~Fic Exo~ {krislu}~ the dangerous~

ลำดับตอนที่ #1 : chapter1

Chapter 1

    "ตามพินัยกรรมคุณ อู๋ ผาซาน ได้ระบุไว้ว่ามรดกทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น บริษัทส่งออกอะุไหล่รถยนต์ หุ้นส่วนบริษัทส่งออกพลอย25% รวมไปถึงทองคำและเงินกว่า100,000,000ล้านบาทรวมถึงกุญแจตู้เซฟ จะถูกยกให้คุณ อู๋ อี้ฟาน ก็ต่อเมื่อคุณ อู๋ อี้ฟาน นำตัวคุณ เสี่ยว ลู่ห่านมาอยู่ใน คฤหาสน์ตระกูลอู๋ และดูแลอย่างดี "
   
 
    "ทำไมผมต้องรับไอพวกฆาตรกรนั่นมาอยู่มี่บ้านเรา!"ร่างสูงเอ่ยเสียงเข้มกับผู้อวุโสที่อยู่ตรงหน้าผู้ที่เป็นดั่งเพื่อนสนิทและคนในครอบครัวของเค้าหรือที่เรียกอีกอย่างหนึ่งว่าทนายนั่นเอง
    

    "มันคือเจตนารมณ์ของคุณท่านครับ"ร่างสูงได้เพียงแค่นั่งครุ่นคิดแล้วความคิดบางอย่างก็ปรากฎขึ้นทันที่เค้านึกถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมา


    " หึ! คิดไปคิดมาก็ดีเหมือนกันผมจะได้ดูแลเสี่ยวลู่หานทายาทตระกูลเสี่ยวแบบใกล้ชิดซักหน่อย ฮ่าๆๆๆๆ!!!! "


ทันทีที่ร่างสูงวัย25ปีผู้ที่กำลังจะเป็นอภิมหาเศรษฐีต่อจากคุณพ่อของเค้าก้าวขาออกจากคฤหาสน์ไปเสียงของสาวใช้ก็เริ่มพูดกันอย่างมันส์ปาก


    "ไม่น่าเล๊ย คุณหนูของฉันตั้งแต่คุณท่านเสียก็กลายเป็นคนเย็นชาไปซะได้"
 

    "ก็ที่คุณท่านเสียก็เพราะคุณพ่อของคุณลู่ห่านไม่ใช่หรอป้า"

    "ปากเสียใหญ่แล้วนะเหมยลี่ใครก็รู้ว่าคุณท่านทั้งสองรักกันมากถึงแม้ตอนตายท่านทั้งสองจะตายด้วยกันแต่คุณผาซานยังอุตรส่้าคิดถึงคุณลู่ห่านซึ่งป็นลูกของคุณซูโฮเลยน๊า~"

    "อ๋อจ้ะ  แต่~ คุณอู๋ฟานเค้าจะคิดอย่างนี้รึเปล่านะป้ามัวแต่คิดว่าพ่อของคุณลบู่ห่านเป็นคนทำให้คุณผาซานตายอยู่"

     
    "แกอย่าไปยุ่งเรื่องของเจ้านายเลยยัยเหมยลี่ทำงานของแกไปเถอะ"


    "จ้ะๆๆๆๆ"

ณ   คฤหาสน์ตระกูลเสี่ยว

 

 ทันทีที่ร่างสูงขับรถสปอร์ตคันหรูมาถึงหน้าคฤหาสน์ตระกูลเสี่ยวก็รีบย่างก้าวเข้ามาในบ้านโดยถือวิสาสะอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นว่าเสี่ยว ลู่ห่านกำลังนั่งอ่่านหนังสืออยู่กลางคฤหาสน์พอดีร่างสูงจึงรีบเดินไปหาร่างเล็กอย่างรวดเร็ว


    "พี่ คริส~"

     " ไปกับฉันเดี๋ยวนี้ "ร่างสูงถือวิสาสะกระชากข้อมือร่างเล็กทันที


     "ไปไหนฮะพี่คริส"


     "ไปลงนรก!"


       "เดี๋ยวฮะพี่คริสทำไมพี่คริสพูดแบบนี้ล่ะ" เมื่อสบโอกาสร่างเล็กจึงสะบัดแขนออกทันที


       "ไปรับกรรมที่พ่อแกทำเอาไว้ซะ"
   

       "ไม่จริง พ่อของลู่ไม่เคยทำร้ายใคร"
   

        "แต่พ่อแกทำกับพ่อฉัน" ด้วยความโกธรร่างสูงจึงรีบกระชากข้อมือของร่างเล็กทันที


        "แต่พี่คริสไม่เคยโหดถึงขนาดนี้หนิฮะ พี่สัญญากับลู่ว่าจะดูแลลู่ไม่ใช่หรอฮะ"  ร่างเล็กเมื่อนึกถึงสัญญาเก่าๆน้ำตาก็เริ่มไหลรินออกมา


        "นั่นมันก่อนที่พ่อแกจะฆ่าพ่อฉันหนิ"


        "แต่ลู่ก็ไม่จำเป็นต้องไปกับพี่" ร่างเล็กพยายามสะบัดแขนของร่างสูงอีกครั้งแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ


        " หึ!! จำเป็นสิก็มันอยู่ในพินัยกรรมและดูเหมือนว่าพ่อแกกับพ่อฉันจะตกลงกันไว้แล้วด้วย" 


เมื่อประโยคดังกล่าวจบร่างสูงก็ดึงร่างเล็กขึ้นรถทันทีร่างเล็กทำได้เพียงต่อต้านเท่าที่ทำได้เพราะในสมองอีกด้านหนึ่งยังคงคิดแต่เรื่องที่พ่อไว้ใจให้คนอย่างพี่คริส พี่ชายที่แสนดีของเค้าดูแลเค้ายามที่พ่อเค้าจากโลกนี้ไปแล้วแต่ตอนนี้พี่ชายที่เคยแสนดีของเค้ามันไม่เหลือแล้ว ไม่เหลือแม้แต่เค้าของความใจดีบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเค้าเลยเค้าทำได้เพียงคิดว่า อะไรที่ทำให้พี่ชายของเค้าเป็นได้ขนาดนี้ พ่อของเค้าฆ่าคนจริงๆหรอ คำถามเหล่านี้กำลังแล่นอยู่ในหัวสมองของเค้า ระหว่างการเดินทางร่างเล็กทำได้เพียงร้องไห้เงียบๆอีกมุมหนึ่งของรถโดยถูกสายตาของอีกคนจับจ้องอยู่ตลอดเวลา สายตาแห่งความสับสนว่าเค้าคิดดีแล้วหรอที่เค้าทำแบบนี้ เค้ากำลังจะต้องเสียคนที่เค้ารักที่สุดคนหนึ่งไป แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าถูกต้องเเล้วล่ะที่ทำแบบนี้ 'คนเลวต้องรับกรรม เมื่อคนเลวไม่อยู่ให้รับกรรมบนดิน ก็ต้องทนทรมานเห็นลูกของมันทรมานอยู่บนดินที่เหมือนตกนรกทั้งเป็นแบบนี้แหละ' 
__________________________________
   
โอ๊ย~ จบซักทีchapter1 กว่าจะจบได้ลำบากแท้หนอ -3- แต่สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ไรท์ได้ด้วยการเม้นท์นะคะ -.,-