ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Get him more ...
“ เราล่ะเกลียดขี้หน้าจริงๆ!! ไอ้บ้าน่ะ! ถือว่าตัวเองสูงกว่า ผอมกว่าหรือไง!!! ข่มอยู่ได้ … “ \\ _ / ***
“ เอาน่าๆๆๆ ใจเย็นๆนะ … นี่! แต่เธอก็กล้าหาญมากเลยนะ ที่กล้าต่อปากต่อคำกับเขาอ่ะ … แต่ถึงยังไง! เขาก็ยังน่าาาาาาาาาร้ากกกกกกกกกกอยู่ดี ถึงเขาจะเป็นพวกขี้โมโหก็เถอะ … เฮ้ออออ!!! ฉันล่ะปลื้มเขาจริงๆ!!! “
“ … ให้ตายสิ!! แป็ง นี่เธอเข้าขั้นCrazy หมอนั่นเอามากๆเลยนะเนี่ย!! “
“ แหม! … ก็เขาน่ารักจะตายนี่ ดูเท่ห์ทุกมุม ยิ่งอยู่ใกล้ ฉันยิ่งหลง … “
“ หลงผิดน่ะสิ แป็ง!! … จิตใจคงต่ำมากเลยมั้งเนี่ย … ถามจริง! เธอชอบไปได้ยังไง!!! คนแบบนั้น! “ - _ - ^^^
“ โธ่! … อย่ามี negative thinking ขนาดนั้นสิจ๊ะ! ต้นน้ำ … ถึงยังไง เขาก็ต้องมีส่วนดีในตัวบ้างแหละ เขาคงไม่แย่ไปซะทุกอย่างหรอก!! “
“ ส่วนดีงั้นหรอ แป็ง!! เมื่อ 20 นาทีที่แล้ว เธอก็น่าจะเห็นชัดเต็มสองตาแล้วนะ “
“ เอาล่ะๆ … เราพักเรื่องนี้กันไว้ก่อนแล้วกันนะ! ตอนนี้ ฉันชักหิวแล้วล่ะ ไปหาอะไรกินกัน!! “
“ … โมโหจนเลิกหิวแล้วล่ะ!!! “ - _ - ^
“ อย่าเลย!! เดี๋ยวพอเธอเห็นอาหารกับขนม เธอก็คงซัดจนเกลี้ยงเหมือนเดิมแหละ … ไปเถอะ! นะ นะ นะ … “
ในที่สุด ต้นน้ำก็ยอมลุกไปแต่โดยดี เพราะกลิ่น ยากิโซบะ เตะจมูกไปเต็มๆ! จนกระเทือนภายในไปกระตุ้นต่อมอาหารให้สั่นด่อกแด่กๆๆ ก่อนจะได้อาหารญี่ปุ่นจานราคาพิเศษมา 4 จานเต็ม (วางเต็มมือเต็มแขนไปหมด!) มาวางไว้ รอกระเดือกลงกระเพราะอย่างอิ่มมมมเอม … ^________.^
ทิวสนชวนจุลไปเที่ยวpubแถวทองหล่อในช่วงค่ำของวันนั้น วันนี้เขาดื่มมากจนขับรถไม่ได้แล้ว! จุลเลยขับมาส่งถึงคอนโด … และเพราะเขาตัวเล็กกว่าทิวสน เลยไปเรียก รปภ.ประจำคอนโดให้มาช่วย …
“ ทำไมตัวมันหนักอย่างนี้วะเนี่ย!! … “ >_<
เมื่อมาถึงห้อง จุลก็ต้องถึงขั้นหอบแฮ่ก!! -_-^^
“ โอ๊ย!! หนักสิ้นดีเลยว่ะ! … >__<^^ เฮ้อ … ไปกินอะไรมาวะเนี่ย! “
“ … “
“ … นิ่งเชียวนะมึง!! สลบไสลไม่รู้เรื่องเล้ยยยย!!! “
- - - - - กริ๊งงงงง!!! - - - - -
“ … เฮ้อออ!! ใครอีกวะเนี่ย!! “
จุลเดินไปเปิดประตู … พอเห็นเข้า! ก็ต้องอึ้งงงง!!! -o-
“ เอ่อ … ส … สะ … สวัสดีครับ! “
“ … เธอมาอยู่ในห้องลูกฉันได้ไง!! … แล้วทิวสนล่ะ? “
“ เอ่อ … ท … ทิวสนเขา … “ >__< **
“ จะตะกุกตะกักทำไม!! จะพูดก็พูดมา ฉันไม่ชอบนะ ไอ้นิสัยแบบเนี้ย!!! “
“ ค .. ครับ … ทิวสนเมาอยู่ในห้องอ่ะครับ!! “ - __ - **
“ อะไรนะ … เมาหรอ!!! … เธอถอยไป!! ไหน … เขาอยู่ไหน!?! “
