คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Part 2: ความลึกลับที่น่าสงสัย
"ทำไมต้องเป็นช้านนนนนนนนนนนน" เสียงแจจุงดังมาแต่ไกลจนทำให้เซียถึงกับโวยวายลั่นบ้าน
"อะไรของพี่เนี่ย พี่แจ เป็นอะไรอีกล่ะ" อย่ามาถามฉันนะ ฉันไม่อยากซ้ำเติมตัวเอง
"นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอก ฉันเบื่อ ฉันเซ็ง" ฮือ T_T อยากจะร้องให้ตายไปสักข้างนึง
"น่าพี่ บอกผมมาเถอะน่า ผมรู้นะ แต่ผมก็ไม่มั่นใจหรอก ว่าใช่เรื่องนี้รึเปล่า"
"นายไปรู้อะไรมาล่ะ"
"เรื่องหลานรุ่นที่ 16 ใช่ป่ะล่ะ" เฮ้ย แจงง ทำไมถึงรู้
"ทำไมนายถึงรู้เรื่องนี้" ถ้าเซียรู้อยู่ก่อนแล้ว ทำไมเซียถึงไม่บอกผม
"ผมก็รู้ก่อนพี่ได้ไม่นานหรอกฮะ ประมาณเมื่อ 2 วันก่อน"
"แล้วทำไมนายถึงไม่บอกฉัน"
"ก็จะให้บอกได้ไงล่ะ ตอนนั้นแม่มาเรียกผมแล้วก็บอกเรื่องนี้ แล้วบอกให้ปิดเป็นความลับ"
"แต่...มันมีอีกเรื่องนึงที่ฉันสงสัย ก่อนที่ฉันจะรู้เรื่องนี้ ฉันรู้สึกเหมือนมีแรงดึงดูด ทำให้ฉันเข้าเดินเข้าไปในห้องของตระกูล" ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนมันมีอะไรสักอย่าง ที่ทำให้ผมสงสัยและเข้าไปในห้องๆนั้น ผมงงจริงๆนะ จนบัดนี้ผมก็รู้เรื่องหลานรุ่นที่ 16 ประมาณเกือบ 1 ชั่วโมงแล้วล่ะ
"พี่ฮะ ตอนที่แม่เรียกผมไปหา หลังจากแม่บอกเรื่องนั้น แม่ยังบอกอะไรผมอีกอย่างนึง"
"แม่บอกว่า พอ 16 นาฬิกา ให้ผมมาหาพี่ เพราะหลังจากพี่รู้เรื่องนั้นมากี่ชั่วโมง ก็ให้บวกเข้าไป"
"นายหมายความว่าไง" ผมเริ่มงงแล้วล่ะ รู้สึกเหมือนเซียมีความลึกลับอยู่ในตัวยังไงไม่รู้
"พี่ก็อย่าขัดผมสิฮะ ผมเล่าต่อเลยนะ แต่ก่อนอื่น ผมขอถามพี่ก่อน"
"ว่าไงล่ะ จะถามไรก็ถามมา"
"ผมอยากถามว่า พี่น่ะ รู้เรื่องนี้มากี่ชั่วโมงแล้วล่ะฮะ"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ"
"เอาว่ามันเกี่ยวแล้วกันฮะ"
"อืม...ฉันรู้ตอนบ่าย 3 น่ะ จนตอนนี้ บ่าย 4...ก็ราวๆ 1 ชั่วโมงแล้วล่ะ" แล้วมันเกี่ยวไรหว่า
"1 ชั่วโมงหรอ ทำไมพี่ไม่รู้ให้เร็วกว่านั้น อ๊ากกกกกกกก" แหง่ว แล้วเกี่ยวอะไรกะรู้เร็วรู้ช้า
"นี่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกันฮะ"
