ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความจริงที่ซ่อนอยู่
ณ ห้องๆหนึ่งในซอยพรีเว็ต ไม่มีใครรู้ว่ายังมีเด็กชายอีกคนหนึ่งที่ยังคงตื่นอยู่ และกำลังวางแผนชั่วร้ายอยู่ที่ห้องนอนของเค้า ใช่แล้ว เค้าคือแฮร์รี่ พอตเตอร์ ผู้โด่งดัง ที่ทุกคนคิดว่าเค้าคือเด็กน้อยผู้แสนดีและน่าสงสารที่รอดพ้นจากการลอบสังหารของเจ้าแห่งศาสตร์มืดเมื่อสิบหกปีก่อน ในขณะที่แฮร์รี่มีอายุเพียงขวบเดียวเท่านั้น แต่จะมีใครซักกี่คนที่จะรู้ว่า แท้จริงแล้วเรื่องราวไม่ได้เป็นอย่างที่พวกเค้าคิด
แฮร์รี่ ผู้มีความจริงใจ นิสัยดี และชอบปกป้องผู้อื่นในสายตาของคนอื่นนั้นไม่มีตัวตนจริง ทั้งหมดเป็นเพียงภาพลักษณ์ที่แฮร์รี่สร้างขึ้น ตัวตนที่แท้จริงของเค้าไม่ใช่แฮร์รี่ที่มีท่าทางติ๋มๆ แฮร์รี่ที่ขี้อาย หรือแม้กระทั่งแฮร์รี่ที่มีสายตาสั้นและผมยุ่งอยู่เสมอ ความจริงแล้วเค้าคือเด็กอัจฉริยะและเต็มไปด้วยเล่ย์เหลี่ยมที่สมควรจะได้รับการลงบันทึกในกินเนสบุ๊คค์เลยทีเดียว!!
นับตั้งแต่เมื่อแฮร์รี่เริ่มที่จะจำความได้ ไม่เคยมีใครรู้ว่าเจ้าแห่งศาสตร์มืดผู้ที่ไม่ควรจะเอ่ยนามนั้น ได้พยายามลอบฆ่าเค้ามาคลายครั้งหลายครา แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่าแท้จริงแล้วแฮร์รี่คือเด็กที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว ไม่มีครั้งใดที่เค้าจะหลงกลลอร์ดโวลเดอมอร์เลยแม้แต่ครั้งเดียว ตรงกันข้ามกลับเป็นลอร์ดโวลเดอมอร์ซะอีกที่หลงกลเค้า ตั้งแต่นั้นมาจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ของเล่นสมัยเด็กของแฮร์รี่จึงไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจ้าแห่งศาสตร์มืดผู้โด่งดัง!!
จนเมื่อตอนที่แฮร์รี่อายุได้สิบขวบ หนึ่งปีก่อนที่เค้าจะได้เข้าไปเรียนที่ฮอกวอตส์ แฮร์รี่ได้วางกับดักอันแยบยลใส่ลอร์ดโวลเดอมอร์อีกครั้ง และต้องขอบคุณเทคโนโลยีอันก้าวหน้าจากเรื่องโกสบัสเตอร์ และเวทมนตร์โบราณที่แม่ของเค้าถ่ายทอดมาให้ จึงไม่ใช่เรื่องยากที่แฮร์รี่จะสามารถสร้างเครื่องดักจับจิตวิญญาณของลอร์ดโวลเดอมอร์ได้สำเร็จ และนั่นก็คือครั้งแรกที่แฮร์รี่ได้พูดคุยกับลอร์ดโวลเดอมอร์
ในวันนั้นได้มีการตกลงกันอย่างลับๆที่ไม่มีใครรู้ และด้วยความอัจฉริยะอย่างเต็มเปี่ยมของแฮร์รี่ บวกกับฝีมือที่เก่งกาจในเวทมนตร์โบราณที่เค้าได้รับมา ในที่สุดลอร์ดโวลเดอมอร์ก็ต้องจำใจยอม ทั้งสองตกลงที่จะร่วมมือกันโดยที่ทุกอย่างแฮร์รี่มีสิทธิออกคำสั่งได้เต็มที่ หรือจะพูดอีกที่ก็คือแฮร์รี่คือเจ้านายของเจ้าแห่งศาสตร์มืด หรือจะว่ากันง่ายๆก็คือเค้าคือเจ้าแห่งศาสตร์มืดที่แท้จริง!!
และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้แฮร์รี่ต้องพยายามปิดบังภาพลักษณ์ที่แท้จริงของเค้า จากดวงตาสีเขียวที่มีประสิทธิภาพดีเยี่ยมกลับต้องถูกปกปิดด้วยแว่นหนาเตอะ ผมที่มีสีดำสลวยเป็นเงางามกลับต้องถูกทำให้ยุ่งเหยิง ทั้งหมดทำลายหน้าตาที่หล่อเหลาของเค้าเสียยับเยิน จนกลายเป็นเด็กน้อยธรรมดาที่ถูกทำการโหวตให้เป็นบุคคลที่น่าสงสารที่สุดในโลก
แต่ท่าทางเหมือนดาราเจ้าบทบาทของเค้าก็ไม่สามารถทำให้คนบางคนหลงเชื่อไปได้ และหนึ่งในนั้นก็คือเดรโก มัลฟอย ผู้ซึ่งเป็นศัตรูตัวฉกาจของแฮร์รี่ เค้าเป็นคนหนึ่งที่เหมือนจะรู้ความจริงของแฮร์รี่ มัลฟอยพยายามที่จะหาหลักฐานมาจับผิดเค้าครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ด้วยความที่แฮร์รี่เป็นดาราผู้ตีบทแตกอย่างเหลือร้าย เค้าสามารถใช้ท่าทางซื่อบริสุทธิ์ไร้เดียงสาหลอกทุกคนว่ามัลฟอยจงใจที่จะแกล้งเค้า แล้วลองคิดดูว่าระหว่างแฮร์รี่ที่ซื่อๆกับมัลฟอยที่เจ้าอารมณ์ ใครจะน่าชื่อถือมากกว่ากัน
“นากินี มาแล้วรึ?” แฮร์รี่พูดขึ้นด้วยภาษาพาเซลซึ่งเป็นศาสตร์อย่างหนึ่งที่เป็นกำไรที่เค้าได้รับถ่ายทอดมาจากลอร์ดโวลเดอมอร์
เค้าใช้สายตาสีเขียวที่เฉียบคมมองไปที่มุมมืดๆของห้องซึ่งส่งเสียงฟ่อๆออกมาแทนคำตอบรับ ไม่ช้าเจ้างูตัวใหญ่สีดำสนิทก็โผล่ออกมาจากเงามืด
มันคืองูสาวนากินี งูสีดำสนิท ที่แฮร์รี่ส่งไปให้เฝ้าดูลอร์ดโวลเดอมอร์ มันมักจะมาพร้อมกับข่าวที่แฮร์รี่เฝ้ารอเสมอ
“หวังว่าเจ้าคงไม่ทำให้ข้าผิดหวังนะ” แฮร์รี่ส่งเสียงตอบไปเรียบๆในภาษาพาเซลอีกครั้ง
มันส่งเสียงขู่ฟ่อๆกลับมา “ค่ะ ตอนนี้ท่านซีเรียสกำลังเฝ้าดูเจ้าแห่งศาสตร์มืดอยู่ ข้าไม่รู้ว่ามันจะเล่นตุกติกอะไรหรือเปล่าค่ะนายท่าน พักนี้มันเอาแต่พร่ำบ่นแต่เรื่องจะครองโลก ข้ากลัวว่ามันจะทรยศพวกเรา”
“ครองโลกอย่างนั้นเหรอ?” แฮร์รี่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอันเบา “อย่าคิดว่าจะทำอะไรได้ตามใจชอบตราบที่ข้าคนนี้ยังอยู่หรอกนะ!!!!” แฮร์รี่แผดเสียงก้องด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม รอยแผลเป็นบนใบหน้าเค้าสว่างเรืองรองขึ้นมาทันที ทำเอาแม่งูสาวต้องหลบไปซ่อนด้วยความตกใจ แต่น่าแปลกคนทั้งบ้านกลับไม่ได้ยินเสียงอะไรแม้แต่แอะเดียว
“น..นายท่านใจเย็นๆก่อนเถอะค่ะ” นากินีพูดเสียงสั่น
“มันคิดว่ามันเป็นใคร ข้าเคยบอกมันแล้วใช่มั้ยว่าเป้าหมายเราไม่ใช่การยึดครองโลก!!” แฮร์รี่กลับมาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังเป็นปกติแต่ก็ไม่อาจปิดบังความเกรี้ยวกราดในน้ำเสียงนั้นได้ “อย่าให้ข้ารู้นะ ถ้ามันก่อเรื่องอีกครั้งล่ะก็...”
“เอ่อ นายท่านค่ะ แล้วเรื่องท่านซีเรียส..”