“ … -_- ซวยแน่! ไอ้ทิว … “
“ … เมาไม่ได้สติเลยนี่!! พวกเธอไปไหนกันมาเนี่ย!! บอกฉันมานะ!!! “
“ เอ่อ … ไปpubแถวทองหล่อมาอ่ะครับ!!! “ -_-;
“ อ๋อ … แล้วก็เลยเมากลับมาล่ะสิ!! ใช่มั้ย!?! “
“ ป … ปะ … ประมาณนั้นอ่ะครับ!! “
“ … เธอกลับไปได้แล้ว!!! ฉันจะจัดการเอง … “
“ ค … ครับ … สวัสดีครับ!! “ -,.-
แม่ของทิวสน เอาน้ำสาดที่หน้าเขาให้ตื่นขึ้น เพราะดูท่าทางกว่าจะสร่างเมา คงอีกนาน … พอทิวสนเห็นแม่ของตนยืนทำหน้าเครียดอยู่ เขาก็ … /// -.,- ///
“ … แม่ … แม่มาได้ไง? “
“ แม่จะมายังไงก็ช่างเถอะ … แต่โชคดีมากเลย ที่มาเห็นสภาพแกเมาอย่างเนี้ย!!! “
“ … “ -__-
“ ทำไมแกถึงทำตัวอย่างนี้!! ทิวสน เมามายไม่ได้ความอะไรเลย!!! “
“ … “ -__-^
“ ดูสิ!! ทั้งกลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่!! ให้คลุ้งไปหมด … ทำไมแกไม่ทำตัวให้เหมือนน้องสาวแกบ้างนะ!!! “
“ -__-^^^ แล้วทำไมแม่ต้องเอาผมไปเปรียบกับนังลูกคนล่ะพ่อนั่นด้วยล่ะ! ”
“ ทิวสน!!! ทำไมต้องพูดอย่างนี้! ถึงยังไงเขาก็เป็นลูกของแม่เหมือนกันนะ … เขามีศักดิ์เป็นน้องสาวของแก!!! “
“ ไม่!!! ผมไม่นับมันเป็นน้องหรอก!! … ผมไม่มีน้อง … ผมอยู่คนเดียวมานานเท่าไหร่แล้ว … แล้วจู่ๆ จะให้ผมมามีน้องเฉยๆ … อย่าเลยแม่!! ผมเหงามาเกือบตลอดทั้งชีวิต จนตอนนี้ … มันชินซะแล้ว “
“ … ทำไมแกถึงมีอคติมากขนาดนี้นะ!?! “
“ … แม่ … แม่อยู่กับลูกคนล่ะพ่อนั่นนานกว่าอยู่กับผมเสียอีก!! และผมถามหน่อย! แม่จำได้มั้ย! … แม่เคยบอกรักผมกี่ครั้ง!?! … กอดผมกี่ครั้ง!?! … “
“ … ทิว … “
“ แม่ก็จำไม่ได้! … เพราะแม่อยู่กับนังลูกคนนั้นมากกว่าอยู่กับผมเสียอีก!!! … แม่รักมันมากกว่าผมไง!!! “
“ … แล้วที่แม่ให้เงินแกใช้ไม่ขาดมือเนี่ย … แม่ไม่ได้รักแกหรอกหรอ!?! “
“ ไม่ใช่อย่างนี้!!! ผมอยากให้แม่อยู่ใกล้ๆผม ดูแลผม เป็นห่วงผม บอกรักผม เหมือนคนอื่นๆเขา!! … เท่านั้นเอง T_T “
“ … “
“ TT___TT … “
“ … เอาล่ะ … แม่กลับก่อนแล้วกัน! … แต่! ทิวสน … ยังไงแกก็เป็นลูกแม่ ลูกของแม่ ถึงแม่จะไม่ได้อยู่กับแกนานเหมือนน้อง แต่ … แม่รักแกเสมอนะ! “
“ TTT__TTT …”
หลังจากที่แม่กลับไปแล้ว ทิวสนก็นอนร้องไห้อย่างนั้นทั้งคืน … เขาเห็นว่าแม่ดูจะเป็นห่วงเป็นใย ดูจะ … รัก! … ลูกคนนั้นมากกว่าตัวเขาเสียอีก เขารู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนไม่มีใครรักเขาสักคน … ใครบ้างมั้ย? เป็นคำพูดติดปากทุกครั้ง เวลาที่เขาเหงา … ใครบ้างมั้ย? ที่รักเขาจริงๆ ห่วงใยเขา เข้าใจในตัวเขาและอยู่เคียงข้างเขาได้ตลอดไป … จะมีบ้างมั้ย?
