คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Kris x Exam (คุณ example)
Kris x Exam
“ว่ากันว่าผู้ชายเจ้าชู้มักจะชอบอะไรที่ท้าทาย อะไรที่ได้มาง่ายๆเขาไม่ค่อยจะใส่ใจนักหรอก”
อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว…
ฉันเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น ก่อนจะก้าวขายาวๆแล้วดีดตัวขึ้นไปบนต้นไม้อย่างสวยงาม ฉันยืนขึ้นแล้วหันไปมองตาลุง เอ่อ คุณครูฝ่ายปกครองอ้วนๆหัวล้านมันแผล่บ พร้อมกับประธานนักเรียนอีกสองสามคนที่วิ่งตามฉันมา พร้อมกระตุกยิ้มอย่างผู้ชนะ
“ย่าห์!ลงมาเดี๋ยวนี้นะ เอ็กแซม”ครูอ้วนที่วิ่งมาถึงใต้ต้นใหม่ใหญ่ตะโกนโหวกเหวกโดยไม่หยุดพัก จนฉันกลัวจะทำให้ลุงเขาช็อกจริงๆ
“ครูพักเหนื่อยก่อนเถอะค่ะ แก่แล้วระวังช็อกนะคะ^^”นี่บอกด้วยความเป็นห่วงเลยนะเนี่ย=w=
“หนวกหูน่า ลงมาด้วยนี้!”เป็นพี่ประธานนักเรียนแว่นหนาเตอะที่ตะโกนต่อ โดยมีพี่อีกสองคนที่วิ่งมาถึงทีหลังช่วยพัดให้ครูอ้วน
“ไม่ :P”ฉันแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ ลงไปก็โง่ดิ ความจริงแล้วฉันไม่ได้ทำผิดอะไรเลยนะ ทำไมต้องมาวิ่งไล่กันด้วยล่ะโดนไล่ตั้งแต่วันเปิดเทอมแบบนี้ไม่ดีเลย L
ฉันก็แค่แอบไปนั่งเล่นตรงที่นั่งผู้บริหารโรงเรียนก่อนที่พิธีปฐมนิเทศจะเริ่มแล้วดันลืมถุงตดที่จะไว้แกล้งเพื่อนที่เก้าอี้นั่น ครูอ้วนนั่นก็มานั่งแล้วก็ปู๊ดดดดดด
เห็นมะ…ฉันไม่ได้ผิดสักหน่อย ครูอ้วนนั่นนั่งเองต่างหาก=3=
ฉันมองครูอ้วนที่ยืนบ่นอยู่ใต้ต้นไม้เพราะขึ้นมาไม่ได้อย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะหันมองกำแพงโรงเรียนที่อยู่ห่างจากต้นไม้ไม่เท่าไหร่ก่อนจะกระตุกยิ้ม
ไหนๆก็เกิดเรื่องแต่เช้าละ ถ้าอยู่ต่อมีหวังอาจจะมีเรื่องยิ่งกว่าเดิม เพราะฉะนั้นวันนี้นฉันน่าจะกลับไปพักผ่อน(?)ที่บ้านนะ
“เอ็กแซม!เธอฟังครูอยู่รึเปล่า ลงมาเดี๋ยวนี้นะ!”
“คุณครูคะ^^…”ฉันหันไปยิ้มและเอ่ยเสียงหวานจับใจ(?)
