ลำดับตอนที่ #38
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : Class in memory ...
- - - - - ก๊อกๆๆๆ - - - - -
“ นายเองหรอ? … ถ้ามาได้ทุกวัน คงมาวันละ 3เวลาเลยสินะ!! “
“ อืม! ก็คงจะนะ ถ้าฉันทำได้! … ^^ ฉันว่านายดูอ้วนขึ้นนะ! แต่กลับโทรมจัง … นายนอนดึกหรือไง? “
“ … บางวันก็เกือบโต้รุ่งอ่ะ!! … =_= “
“ ฉันซื้อรังนกมาฝากนาย … กินซะหน่อยเถอะ!! “
“ ไม่เห็นต้องซื้อของแพงมากำนัลเลย!! … ทีหลังไม่ต้องนะ! “
“ ไม่เป็นไรหรอก! … ฉันเป็นห่วงนายนี่! “ ///- -///
นี่คือหนึ่งในช่วงวันหนึ่ง … ในอีกหลายๆๆๆๆวัน (อย่าเพิ่งงงนะ!!) ที่ฟอสมาหาต้นน้ำ … อย่างสม่ำเสมอ ถ้าวันใดที่เขาไม่เจอต้นน้ำที่มหาวิทยาลัย (อาจโดนแป็งกับจุลกีดกัน!!) เขาจะต้องมาดักรอต้นน้ำที่หอทุกครั้ง … คือยังไง ก็ขอให้ได้เจอกันทุกวันเป็นพอ! … จนความรำคาญที่เขาคอยตามอยู่ตลอด มันค่อยๆหมดไป … กลับกลายเป็นความรู้สึกดีที่มีคนเป็นห่วงเขามากขนาดนี้ … และถ้าถามว่า ห่วงเขาเท่าทิวสนมั้ย? … บอกได้เลยว่าเกือบจะนะ!! แต่ถ้าถามอีกว่า เขาพอจะเป็นตัวแทนทิวสนอยู่ได้มั้ย? … ยืนยันคำตอบเดิม … ไม่ขอพูด!!
ในที่สุด … วันสอบก็มาถึง ซึ่งนอกจากที่เขาจะต้องสอบ final แล้ว … หลังจากนั้นอีก 9 วัน ก็เป็นวันที่เขาจะต้องเข้าสอบชิงทุนอีก … ต้นน้ำเข้าสอบในตอนเช้า แต่ฟอสมีสอบรอบบ่าย … แต่เขาก็ไปรับต้นน้ำแต่เช้าและตามไปส่งเขาถึงหน้าห้องสอบ … พอแป็งกับจุลเห็น ก็รีบไปคว้าตัวมาทันที จุล ซึ่งไม่ค่อบชอบฟอสเท่าไหร่แล้ว เดินกำหมัดปรี่จะไปหาเขา … แต่แป็งกับต้นน้ำดึงไว้ ถึงยอมอ่อนลงได้ … แต่ท่าทีของฟอสไม่ได้กลัวจุลแต่อย่างใดหรอก!! เขากลับเดินผ่านหน้าจุลไปหาต้นน้ำ ด้วยซ้ำ … -_-
“ ฉันจะรอนายจนสอบเสร็จนะ! … แล้วเดี๋ยวไปกินข้าวกัน!! “
“ … -_- “
“ ต้นน้ำ! เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงข้าวเธอเอง … สอบเสร็จก็รอฉันแล้วกันนะจ๊ะ!! “
“ เดี๋ยวเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันนะ ต้นน้ำ!! “
“ เอ่อ … -_- … วันนี้เราขอไปกินข้าวกับเพื่อนนะ!! “
“ … -_-v ก็ได้! … งั้นเดี๋ยวตอนเย็น ฉันไปหาที่หอนะ! “
“ มึงไม่ต้องเลย ไอ้ฟอส!! “
“ … -.,-^ ไปกันเถอะ จุล! … “
ต้นน้ำสอบเสร็จเป็นคนแรก (ก็สอบเรื่อง “ การแปลฝรั่งเศสเป็นไทยให้ได้ภาษาที่สละสลวย ” … ไม่ต้องพูดถึง!! … เขาซื้อสมุดเปล่าเป็นโหลๆมานั่งแปลบทความภาษาฝรั่งเศสเกือบ 5 จบ!!) … คะแนนวิชานี้ เขาก็คงซิว A ไปอีกตามเคย -.-v
พอเขาเดินออกมานอกห้อง ก็เห็นฟอสนั่งรออยู่ใต้ต้นไม้ที่ห่างจากห้องสอบเขาออกไป และมองมาที่ห้องของเขา … ต้นน้ำคิดจะเดินไปหาเขานะ แต่ …
“ เสร็จคนแรกอีกตามเคยนะจ๊ะ!! … A เห็นๆเลยนะเธอเนี่ย!! ^-^;; “
“ อืม!! … -_-v “
“ ไปกันเถอะ! จุลเขาสอบอยู่อีกตึกนึง!! ป่านนี้น่าจะเสร็จแล้วล่ะ! … แล้วเดี๋ยวเราไปกินข้าวกัน! “
…
ตอนเย็น แป็งกับจุลไปส่งต้นน้ำถึงห้อง … ด้วยกลัวว่าฟอสจะมาเกาะแกะอีก!