"แม่ให้ผมมาหาพี่ตอน 16 นาฬิกา แต่พี่รู้ตอน 15 นาฬิกา ห่างกันหนึ่งชั่วโมง ก็เท่ากับว่าเอา 16+1 อ่ะ แล้วหลานรุ่นที่ 17 ก็ต้องเคราะห์ร้ายไปด้วยอ่ะ ทำไมพี่ไม่รู้ให้เร็วกว่านี้ฮ้า"
"ก๊ากกกกกกกกก ดีแล้วล่ะ ฉันจะได้ไม่ต้องซวยคนเดียวไง 555+"
"T_T พี่ใจร้ายยยยยย"
"เอาน่า ถือว่าเราสองคนเกิดมาชดใช้กรรมแล้วกัน 555+"
"อิยะฮ่าฮ่า แต่ยังไงของพี่ก็โดนจับแต่งงาน 555+"
"T_T 555+ ช่างน่ายินดีเสียจริง"
"^O^ 555+ ผมขอให้โชคดีนะ พี่คิมแจคนสวย"
"นี่ ใครสวยยะ ฉันหล่อต่างหาก" ทำไมใครๆก็ชอบชมว่าผมสวยด้วยนะ แถมที่โรงเรียนก็ชอบมีคนทักผมผิดด้วยอ่ะ ว่าผมหน้าตาเหมือนดาราผู้หญิงคนนึง (ไรเตอร์ก็ไม่รู้ว่าเหมือนใคร มั่วเอา 555+ : ไรเตอร์)
"แต่พี่หน้าสวยนี่นา 555+ แต่ผมว่า พี่ควรคิดถึงเรื่องไอแรงดึงดูดของพี่ดีกว่านะ"
"ต่อให้คิดไปฉันก็ไม่รู้หรอก ฉันเองก็ยังสงสัยอยู่เหมือนกัน"
"แล้วผมต้องทำยังไงอ่ะ พี่เล่นพาผมไปซวยด้วยอ่ะ" อิอิ ก็ดีแล้วไง อิยะฮ่าฮ่า อุ๊ย ไม่ดีๆ 555+
"ช่างมันเถอะ ไม่ต้องไปใส่ใจอะไรมากมายหรอกน่า"
"งั้นก็ตามใจพี่แล้วกัน" ถ้าตามใจฉันก้ไม่ต้องมายุ่งฉันสิยะ
"พี่ฮะ พรุ่งนี้...ไปวัดกันมั๊ยฮะ" อืม...ได้สิ เย้ย!!! บ้าป่าวเนี่ย
"ตายแล้วเซีย สงสัยพรุ่งนี้โลกคงแตก ไม่ก็น้ำท่วมโลก!!"
"พี่เวอร์ไปป่าว ผมก็แค่จะชวนพี่ไปสะเดาะเคราะห์ด้วยกันแค่นั้นเอง"
"อ้าวหรอ พี่แค่ตกใจน่ะ ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นนายชวนไปวัด...เห็นเล่นแต่ตุ๊กตาโลมาของนายอยู่นั่นแหละ ไม่เบื่อบ้างรึไง"
"เฮอะ พี่อย่าว่าแต่ผมเหอะ ห้องพี่ก็เต็มไปด้วยตุ๊กตาช้างนี่ฮะ"
"เฮ้ยๆ อย่าเอามาพูดนะ จุ๊ๆ ห้ามพูดๆ ไปๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเจอกันแล้วกัน"
"อืมๆ แต่ต้องไปแต่เช้านะฮะ เดี๋ยวผมไปปลุกแล้วกัน" จากนั้นพวกผมก็เดินแยกทางกัน เนื่องจากบันไดห้องพวกผมอยู่คนละทางกัน ก็แน่ล่ะ บ้านผมรวยนี่ 555+
______________________________________________________
เฮ้อ สั้นไปใช่ป่าว แต่เดี๋ยวพี่ไรเตอร์จะเปิดคอน SM น่ะ เลยรีบหน่อย อิอิ
เดี๋ยวตอนหน้าจะเป็นยังไง ไปคอยติดตามกันน้า~
ความคิดเห็น