White skY ................................

ข้อมูลเบื้องต้น

ไอติมเองจ้า สาวน้อยที่เต็มไปด้วย ความใสซื่อบริสุทธิ์ แต่เธอก็ยังอยากให้มีใครสักคนอยู่ข้างๆเธออยู่ดี 



                                                                 



ทาม  หมุ่มฮอต แสนจะฮอต ของโรงเรียนชื่อดังอย่างโรงเรียน B อยู่ในกลุ่ม  Sky 
                                             
                                                    
                
                                          White  sky >> ท้องฟ้าสีขาว>>ผู้ที่มีความเย็นชาเป็นเลิศ

 ธีม สมชิกอีกคนหนึ่งใน  Sky เขาเจ้าชู้ เลว หาเรื่องให้ตัวเอง ครอบครัว และโรงเรียนไม่เว้นแต่ละวินาที

                                                        
    
                                                      Dark sky >> ท้องฟ้าสีมืด>>พูดง่ายๆคือ ผู้ที่เลวอันดับหนึ่ง

สาวน้อยเพื่อนของไอติม เธอกินเก่งมาก - - เธอคนนั้นชื่อ วนิลา

                                                     

ธายร์ แห่ง Sky เขาคนนี้เดาใจยากจริงๆ ไม่รู้ว่าอารมณ์ของเขาจะเป็นยังไง ทุกคนล้วนแล้แต่ไม่เข้าใจความรู้สึกของเขา

                                                            
         
                                                Sky blue >> ท้องฟ้าสีน้ำเงิน >> ผู้ที่ไม่มีใครรู้ความรู้สึกที่แท้จริง

เรื่องความกล้าหาญ ต้องยกให้เธอคนนี้ มะนาว ไอติมอีกรส ที่มีซ่อนความเปรี้ยวจี๊ด อยู่ในสีเขียวอ่อนที่มองแล้วสดุดตา 

                                                                

เนื้อเรื่อง

ฉันชื่อไอติม(น่ากินใช่ไหมล่ะ) ฉันมีเพื่อนสนิทอยู้สองคนชื่อ วนิลา กับมะนาว พวกเราเป็นเพื่อนกันมานานแล้ว แต่ละคนก็ชอบรุ่นพี่คนนู้นบ้าง รุ่นน้องคนนี้บ้าง แล้วฉันล่ะ - - เบื่อชีวิตตัวเองที่วันๆเอาแต่เรียน พอเรียนเสร็จกลับบ้าน ดูละคร(น้ำเน่า) เล่นคอมบ้าง(อยากออน แต่ไม่รู้จะคุยกับใคร) สำหรับฉัน ฉันก็แค่อยากเจอคนที่ไม่โกหกฉัน เพราะฉันก็จะพูดแต่ความจริงกับเขา อยากให้เขาทำให้ฉันยิ้มได้ เพราะฉันก็จะยิ้มและคอยเป็นกำลังใจให้เขาเหมือนกัน ฉันอยากมีคนนั่งฟังเพลงอยู่ข้างๆ เพราะฉันก็จะอยู่ข้างๆเขาเหมือนกัน ฉันอยากให้เขามั่นคงต่อฉัน เพราะฉันก็จะมั่นคงต่อเขาตลอดไป (จะมีบ้างไหม คนอย่างนี้ อยู่ไหน! !! ช้วยออกมาให้เห็นหน่อย! !! )
  


