ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : INTRO
บทนำ
[Juvia say]
"เฮ้อ~"เชื่อมั้ยคะว่าจูเบียถอนหายใจมาเป็นชั่วโมงแล้ว "จูเบีย เธอจะถอนหายใจจนโลกแตกเลยเหรอไง"คุณลูซี่เพื่อนสนิทของจูเบียถามขึ้นมา
"เฮ้อ~"
"นั้นไง ไม่ทันขาดคำ=_=^"คุณลูซี่พูดพร้อมตักอาหารในจาน "ว่าแต่วันนี้เธอไม่กินข้าวเที่ยงเหรอ?"คุณลูซี่ถามขึ้นมาระหว่างที่จูเบียกำลังมองเธอกินอาหารกลางวันอยู่
"ไม่ล่ะคะคุณลูซี่ ตอนนี้จูเบียไม่มีแรงจะกินอะไรแล้วค่ะ เฮ้อ~"จูเบียตอบออกไปตามความเป็นจริง "ฉันว่าเธอหยุดถอนหายใจเหอะ=___=^ มันจะทำให้ฉันรู้สึกเครียดไปด้วย"
"เอ๋??ทะเลาะกับรุ่นพี่เหรอคะ?"รุ่นพี่ที่จูเบียพูดถึงคือรุ่นพี่นัตสึที่เป็นแฟนกับคุณลูซี่
"จะว่างั้นก็ได้=__= ฉันแค่รู้สึกว่าหมอนี้เดี่ยวนี้ชักจะไม่ค่อยใส่ใจฉัน เมื่ออาทิตย์ก่อนฉันชวนไปเที่ยวหมอนั้นก็บอกว่าต้องไปทำธุระกับเกรย์ แล้วเดี่ยวนี้ก็ไม่ได้ค่อยไปส่งที่บ้านอีก ห้าวันก่อนก็บอกต้องไปทำงานกับเกรย์ สี่วันก่อนต้องไปช่วยเกรย์ต่อยกับเด็กโรงเรียนอื่น สามวันก่อนบอกต้องไปฉลองชัยชนะที่ชนะต่อสู้กับเกรย์ และอะไรอีกหลายๆอย่างกับเกรย์=*="คุณลูซี่พูดซะ....=0=ทำจูเบียเกือบเข้าใจผิด
"คุยไรกันอยู่เหรอ?"ผู้หญิงผมแดงเดินเข้ามาทักจูเบียกับคุณลูซี่ เขาคือคุณเอลซ่า รุ่นพี่บัดดี้ของจูเบียเองค่ะ "ไม่มีอะไรหรอกค่ะรุ่นพี่เอลซ่า"จูเบียตอบ
"ลูซี่ถ้ากังวลเรื่องนัตสึล่ะก็ ฉันเป็นพยานได้ว่าตอนห้าวันก่อนฉันก็ไปทำงานกับพวกนั้นด้วย ส่วนสี่วันก่อนฉันก็ไปช่วยเจรจาต่อสองฝ่ายแต่พอไปถึงก็สู้กันเสร็จหมดแล้ว สามวันก่อนฉันก็ไปกินข้าวกับพวกนั้นด้วย แล้ววันอื่นๆฉันก็อยู่กับพวกนั้น ฉะนั้นวางใจได้นัตสึไม่โกหกเธอหรอก"
"ขอบคุณค่ะรุ่นพี่ แต่ยังวางใจไม่ได้หรอกนะคะ!"อา....คุณลูซี่นี้ขี้ระแวงจังนะคะขนาดรุ่นพี่เอลซ่าพูดเองกับปาก
"ว่าแต่จูเบียกังวลเรื่องอะไรอยู่ล่ะ บอกฉันได้นะ"รุ่นพี่เอลซ่าพูดขึ้น
"ม ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"จูเบียตอบแต่รุ่นพี่เอลซ่ากลับส่งรังสีอำมหิตออกมา "จะบอกดีๆไหม^*^"ร รุ่นพี่เอลซ่าน่ากลัวT^T
"ก ก็ได้ค่ะ ต แต่...."จูเบียพูดติดอ่างแล้วหันไปมองคุณลูซี่แล้วส่งสายตาประมานว่า'ช่วยออกไปหน่อย'
"อะไรกันจูเบีย เดี่ยวนี้มีอะไรไม่ยอมบอกเพื่อนสนิทอย่างฉันเลยนะT^T"คุณลูซี่พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ "น่าๆลูซี่ บางครั้งเพื่อนก็อยากมีเวลาส่วนตัว"รุ่นพี่พูดพร้อมแผ่รังสีออกมาแล้วทำสีหน้าประมาณว่า'ช่วยออกไปได้ไหม!!!'