“ลาล่ะค่ะ!”ฉันกระโดดจากต้นไม้ไปยังรั้วโรงเรียนแล้วกระโดดลงด้วยความคล่องแคล่ว โดยมีเสียงโวยวายของครูอ้วนไล่หลังมา ฉันวิ่งมาจนห่างจากโรงเรียนพอสมควรก่อนจะค่อยๆหยุดเดินอย่างชิวๆ
ฉันเดินรับลมเย็นๆและแสงแดดอ่อนๆยามเช้าอย่างมีความสุขไปเรื่อยๆจนกระทั่ง…
“มึงแย่งแฟนกู!!”มีมารขวางความสุข= =
ฉันหันไปทางต้นเสียง ก็พบผู้ชายตัวบิ๊กๆสี่คนกำลังยืนล้อมใครบางคนอยู่ หัวทองๆของผู้เคราะห์ร้ายโผล่ออกมาจากกลางวงนั้น
“ไม่ได้แย่งสักหน่อย มีชอนมาชอบฉันเองต่างหาก”
“กูไม่เชื่อ!มีชอนรักฉันจะตาย จะไปชอบคนแบบแกได้ยังไง”ไอ้หน้าโหดตะโกนอย่างมั่นใจ
“ก็คนมันหล่ออะ”นายตัวสูงนั่นยักไหล่อย่างไม่แคร์ได้น่าต่อยมาก หมอนั่นแค่มองจากข้างหลังก็แผ่ออร่าความดูดีมาอยู่แล้ว ถ้าฉันเป็นยัยชอนๆอะไรนั่นฉันก็คงเลือกหมอนี่อะนะ
“มึงจะกวนกูมากไปแล้วนะ!พวกเรา รุมมัน!”ผู้ชายร่างบิ๊กอีกสามคนวิ่งเข้าไปรุมคนตัวสูงนั่นทันที ไอ้ตัวสูงนั่นก็ทำเป็นเก่ง พอโดนจริงก็ได้แต่ยืนรับหมัดของพวกนั้น ไม่ได้ล่ะ ฉันเป็นพลเมืองดี ต้องไปช่วย!
“เฮ้ย!”
ฉันมุดเข้าไปดึงแขนผู้ชายผมทองนั่นแล้ววิ่งออกมาทันที แต่หมอนั่นตัวสูงแล้วก็ตัวใหญ่มาก ทำให้เกิดความทุลักทุเลเล็กน้อย
“เธอเป็นใครน่ะ”หมอนั่นดึงแขนฉันไว้ทำให้ฉันต้องหยุดวิ่งกลางคัน ฉันหันไปมองผู้ชายคนนั้นแล้วตอบอย่างรีบร้อน โอ๊ย! หมอนี่ยังจะมีอารมณ์มาถามฉันอีกเหรอ ไอ้พวกบิ๊กนั่นไล่ตามมาแล้วนะ!
“เดี๋ยวค่อยถาม ตอนนี้วิ่งก่อน!”ผู้ชายคนนั้นทำหน้าเหลอหลาก่อนจะวิ่งตามมาแต่โดยดี พวกเราวิ่งมาเรื่อยๆ จนพวกมันเลิกตามมา
“เฮ้อ พวกนั้นตื้อชะมัด กว่าจะสลัดให้หลุดได้”หมอนั่นทิ้งตัวลงบนพื้นอย่างหมดแรง
“เฮ้ยยย อย่านั่งลงทันทีหลังจากวิ่งเสร็จสิ มันจะทำให้เป็นลมนะ”ฉันร้องเสียงหลง แต่หมอนั่นก็ไม่ได้ตอบอะไร แค่มองหน้าฉันอย่างประหลาดใจแล้วก็กระตุกยิ้มเบาๆ
“เธอน่ะ…”
“หืม?”
“ที่มาช่วยฉันนี่คงเพราะชอบฉันใช่ไหม?”เอ่ยพร้อมกับรอยยิ้มยียวนที่คิดว่าตัวเองดูดีที่สุด ทำเอาฉันถึงกับสตั้นไปห้าวิ
“ไม่ใช่โว้ย!”
“อย่ามาปฏิเสธเลยน่า ฉันรู้หรอกนะ แล้วที่เป็นห่วงฉันนี่คงจะเป็นเพราะรักฉันมากๆน่ะสินะ^^”หมอนั่นก็ยังคงพูดพล่ามไปเรื่อยๆ ถ้าแค่นั้นฉันก็จะไม่ว่าอะไรเพราะคิดว่าเป็นคนสติไม่ดีหลุดออกมาจากโรงพยาบาลบ้าหรอก แต่นี้หมอนั่นดันเอามือของตัวเองมาลูบเอวของฉันหน้าตาเฉย!