                                                             มาเข้าเรื่องกันเลยจ้า ^-^
 วันนี้ฉันเดินอยู่ใต้ต้นคูณที่ออกดอกสวยมาก.......  (ทำไมฉันไม่สวยอย่างนั้นบ้าง - -)
 "ไอติม! !! มาทางนี้เร็ว เร็วซิ ไอติม! !!!!  "
"ค่ะ...! !! มาแล้ว มีอะไรวนิลาเรียกซะอย่างกับมีคนจะตาย อย่างนั้นแหละ"
"ก็ใช่น่ะสิยะ ไอติมดูผู้หญิงคนนู้นสิเขาเป็นอะไรไม่รู้ "
"ไหน! !! เขาเป็นอะไร ทำไมเลือดออกเยอะอย่างนั้นอ่ะ ขอโทษนะคะ"ฉันรีบเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น แล้วก็พบว่า "แม่! !!! แม่คะ แม่ แม่เป็นอะไร ใครทำแม่ ทำไมแม่เป็นอย่างนี้ล่ะคะTT เรียกรถพยาบาลให้ค่ะ ช่วยเรียกให้หน่อยค่ะ แม่คะ แม่ ใครทำแม่ฉัน! !! ทำกับคนที่เขาไม่ผิดแล้วจะหนีกันง่ายๆย่างนี้หรอ ใคร! ใครTT! !! "
"ฉันทำ เธอมีอะไร ฉันไม่ได้หนี ก็แค่ไม่เข้ามาดู " มีผู้ชายคนนึง ผมสีน้ำตาล ผิวขาว หล่อด้วยล่ะ>< (เขาทำแม่เรานะ - -)
"นาย นายทำอะไรกับแม่ฉัน ทำผิดแล้วไม่ยอมช่วย ไม่ยอมขอโทษ ทำอย่างนี้มันส่อถึงตระกูลนายรู้ไหม ว่าต้อนตระกูลกำเนิดของนายมันชั่วมากแค่ไหน! !! "
"จบแล้วใช่ไหม จะได้พาแม่เธอไปโรงบาลสักที ฉันนั่งฟังเธอพูดเป็นนก เป็นกา เป็นหมู เป็นไก่มานานแล้ว  - -"
"นาย! !! TT" จากนั้นก็มีพยาบาลแล้วก็บุรุษพยาบาลและก็คนอื่นๆเข้ามาหามแม่ฉันขึ้นรถไป ฉันจึงเดินตามคนพวกนั้นไป แล้วกำลังจะก้าวขึ้นรถ
"ขอโทษนะคะ พอดีว่าทางโรงพยาบาลของเราได้เอารถช่วยผู้ป่วยไปช่วยผู้ป่วยรายอื่นจนหมด ดิฉันก็เลยเอารถช่วยผู้ป่วยเล็กมา ซึ่งมันไปกันไม่หมดน่ะค่ะ ขอโทษด้วยจริงๆนะคะ"
"ช่างเถอะ เพราะฉันก็คิดว่า ถ้ายัยนี่ไปด้วยคงลำบากพวกคุณน่าดู เพราะยัยนี่คงไม่ทำอะไรนอกจากร้องไห้ ไปกันไดแล้วพอดีคนป่วยตาย - -"
"นาย! !! "ฉันยังพูดไม่ทันจบก็มีคนๆนึงพูดแทรกขึ้นมา
"ไปไดแล้วจะยืนรออะไรกันอีก ยัยนี่ผมจัดการเอง"จากนั้นคนพวกนั้นก้ขึ้นรถแล้วเอาแม่ฉันไปส่งโรงพยาบาล
"นายมีสิทธิ์อะไรที่จะห้ามฉันไม่ให้ไปกับแม่ แล้วนายมีสิทธิอะไรที่ทำแม่ฉันให้เป็นอย่าง"อีตานั้นไม่ฟังฉันสักคำ แต่กลับเดินไปที่รถ
"ขึ้นรถ จะไปส่งที่บ้าน บ้านอยู่ไหน บอกฉันด้วย อ้อ! และไม่ต้องกลัวว่าฉันจะพาเธอไปทำอะไรหรอกนะ เพราะสภาพเธอตอนนี้ เหอะ! - -" ฉันรีบก้มดูสารรูปตัวเองว่าเป็นยังไง หัวเข้าฉันถลอกด้วยละ เพราะตอนที่ฉันเห็นแม่ฉันทรุดตัวลงไปมันเลยไถลแล้วก็ถลอก แล้วก็หัวฉันยุ่งนิดนึง แล้วก็เสื้อผ้าเปื้อนเลือดหมดเลย ที่สำคัญหน้าฉัน! !!มันเลอะเทอะหมดแล้ว เพราะฉันร้องไห้แบบบ้าคลั่งมาก
"เห็นสภาพตัวเองแล้วใช่ไหม ดูเสร็จแล้วก็ขึ้นรถซะ "
"ทำไมฉันต้องกลับกลับนาย ฉันกลับเองได้"
ตอนนี้ฉันอยู่บนรถอีตาหมอนั่นแล้ว โห~ ก็สายตาหมอนั่นมันดุนี่หน่า ตอนนี้หมอนั่นออกรถแล้ว แอร์บนรถนี่เย็นจังเลยนะ ฉันรู้สึกว่ามันจะสบายไปแล้วนะ จะไม่ไหวแล้ว จากนั้นตาของฉันก็ค่อยๆปิดลงทีละนิด ทีละนิด ทีละนิด

