ลำดับตอนที่ #40
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : ... U!!! ...
แป็งมาหาต้นน้ำที่หอในตอนเช้า ด้วยสีหน้าที่บอกอาการสำนึกผิด … -.,-
“ ต้นน้ำ! … เอ่อ … - - ฉันขอโทษเรื่องเมื่อวานนะ … ฉันพูดแทงใจดำเธอเกินไป … (_ _)++ พอมาคิดๆดูแล้วก็ … ไม่น่าเลย ไม่น่าพูดอย่างนั้นเลย!! “
“ … “
“ >_< … “
“ ^-^;; … ช่างมันเถอะ!! “
“ … หายโกรธฉันแล้วใช้ม้าาาาาา!?! ^O^ “
“ 55 ^0^ … นี่มาคนเดียวหรอ? … แล้วจุลล่ะ? “
“ ป่านนี้คงก้นชี้โด่งอยู่มั้ง!! … -_-v ยิ่งปิดเทอมด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึง!! “
“ … ^_^ “
“ นี่เธอเรียงของ จัดของอยู่ใช่มะ? … จะไปไหนหรอ? “
“ เราจะกลับบ้านอ่ะ!! … ขืนอยู่ต่อ เดี๋ยวคิดฟุ้งซ่านอะไรไปเรื่อย ( - -*) “
“ กลับบ้าน? … จะรีบกลับไปไหนอ่ะ (ทำเสียงออดอ้อนให้ดูน่ารักขึ้น … นิดหน่อย!!) (-.- )v v v อยู่ด้วยกันก่อนสิ!! “
“ … ตั้งแต่เปิดเทอมมาเนี่ย! เรายังไม่ได้กลับบ้านเลยนะ!! ^+^ คิดถึงบ้าน! “
“ อยู่อีกแค่ 3-4 วันก็ได้นะ นะ นะ นะ!!! … ถ้าเธอกลับบ้านไปแล้ว ฉันก็ห่อเหี่ยวอยู่คนเดียวสิ!! -.,-v “
“ แต่เรากะว่า … กลับพรุ่งนี้อ่ะ!! “
“ พรุ่งนี้!!! OoO++ … “
“ อืม!! … ^^ เราคิดว่า … ยิ่งกลับถึงบ้านเร็วเท่าไหร่ … เราคงจะยิ่งสบายใจมากขึ้นกว่าตอนเนี้ยน่ะ!!! “
แป็งไม่ได้พูดอะไรอีก นอกจากยิ้มให้เพื่อนที่เขารักมากที่สุดคนนี้ …
“ เดี๋ยวฉันช่วยเธอจัดของนะ ^c^ “
วันนั้นแทบทั้งวัน ต้นน้ำไม่ได้เห็นหน้าฟอสเลย … เขาคงไม่มาหาแล้วล่ะ!! (คิดว่านะ!!) คิดว่าคงโกรธจาก … ไม่ใช่จากที่ต้นน้ำผลักจนล้มไปแน่ๆ!! แต่คงจาก …
อย่าไปพูดถึงเลย >.,< รู้แค่ว่า … วันเนี้ย! เขาลงมาหาซื้ออะไรกินเอง โดยไม่มีของกินที่ฟอสซื้อมาฝากให้อยู่แทบทุกวัน … อย่างที่เคย! … และเขาก็ตั้งปณิธานไว้ว่า … วันนี้ ขอกินอาหารใต้หอให้จุกไปเลย!!! … เป็นการส่งท้ายก่อนกลับบ้านดีกว่า >O<;; … ซึ่งอาหารที่เขาเลือกก็มีแต่อาหารที่เป็นชีวจิตทั้งน้าาาน … ข้าวขาหมู ต้มข่าไก่ … อะไรอีกล่ะ!! … ไก่ทอด 5 น่อง ข้าวหมูกรอบ ตามด้วยขนม … ข้าวต้มมัด ข้าวเหนียวมะม่วง 1 set และน้ำอัดลมขวดพี่บิ๊ก อีก 2 ขวด … TT_TT ก่อนที่จะประกาศอาณาเขตให้คนอื่นได้ทราบด้วยเสียง - - - > เรรรรรรอออออออออ!!! >0<
เขาเดินกลับขึ้นห้องไป หลังจากที่ “ กระซวก “ อาหารมื้อนั้นจนเรียบ … ลืมไปว่า ยังไม่ได้เขียนจดหมายทำเรื่องฝากห้องไว้ให้เจ้าหน้าที่หอเลย เดี๋ยวเขาจะนึกว่าเราไปวันสองวัน … เมื่อนึกได้ - -* ก็รีบจัดแจงเขียนๆๆๆ … แล้ว … ยางลบมันหายไปไหนเนี่ย? … จมไปกับดินสอหรือไง!?! -__-v เขาล้วงอย่างสุดฤทธิ์แล้ว … ยังไม่เจออีก … เลยเทมันซะเลย …
- - - - - กราาาวววว!!!!!!! … กริ๊งๆๆ!!! O O - - - - -
เขาเกือบลืมไปเลย … นี่มันกุญแจห้องของทิวสนที่เขาหยิบติดมือมานี่นา … -_+ … เฮ้ออออ!!! ไหนๆก็จะกลับบ้านพรุ่งนี้แล้ว … ไปคืนซะเลยก็ได้!