“เพื่อเป็นการตอบแทนที่ช่วยฉัน เรามาคบกันไหมJ/”ว่าพลางมือก็ลูบไล้เอวฉันไปด้วย
“ฝันอยู่เหรอ ไอ้โรคจิต!”ฉันซัดหมัดเข้าที่หน้าหล่อๆ(ที่เพิ่งสังเกตเมื่อกี้)นั้นอย่างจัง จนหมอนั้นต้องปล่อยมือจากเอวของฉัน แต่แค่นี้คนอย่างเอ็กแซมยังไม่พอใจหรอกนะ!
ฉันเดินอาดๆไปที่หมอนั่นแล้วก็…
ปั๊ก!
“โอ๊ยยยยยย”
เตะจุดศูนย์กลางของหมอนั่นอย่างจังฮ่าๆๆๆ
“โอ๊ย!”ไอ้โรคจิตนั้นล้มลงไปกับพื้น ตัวบิดงอด้วยความเจ็บตรงน้องชาย ฮึๆ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับเอ็กแซม=w=
“แบร่ สูญพันธ์ไปซะ ไอ้โรคจิต :P”ฉันแลบลิ้นใส่แล้วก็วิ่งหนีทันที ขืนอยู่แล้วหมอนั่นลุกขึ้นมาได้ฉันจะทำยังไง ชิ่งก่อนละกัน หุๆ
แผ่นหลังเล็กๆของเด็กสาวจอมแก่น ถูกจับจ้องด้วยตาเรียวคมที่ละลายใจใครต่อใครมานับไม่ถ้วน ริมฝีปากมีเสน่ห์กระตุกยิ้มขึ้นมุมปาก ตาเรียวเปล่งประกายระยิบราวกับเจอของถูกใจ
“หึ น่าสนใจจริงๆJ”
.
.
.
.
“เอ็กแซม เย็นนี้ไปดูเลาซ่อมนะ^^”
“ซ้อมจื่อเทา ซ้อม ไม่ใช่ซ่อม”ฉันหันไปแก้คำผิดให้เพื่อนสนิทชาวจีน จื่อเทาก็ยิ้มอย่างอายๆ แล้วก็พึมพำว่าซ่อมๆซ้อมๆ
“เพิ่งเปิดเทอมวันที่สองเองนะ ชมรมบาสเริ่มซ้อมแล้วเหรอ”
“(. .)(^^)”
เอิ่ม…ชมรมบาสนี่จะขยันซ้อมไปถึงไหนกันนะ อ้อ อยากจะบอกว่าฉันอยู่ชมรมพยาบาลน้อยแหละ แปลกใจล่ะสิที่แก่นๆอย่างฉันอยู่ชมรมพยาบาล ก็เพราะแก่นๆนี่แหละทำให้ฉันมักจะเจ็บตัวตลอด ฉันจึงค่อนข้างจะถนัดเรื่องการทำแผลเป็นพิเศษ ฮ่าๆ(น่าภูมิใจมากกกกกก= =)
“ไปดูเลาซ้อมนะๆๆ”สำเหนี่ยงกะเหรี่ยงของจื่อเทามักจะทำให้ฉันขำได้ทุกครั้ง และลูกอ้อนของจื่อเทาก็ทำให้ฉันไม่สามารถขัดใจเขาได้เลย
“ก็ได้”
“เย้!”
.
.
.