“ ต้นน้ำ! ถ้าหมอนั่นมา เธอก็ไม่ต้องเปิดประตูต้อนรับเขาล่ะ!! … ปิดใส่หน้าไปเลยก็ได้!! “
“ 55 ^0^ … อืม!! “
“ เราขอถามอะไรตรงๆนะ!!! … นายรู้สึกยังไงกับไอ้ฟอส? “
ต้นน้ำอึ้งกับสิ่งที่จุลถาม ….O_o สำหรับตัวเขาเอง … ก็รู้สึกดีนะ! ที่เห็นฟอสเป็นห่วงเป็นใยเขาอยู่เสมอ … แต่ถ้าคิดเกินเลยไปกว่านั้น … ยัง!!
“ เราไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรอก!! … ^^; แค่รู้สึกดีที่เขาคอยมาดูแลอยู่เรื่อย! ก็แค่นั้นเองแหละ!! … “
“ อย่าดีจนเลยเถิดไปมากกว่านี้แล้วกันล่ะ!! “
“ … อืม!! ^-^** “
พอแป็งกับจุลกลับไป … ต้นน้ำก็เทตัวลงนอนทันทีเลย!! … เขาเหนื่อยอยู่เหมือนกันนะกับการสอบวันแรก! … แล้วจู่ๆ ใจเขาก็คิดถึงทิวสนขึ้นมาซะงั้น!! … ทำไมนะ!?! พอเขาอยากจะลืม มันก็เหมือนยิ่งคิด … นี่ขนาดเขาทุ่มเทกับเรื่องสอบชิงทุนมากขนาดนี้แล้วนะ แต่พอคิดถึงอดีตที่ผ่านมา … … … -.,-v นานเท่าไหร่แล้ว ที่ทิวสนจากเขาไป … นานเท่าไหร่แล้ว ที่ทิวสนไม่ได้กอดเขาจูบเขาอย่างที่ทำ … พอคิดแล้ว ก็อยากจะร้องไห้เหมือนกันนะ!! T^T …
- - - - - ก๊อกๆๆๆ - - - - -
“ … -_- นึกแล้วว่าต้องเป็นนาย!! “
“ นายคิดถึงฉันอยู่หรอ? … ดีใจจัง!! ^_^ “
“ … อืม!! -.,- “
“ ฉันซื้อก๋วยจั๊บหมูกรอบมาให้น่ะ! “
“ ไม่เห็นต้องซื้ออะไรมาให้บ่อยๆเลย … เดี๋ยวเราลงไปหาอะไรกินเองก็ได้!! “
“ แต่ฉันซื้อมาแล้วนี่! … กินซะหน่อยเถอะ >.,< “
“ ขอบใจมากนะ!! … “
“ … นายสบายใจขึ้นบ้างยัง? - - “
“ สบายใจ? … เรื่อง … “
“ ก็เรื่อง … ทิวสนน่ะ!! “
“ … ///-.,-/// ก็ … ดีขึ้นแล้วล่ะ!! “
“ หรอ!! … ดีแล้ว! ///- -/// “
ฟอสไม่อยากถามอะไรต้นน้ำไปมากกว่านี้ … แค่เขารู้ว่าต้นน้ำคิดถึงเขาอยู่ เขาก็ดีใจมากแล้ว!! (คิดเอาเอง -_-v) … … ฟอสเอาหน้าเข้ามาใกล้ต้นน้ำ เข้ามาใกล้ๆ ๆๆๆ … จนปากของเขาจะสัมผัสปากของต้นน้ำอยู่แล้ว ///-.-/// … แต่!