แต่ก่อนออกไป เขาก็ไม่ลืมที่จะหยิบของอีกชิ้นหนึ่ง ออกมาด้วย! … - -v
ตอนนี้ก็ … 3 ทุ่มกว่าๆแล้ว >_< ต้นน้ำแอบหวั่นๆเล็กน้อย ที่เดินออกมากลางคืนอย่างนี้ (แต่พรุ่งนี้เขาต้องออกจากหอตั้งแต่ 7 โมงเช้านะ!! … คงไปหาเวลาคืนไม่ได้แล้ว!!!) … จนบางครั้ง รู้สึกเหมือนมีคนเดินตามเขาอยู่ด้วย จนต้อง …
“ O_o … “ (แอบหันไปมอง!!!)
เมื่อเห็นว่าไม่มีใคร จึงรีบจ้ำต่อไป … เพื่อไปขึ้นรถ Taxi (++)
…
ในที่สุด … เขาก็มาถึงคอนโดของทิวสน (โดยสวัสดิภาพ!!!) … เขาเดินขึ้นไปบนห้อง (ทิวสนอยู่แค่ชั้น 2 เอง!!) … แน่นอน! … เขายังจำได้ ว่านี่คือห้องของเขา … ที่ๆความทรงจำดีๆมากมาย … เคยเกิดขึ้นในนี้ (- - v)
พอต้นน้ำเปิดห้องเข้าไป … ทันทีที่เปิดไฟปุ๊บ! เขาก็แทบกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ T^T ของทุกอย่าง ทุกชิ้น วางอยู่ตรงที่เดิมของมัน … ไม่เปลี่ยนแปลง อาจมีฝุ่นจับบ้างเพราะไม่ได้มีใครมาดูแลหลายเดือน … เขาเดินไปนั่งที่เตียง ที่ๆทิวสน เคยคะยั้นคะยอให้เขาขึ้นมานอนด้วย … โต๊ะกินข้าว ที่แทบจะไม่ได้เอาไว้กินข้าวเลย แต่กลับชอบแกล้งกันตอนกินมากกว่า … ตู้เสื้อผ้า ที่เขาเคยเข้าไปซ่อน แล้วแกล้งหลอกว่าเป็นผีอยู่ในนั้น … จนทิวสนนอนไม่หลับไปทั้งคืน (เขาเป็นโรคกลัวผีขึ้นสมองน่ะ >< … ไม่มีอะไรหรอก!!!) … และของอื่นๆอีก … ทุกอย่างล้วนมีความทรงจำดีๆอยู่ทั้งสิ้น … ต้นน้ำดึงผ้าคลุมเตียงออก … เขาอยากนอนที่นี่สักพักนึง …
แล้วจู่ๆ O.O …
- - - - - เพล้ง!!! - - - - -
ต้นน้ำลุกขึ้นดูทันที … เขาเดินออกไปตรงส่วนที่เป็นนอกชาน … O_O กระจกแตกเลยนี่!! ใครปาหินขึ้นมาบนนี้เนี่ย!?! … เขาเลยเดินออกไปที่นอกชาน ก้มลงไปมอง … ไม่มีใคร!!! มีแต่ … รอยสเปรย์ฉีดที่เขียนไว้บนพื้นตัวใหญ่ๆว่า …
- - - > When someone loves somebody so …
“ … O_o? “
ต้นน้ำวิ่งลงไปข้างล่าง … ลงไปถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่า …
“ น้าครับ!! … ไม่รู้มีใครมาขว้างก้อนหินมาที่นอกชานห้องผม จน … “
“ แต่น้ายังไม่เห็นหน้าใครแถวนี้เลยนะ!! … อุกกาบาตหรือเปล่า พ่อหนุ่ม!?! “
