ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic)SJ_TVXQ_SNSD โรงเรียนY ครูบ้าปะทะนักเรียนแสบ

    ลำดับตอนที่ #9 : Part 9: ความ(ไม่)สงบสุขในห้องเรียน

    • อัปเดตล่าสุด 8 มิ.ย. 52


    หลังจากตอนพักเที่ยงที่ครูใหม่ของโรงเรียนที่ผมรู้จักทุกคน  ก็แน่สิ พวกนั้นอายุเท่าๆผมทั้งนั้นเลยหนิ และที่สำคัญ มันเคยอยู่แก็งค์เดียวกับผมตอนสมัยอยู่ ม4 ด้วยซ้ำไป  ทำไมพวกนี้ถึงไม่เรียนต่อ ผมงงจริงๆ   ผมว่า  หลังจากนี้คงไม่มีความสงบสุขในห้องผมแล้วล่ะ  ก็เล่นให้ฮีชอลลี่มาเป็นครูประจำชั้น   คงวุ่นวายกว่าเด็กอีกแหละ จริงๆแล้วฮีชอลลี่แก่กว่าผมนะ แต่อาจเป้นเพราะมันซ้ำชั้นล่ะมั้ง   ตอนแรกผมไม่คิดเหมือนกันว่าฮีชอลลี่จะมาเป็นครูสอนเทควันโด  ท่าทางไม่ได้เรื่องแบบนั้น ไม่น่าเชื่อจริงๆ


    แอ๊ด แอด~   

    เสียงประตูช่างน่าเกลียด~



    "อะแฮ่ม  สวัสดีจ๊ะนักเรียนที่น่ารักของคุณครูทุกคน"   อืม...เสียงฮีชอลลี่นี่นา  ห๊า ฮีชอลลี่ O[]O

    "นักเรียนทำความเคารพ"

    "สวัสดีคร้าบ/สวัสดีค่า"

    "สวัสดีจ้า  นักเรียนทุกคนนั่งลง"   ทุกคนนั่งลง มีแต่ผมเท่านั้นที่ยังไม่นั่ง 

    "กรี๊ดดดดดดดดด นังแจ"

    "อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ฮีชอลลี่"  ฮีชอลลี่วิ่งตรงเข้ามาหาผม แล้วกระโดดเกาะผมเหมือนลิง

    ตึง!!

    "โอ๊ยยยยยยยยยยย   อีนังซิน แกหนักขึ้นเยอะเลย"

    "กรี๊ดดดดดดดดด หยาบคาย ก็ซีวอนน่ะสิ บังคับให้ฉันกิน พอกินไม่หมดชั้นก็โดนเทศน์ โอ๊ย สวยเครียด"

    "ฉันสิต้องเครียด เพราะฉันสวยกว่าแก อิยะฮ่าๆๆ"

    O_o    <<<<<<<<<<<<<<<< หน้าคนทั้งห้อง   ยกเว้นยัยเจส

    =_=     <<<<<<<<<<<<<<<< หน้ายัยเจส ที่ถูกลืมว่าเป็นเพื่อนกัน

    -_-^^^^    <<<<<<<<<<<<<<<<<<<< หน้าฮีชอลลี่ที่ยังปฏิเสธว่าแจสวยกว่า

    ^O^      <<<<<<<<<<<<<<<< หน้านังแจ  แฮปปี้มากๆ 


    "นี่  พวกนาย"

    "อะไรของเธอ  ยัยเจส"

    "ฉันไม่ได้พูดกับนายย่ะ  ฉันพูดกับฮีชอลต่างหาก"

    "ห๊า  ฉันหรอ"

    "ใช่ย่ะ นายนั่นแหละ นังซิน บังอาจจำฉันไม่ได้งั้นเหรอยะ"

    "อ๋อ นังเจสสิก้า ก้า ก้า   กรี๊ดดดดดดดดดดดด ฉันดีใจที่ได้เจอแกนะยะ"  อ่า...แล้วมันก็วิ่งเข้ากอดกัน     อ๊ากกกกกกกกกกก นังซินมันอุ้มยัยเจสหมุนรอบเลยอ้ะ O[]O    แต่อย่างว่าเนอะ  พวกเค้ากิ๊กเก่ากัน  


    "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นี่ นังซิน ปล่อยฉันลงนะยะ"

    O[]o    <<<<<<<<<<<< หน้าทุกคนกับความตกตะลึงที่ยัยเจสกรี๊ด 555+ เพราะปกติยัยนี่ไม่เคยกรี๊ด


    "อะไรของแกยะ เราไม่ได้เจอกันนาน ฉันก็คิดถึงแกเป็นเรื่องธรรมมะ เอ้ย ธรรมดา"


    "เอ่อ...จารย์ครับ เมื่อไหร่จะสอนครับ เวลาก็ผ่านมาเยอะแล้วนะครับ"   น่าน มาแล้วไง เสียงเด็กผู้ดี หรือ คิบอมนั่นเอง ไอ้หมอนี่หนิ มันจะรีบเรียนปายหนาย~ 