“ทำไมคนเยอะชะมัด= =”ฉันกวาดตามองบนแสตนที่มีแต่นักเรียนหญิง ซึ่งแต่ละคนก็ถือกล้อง ขวดน้ำแล้วก็ผ้าเย็นมาเต็มมือ และกำลังทำท่าชะเง้อมองหาใครบางคนอยู่
“ก็กัปตันชมรมเลาหน้าตาลีมากเลยน่ะสิ^w^”
“ดี ไม่ใช่ลี จื่อเทา= =”
“อ้าวเหรอ แหะๆ^^;”ว่าแต่ขนาดจื่อเทาที่ว่าหน้าตาดีแล้วยังพูดขนาดนี้ ชักอยากจะเห็นหน้าแล้วสิ
“จื่อเทา มายืนอยู่ตรงนี้ทำไม ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว”
“ฮะ กัปตัน”หูของฉันผึ่งทันทีที่ได้ยินคำว่ากัปตัน ฉันรีบหันหลังไปเพื่อจะดูหน้าคนที่เป็นกัปตันอะไรนั่น แต่ภาพที่ฉันเห็นมันดันเป็น…
“ไอ้โรคจิต!”
“อ้าว สาวน้อยแฟนคลับฉันนี่ มาเชียร์ฉันเหรอจ้ะ^3^”ตัวสูง ผมทองๆ ท่าทางกะล่อนแบบนี้มันไอ้โรคจิตชัดๆ
“อย่าบอกนะว่าไอ้หมอนี่นี่คือกัปตันชมรมบาสน่ะ!”
“ช่ายย นี่คือพี่คริส กัปตันชมรมบาสของเลาเอง^w^”
โอ้ จีซัส!!!=[]=
“กัปตันรู้จักเอ็กแซมเพื่อนผมด้วยเหรอฮะ?”
“อ้าว ยัยเด็กแก่นนี่เพื่อนของนายเหรอ งั้นดีเลย…”แล้วหมอนั่นก็ก้มลงไปกระซิบอะไรบางอย่างกับจื่อเทาแล้วหันมายิ้มแปลกๆใส่ฉัน
“อะไรของนาย!”
“เปล่านี่ หึๆ”ทั้งจื่อเทากับหมอนั่นยิ้มแปลกๆกันทั่งคู่ โอ๊ย! อะไรเนี่ยขนาดจื่อเทาก็เป็นไปกับหมอนี่ด้วย L
“จื่อเทา!ฉันกลับก่อนนะส่วนนาย…”
“อย่าหวังว่าจะได้เจอกันอีกเลย ไอ้โรคจิต!”ฉันเหยียบเท้าหมอนั่นไปเต็มแรงก่อนจะเดินปึงปังออกมาจากโรงยิม
“โอ๊ยยยัยเด็กนั่นแรงเยอะชะมัด”
“เป็งอะไรมากไหมฮะ กัปตัน”คริสหันไปโบกมือให้จื่อเทาเป็นเชิงว่าไม่เป็นไร
“หึ แสบนักนะ ไม่ต้องห่วงหรอก…เธอต้องได้เจอฉันอีกแน่…”
ผู้หญิงหลายคนพยายามเข้าหาผมด้วยวิธีต่างๆ แต่เด็กคนนั้นไม่…เธอพยายามหนีผมด้วยซ้ำ
ฟันผู้หญิงมาหลายคนแต่ไม่เคยเจอใครแบบนี้เลย กล้ามากนะที่ทำให้ฉันใจเต้นแบบนี้น่ะยัยเด็กแก่น
ฉันไม่ได้บื้อจนไม่รู้ว่าอาการนี้คืออะไรหรอกนะ แต่ที่น่าแปลกใจคือมันดันเป็นกับยัยเด็กท่าทางทอมๆไม่ใช่ผู้หญิงสาวโนตมน่ะสิ
เอาเถอะ…ยังไงก็ชอบไปแล้ว คอยดูนะ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือแน่…
“เธอจะได้เจอฉันทั้งชีวิตเลยล่ะJ”
Happy Ending
จบแบบมึนๆ เรื่องนี้กะจะลงตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแต่เน็ตไม่ดี = =;
Rasp
berry
ความคิดเห็น