-_-v … ‘ คงจะใช่มั้งน้า!!! ‘
ต้นน้ำไม่ได้ถามอะไรอีก (เพราะรู้ว่า … ขืนถามต่อไป คงจะได้เรื่องหรอก!!) เลยเดินกลับขึ้นไป แต่ … ในใจก็ยังสงสัย ว่าใครเป็นคนฉีดสเปรย์เป็นข้อความนั้น …
พอถึงชั้นสอง … OO;;
… มีคนมาดับไฟทั้งชั้นเลย … แต่ … แสงจากเทียนหอม ที่ตั้งห่างๆกัน ไปตลอดทาง เหมือนกับว่า … จะนำทางให้เขา … เดินไปที่ไหนสักแห่ง และบนผนัง (รวมถึงประตูห้องคนอื่นด้วยนะ ^^) มีสเปรย์ฉีดอีกแล้ว เขียนไว้ว่า …
- - - > Everything is easy … to do … … Why? “
และไอ้คำสุดท้ายนี่แหละ รวมถึงเทียนหอมอันสุดท้ายด้วย … ก็มาจบลงที่ห้องของเขา … ใครเนี่ย? -.,-
พอต้นน้ำเปิดประตูห้องเข้าไป … ไฟในห้องก็ดับอีกครั้งนึง … แต่เขาเห็นแสงสว่างๆ อยู่ที่นอกชานแล้ว จึงเดินเข้าไปดู … O.O เทียนหอมเหมือนกัน … แต่ทุกอัน ถูกจุดไว้เต็มบนราวนอกชาน … ที่ผนัง … -_-v มีสเปรย์พ่นไว้อีกแล้ว แต่เขียนว่า … - - - > B’cuz … I love U!!! …
“ … นายดูอ้วนขึ้นอีกแล้วนะ ไอ้หมู!! “ (_ _)^
ต้นน้ำรีบหันกลับไป ด้วยความตกใจสุดขีด …
“ … ท … ทิวสน! “ O_O++
“ ต้นน้ำ! … เอ่อ … - - ฉันขอโทษเรื่องเมื่อวานนะ … ฉันพูดแทงใจดำเธอเกินไป … (_ _)++ พอมาคิดๆดูแล้วก็ … ไม่น่าเลย ไม่น่าพูดอย่างนั้นเลย!! “
“ … “
“ >_< … “
“ ^-^;; … ช่างมันเถอะ!! “
“ … หายโกรธฉันแล้วใช้ม้าาาาาา!?! ^O^ “
“ 55 ^0^ … นี่มาคนเดียวหรอ? … แล้วจุลล่ะ? “
“ ป่านนี้คงก้นชี้โด่งอยู่มั้ง!! … -_-v ยิ่งปิดเทอมด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึง!! “
“ … ^_^ “
“ นี่เธอเรียงของ จัดของอยู่ใช่มะ? … จะไปไหนหรอ? “
“ เราจะกลับบ้านอ่ะ!! … ขืนอยู่ต่อ เดี๋ยวคิดฟุ้งซ่านอะไรไปเรื่อย ( - -*) “
“ กลับบ้าน? … จะรีบกลับไปไหนอ่ะ (ทำเสียงออดอ้อนให้ดูน่ารักขึ้น … นิดหน่อย!!) (-.- )v v v อยู่ด้วยกันก่อนสิ!! “
“ … ตั้งแต่เปิดเทอมมาเนี่ย! เรายังไม่ได้กลับบ้านเลยนะ!! ^+^ คิดถึงบ้าน! “
“ อยู่อีกแค่ 3-4 วันก็ได้นะ นะ นะ นะ!!! … ถ้าเธอกลับบ้านไปแล้ว ฉันก็ห่อเหี่ยวอยู่คนเดียวสิ!! -.,-v “
“ แต่เรากะว่า … กลับพรุ่งนี้อ่ะ!! “
