ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไปโรงเรียนวันแรกและต้องอยู่ห้องเดียวกะตาบ้าจริงๆหรอ
“คุณหนูคะ ตื่นได้แล้วคะ”
“ขออีก 5 นาทีนะคะ ป้าอุ่น เมื่อคืนนี้หนูกว่าจะได้นอน ตั้งตี 3” แล้วฉันก็นอนต่อแถมเอาหมอนอีกลูกมาปิดหน้าอีก
“คุณหนูคะ แต่วันนี้ เป็นวันเปิดเรียนวันแรกนะคะ”
“ก็แค่วันเปิดเรียนวันแรก มะนาวขอนอนต่อนะ...... อะไรนะคะ ป้าอุ่นเปิดเรียน ลืมเลยอะ ป้าอุ่นจัดชุดเลยนะคะ”
ฉันรีบอาบน้ำ แล้วก็ เอาชุดม.ปลาย มาใส่ เหอะๆ ตื่นเต้นจัง โรงเรียนที่ฉันเรียน เป็นโรงเรียนของครอบครัวพลอยต้องสอบเข้าทั้งนั้น มีตั้งแต้ ม.ต้น-ม.ปลาย ส่วนใหญ่ คนในโรงเรียน ก็จะเป็นพวกหัวดีแล้วก็ มีความสามารถพิเศษที่พิเศษ กว่าคนอื่น ประมาณว่า ในโรงเรียนจะมีคนที่เก่งทุกสาขา
++++ 15 นาทีผ่านไป++++ ตึก ตึก ตึก (เสียงลงบันไดนั้นเอง)
“มะนาว แม่บอกกี่ครั้ง แล้ว ว่าห้ามวิ่งลงบันได”เสียงของแม่นั้นเอง
“มะนาวขอโทษคะ พอดีวันนี้ตื่นสาย มะนาวไปก่อนนะคะ แม่” ฉันรีบไปหอมแม่ แล้วก็ไปเอาแซนวิส แล้วตรงไปที่รถทันที
“จริงๆเลยลูกคนนี้ เมื่อไร เรียบร้อยเนี่ย”แม่ส่ายหัว กับนิสัยที่ไม่ค่อยเรียบร้อยของลูกสาว
“ว๊ายประตู อย่าพึ่งปิดนะ ฉันขอร้อง”ฉันรีบวิ่ง เพื่อไม่ให้สายและในที่สุดฉันก็ไม่สาย แต่..
......โครม.......
“โอ้ย ขอโทษคะเป็นอะไรหรือป่าวคะ/ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือ ป่าวครับ”
“นาย/เธอ”
“ฉันซวยจริงๆ เลย ที่มาเจอนาย”
“เงียบเลยนะ ยายบ๊อง”
“อ้าว ตาบ้า นายมีสิทธิอะไร มาเรียกฉันแบบนี้”
“ทำไม ฉันจะเรียก”
“ได้จะเรียกใช้ไหม นี้”ไม่ช้าฉันรีบต่อยหน้าตาบ้านั้น ก็อยากมายั่ว ฉันเองช่วยไม่ได้
“นิ เธอ”เหอะๆ เรื่องอะไรจะอยู่ ฉันก็รีบวิ่งอะดิ
วิ่งอะดิ
………………………………………………………………………………………
ม.4 ห้อง A
“หวัดดี พลอย หวาน เม”
“อืมดี ดีนะ ที่แกไม่สายอะ”
“ก็เกือบอะ”
“นักเรียนคะเงียบๆคะ อาจารย์ชื่อ วรุณี เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ถ้าใครมีปัญหาอะไร มาปรึกษาอาราจย์ได้”
“อาจารย์ ขออนุญาตเข้าห้องครับ”
“มาสายตั้งแต่วันแรกเลยนะ แต่ครั้งนี้ จะไม่ลงโทษ แต่ห้ามมีครั้งต่อไปนะ ไปนั่งได้”ตาบ้านั้นเดินมาหลังห้องเพราะตาบ้า นั่งหลังสุด แถว 2 ส่วนฉันนั่งหลังสุดแถว 3 ข้างๆ คือ พลอย
“พลอย ไอตาบ้ากับพวก อยู่ห้องเดียวกับเราหรอ ซวยจริงๆเลย”