“ +_= … ขอบใจอีกครั้งนะ!! สำหรับก๋วยจั๊บถุงนี้ … เดี๋ยวเราคงต้องไปอ่านหนังสือต่อแล้วล่ะ!! … แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ!! “
“ ///-.-/// … อืม!! Good night!! “
พอปิดประตูปั๊บ … -.-
“ เฮ้อออ!!! … เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ!! “
และวันนี้ก็เป็นวันที่ต้นน้ำต้องไปสอบชิงทุน … และสนามสอบของเขาก็คือ … ห้องที่ต้นน้ำเรียนภาษาฝรั่งเศสนี่เอง!! … ทำไมต้องเป็นห้องนี้ด้วย เปลี่ยนห้องไม่ได้หรือไง!?! … และเขาจะไหวมั้ยเนี่ย!?! … … เพราะในห้องนี้ … -_- เป็นครั้งแรกที่เขาเจอกับ รองเดือนมหาวิทยาลัยที่มีนิสัยแย่ที่สุดในประเทศไทยน่ะสิ! … และที่สำคัญ … โต๊ะที่เขานั่งสอบ … ยังมีรอยปากกาลบคำผิดที่เขากับทิวสนเขียนเอาไว้อยู่เต็ม … เขาจำได้ดีเลย … วันนั้น เขาสองคนแทบจะไม่ได้เรียนเลยด้วยซ้ำ … เพราะทิวสนท้าเขาแข่ง O X … เขาบอกว่าเขาเป็นเซียนเกมส์นี้เลยนะ!! ^0^ แต่ผลออกมา … -.,-++ ทิวสนชนะ2 ต้นน้ำชนะ3 … เขาเซ็งทั้งวัน!! -.,-^^
“ อาจารย์ครับ! … ผมขอเปลี่ยนโต๊ะตัวนี้ได้เปล่าครับ? … เลอะไปหมดเลย!! “
“ … อืม! … (มีการเดินมาดูเล็กน้อย!!) … ก็ไม่เท่าไหร่นี่จ๊ะ!! … มีแต่ … ตัว O X เต็มไปหมด … นักศึกษาที่นี่ก็แปลกๆนะ … โตจนป่านนี้แล้ว เล่นเป็นเด็กไปได้ … นึกว่าน่ารักกุ๊กกิ๊กนักหรือไง! … ฉันล่ะเบื่อจริงจริ๊ง!! … (แล้วแกก็พร่ำอะไรต่อมิอะไรไปอีกยาาาาาาวววววว!!!!!!!! “ -OO-***
“ -_- … สรุปก็คือ … ไม่เปลี่ยนสินะ!! “ ‘ ไม่น่าถามเล้ย!!! -__-v ‘
ต้นน้ำเลยจำใจต้องนั่งสอบกับโต๊ะตัวนี้ … เขาเห็นกระดาษข้อสอบแล้วล่ะ คิดว่าน่าจะใหญ่พอที่จะปิดรอยเขียนต่างๆได้ … พออาจารย์ (ที่ยังไม่เลิกบ่น!! - -*) เริ่มแจกกระดาษคำถาม เขาก็เอามาวางทาบทันที … -.-v ปิดเกือบมิดแล้วล่ะ!! เหลือแค่กระดาษคำตอบ!! … พออาจารย์แจกกระดาษคำตอบ … มิดพอดีเลย!!
แต่ … O_o พอเขาเงยหน้ามองพนักพิงของโต๊ะตัวข้างหน้า … เฮ้ย!!! … -__-^^^ รอยปากกาน้ำเงินที่ทิวสนฝนเล่นยังคงอยู่ … เขียนไว้ว่า - - - > SUM 41 < - - - (นักร้องวงโปรดของทิวสนเขาอ่ะ!!) … … -__-^ จึงเป็นเหตุให้ต้นน้ำสัญญากับตัวเองไว้เลยว่า ตลอด 3 ชั่วโมงที่เขาทำข้อสอบ … เขาจะไม่เงยหน้าขึ้นมาเด็ดขาด!!!