"ค ค่ะT^T ง งั้นฉันกลับห้องก่อนละกันนะ"คุณลูซี่พูดพร้อมวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
"เอาล่ะ ทีนี้บอกได้ยัง^^"รุ่นพี่เอลซ่า(ที่รังสีหายไปหมดแล้ว)ถาม "ต แต่ที่นี้คนเยอะไปนี้คะ..."จูเบียพูดต่อรอง
"ชิ!=*=งั้นตามมา"รุ่นพี่เอลซ่าพูดพร้อมจับแขนจูเบียวิ่งไปอยากถามมากเลยค่ะว่ารุ่นพี่เขาเอาแรงมาจากไหนT^Tลากจูเบียจนตัวลอยเลย รุ่นพี่ลากจูเบียมาถึงดาดฟ้าที่อยู่ชั้น7ซึ่งโรงอาหารที่พวกเรานั่งคุยกันอยู่ชั้นแรก ขนาดจูเบียที่เป็นคนโดนลากยังเหนื่อย แล้วรุ่นพี่ที่เป็นคนลากมาทำไมยังยืนกอดอกตัวตรงไม่มีเหงื่อซักเม็ดเลยล่ะคะ?!
"แฮ่ก แฮ่ก"
"เอ้า!บอกได้ยังล่ะ"
"ต ต้องบอกจริงๆเหรอคะ?"จูเบียถามอีกครั้ง
"จริงสิไม่งั้นฉันจะลากเธอมาให้เสียแรงทำไมล่ะ"อ่า...แต่ว่ารุ่นพี่ดูไม่เสียแรงเลยนะคะ
"ค คือว่า...."จูเบียพูดพร้อมหยิบซองจดหมายในกระเป๋า...แล้วยื่นให้รุ่นพี่อย่างหนักใจ "ดูเองเถอะค่ะ แล้วรุ่นพี่จะเข้าใจ"
รุ่นพี่รับจดหมายขึ้นมาดูแล้วพิจารณาอยู่ซักพักก็เอ่ยขึ้นมาว่า"จดหมายรัก?"
"ค ค่ะ"
"มีคนให้เธองั้นเหรอ?"รุ่นพี่ถาม จูเบียจึงส่ายหน้า"ค คือว่านั้นเป็นของจูเบีย..."
"อา..."รุ่นพี่พูดอย่างเชื่องช้า
"จะเอาไปให้หมอนั้นงั้นเหรอ?"รุ่นพี่ถามจูเบีย จูเบียจึงตอบด้วยการพยักหน้า "อืม..."รุ่นพี่ครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่แล้วคืนจดหมายให้จูเบีย
"แล้วจะให้ตอนไหนงั้นเหรอ?"
"ก ก็กะจะเอาไปใส่ในล็อกเกอร์ตอนนี้ค่ะ แต่จูเบียไม่กล้า...."ทันทีที่จูเบียพูดรุ่นพี่ก็จับข้อมือแล้ววิ่งลากจูเบียไปชั้นล่างใหม่อีกครั้ง สงสารคนโดนลากหน่อยเถอะค่ะT^T
รุ่นพี่ลากจูเบียจนมาถึงตูล็อกเกอร์ฝั่งของรุ่นพี่ปีสามแล้วหยุดตรงหน้าล็อกเกอร์ของคนที่ชื่อ'เกรย์ ฟูลบัสเตอร์'คนที่จูเบียแอบชอบอยู่ค่ะ "เอาจดหมายมานี้สิ"รุ่นพี่พูดพร้อมกระชากจดหมายจากมือฉันใส่เข้าไปในตู้ล็อกเกอร์ของรุ่นพี่เกรย์(ที่ไม่ได้ล็อกตู้)
"ร รุ่นพี่...จ จูเบียยังไม่พร้อม"
"ถ้าไม่เริ่มทำซะตั้งแต่ตอนนี้แล้วเมื่อไรจะพร้อมล่ะ"รุ่นพี่พูดพร้อมจับไหล่ทั้งสองข้างของจูเบีย "ฉันช่วยเธอเท่าที่จะทำได้แล้ว ที่เหลือก็หน้าที่เธอแล้ว"
"...."
"กริ๊ง~~~"(กริ่งเข้าเรียน)
"พยายามเข้าล่ะ"รุ่นพี่พูดพร้อมยิ้มให้กับจูเบียแล้วเดินขึ้นห้องเรียน จูเบียจึงเดินขึ้นไปเข้าห้องเรียนบ้าง จูเบียกับคุณลูซี่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันเลยไม่ได้เจอคุณลูซี่หลังจากที่เข้าเรียนเลย
จูเบียรู้สึกกลัวค่ะ...กลัวมากๆ กลัวว่าจะเสียใจถ้าได้คำตอบจากรุ่นพี่แล้วความสัมพันธ์ระหว่าง'พี่กับน้อง'จะไม่เหมือนเดิม...ถ้ามันทำให้จูเบียไม่กล้าที่จะไปเจอหน้ารุ่นพี่อีกจูเบียเลือกที่จะคอยแอบชอบรุ่นพี่อยู้ห่างๆยังดีเสียกว่า....