    "อะไรกันยะ แหม นานๆฉันจะเจอยัยเจสกับนังแจ นายอย่าเพิ่งมายุ่ง"

    "นี่พี่ กะจะไม่ให้น้องตัวเองเรียนรึงายยยยยยยยยยย"

    "กรี๊ดดดดดดดดดด นังบอม แกมาอยู่นี่เอ้ง" จากนั้นมันก็ทิ้งยัยเจสลงและวิ่งไปหาไอคิบอมทันที

    "เฮ้ยพี่ ผมไม่เกี่ยวนะ อ๊ากกกกกกกกกกก"  ไม่ทันแล้วล่ะ คิบอมเอ้ย

    "กรี๊ดดดดดดดดดด อีบอมแสนน่ารักของฉัน นี่ มีผู้หญิงหน้าไหนฉกแกไปแล้วยังยะ"

    "มะ...ไม่มีครับพี่"  เฮอะ พระเจ้ามองอยู่น้า คิบอมเอ้ย~  บอกความจริงไปซี่~

    "แกไม่ต้องมาโกหกช้านนนนนนนน แกต้องมีแล้ว บอกฉันมาเซ่"

    "แอ้กๆ พี่...อย่าบีบคอผม ผมบอกแล้ว" ฉึบ!! เสียงปล่อยมือ และสายตาเป็นประกาย *O*

    "บอกฉันมาสิ ฉันอยากเห็นหน้าน้องสะใภ้จัง"

    "อ่า...แฟนของผมคือ...เอ่อ...คือ..."

    "แกจะคืออีกนานมั๊ยห๊า~"

    "ไม่ฮะพี่ คือ...ลีดงแฮ"  หืม...หรอ  ไอ้ครูปลาเน่านั่นน่ะหรอ เฮอะ ไม่เห็นเหมาะตรงไหน(อิจฉาเค้าหรอแจ อีกไม่นานก็ได้คู่แล้วหนิ : คนแต่ง) (ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน : แจ) (TT__TT : คนแต่ง)

    "อะไรนะ ปีลงแห"  กร๊ากกกกกกกกกกกกกก  ลีดงแฮ = ปีลงแห

    "บ้านพี่สิ"

    "บ้านแกก็บ้านฉันนั่นแหละ ตกลงชื่ออะไร"

    "ฟังชัดๆนะพี่  ลีดงแฮ ครูสอนเวทมนตร์"

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดด นังด๊อง  นังซินปลื้มมมมมมมม"

    "อ่า...=O=" นั่นไง ไปแล้วเพื่อนผม

    ผัวะ!!

    "นี่นังซิน  หยุดอ้อร้อซักที จะหมดคาบแล้วนะยะ"   อ๊ากกกกกกกก นังเจสผีเข้า

    "ช่างหัวสิ  ฉันดีใจนี่ยะ"

    "นี่  แกลืมรึไงยะว่าแกน่ะ  เป็นผู้ชาย"

    "กรี๊ดดดดดดดดดด จริงด้วย  ตายแล้ว ฉันทำอะไรลงป๊ายยยยยยยยยยย"

    =_=^^^^^^^^^^     <<<<<<<<<<<<<<<< สีหน้าทุกคน

    "นี่ทุกคน อย่าไปจำนะ   ถือว่าไม่เห็นอะไรก็แล้วกันนะ"

    ผัวะ!!

    "หนอย  ไม่เห็นเลยงั้นเรอะ แล้วใครล่ะที่กรี๊ดๆๆ นังแจนังเจสนังบอม อยู่น่ะห๊ะ" อะแฮ่ม ยัยเจสผียังไม่ออก

    "เค้าขอโทษนะตัวเอง ฮีชอลลี่ดีใจไปหน่อย เอาเป็นว่า วันนี้ครูจะมาสะ..."

     

    กริ๊งงงงงงงงงงงงงง~

     

    "อาจารย์คะ!!!/อาจารย์ครับบบบบบบ!!!"

    "คือ...อาจารย์ขอโทษน้า ครูขอไปก่อนล่ะ บาย"

     

    ฟิ้ว~

    สุดท้าย มันก็ชิ่งหนีไปจนได้  เฮ้อ

    "นังซิน กลับมาเดี๋ยวนี้น้า~" ส่วนยัยเจสก็ผีเข้าไม่เลิก

    "ฮือ   วิชาของผม T_T~"  แล้วก็เสียงไอบอม

    "เฮ้ออออออ เบื่อโว้ย" แล้วก็ปิดท้ายด้วยเสียงผม

     

    มาดูทางด้านของเซียกันบ้าง (คนแต่งขออนุญาติเรียกว่าเซียนะ ไม่ถนัดเรียกจุนซู :คนแต่ง)

     

    กริ๊งงงงงงงงงงงงงง 


    "นี่ งานวาเลนไทน์ที่บ้านแกอ่ะ สนุกโคตรเลยว่ะ"

    "ช่าย ฉันชอบตอนแจจุงร้องท่อนแร็พมากๆเลยอ่ะ >//////< "

    "ฉันก็ร้องได้นะ  แต่ไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่"

    "ฉันว่าเสียงโลมาอย่างแกอย่าไปร้องแร็พเลยดีกว่า"