“อืมใช่ ฉันก็พึ่งรู้วันนี้อะ แต่ 4 คนนั้นก็เรียนเก่งนะ”
“นักเรียน อาจารย์จะให้แนะนำชื่อ แต่ละคนนะคะ”
“ไอเคนหน้าไปโดนอะไรมาวะ”คาตะ ถามอย่างงงๆ เมื่อเห็นรอยช้ำ ที่มุมปาก(เหอะๆฝีมือฉันเอง)
“ไม่มีอะไรหรอ”
“ไม่มีได้ไงวะ ดูที่มุมปากดิ”
“ก็แค่ มียายบ๊อง คนหนึ่ง ต่อยปาก”
“อะไรนะ ผู้หญิงต่อย โหไอเคน แกยอมได้ไงวะ ว่าแต่ใครหรอที่ต่อยแก ฉันนับถือวะ”
“เงียบไปเลยไอคาตะก่อนแกจะโดนถีบ”
ฉันหละเบื่อจริงๆเลย ง่วงก็ง่วง เมื่อไรจะถึงฉัน จะได้รีบๆไป ทั้งง่วงทั้งหิว แล้วก็มาถึงฉันจนได้
“สวัสดีคะ ชื่อ มาริสา มหาเกียรติไพศาล ชื่อเล่น มะนาวคะ”
“สวัสดีคะ พลอยไพลิน รุ่งทิวา ชื่อเล่นพลอยคะ”
“สวัสดีคะ หวาน หรือ ทาริกา อร่ามเรืองคะ”
“ดี เรา เม หรือ เมษา ศิริภักดี”
“ดีครับ ผม เคน หรือ ภูธเรศ บูรพามงคล”
“ผม คาตะ ชิซึกะ หรือคาตะ ครับ”
“ผม อนาวิน มณีแก้ว หรือวิน”
“เอ ครับ หรืออเนก วิเชียรไชย”
“ก็รู้ ชื่อเพื่อนๆ กันหมดแล้ว ถ้าอย่างนั้น คาบนี้พอแค่นี้คะ อีกเรื่องนะคะ อาจารย์ที่จะมาสอนคาบต่อไปไม่สบาย ให้นักเรียนแยกย้ายได้”
“ไอเคน นั้นผู้หญิง 2 คนที่เราเจอที่สมานบินหรือป่าววะ”
“ไหน เออ ใช่วะ”
“ชื่ออะไรวะ”
“ชื่อมะนาว กับ พลอย น่ารักทั้งกลุ่มเลย”เอพูด
“ขออีก 5 นาทีนะคะ ป้าอุ่น เมื่อคืนนี้หนูกว่าจะได้นอน ตั้งตี 3” แล้วฉันก็นอนต่อแถมเอาหมอนอีกลูกมาปิดหน้าอีก
“คุณหนูคะ แต่วันนี้ เป็นวันเปิดเรียนวันแรกนะคะ”
“ก็แค่วันเปิดเรียนวันแรก มะนาวขอนอนต่อนะ...... อะไรนะคะ ป้าอุ่นเปิดเรียน ลืมเลยอะ ป้าอุ่นจัดชุดเลยนะคะ”
ฉันรีบอาบน้ำ แล้วก็ เอาชุดม.ปลาย มาใส่ เหอะๆ ตื่นเต้นจัง โรงเรียนที่ฉันเรียน เป็นโรงเรียนของครอบครัวพลอยต้องสอบเข้าทั้งนั้น มีตั้งแต้ ม.ต้น-ม.ปลาย ส่วนใหญ่ คนในโรงเรียน ก็จะเป็นพวกหัวดีแล้วก็ มีความสามารถพิเศษที่พิเศษ กว่าคนอื่น ประมาณว่า ในโรงเรียนจะมีคนที่เก่งทุกสาขา
++++ 15 นาทีผ่านไป++++ ตึก ตึก ตึก (เสียงลงบันไดนั้นเอง)
“มะนาว แม่บอกกี่ครั้ง แล้ว ว่าห้ามวิ่งลงบันได”เสียงของแม่นั้นเอง
“มะนาวขอโทษคะ พอดีวันนี้ตื่นสาย มะนาวไปก่อนนะคะ แม่” ฉันรีบไปหอมแม่ แล้วก็ไปเอาแซนวิส แล้วตรงไปที่รถทันที
“จริงๆเลยลูกคนนี้ เมื่อไร เรียบร้อยเนี่ย”แม่ส่ายหัว กับนิสัยที่ไม่ค่อยเรียบร้อยของลูกสาว
“ว๊ายประตู อย่าพึ่งปิดนะ ฉันขอร้อง”ฉันรีบวิ่ง เพื่อไม่ให้สายและในที่สุดฉันก็ไม่สาย แต่..