จูเบียแอบชอบรุ่นพี่ตั้งแต่ย้ายเข้ามาใหม่ๆและหลังจากที่ได้เป็นเพื่อนกับคุณลูซี่ไม่นานคุณลูซี่ก็เป็นแฟนกับรุ่นพี่นัตสึแล้วในที่สุดจูเบียก็ได้รู้จักกับรุ่นพี่ จูเบียกับเขาไม่ค่อยได้คุยกันมากเท่าไรแต่แวบแรกที่จูเบียได้เจอเขา จูเบียก็'ตกหลุมรัก'ทันทีแต่รุ่นพี่เขาเป็นคนที่ป๊อปและดังเอามากๆเขาคงไม่มองคนอย่างจูเบีย เพียงแค่จูเบียได้รู้จักและสนิทกับรุ่นพี่จูเบียก็ดีใจมากแล้ว....
จูเบียเริ่มปรึกษารุ่นพี่เอลซ่าเรื่องที่จูเบียชอบรุ่นพี่เกรย์หลังจากที่จูเบียได้ไปเที่ยวกับพวกคุณลูซี่ซึ่งแน่นอนว่ารุ่นพี่เกรย์ไปด้วย การเดินทางในครั้งนั้นทำให้จูเบียมั่นใจมากว่าจูเบียนั้นชอบรุ่นพี่เขาอย่างโงหัวไม่ขึ้นก็ว่าได้ ตอนที่ไปปรึกษารุ่นพี่เอลซ่าครั้งแรก รุ่นพี่ก็อึ้งและตกใจนิดหน่อยแต่ให้คำแนะนำกับจูเบียมากมาย
จูเบียไม่ได้สนใจในสิ่งที่อาจารย์สอนเพราะเอาแต่คิดเรื่องจดหมานฉบับนั้น ทั้งที่จูเบียไม่ได้เขียนถ้อยคำรักใดๆทั้งสิ้น มันเป็นแค่จดหมายนัดเจอกับรุ่นพี่บนดาดฟ้า และยังไม่ได้เขียนชื่อแท้ๆแต่จูเบียยังคงตื่นเต้นและกังวลอยู่ดี กังวลว่ารุ่นพี่จะมาพบไหม ถ้าบอกรักรุ่นพี่ไปรุ่นพี่เขาจะเกลียดจูเบียไหม....จะเห็นจูเบียเป็นรุ่นน้องอยู่ไหม....
จูเบียคิดทุกสิ่งทุกอย่างจนจูเบียเริ่มเอาหัวแนบกับหนังสือเรียน ความเย็นของกระดาษไหลผ่านสู่แก้ม แล้วในที่สุดจูเบียก็หลับไป...
[end Juvia say]
####
[Gray say]
ผมเดินลงมาจากชั้นเรียนในเวลาเลิกเรียนแล้วเดินตรงไปที่ล็อกเกอร์เพื่อจะหยิบของกลับบ้าน ส่วนนัตสึเพื่อนที่โคตร(เน้นเสียง)ดีของผมก็ไปรับลูซี่...แฟนของมันกลับบ้านตามปกติ รู้สึกอิจฉาคนมีแฟนนิดๆ=_=แต่ผมไม่คิดจะมีแฟน
ผมเปิดล็อกเกอร์ที่ไม่ได้ล็อกหรือจะเรียกว่าตั้งใจไม่ล็อกก็ได้เพราะกุญแจมันหายไปนานแล้ว ไปขอกับภารโรงเมื่ออาทิตย์ก่อนก็ยังไม่ได้เลยช่างๆมันไป ภายในล็อกเกอร์มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมหยุดชะงัก...
...จดหมาย?
ผมหยิบมันขึ้นมาแล้วเปิดดูตัวหนังสือต่างๆที่ถูกเขียนไว้ในแผ่นกนะดาษสีขาว
'ช่วยมาพบฉันที่ดาดฟ้าตอนเลิกเรียนหน่อยค่ะ อยากจะคุยด้วยหน่อย'
************
หมดไปกับบทนำ แต่งห่วยได้โล่T^T
ไรท์ชื่อมาการองนะคะ=w=//ชื่อพิสดารไปไหม เรียงสั้นๆว่ามารองก็ได้ค่ะ
อายุปีนี้พึ่ง13(ปี2557)เขียนผิด หรือ ไม่สนุก ขอกราบขออภัยอย่างสูงTTเพราะเราเป็นนักเขียนยังมือใหม่อยู่ ฝึกเขียนให้มันดีขึ้นอยู่ แต่ถ้าอ่านแล้วช่วยคอมเม้นท์ด้วยค่ะ เราจะได้รู้ว่านิยายของเราควรจะแต่งต่อไหม
นิยายเรื่องนี้จะให้เป็นเนื้อเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียนในญี่ปุ่น โตเกียว นะคะ ชื่อโรงเรียนเทอิรุ(teiru) มีคสามหมายว่าหางค่ะ ตอนแรกจะเติมคำว่าเทนชิ(นางฟ้า)ไปด้วยแต่มันดูแปลกๆ ส่วนโอโมะ(omo)มีความหมายว่า ลอร์ด ค่ะ
บทนำนี้ดูน้อยไปหน่อยขอโทษจริงๆไม่ค่อยว่างแต่งเท่าไรค่ะ ยังไงก็ช่วยคอมเม้นท์ด้วยนะคะ
macaron~(25/12/14)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น