    "ต้องอย่างครูอึนฮยอกดิ แร็พโคตรเก่ง เอามาจากเพลงไรวะ"

    "ช้านจะไปรู้รึไง"   ชิ ทำไมพวกนี้ต้องว่าผมด้วยนะ

    "แต่ฉันรู้สึกคุ้นๆล่ะ"  ชิๆๆ คุ้นตรงหนาย~

    "แล้วเพลงของใครล่ะ ที่ว่านายคุ้นน่ะ ฉันเองก็รู้สึกเหมือนเคยได้ยินเหมือนกัน"

    "ท่อนแร็พของเพลง  don't don ไง ของนักร้องที่ชื่อ Super Junior เมื่อ 68 ปีที่แล้วไง"

    "แล้วนายรู้ได้ยังไง ตั้ง 68 ปีที่แล้วเชียวนะ"

    "ก็ เคาเล่าต่อมาอีกทีหน่ะ เห็ฯว่าเป็ฯวงที่ดังมากๆเลยล่ะ"

    "หรอ อืม...รู้สึกเหมือนเคยได้ยินเหมือนกัน" อืม..พูดถึง Super Junior ผมก็นึกถึงชื่อวงอีกวงนึง

    "นี่เซีย พอชินดงพูดถึง Super Junior  แล้วนายนึกถึงชื่อวงอีกวงนึงรึปล่าว" ชางมินลุกขึ้นมาถามผม   แสดงว่าผมกับมัน คงจะรู้สึกเหมือนกัน

    "ใช่ ฉันรู้สึกคุ้นๆกับชื่อวงอีกวงนึง  แต่มันคือวงอะไรหล่ะ"

    "ฉันรู้สึกว่าชื่อวงนั้นมันอยู่ตรงปากแต่พูดไม่ออกหน่ะ"

    "ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน"

    "อ๊ะ  ฉันเริ่มนึกออกแล้ว อะไรนะ อะไร ชินกิๆ ไม่รู้"

    "ส่วนฉันนึกออกแต่ว่าอะไร ดงบังดงบุง อะไรไม่รู้ซักอย่าง"

    "นี่ พวกนายก็เอามาผสมกันสิ" อ่อ...มันอาจจะเป็นตามที่ชินดงพูดก็ได้

    "อืม ของฉัน นึกออกว่าชินกิ"

    "ฉัน...นึกออกว่า ดงบัง"

    "อ๊ะ  หรือว่า"

    "ใช่แล้ว"

    "ชินกิดงบัง!!!!/ดงบังชินกิ!!!!"

    "อะ   ฉันว่า ชินกิดงบังมากกว่านะ"  ผมเริ่มเถียงไอชางมิน

    "แต่ฉันว่า ดงบังชินกินะ  มันมีความหมาย"

    "ความหมายว่าอะไร"

    "เทพเจ้าแห่งทิศตะวันออก"

    "แล้วของนายล่ะ แปลว่าอะไร"

    "อืม...คงจะแปลว่า  เทพเจ้าแห่งทิศตะวันตกล่ะมั้ง"

    "บ้านนายสิ  มันไม่มีความหมายหรอก"

    "งั้นเดี๋ยวเสาร์นี้ นายไปบ้านฉัน  ไปหาความจริงกัน"

    "ได้สิ แล้วนายจะเถียงฉันไม่ออก นายก็รู้ ฉันไอคิวสูงขนาดไหน 555+"

    "หนอย คอยดูเถอะ คนไอคิวต่ำอย่างฉัน จะชนะนายให้ดู"


    กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง    หมดเวลาพักสิบ~


    "Yo  What's Up Boy  My Name Is     Devil   Eunhyuk~"

    วิ้ววววว~  เสียงลมพัดผ่าน~


    "รู้สึกว่ามันแป้กนะอาจารย์"

    "แป้ก I รับด้ายยยยย โย่ว"

    "วันนี้เราจะมาแร็พเพลงง่ายๆกันก่อน อ๊ะ  พร้าวววววววววววว"

    "หืม...อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ฮยอกกี้เพื่อนร๊ากกกกกกกกกกกกกก"

    "อ๊ากกกกกกกกกกกก พร้าวมาให้ฮยอกกี้จุ๊บหน่อย"

    "ยี้ ถอยไปไกลๆเลย ถึงเราเป็นเพื่อนกันฉันก็ไม่อนุญาตนะ"

    "นี่ๆ  ฉันมีเรื่องจะเมาธ์ เกี่ยวกับฮีชอลลี่แหละ"

    "หรอๆๆๆ *O*" น่าสนๆ

    "เรื่องมันมีอยู่ว่า..."


    ________________________________________________


    อยากรู้ว่ามีเรื่องอะไร      ไปติดตามกันตอนหน้าน้า

    เม้นให้ไรเตอร์เยอะๆด้วยน้า  อ้อ ก่อนไป

    ขออธิบายเรื่องเพิ่มเติม  เรื่องนี้จะมีการระลึกชาติด้วยนะคะ

    คอยติดตามกันด้วยน้าค้า~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×