“ พรุ่งนี้!!! OoO++ … “
“ อืม!! … ^^ เราคิดว่า … ยิ่งกลับถึงบ้านเร็วเท่าไหร่ … เราคงจะยิ่งสบายใจมากขึ้นกว่าตอนเนี้ยน่ะ!!! “
แป็งไม่ได้พูดอะไรอีก นอกจากยิ้มให้เพื่อนที่เขารักมากที่สุดคนนี้ …
“ เดี๋ยวฉันช่วยเธอจัดของนะ ^c^ “
วันนั้นแทบทั้งวัน ต้นน้ำไม่ได้เห็นหน้าฟอสเลย … เขาคงไม่มาหาแล้วล่ะ!! (คิดว่านะ!!) คิดว่าคงโกรธจาก … ไม่ใช่จากที่ต้นน้ำผลักจนล้มไปแน่ๆ!! แต่คงจาก …
อย่าไปพูดถึงเลย >.,< รู้แค่ว่า … วันเนี้ย! เขาลงมาหาซื้ออะไรกินเอง โดยไม่มีของกินที่ฟอสซื้อมาฝากให้อยู่แทบทุกวัน … อย่างที่เคย! … และเขาก็ตั้งปณิธานไว้ว่า … วันนี้ ขอกินอาหารใต้หอให้จุกไปเลย!!! … เป็นการส่งท้ายก่อนกลับบ้านดีกว่า >O<;; … ซึ่งอาหารที่เขาเลือกก็มีแต่อาหารที่เป็นชีวจิตทั้งน้าาาน … ข้าวขาหมู ต้มข่าไก่ … อะไรอีกล่ะ!! … ไก่ทอด 5 น่อง ข้าวหมูกรอบ ตามด้วยขนม … ข้าวต้มมัด ข้าวเหนียวมะม่วง 1 set และน้ำอัดลมขวดพี่บิ๊ก อีก 2 ขวด … TT_TT ก่อนที่จะประกาศอาณาเขตให้คนอื่นได้ทราบด้วยเสียง - - - > เรรรรรรอออออออออ!!! >0<
เขาเดินกลับขึ้นห้องไป หลังจากที่ “ กระซวก “ อาหารมื้อนั้นจนเรียบ … ลืมไปว่า ยังไม่ได้เขียนจดหมายทำเรื่องฝากห้องไว้ให้เจ้าหน้าที่หอเลย เดี๋ยวเขาจะนึกว่าเราไปวันสองวัน … เมื่อนึกได้ - -* ก็รีบจัดแจงเขียนๆๆๆ … แล้ว … ยางลบมันหายไปไหนเนี่ย? … จมไปกับดินสอหรือไง!?! -__-v เขาล้วงอย่างสุดฤทธิ์แล้ว … ยังไม่เจออีก … เลยเทมันซะเลย …
- - - - - กราาาวววว!!!!!!! … กริ๊งๆๆ!!! O O - - - - -
เขาเกือบลืมไปเลย … นี่มันกุญแจห้องของทิวสนที่เขาหยิบติดมือมานี่นา … -_+ … เฮ้ออออ!!! ไหนๆก็จะกลับบ้านพรุ่งนี้แล้ว … ไปคืนซะเลยก็ได้!
แต่ก่อนออกไป เขาก็ไม่ลืมที่จะหยิบของอีกชิ้นหนึ่ง ออกมาด้วย! … - -v
ตอนนี้ก็ … 3 ทุ่มกว่าๆแล้ว >_< ต้นน้ำแอบหวั่นๆเล็กน้อย ที่เดินออกมากลางคืนอย่างนี้ (แต่พรุ่งนี้เขาต้องออกจากหอตั้งแต่ 7 โมงเช้านะ!! … คงไปหาเวลาคืนไม่ได้แล้ว!!!) … จนบางครั้ง รู้สึกเหมือนมีคนเดินตามเขาอยู่ด้วย จนต้อง …
“ O_o … “ (แอบหันไปมอง!!!)