“ ขอร้อง! … อย่าทำให้เราต้องคิดถึงนายอีกเลยนะ!! “ (_ _)***
“ นายเองหรอ? … ถ้ามาได้ทุกวัน คงมาวันละ 3เวลาเลยสินะ!! “
“ อืม! ก็คงจะนะ ถ้าฉันทำได้! … ^^ ฉันว่านายดูอ้วนขึ้นนะ! แต่กลับโทรมจัง … นายนอนดึกหรือไง? “
“ … บางวันก็เกือบโต้รุ่งอ่ะ!! … =_= “
“ ฉันซื้อรังนกมาฝากนาย … กินซะหน่อยเถอะ!! “
“ ไม่เห็นต้องซื้อของแพงมากำนัลเลย!! … ทีหลังไม่ต้องนะ! “
“ ไม่เป็นไรหรอก! … ฉันเป็นห่วงนายนี่! “ ///- -///
นี่คือหนึ่งในช่วงวันหนึ่ง … ในอีกหลายๆๆๆๆวัน (อย่าเพิ่งงงนะ!!) ที่ฟอสมาหาต้นน้ำ … อย่างสม่ำเสมอ ถ้าวันใดที่เขาไม่เจอต้นน้ำที่มหาวิทยาลัย (อาจโดนแป็งกับจุลกีดกัน!!) เขาจะต้องมาดักรอต้นน้ำที่หอทุกครั้ง … คือยังไง ก็ขอให้ได้เจอกันทุกวันเป็นพอ! … จนความรำคาญที่เขาคอยตามอยู่ตลอด มันค่อยๆหมดไป … กลับกลายเป็นความรู้สึกดีที่มีคนเป็นห่วงเขามากขนาดนี้ … และถ้าถามว่า ห่วงเขาเท่าทิวสนมั้ย? … บอกได้เลยว่าเกือบจะนะ!! แต่ถ้าถามอีกว่า เขาพอจะเป็นตัวแทนทิวสนอยู่ได้มั้ย? … ยืนยันคำตอบเดิม … ไม่ขอพูด!!
ในที่สุด … วันสอบก็มาถึง ซึ่งนอกจากที่เขาจะต้องสอบ final แล้ว … หลังจากนั้นอีก 9 วัน ก็เป็นวันที่เขาจะต้องเข้าสอบชิงทุนอีก … ต้นน้ำเข้าสอบในตอนเช้า แต่ฟอสมีสอบรอบบ่าย … แต่เขาก็ไปรับต้นน้ำแต่เช้าและตามไปส่งเขาถึงหน้าห้องสอบ … พอแป็งกับจุลเห็น ก็รีบไปคว้าตัวมาทันที จุล ซึ่งไม่ค่อบชอบฟอสเท่าไหร่แล้ว เดินกำหมัดปรี่จะไปหาเขา … แต่แป็งกับต้นน้ำดึงไว้ ถึงยอมอ่อนลงได้ … แต่ท่าทีของฟอสไม่ได้กลัวจุลแต่อย่างใดหรอก!! เขากลับเดินผ่านหน้าจุลไปหาต้นน้ำ ด้วยซ้ำ … -_-
“ ฉันจะรอนายจนสอบเสร็จนะ! … แล้วเดี๋ยวไปกินข้าวกัน!! “
“ … -_- “
“ ต้นน้ำ! เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงข้าวเธอเอง … สอบเสร็จก็รอฉันแล้วกันนะจ๊ะ!! “
“ เดี๋ยวเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันนะ ต้นน้ำ!! “
“ เอ่อ … -_- … วันนี้เราขอไปกินข้าวกับเพื่อนนะ!! “
“ … -_-v ก็ได้! … งั้นเดี๋ยวตอนเย็น ฉันไปหาที่หอนะ! “
“ มึงไม่ต้องเลย ไอ้ฟอส!! “
“ … -.,-^ ไปกันเถอะ จุล! … “
ต้นน้ำสอบเสร็จเป็นคนแรก (ก็สอบเรื่อง “ การแปลฝรั่งเศสเป็นไทยให้ได้ภาษาที่สละสลวย ” … ไม่ต้องพูดถึง!! … เขาซื้อสมุดเปล่าเป็นโหลๆมานั่งแปลบทความภาษาฝรั่งเศสเกือบ 5 จบ!!) … คะแนนวิชานี้ เขาก็คงซิว A ไปอีกตามเคย -.-v
พอเขาเดินออกมานอกห้อง ก็เห็นฟอสนั่งรออยู่ใต้ต้นไม้ที่ห่างจากห้องสอบเขาออกไป และมองมาที่ห้องของเขา … ต้นน้ำคิดจะเดินไปหาเขานะ แต่ …
“ เสร็จคนแรกอีกตามเคยนะจ๊ะ!! … A เห็นๆเลยนะเธอเนี่ย!! ^-^;; “
“ อืม!! … -_-v “
“ ไปกันเถอะ! จุลเขาสอบอยู่อีกตึกนึง!! ป่านนี้น่าจะเสร็จแล้วล่ะ! … แล้วเดี๋ยวเราไปกินข้าวกัน! “
…
ตอนเย็น แป็งกับจุลไปส่งต้นน้ำถึงห้อง … ด้วยกลัวว่าฟอสจะมาเกาะแกะอีก!