memory white sky :
"นี่ บ้านเธออยู่ไหน มันจะถึงแยกแล้วนะ เฮ้ย! บ้านเธออยู่ไหน ทำไมไม่พูด นี่ ยัยบ๊อง....."
ยัยนั่นหลับล้วหรอเนี่ย บ๊องจริงๆเลย ร้องไห้จนหลับไปเนี่ยนะ เหอะ ถึงแยกแล้ว จะไปทางไหนล่ะเนี่ย  อ้าวเฮ้ย! !! ไปยังไงล่ะเนี่ย จะปลุกดีไหม หรือไม่ปลุกดี ไปนี่ก็ได้วะ "นี่เธอ ตื่นได้แล้ว ถึงบ้านแล้ว ตื่น ตื่น ตื่น"
"อย่ามายุ่งกับฉันนะ...ไอ้บ้า! !!"
"เธอด่าฉันว่าไอ้บ้าหรอ!! เธอมันจะมากเกินไปแล้วนะ"(ยื่นมาไปบีบแก้ม) อ้าว ยัยนี่ยังไม่ตื่นอีกหรอ เหอะ ขนาดละเมอยังด่าฉันแล้วถ้าเธอตื่น (ไม่อยากจะคิด) "ถึงบ้านแล้วยัยเบอะ"
"อะไรอ่ะ ถึงบ้านแล้วแล้วหรอ โอเคๆ ไปนอนแล้วนะ ฝันดีค่ะแม่^-^"จากนั้นยัยนั่นก็เดินเข้าไป ท่าทางเธอจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอกำลังเดินเข้าบ้าน
"แม่อย่างนั้นหรอ ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ไอ้ทาม ไอ้บ้า ถ้าเเม่ของเธอไม่ติดหนี้พ่อฉัน ฉันก็คงไม่ต้องทำอย่างนี้ แม่คงสำคัญกับเธอมากสินะ" 
                                                                                                      ทาม White skY