“ให้เค้าซ่อนตัวอยู่กับโวลเดอมอร์ กำชับเค้าว่าอย่าเปิดเผยตัวอีกเป็นอันขาด ตอนนี้ข่าวการตายของเค้าถูกแพร่ออกไปแล้ว ระวังอย่าให้ใครจับได้ และบอกเค้าด้วยว่าให้เฝ้าโวลเดอมอร์แทนข้า ถ้าข้ามีเรื่องอะไรข้าจะไปหาเค้าเอง” เค้าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆล้มตัวลงนอนบนเตียง
“ เจ้าไปได้แล้วนากินี อย่าลืมจับตามองดูมันแทนข้า” เมื่อพูดจบงูสีดำเป็นประกายนั้นก็เคลื่อนตัวหลบไปอย่างเงียบๆตามคำสั่งของเจ้านายของมันทันที ส่วนแฮร์รี่นั้นก็เริ่มกลับเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้งพร้อมด้วยแผนการณ์ต่างๆที่เตรียมไว้สำหรับอนาคตอยู่เต็มหัว
แฮร์รี่ ผู้มีความจริงใจ นิสัยดี และชอบปกป้องผู้อื่นในสายตาของคนอื่นนั้นไม่มีตัวตนจริง ทั้งหมดเป็นเพียงภาพลักษณ์ที่แฮร์รี่สร้างขึ้น ตัวตนที่แท้จริงของเค้าไม่ใช่แฮร์รี่ที่มีท่าทางติ๋มๆ แฮร์รี่ที่ขี้อาย หรือแม้กระทั่งแฮร์รี่ที่มีสายตาสั้นและผมยุ่งอยู่เสมอ ความจริงแล้วเค้าคือเด็กอัจฉริยะและเต็มไปด้วยเล่ย์เหลี่ยมที่สมควรจะได้รับการลงบันทึกในกินเนสบุ๊คค์เลยทีเดียว!!
นับตั้งแต่เมื่อแฮร์รี่เริ่มที่จะจำความได้ ไม่เคยมีใครรู้ว่าเจ้าแห่งศาสตร์มืดผู้ที่ไม่ควรจะเอ่ยนามนั้น ได้พยายามลอบฆ่าเค้ามาคลายครั้งหลายครา แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่าแท้จริงแล้วแฮร์รี่คือเด็กที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว ไม่มีครั้งใดที่เค้าจะหลงกลลอร์ดโวลเดอมอร์เลยแม้แต่ครั้งเดียว ตรงกันข้ามกลับเป็นลอร์ดโวลเดอมอร์ซะอีกที่หลงกลเค้า ตั้งแต่นั้นมาจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ของเล่นสมัยเด็กของแฮร์รี่จึงไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจ้าแห่งศาสตร์มืดผู้โด่งดัง!!
จนเมื่อตอนที่แฮร์รี่อายุได้สิบขวบ หนึ่งปีก่อนที่เค้าจะได้เข้าไปเรียนที่ฮอกวอตส์ แฮร์รี่ได้วางกับดักอันแยบยลใส่ลอร์ดโวลเดอมอร์อีกครั้ง และต้องขอบคุณเทคโนโลยีอันก้าวหน้าจากเรื่องโกสบัสเตอร์ และเวทมนตร์โบราณที่แม่ของเค้าถ่ายทอดมาให้ จึงไม่ใช่เรื่องยากที่แฮร์รี่จะสามารถสร้างเครื่องดักจับจิตวิญญาณของลอร์ดโวลเดอมอร์ได้สำเร็จ และนั่นก็คือครั้งแรกที่แฮร์รี่ได้พูดคุยกับลอร์ดโวลเดอมอร์
ในวันนั้นได้มีการตกลงกันอย่างลับๆที่ไม่มีใครรู้ และด้วยความอัจฉริยะอย่างเต็มเปี่ยมของแฮร์รี่ บวกกับฝีมือที่เก่งกาจในเวทมนตร์โบราณที่เค้าได้รับมา ในที่สุดลอร์ดโวลเดอมอร์ก็ต้องจำใจยอม ทั้งสองตกลงที่จะร่วมมือกันโดยที่ทุกอย่างแฮร์รี่มีสิทธิออกคำสั่งได้เต็มที่ หรือจะพูดอีกที่ก็คือแฮร์รี่คือเจ้านายของเจ้าแห่งศาสตร์มืด หรือจะว่ากันง่ายๆก็คือเค้าคือเจ้าแห่งศาสตร์มืดที่แท้จริง!!
และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้แฮร์รี่ต้องพยายามปิดบังภาพลักษณ์ที่แท้จริงของเค้า จากดวงตาสีเขียวที่มีประสิทธิภาพดีเยี่ยมกลับต้องถูกปกปิดด้วยแว่นหนาเตอะ ผมที่มีสีดำสลวยเป็นเงางามกลับต้องถูกทำให้ยุ่งเหยิง ทั้งหมดทำลายหน้าตาที่หล่อเหลาของเค้าเสียยับเยิน จนกลายเป็นเด็กน้อยธรรมดาที่ถูกทำการโหวตให้เป็นบุคคลที่น่าสงสารที่สุดในโลก
แต่ท่าทางเหมือนดาราเจ้าบทบาทของเค้าก็ไม่สามารถทำให้คนบางคนหลงเชื่อไปได้ และหนึ่งในนั้นก็คือเดรโก มัลฟอย ผู้ซึ่งเป็นศัตรูตัวฉกาจของแฮร์รี่ เค้าเป็นคนหนึ่งที่เหมือนจะรู้ความจริงของแฮร์รี่ มัลฟอยพยายามที่จะหาหลักฐานมาจับผิดเค้าครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ด้วยความที่แฮร์รี่เป็นดาราผู้ตีบทแตกอย่างเหลือร้าย เค้าสามารถใช้ท่าทางซื่อบริสุทธิ์ไร้เดียงสาหลอกทุกคนว่ามัลฟอยจงใจที่จะแกล้งเค้า แล้วลองคิดดูว่าระหว่างแฮร์รี่ที่ซื่อๆกับมัลฟอยที่เจ้าอารมณ์ ใครจะน่าชื่อถือมากกว่ากัน
“นากินี มาแล้วรึ?” แฮร์รี่พูดขึ้นด้วยภาษาพาเซลซึ่งเป็นศาสตร์อย่างหนึ่งที่เป็นกำไรที่เค้าได้รับถ่ายทอดมาจากลอร์ดโวลเดอมอร์
เค้าใช้สายตาสีเขียวที่เฉียบคมมองไปที่มุมมืดๆของห้องซึ่งส่งเสียงฟ่อๆออกมาแทนคำตอบรับ ไม่ช้าเจ้างูตัวใหญ่สีดำสนิทก็โผล่ออกมาจากเงามืด
มันคืองูสาวนากินี งูสีดำสนิท ที่แฮร์รี่ส่งไปให้เฝ้าดูลอร์ดโวลเดอมอร์ มันมักจะมาพร้อมกับข่าวที่แฮร์รี่เฝ้ารอเสมอ
“หวังว่าเจ้าคงไม่ทำให้ข้าผิดหวังนะ” แฮร์รี่ส่งเสียงตอบไปเรียบๆในภาษาพาเซลอีกครั้ง
มันส่งเสียงขู่ฟ่อๆกลับมา “ค่ะ ตอนนี้ท่านซีเรียสกำลังเฝ้าดูเจ้าแห่งศาสตร์มืดอยู่ ข้าไม่รู้ว่ามันจะเล่นตุกติกอะไรหรือเปล่าค่ะนายท่าน พักนี้มันเอาแต่พร่ำบ่นแต่เรื่องจะครองโลก ข้ากลัวว่ามันจะทรยศพวกเรา”
“ครองโลกอย่างนั้นเหรอ?” แฮร์รี่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอันเบา “อย่าคิดว่าจะทำอะไรได้ตามใจชอบตราบที่ข้าคนนี้ยังอยู่หรอกนะ!!!!” แฮร์รี่แผดเสียงก้องด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม รอยแผลเป็นบนใบหน้าเค้าสว่างเรืองรองขึ้นมาทันที ทำเอาแม่งูสาวต้องหลบไปซ่อนด้วยความตกใจ แต่น่าแปลกคนทั้งบ้านกลับไม่ได้ยินเสียงอะไรแม้แต่แอะเดียว
“น..นายท่านใจเย็นๆก่อนเถอะค่ะ” นากินีพูดเสียงสั่น
“มันคิดว่ามันเป็นใคร ข้าเคยบอกมันแล้วใช่มั้ยว่าเป้าหมายเราไม่ใช่การยึดครองโลก!!” แฮร์รี่กลับมาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังเป็นปกติแต่ก็ไม่อาจปิดบังความเกรี้ยวกราดในน้ำเสียงนั้นได้ “อย่าให้ข้ารู้นะ ถ้ามันก่อเรื่องอีกครั้งล่ะก็...”
“เอ่อ นายท่านค่ะ แล้วเรื่องท่านซีเรียส..”
“ให้เค้าซ่อนตัวอยู่กับโวลเดอมอร์ กำชับเค้าว่าอย่าเปิดเผยตัวอีกเป็นอันขาด ตอนนี้ข่าวการตายของเค้าถูกแพร่ออกไปแล้ว ระวังอย่าให้ใครจับได้ และบอกเค้าด้วยว่าให้เฝ้าโวลเดอมอร์แทนข้า ถ้าข้ามีเรื่องอะไรข้าจะไปหาเค้าเอง” เค้าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆล้มตัวลงนอนบนเตียง
“ เจ้าไปได้แล้วนากินี อย่าลืมจับตามองดูมันแทนข้า” เมื่อพูดจบงูสีดำเป็นประกายนั้นก็เคลื่อนตัวหลบไปอย่างเงียบๆตามคำสั่งของเจ้านายของมันทันที ส่วนแฮร์รี่นั้นก็เริ่มกลับเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้งพร้อมด้วยแผนการณ์ต่างๆที่เตรียมไว้สำหรับอนาคตอยู่เต็มหัว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น