษณะ : เด็กหนุ่มหน้าสวย รูปร่างผอมบาง ผู้มีเรือนผมสีเทากับนัยน์ตาสีดำไร้ประกาย (อันที่จริงเป็นร่างที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ของเจ้าตัว ซึ่งร่างล่าสุดเขาได้มาจากการสิงสู่แล้วสลายวิญญาณวัยรุ่นขี้ยาคนหนึ่งที่เขาเจอโดยบังเอิญ)

ลักษณะนิสัย : ขี้เล่น เอาแต่ใจ ชื่นชอบความสนุก ความวุ่นวาย และการปั่นหัวคน โกหกเก่ง เป็นพวกมักพูดเรื่องจริงบ้างเท็จบ้างเคล้ากันไปจนยากจะเชื่อว่าจริงหรือโกหก ชอบทำตัวเป็นพวกปากมากและปากหมาแต่นั่นก็เพียงแค่หยอกล้อและแกล้งอีกฝ่ายเล่นเท่านั้น นิสัยจริงๆกลับเป็นพวกใจเย็น เลือดเย็นและไม่ค่อยแสดงความรู้สึกจริงๆของตนออกมานัก สีหน้ายามเผลอหรือเวลาเหม่อลอยจึงค่อนข้างเย็นชาและว่างเปล่าราวคนละคน ความจำดี เป็นพวกไม่เลือกวิธีการเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตนต้องการ ชอบการเดินทางและการได้ค้นพบสิ่งแปลกใหม่ หัวไว ช่างสังเกต ปฏิกิริยาตอบสนองไว เอาตัวรอดเก่ง

แขนง : มนตราวิญญา

ประวัติโดยสังเขป : อัลเบอร์โตเป็นบุตรชายที่เกิดจากพ่อซึ่งจอมเวทย์กับแม่ที่เป็นโสเภณี เพียงเกิดมาได้ไม่นานเขาก็ถูกนำไปทิ้งไว้ที่สุสานจนถูกคนดูแลสุสานเก็บไปเลี้ยงด้วยเห็นว่ามีผิวพรรณดีจึงกะไปขายตลาดทาสเมื่อโต อัลถูกเลี้ยงดูมาแบบอดๆอยากๆและไม่ได้รับความรักนักเขาจึงมักชอบสวมหน้ากากเป็นเด็กเจ้าปัญหาทั้งที่ใจจริงเขาโคตรเบื่อพวกชอบใช้ปากหาเรื่องตายไวโคตรๆ แต่ทว่าการเห็นปฏิกิริยาต่างๆพ่อบุญธรรมที่เขาโตมาไม่เป็นอย่างหวังมันก็สนุกดี วันหนึ่งเขาจับได้ว่าพ่อบุญธรรมวางยาเพื่อจะพาเขาไปขาย อัลจึงแกล้งปั่นหัวอีกฝ่ายและหนีออกจากบ้านมา จากนั้นอัลก็ใช้ชีวิตคนเดียวและอยู่อย่างกระเสือกกระสน เขาไม่ค่อยเลือกงานนัก ด้วยไม่เคยมีโอกาสได้เรียน(ส่วนใหญ่ความรู้ต่างๆของอัลเกิดจากการเรียนรู้เองจากประสบการณ์ชีวิตและการอ่านหนังสือ)ไม่มีวุฒิการศึกษาอัลจึงเคยทำงานตั้งแต่เป็นคนรับใช้ พนักงานเสิร์ฟ  เด็กโบกรถ ยันส่งยาและขายตัวกระทั่งเขาได้ค้นพบเวทย์ของตัวเอง ซึ่งมันก็ช่วยให้อะไรๆในชีวิตเขาง่ายขึ้นเยอะ

-----------------------------------------------------

พลังเวท : 

สิงสู่ – สามารถถอดวิญญาณไปอาศัยอยู่ในร่างคนอื่นได้ หากอีกฝ่ายมีชีวิตเขาสามารถสิงสู่และใช้ร่างได้ทันทีหากอีกฝ่ายมีสภาพจิตที่อ่อนแอกว่าตนหรืออีกฝ่ายอนุญาติให้เขาใช้ได้(รวมกระทั่งคำเชิงอนุญาตที่เผลอหลุดปาก) สามารถเข้าร่างสิ่งมีชีวิตที่เสียชีวิตไปแล้ว แต่การรักษาร่างไม่ให้เน่าก็ค่อนข้างยุ่งยากพอควร

อาณาเขตสีเทา – สามารถสร้างเขตแดนซึ่งมีเพียงอัลที่สามารถดูดกลืนพลังวิญญาณได้และดูดกลืนพลังวิญญาณในอาณาเขตเป็นวงกว้าง นอกจากนี้ยังสามารถควบคุมวิญญาณคนเป็นและคนตายในอาณาเขตได้ แต่ยิ่งอาณาเขตกว้างก็ยิ่งต้องใช้พลังเวทย์มากตามไปด้วย

สลายวิญญาณ – โจมตีวิญญาณของอีกฝ่ายโดยตรงโดยจะกัดกร่อนสลายวิญญาณและจิตสำนึกของอีกฝ่าย(ยิ่งสลายเร็วยิ่งใช้เวทย์มาก)กระทั่งเหลือเพียงพลังวิญญาณให้นักเวทย์วิญญาอย่างอัลดูดกลืนมาใช้อีกครั้ง

-------------------------------------------------------

ฝ่ายดี หรือ ฝ่ายร้าย : ร้าย (แต่ด้วยนิสัยเอาแต่ใจและรักสนุก+ถ้าอารมณ์ดีเขาก็ช่วยคนเป็นนะ)

ภักดี หรือ ทรยศ หรือ นกสองหัว : นกสองหัว ไม่ก็ได้หมด 

มีความกระหายอำนาจมากแค่ไหน : ไม่ค่อยนะ อันที่จริงเขาค่อนข้างรักอิสระมากกว่ามีอำนาจแล้วต้องมานั่งบริหารควบคุมโน่นนี่นั่น แต่ถ้ามีอำนาจเพื่อเพียงให้ทำอะไรๆง่ายขึ้นนั่นก็น่าสนใจอยู่

เพิ่มเติม : - มีทักษะการต่อสู้พอตัว แต่ทักษะการหนีและเอาตัวรอดจัดได้ว่าสูงโคตร

- ยิงปืนและขับรถเป็นแทบทุกชนิด

- เป็นไบเซกชวลที่ชอบทั้งสองเพศ ค่อนข้างชอบคนตรงๆที่ถูกแกล้งแล้วตอบสนองอย่างตรงไปตรงมา

- มักชอบใช้ร่างผู้ชายเป็นหลัก แต่ก็ใช่ว่าไม่เคยใช้ร่างผู้หญิง อัลแค่ไม่ค่อยชอบร่างผู้หญิงเพราะต้องมีประจำเดือนทุกเดือนซ้ำต้องระมัดระวังว่าจะท้องทุกครั้งเวลามีสัมพันธ์ุ

ยินยอมให้นักเขียนสามารถเปลี่ยนแปลงข้อมูลบางส่วนได้หรือไม่ : เอาไปปู้ยี่ปู้ยำได้เลยครับ (ฮา)

-----------------------------------------------------