                                                                     วันต่อมา
"ทำไมสบายจังเลย แม่คะหนูตื่นแล้วนะ อ่า..สบายจัง เย็นจังเลย "พอฉันลืมตาขึ้นมาก็เจอผู้ชายคนนึง น่ารักจัง >< "เฮ้ย! !! นาย ทำไมมาอยู่ที่บ้านฉัน แม่คะ แม่ นี่ใครคะ ทำไมมาอยู่ในบ้านเรา"
"บ้านฉันต่างหาก"
"ไม่จริง แม่คะไอ้บ้านี่เป็นใคร แม่...... แม่หรอ "ฉันหยุดคิดแล้วก้พยายามนึกถึงเรื่องราวเมื่อวานว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วน้ำตามันก็ค่อยๆไหล ไหลทำไมกัน
"จะร้องอะไรนักหนา แม่เธอตายแล้วนะ"
"แม่ฉัน แม่ฉันตายแล้วหรอ แม่คะ "
"ไม่ต้องคร่ำครวญถึงแม่เธอแล้ว แล้วก็ไปอาบน้ำซะวันนี้ฉันจะพาเธอไปส่งที่โรงเรียน"
"ฉันไปเองได้"
"ไปอาบน้ำแต่งตัว"
"ไม่! นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน"
"ไป - -"
"ฮือๆๆๆๆ ก็ได้ "ฉันก็เลยทำหน้าบึ้งแล้วก็เดินไปอาบน้ำแต่งตัว อ่า...สวยละ "ไปกันได้ยัง"
"เธอยิ้มได้แล้วหรอ"
"ทำไมฉันจะยิ้มไม่ได้ล่ะ"
"ก็แม่เธอ..."
"แม่ฉันเขาก็ยังอยู่นี่หน่า ไม่เห็นเข้าใจที่นายพูดเลย"ฉันพยายามกลั้นน้ำตา แล้วบอกกับตัวเองเสมอว่าแม่ยังอยู่กับฉัน
"..........."
"อ้าว ไปกันสิ เดี๋ยวไปสาย"
"อื้ม"
 