“ เอาน่าๆๆๆ ใจเย็นๆนะ … นี่! แต่เธอก็กล้าหาญมากเลยนะ ที่กล้าต่อปากต่อคำกับเขาอ่ะ … แต่ถึงยังไง! เขาก็ยังน่าาาาาาาาาร้ากกกกกกกกกกอยู่ดี ถึงเขาจะเป็นพวกขี้โมโหก็เถอะ … เฮ้ออออ!!! ฉันล่ะปลื้มเขาจริงๆ!!! “
“ … ให้ตายสิ!! แป็ง นี่เธอเข้าขั้นCrazy หมอนั่นเอามากๆเลยนะเนี่ย!! “
“ แหม! … ก็เขาน่ารักจะตายนี่ ดูเท่ห์ทุกมุม ยิ่งอยู่ใกล้ ฉันยิ่งหลง … “
“ หลงผิดน่ะสิ แป็ง!! … จิตใจคงต่ำมากเลยมั้งเนี่ย … ถามจริง! เธอชอบไปได้ยังไง!!! คนแบบนั้น! “ - _ - ^^^
“ โธ่! … อย่ามี negative thinking ขนาดนั้นสิจ๊ะ! ต้นน้ำ … ถึงยังไง เขาก็ต้องมีส่วนดีในตัวบ้างแหละ เขาคงไม่แย่ไปซะทุกอย่างหรอก!! “
“ ส่วนดีงั้นหรอ แป็ง!! เมื่อ 20 นาทีที่แล้ว เธอก็น่าจะเห็นชัดเต็มสองตาแล้วนะ “
“ เอาล่ะๆ … เราพักเรื่องนี้กันไว้ก่อนแล้วกันนะ! ตอนนี้ ฉันชักหิวแล้วล่ะ ไปหาอะไรกินกัน!! “
“ … โมโหจนเลิกหิวแล้วล่ะ!!! “ - _ - ^
“ อย่าเลย!! เดี๋ยวพอเธอเห็นอาหารกับขนม เธอก็คงซัดจนเกลี้ยงเหมือนเดิมแหละ … ไปเถอะ! นะ นะ นะ … “
ในที่สุด ต้นน้ำก็ยอมลุกไปแต่โดยดี เพราะกลิ่น ยากิโซบะ เตะจมูกไปเต็มๆ! จนกระเทือนภายในไปกระตุ้นต่อมอาหารให้สั่นด่อกแด่กๆๆ ก่อนจะได้อาหารญี่ปุ่นจานราคาพิเศษมา 4 จานเต็ม (วางเต็มมือเต็มแขนไปหมด!) มาวางไว้ รอกระเดือกลงกระเพราะอย่างอิ่มมมมเอม … ^________.^
ทิวสนชวนจุลไปเที่ยวpubแถวทองหล่อในช่วงค่ำของวันนั้น วันนี้เขาดื่มมากจนขับรถไม่ได้แล้ว! จุลเลยขับมาส่งถึงคอนโด … และเพราะเขาตัวเล็กกว่าทิวสน เลยไปเรียก รปภ.ประจำคอนโดให้มาช่วย …
“ ทำไมตัวมันหนักอย่างนี้วะเนี่ย!! … “ >_<
เมื่อมาถึงห้อง จุลก็ต้องถึงขั้นหอบแฮ่ก!! -_-^^
“ โอ๊ย!! หนักสิ้นดีเลยว่ะ! … >__<^^ เฮ้อ … ไปกินอะไรมาวะเนี่ย! “
“ … “
“ … นิ่งเชียวนะมึง!! สลบไสลไม่รู้เรื่องเล้ยยยย!!! “
- - - - - กริ๊งงงงง!!! - - - - -
“ … เฮ้อออ!! ใครอีกวะเนี่ย!! “
จุลเดินไปเปิดประตู … พอเห็นเข้า! ก็ต้องอึ้งงงง!!! -o-
“ เอ่อ … ส … สะ … สวัสดีครับ! “
“ … เธอมาอยู่ในห้องลูกฉันได้ไง!! … แล้วทิวสนล่ะ? “
“ เอ่อ … ท … ทิวสนเขา … “ >__< **
“ จะตะกุกตะกักทำไม!! จะพูดก็พูดมา ฉันไม่ชอบนะ ไอ้นิสัยแบบเนี้ย!!! “
“ ค .. ครับ … ทิวสนเมาอยู่ในห้องอ่ะครับ!! “ - __ - **
“ อะไรนะ … เมาหรอ!!! … เธอถอยไป!! ไหน … เขาอยู่ไหน!?! “
“ … -_- ซวยแน่! ไอ้ทิว … “
“ … เมาไม่ได้สติเลยนี่!! พวกเธอไปไหนกันมาเนี่ย!! บอกฉันมานะ!!! “
“ เอ่อ … ไปpubแถวทองหล่อมาอ่ะครับ!!! “ -_-;
