สามีจอมบัญชารัก

ตะวันวารียื่นมือเข้าช่วยเหลือชายนิรนามที่เธอไม่รู้ว่าเขาคือมหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่สาวๆ หมายปอง ตอนที่เธอเจอเขานอกจากความทรงจำเดิมๆ ของเขาไม่มีเหลือแล้วแม้แต่ดวงตาของเขาก็ยังมองไม่เห็น หญิงสาวกลายเป็นดวงตาของเขา กลายเป็นเงาที่ขาดกันไม่ได้ ความรักงดงามเริ่มถักทอ แต่แล้ววันหนึ่งก็เหมือนฟ้าถล่มทลายมาตรงหน้าเมื่อดวงตาของเขามองเห็นพรอมๆ กับความทรงจำเดิมเริ่มกลับมา เพียงแต่ความทรงจำนั้นไร้เงาของเธอ

เธอกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขา ฐานะที่ลดระดับลงจากคนรักเหลือเพียงคนรับใช้ไม่ได้ทำให้เธอเจ็บปวดเท่ากับการที่เขาพาคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกันมาอยู่ด้วยให้เห็นตำตา

“ตีเอโกคะ คุณ…”

“เธอควรจะเรียกคำนำหน้าฉันด้วยนะ ป้าฉันไม่ได้บอกเหรอว่าเป็นสาวใช้ควรจะเรียกเจ้านายว่าคุณ ทุกคำ” ตีเอโกบอกเสียงเย็นชา ใบหน้าหวานใสของคนตรงหน้าซีดเผือด

“ขอโทษค่ะคุณตีเอโก” หญิงสาวค้อมศีรษะให้ แม้รู้ว่าเขาจำเธอไม่ได้แต่ก็อดหมั่นไส้ไม่ได้อยู่ดี “มีอะไรให้ฉันรับใช้ละคะ”

“ฉันหิว คนอื่นก็หลับหมดแล้ว”

“อ้อ…ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะทำอาหารง่ายๆ ให้” หญิงสาวเดินผ่านหน้าเขาไปราวๆ สองก้าวก็หันกลับมาใหม่ เธอไม่รู้ว่าตีเอโกคนเก่าจะชอบกิน สปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศหมูสับเหมือนตีเอโกคนรักที่กลายเป็นเจ้านายของเธอหรือเปล่า “สปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศไหมคะ”

“ฉันไม่ชอบมะเขือเทศ”

“งั้นเหรอคะ” หญิงสาวยิ้มเจื่อน เขาไม่เหลือความทรงจำเก่าๆ ไว้สักอย่างจริงๆ เธอหมุนตัวจะออกไปแต่ชายหนุ่มเรียกไว้

“เดี๋ยว”

“คะ?”

“ฉันลองกินก็ได้”

 

 

ตะวันวารี

 

 

 

ตีเอโก