                                                       ณ โรงเรียน
หลังจากที่ครูบาอาจารย์ทั้งหวายสาธยายจบ ก้มีใครคนนึง เขาดูหน้าคุ้นจังแหะ เหมือนคนที่มาส่งเราเลย" นาย! !! 0.0"ขึ้นไปทำอะไรของเขา
"พวกเธอดูสิ ทามล่ะ ทามคะ ทามขา.....................กรี๊ดๆๆๆๆๆ หล่อได้อีก White sky ของฉัน ทาม..........กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"อีหมอนั่นชื่อทามหรอเนี่ย ชื่อก็เทห์ แต่ทำไมถึงได้ต่ำทรามอะไรขนาดนี้"
"สวัสดี ผมชื่อทาม อยู่6/5 ผมอยากบอกว่า......."
"........."ทำไมทุกคนถึงเงียบได้ขนาดนี้เนี่ย เงียบกันจริงๆ ตั้งใจฟังจัง "นี่ วนิลา มะนาว ทำไมทุกคนต้องเงียบไปด้วยอ่ะ (เนื่องจากว่าฉันเพิ่งเข้ามาใหม่เลยยังไม่รู้อะไรมาก)
"คือว่าเวลาที่ Sky ขึ้นมาอยู่หน้าเสาธง แสดงว่าต้องมีเรื่องด่วนจริงๆ ด่วนมาก ทุกคนจึงอยากรู้ไงว่าเรื่องด่วนเรื่องนั้นคืออะไร จุจุ เงียบๆสิ ทามสุดน่ารักจะพูดแล้ว"ทำไมต้องตั้งใจขนาดนั้นด้วยทีครูพูดเห็นยังคุยกันใหญเลย ไม่เห็นตั้งใจฟังอย่างนี้เลย แล้วsky คืออะไร?
"คืออย่างนี้ฉันมีเรื่องจะบอกทุกคนว่า..... ฉันรักไอติมห้อง 6/3 ถึงแม่มันจะเร็วไปสำหรับเธอ แต่สำหรับผมถึงมันจะช้าจะเร็วแต่ถ้ารู้ใจตัวเองก็อย่าปล่อยมันไป ซึ่งผมก็กำลังดึงสิ่งที่ผมรักให้มาอยู่ใกล้ๆตัวผม"
"ไอติม 6/3 คุ้นๆจัง ไอติม หา! !! ฉันหรอ อีตานี่บ้าไปแล้ว เจอกันวันเดียวบอกรัก ไม่จริงอ่ะ" ฉันรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีไปออกจากโรงเรียน เหมือนมีใครตามฉันมา "ทาม นายจะตามมาทำไม อยากแกล้งอะไรฉันอีก ทั้งเรื่องแม่ที่ฉันยังไม่ให้อภัย นายจะก่อเรื่องอีกแล้วใช่ไหม"
"ฉันไม่ได้ก่อนะ ช่วยหยุดวิ่งแล้วฟังฉันก่อน ฉันเหนื่อยแล้วนะ ไอติม"พอได้ยินชื่อฉันฉันก็หยุดทันทีเพราะดูเสียงหมอนั่น เหนื่อยจริงๆ "มีอะไร"
"ฉันรักเธอนะ ไอติม'
"นายโกหก"
"ไม่ ฉันไม่เคโกหก ถ้าพูดฉันจะพูดจริงๆ ฉันไม่โกหกเพราะเรื่องแค่นี้หรอกนะ ก็แค่ทำตามใจตัวเอง"
"นายดูละครเรื่อง พรหมรักลิขิตฟ้า มาป่ะเนี่ย รู้สุกคุ้นๆกับคำพูดนี้"
"ก็ใช่น่ะสิ"
"แหมๆๆๆ แอบหวานนะเนี่ย ไหนเห็นทุกคนบอกว่านายเย็นชาไง ไม่เห็นจะเย็นชาตรงไหนเลย นายออกจะจะย้ำเน่าด้วยซ้ำ "
"เออๆๆ เรื่องนั้นช่างมัน เป็นแฟนกัน โอเค?"
"........"
"เร็วๆสิ มันจะระเบิดอยู่แล้วนะ ความรู้สึกของฉันน่ะ"
"ก็ระเบิดสิ"
"ตูม!! !"
"55555555 นายมันบ้าชะมัด "
"เป็นไหม"
"ก็ได้"
"อะไรนะ เร็วๆ"
"ฉันก็รักนายเหมือนกัน"ฉันตะโกนออกไปสุดเสียง
"พอแล้วเเก้วหูจะแตก"
"ฉันมีเรื่องจะบอกอีกเรื่องนึง"
"เรื่อง?"
"แม่ของเธอน่ะ"
"แม่ของฉันทำไม?"
"แม่ของเธอยังไม่ตายตอนนี้อยู่ที่โรงบาล อยู่ห้องVIPด้วย ฉันจัดการเรื่องนี้เองแหละ"
"เจ๋ง"
"เธอไม่โกรธฉันหรอ?"
"หึ ไม่หรอก ก็แม่ฉันปลอดภัยแล้วนี่ วันนี้ไปหาแม่กันนะ "
"อื้ม "
"อื้ม แล้วก็บอกกับแม่ฉันด้วย เกี่ยวกับเรื่องของเรา"
"รู้แล้วน่า ฉันไม่คบกับเธอเล่นๆหรอกนะไอติม "

                                     จบจ้าO.O
จบเร็วใช่ไหมล่ะ ก็มันเป็นนิยายสั้นๆ ที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาก็แค่อยากบอกว่า การที่เราชอบหรือว่ารักใครไม่จำเป็นที่จะดูกันเป็นปีเพื่อคบกันเป็นแฟน แต่เพียงแค่คุณรู้ใจตัวเองว่าคุณคิดยังไง ก็สามาถบอกความในใจออกไปได้เลย เพราะถ้าเก็บไว้ไม่ยอมพูดสักทีความรู้สึกของคุณก็จะเปล่าประโยชน์

-จงบอกรักเมื่อมีคนรักอยู่ข้างตัว ดีกว่าจะบอกรักตอนที่ไม่มีคนรักอยู่ข้างกาย 
 ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ ถ้าดีก็บอกมาเลย แต่ถ้าไม่ดี ก็พูดมาตรงๆจะได้แก้ไขเพราะนี่คือนิยายเรื่องแรกของเราเลยนะ ^-^