“ อ๋อ … แล้วก็เลยเมากลับมาล่ะสิ!! ใช่มั้ย!?! “
“ ป … ปะ … ประมาณนั้นอ่ะครับ!! “
“ … เธอกลับไปได้แล้ว!!! ฉันจะจัดการเอง … “
“ ค … ครับ … สวัสดีครับ!! “ -,.-
แม่ของทิวสน เอาน้ำสาดที่หน้าเขาให้ตื่นขึ้น เพราะดูท่าทางกว่าจะสร่างเมา คงอีกนาน … พอทิวสนเห็นแม่ของตนยืนทำหน้าเครียดอยู่ เขาก็ … /// -.,- ///
“ … แม่ … แม่มาได้ไง? “
“ แม่จะมายังไงก็ช่างเถอะ … แต่โชคดีมากเลย ที่มาเห็นสภาพแกเมาอย่างเนี้ย!!! “
“ … “ -__-
“ ทำไมแกถึงทำตัวอย่างนี้!! ทิวสน เมามายไม่ได้ความอะไรเลย!!! “
“ … “ -__-^
“ ดูสิ!! ทั้งกลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่!! ให้คลุ้งไปหมด … ทำไมแกไม่ทำตัวให้เหมือนน้องสาวแกบ้างนะ!!! “
“ -__-^^^ แล้วทำไมแม่ต้องเอาผมไปเปรียบกับนังลูกคนล่ะพ่อนั่นด้วยล่ะ! ”
“ ทิวสน!!! ทำไมต้องพูดอย่างนี้! ถึงยังไงเขาก็เป็นลูกของแม่เหมือนกันนะ … เขามีศักดิ์เป็นน้องสาวของแก!!! “
“ ไม่!!! ผมไม่นับมันเป็นน้องหรอก!! … ผมไม่มีน้อง … ผมอยู่คนเดียวมานานเท่าไหร่แล้ว … แล้วจู่ๆ จะให้ผมมามีน้องเฉยๆ … อย่าเลยแม่!! ผมเหงามาเกือบตลอดทั้งชีวิต จนตอนนี้ … มันชินซะแล้ว “
“ … ทำไมแกถึงมีอคติมากขนาดนี้นะ!?! “
“ … แม่ … แม่อยู่กับลูกคนล่ะพ่อนั่นนานกว่าอยู่กับผมเสียอีก!! และผมถามหน่อย! แม่จำได้มั้ย! … แม่เคยบอกรักผมกี่ครั้ง!?! … กอดผมกี่ครั้ง!?! … “
“ … ทิว … “
“ แม่ก็จำไม่ได้! … เพราะแม่อยู่กับนังลูกคนนั้นมากกว่าอยู่กับผมเสียอีก!!! … แม่รักมันมากกว่าผมไง!!! “
“ … แล้วที่แม่ให้เงินแกใช้ไม่ขาดมือเนี่ย … แม่ไม่ได้รักแกหรอกหรอ!?! “
“ ไม่ใช่อย่างนี้!!! ผมอยากให้แม่อยู่ใกล้ๆผม ดูแลผม เป็นห่วงผม บอกรักผม เหมือนคนอื่นๆเขา!! … เท่านั้นเอง T_T “
“ … “
“ TT___TT … “
“ … เอาล่ะ … แม่กลับก่อนแล้วกัน! … แต่! ทิวสน … ยังไงแกก็เป็นลูกแม่ ลูกของแม่ ถึงแม่จะไม่ได้อยู่กับแกนานเหมือนน้อง แต่ … แม่รักแกเสมอนะ! “
“ TTT__TTT …”
หลังจากที่แม่กลับไปแล้ว ทิวสนก็นอนร้องไห้อย่างนั้นทั้งคืน … เขาเห็นว่าแม่ดูจะเป็นห่วงเป็นใย ดูจะ … รัก! … ลูกคนนั้นมากกว่าตัวเขาเสียอีก เขารู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนไม่มีใครรักเขาสักคน … ใครบ้างมั้ย? เป็นคำพูดติดปากทุกครั้ง เวลาที่เขาเหงา … ใครบ้างมั้ย? ที่รักเขาจริงๆ ห่วงใยเขา เข้าใจในตัวเขาและอยู่เคียงข้างเขาได้ตลอดไป … จะมีบ้างมั้ย?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น