ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : สู่สนามรบ
Say : ขอโทษทุกท้านครับเราไม่ว่างจริงๆแต่ตอนนี้มาแล้ว...บอกไว้เลยแล้วกันจุดจบ
ค่อนข้างเศร้าแต่ก็แฮปปี้นิดๆ
----------------------------------------------------------------------------------------------
"เป็นไปตามคาดมันบุกตอนกลางดึก"
"เอาล่ะในเมื่อมันบุกมาเราก็เริ่มโต้กลับได้แล้ว"
-------------------------------------------------------------------------------------------
"บุกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
การรบดำเนินการไปอย่างยากลำบากจนกระทั่ง
"กษัตริย์คาโลแห่งเมืองเถื่อนนี่เอง" บุรุษนิรนามเอ่ย
"ต้องการอะไร"
"ดวลกับท่านตัวต่อตัวหากข้าแพ้หรือตายสงครามจะจบทันที"
"ท่าน...กษัตริย์แห่งสกอปิโอ"
"ฉลาดนี่สมกับเป็นกษัตริย์แห่งคาโนวาล...เริ่มเลยไหม"
"ได้เสมอ"
แล้วการดวลก็เริ่มขึ้นต่างฝ่ายต่างรุกและรับได้อย่างสวยงามจนกระทั่งฝ่ายหนึ่ง
พลาด
"ท่านพลาดจนได้นะกษัตริย์คาโล"
"มันยังไม่จบ"
"งั้นมาต่อกันเลยดีกว่า"
การต่อสู้เริ่มขึ้นคาโลเสียเปรียบเนื่องจากบาดเจ็บอย่างสาหัส...ก่อนที่ดาบสุดท้ายจะ
ปิดชีพคาโล
"ไม่!!!!!"
แล้วร่างนั้นก็เข้าบังร่างกษัตริย์หนุ่ม
"เฟริน!!!!"
"..."
"นายบ้าไปแล้วรึไง"
"ชั้นคงเหลือเวลาอีกไม่มากสินะ"
"เอาล่ะข้าให้เวลาบอกลากันสักนิดก็ได้" กษัตริย์แห่งสกอปิโอเอ่ย
"เจ้ามัน"
"ชั้นรักนายคาโล..ลาก่อน"
"ชั้นก็รักนายเฟริน"
ปรากฏรอยยิ้มบางบนเรียวปากงาม...ก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายจะหยุดลง
"เฟรินนายอย่าทิ้งชั้นสิ"
"พอได้แล้วท่านคาโล"
"เจ้า"
ไมทันจบประโยคคทาพิพากษาก็ปรากฎขึ้นในมือคาโล พร้อมกับหิมะที่ร่วงโรยปก
ครุมพื้นแผ่นดินให้กลายเป็นสีขาวโพลน และดวงตาที่ว่างเปล่าของคาโล...ใช่แล้ว
นักรบปิศาสถูกปลุกขึ้นอีกครั้ง
ค่อนข้างเศร้าแต่ก็แฮปปี้นิดๆ
----------------------------------------------------------------------------------------------
"เป็นไปตามคาดมันบุกตอนกลางดึก"
"เอาล่ะในเมื่อมันบุกมาเราก็เริ่มโต้กลับได้แล้ว"
-------------------------------------------------------------------------------------------
"บุกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
การรบดำเนินการไปอย่างยากลำบากจนกระทั่ง
"กษัตริย์คาโลแห่งเมืองเถื่อนนี่เอง" บุรุษนิรนามเอ่ย
"ต้องการอะไร"
"ดวลกับท่านตัวต่อตัวหากข้าแพ้หรือตายสงครามจะจบทันที"
"ท่าน...กษัตริย์แห่งสกอปิโอ"
"ฉลาดนี่สมกับเป็นกษัตริย์แห่งคาโนวาล...เริ่มเลยไหม"
"ได้เสมอ"
แล้วการดวลก็เริ่มขึ้นต่างฝ่ายต่างรุกและรับได้อย่างสวยงามจนกระทั่งฝ่ายหนึ่ง
พลาด
"ท่านพลาดจนได้นะกษัตริย์คาโล"
"มันยังไม่จบ"
"งั้นมาต่อกันเลยดีกว่า"
การต่อสู้เริ่มขึ้นคาโลเสียเปรียบเนื่องจากบาดเจ็บอย่างสาหัส...ก่อนที่ดาบสุดท้ายจะ
ปิดชีพคาโล
"ไม่!!!!!"
แล้วร่างนั้นก็เข้าบังร่างกษัตริย์หนุ่ม
"เฟริน!!!!"
"..."
"นายบ้าไปแล้วรึไง"
"ชั้นคงเหลือเวลาอีกไม่มากสินะ"
"เอาล่ะข้าให้เวลาบอกลากันสักนิดก็ได้" กษัตริย์แห่งสกอปิโอเอ่ย
"เจ้ามัน"
"ชั้นรักนายคาโล..ลาก่อน"
"ชั้นก็รักนายเฟริน"
ปรากฏรอยยิ้มบางบนเรียวปากงาม...ก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายจะหยุดลง
"เฟรินนายอย่าทิ้งชั้นสิ"
"พอได้แล้วท่านคาโล"
"เจ้า"
ไมทันจบประโยคคทาพิพากษาก็ปรากฎขึ้นในมือคาโล พร้อมกับหิมะที่ร่วงโรยปก
ครุมพื้นแผ่นดินให้กลายเป็นสีขาวโพลน และดวงตาที่ว่างเปล่าของคาโล...ใช่แล้ว
นักรบปิศาสถูกปลุกขึ้นอีกครั้ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น