......โครม.......
“โอ้ย ขอโทษคะเป็นอะไรหรือป่าวคะ/ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือ ป่าวครับ”
“นาย/เธอ”
“ฉันซวยจริงๆ เลย ที่มาเจอนาย”
“เงียบเลยนะ ยายบ๊อง”
“อ้าว ตาบ้า นายมีสิทธิอะไร มาเรียกฉันแบบนี้”
“ทำไม ฉันจะเรียก”
“ได้จะเรียกใช้ไหม นี้”ไม่ช้าฉันรีบต่อยหน้าตาบ้านั้น ก็อยากมายั่ว ฉันเองช่วยไม่ได้
“นิ เธอ”เหอะๆ เรื่องอะไรจะอยู่ ฉันก็รีบวิ่งอะดิ
วิ่งอะดิ
………………………………………………………………………………………
ม.4 ห้อง A
“หวัดดี พลอย หวาน เม”
“อืมดี ดีนะ ที่แกไม่สายอะ”
“ก็เกือบอะ”
“นักเรียนคะเงียบๆคะ อาจารย์ชื่อ วรุณี เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ถ้าใครมีปัญหาอะไร มาปรึกษาอาราจย์ได้”
“อาจารย์ ขออนุญาตเข้าห้องครับ”
“มาสายตั้งแต่วันแรกเลยนะ แต่ครั้งนี้ จะไม่ลงโทษ แต่ห้ามมีครั้งต่อไปนะ ไปนั่งได้”ตาบ้านั้นเดินมาหลังห้องเพราะตาบ้า นั่งหลังสุด แถว 2 ส่วนฉันนั่งหลังสุดแถว 3 ข้างๆ คือ พลอย
“พลอย ไอตาบ้ากับพวก อยู่ห้องเดียวกับเราหรอ ซวยจริงๆเลย”
“อืมใช่ ฉันก็พึ่งรู้วันนี้อะ แต่ 4 คนนั้นก็เรียนเก่งนะ”
“นักเรียน อาจารย์จะให้แนะนำชื่อ แต่ละคนนะคะ”
“ไอเคนหน้าไปโดนอะไรมาวะ”คาตะ ถามอย่างงงๆ เมื่อเห็นรอยช้ำ ที่มุมปาก(เหอะๆฝีมือฉันเอง)
“ไม่มีอะไรหรอ”
“ไม่มีได้ไงวะ ดูที่มุมปากดิ”
“ก็แค่ มียายบ๊อง คนหนึ่ง ต่อยปาก”
“อะไรนะ ผู้หญิงต่อย โหไอเคน แกยอมได้ไงวะ ว่าแต่ใครหรอที่ต่อยแก ฉันนับถือวะ”
“เงียบไปเลยไอคาตะก่อนแกจะโดนถีบ”
ฉันหละเบื่อจริงๆเลย ง่วงก็ง่วง เมื่อไรจะถึงฉัน จะได้รีบๆไป ทั้งง่วงทั้งหิว แล้วก็มาถึงฉันจนได้
“สวัสดีคะ ชื่อ มาริสา มหาเกียรติไพศาล ชื่อเล่น มะนาวคะ”
“สวัสดีคะ พลอยไพลิน รุ่งทิวา ชื่อเล่นพลอยคะ”
“สวัสดีคะ หวาน หรือ ทาริกา อร่ามเรืองคะ”
“ดี เรา เม หรือ เมษา ศิริภักดี”
“ดีครับ ผม เคน หรือ ภูธเรศ บูรพามงคล”
“ผม คาตะ ชิซึกะ หรือคาตะ ครับ”
“ผม อนาวิน มณีแก้ว หรือวิน”
“เอ ครับ หรืออเนก วิเชียรไชย”
“ก็รู้ ชื่อเพื่อนๆ กันหมดแล้ว ถ้าอย่างนั้น คาบนี้พอแค่นี้คะ อีกเรื่องนะคะ อาจารย์ที่จะมาสอนคาบต่อไปไม่สบาย ให้นักเรียนแยกย้ายได้”
“ไอเคน นั้นผู้หญิง 2 คนที่เราเจอที่สมานบินหรือป่าววะ”
“ไหน เออ ใช่วะ”
“ชื่ออะไรวะ”
“ชื่อมะนาว กับ พลอย น่ารักทั้งกลุ่มเลย”เอพูด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น