เมื่อเห็นว่าไม่มีใคร จึงรีบจ้ำต่อไป … เพื่อไปขึ้นรถ Taxi (++)
…
ในที่สุด … เขาก็มาถึงคอนโดของทิวสน (โดยสวัสดิภาพ!!!) … เขาเดินขึ้นไปบนห้อง (ทิวสนอยู่แค่ชั้น 2 เอง!!) … แน่นอน! … เขายังจำได้ ว่านี่คือห้องของเขา … ที่ๆความทรงจำดีๆมากมาย … เคยเกิดขึ้นในนี้ (- - v)
พอต้นน้ำเปิดห้องเข้าไป … ทันทีที่เปิดไฟปุ๊บ! เขาก็แทบกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ T^T ของทุกอย่าง ทุกชิ้น วางอยู่ตรงที่เดิมของมัน … ไม่เปลี่ยนแปลง อาจมีฝุ่นจับบ้างเพราะไม่ได้มีใครมาดูแลหลายเดือน … เขาเดินไปนั่งที่เตียง ที่ๆทิวสน เคยคะยั้นคะยอให้เขาขึ้นมานอนด้วย … โต๊ะกินข้าว ที่แทบจะไม่ได้เอาไว้กินข้าวเลย แต่กลับชอบแกล้งกันตอนกินมากกว่า … ตู้เสื้อผ้า ที่เขาเคยเข้าไปซ่อน แล้วแกล้งหลอกว่าเป็นผีอยู่ในนั้น … จนทิวสนนอนไม่หลับไปทั้งคืน (เขาเป็นโรคกลัวผีขึ้นสมองน่ะ >< … ไม่มีอะไรหรอก!!!) … และของอื่นๆอีก … ทุกอย่างล้วนมีความทรงจำดีๆอยู่ทั้งสิ้น … ต้นน้ำดึงผ้าคลุมเตียงออก … เขาอยากนอนที่นี่สักพักนึง …
แล้วจู่ๆ O.O …
- - - - - เพล้ง!!! - - - - -
ต้นน้ำลุกขึ้นดูทันที … เขาเดินออกไปตรงส่วนที่เป็นนอกชาน … O_O กระจกแตกเลยนี่!! ใครปาหินขึ้นมาบนนี้เนี่ย!?! … เขาเลยเดินออกไปที่นอกชาน ก้มลงไปมอง … ไม่มีใคร!!! มีแต่ … รอยสเปรย์ฉีดที่เขียนไว้บนพื้นตัวใหญ่ๆว่า …
- - - > When someone loves somebody so …
“ … O_o? “
ต้นน้ำวิ่งลงไปข้างล่าง … ลงไปถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่า …
“ น้าครับ!! … ไม่รู้มีใครมาขว้างก้อนหินมาที่นอกชานห้องผม จน … “
“ แต่น้ายังไม่เห็นหน้าใครแถวนี้เลยนะ!! … อุกกาบาตหรือเปล่า พ่อหนุ่ม!?! “
-_-v … ‘ คงจะใช่มั้งน้า!!! ‘
ต้นน้ำไม่ได้ถามอะไรอีก (เพราะรู้ว่า … ขืนถามต่อไป คงจะได้เรื่องหรอก!!) เลยเดินกลับขึ้นไป แต่ … ในใจก็ยังสงสัย ว่าใครเป็นคนฉีดสเปรย์เป็นข้อความนั้น …
พอถึงชั้นสอง … OO;;
… มีคนมาดับไฟทั้งชั้นเลย … แต่ … แสงจากเทียนหอม ที่ตั้งห่างๆกัน ไปตลอดทาง เหมือนกับว่า … จะนำทางให้เขา … เดินไปที่ไหนสักแห่ง และบนผนัง (รวมถึงประตูห้องคนอื่นด้วยนะ ^^) มีสเปรย์ฉีดอีกแล้ว เขียนไว้ว่า …
- - - > Everything is easy … to do … … Why? “
และไอ้คำสุดท้ายนี่แหละ รวมถึงเทียนหอมอันสุดท้ายด้วย … ก็มาจบลงที่ห้องของเขา … ใครเนี่ย? -.,-
พอต้นน้ำเปิดประตูห้องเข้าไป … ไฟในห้องก็ดับอีกครั้งนึง … แต่เขาเห็นแสงสว่างๆ อยู่ที่นอกชานแล้ว จึงเดินเข้าไปดู … O.O เทียนหอมเหมือนกัน … แต่ทุกอัน ถูกจุดไว้เต็มบนราวนอกชาน … ที่ผนัง … -_-v มีสเปรย์พ่นไว้อีกแล้ว แต่เขียนว่า … - - - > B’cuz … I love U!!! …
“ … นายดูอ้วนขึ้นอีกแล้วนะ ไอ้หมู!! “ (_ _)^
ต้นน้ำรีบหันกลับไป ด้วยความตกใจสุดขีด …
“ … ท … ทิวสน! “ O_O++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น