“ ต้นน้ำ! ถ้าหมอนั่นมา เธอก็ไม่ต้องเปิดประตูต้อนรับเขาล่ะ!! … ปิดใส่หน้าไปเลยก็ได้!! “
“ 55 ^0^ … อืม!! “
“ เราขอถามอะไรตรงๆนะ!!! … นายรู้สึกยังไงกับไอ้ฟอส? “
ต้นน้ำอึ้งกับสิ่งที่จุลถาม ….O_o สำหรับตัวเขาเอง … ก็รู้สึกดีนะ! ที่เห็นฟอสเป็นห่วงเป็นใยเขาอยู่เสมอ … แต่ถ้าคิดเกินเลยไปกว่านั้น … ยัง!!
“ เราไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรอก!! … ^^; แค่รู้สึกดีที่เขาคอยมาดูแลอยู่เรื่อย! ก็แค่นั้นเองแหละ!! … “
“ อย่าดีจนเลยเถิดไปมากกว่านี้แล้วกันล่ะ!! “
“ … อืม!! ^-^** “
พอแป็งกับจุลกลับไป … ต้นน้ำก็เทตัวลงนอนทันทีเลย!! … เขาเหนื่อยอยู่เหมือนกันนะกับการสอบวันแรก! … แล้วจู่ๆ ใจเขาก็คิดถึงทิวสนขึ้นมาซะงั้น!! … ทำไมนะ!?! พอเขาอยากจะลืม มันก็เหมือนยิ่งคิด … นี่ขนาดเขาทุ่มเทกับเรื่องสอบชิงทุนมากขนาดนี้แล้วนะ แต่พอคิดถึงอดีตที่ผ่านมา … … … -.,-v นานเท่าไหร่แล้ว ที่ทิวสนจากเขาไป … นานเท่าไหร่แล้ว ที่ทิวสนไม่ได้กอดเขาจูบเขาอย่างที่ทำ … พอคิดแล้ว ก็อยากจะร้องไห้เหมือนกันนะ!! T^T …
- - - - - ก๊อกๆๆๆ - - - - -
“ … -_- นึกแล้วว่าต้องเป็นนาย!! “
“ นายคิดถึงฉันอยู่หรอ? … ดีใจจัง!! ^_^ “
“ … อืม!! -.,- “
“ ฉันซื้อก๋วยจั๊บหมูกรอบมาให้น่ะ! “
“ ไม่เห็นต้องซื้ออะไรมาให้บ่อยๆเลย … เดี๋ยวเราลงไปหาอะไรกินเองก็ได้!! “
“ แต่ฉันซื้อมาแล้วนี่! … กินซะหน่อยเถอะ >.,< “
“ ขอบใจมากนะ!! … “
“ … นายสบายใจขึ้นบ้างยัง? - - “
“ สบายใจ? … เรื่อง … “
“ ก็เรื่อง … ทิวสนน่ะ!! “
“ … ///-.,-/// ก็ … ดีขึ้นแล้วล่ะ!! “
“ หรอ!! … ดีแล้ว! ///- -/// “
ฟอสไม่อยากถามอะไรต้นน้ำไปมากกว่านี้ … แค่เขารู้ว่าต้นน้ำคิดถึงเขาอยู่ เขาก็ดีใจมากแล้ว!! (คิดเอาเอง -_-v) … … ฟอสเอาหน้าเข้ามาใกล้ต้นน้ำ เข้ามาใกล้ๆ ๆๆๆ … จนปากของเขาจะสัมผัสปากของต้นน้ำอยู่แล้ว ///-.-/// … แต่!
“ +_= … ขอบใจอีกครั้งนะ!! สำหรับก๋วยจั๊บถุงนี้ … เดี๋ยวเราคงต้องไปอ่านหนังสือต่อแล้วล่ะ!! … แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ!! “
“ ///-.-/// … อืม!! Good night!! “
พอปิดประตูปั๊บ … -.-
“ เฮ้อออ!!! … เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ!! “
และวันนี้ก็เป็นวันที่ต้นน้ำต้องไปสอบชิงทุน … และสนามสอบของเขาก็คือ … ห้องที่ต้นน้ำเรียนภาษาฝรั่งเศสนี่เอง!! … ทำไมต้องเป็นห้องนี้ด้วย เปลี่ยนห้องไม่ได้หรือไง!?! … และเขาจะไหวมั้ยเนี่ย!?! … … เพราะในห้องนี้ … -_- เป็นครั้งแรกที่เขาเจอกับ รองเดือนมหาวิทยาลัยที่มีนิสัยแย่ที่สุดในประเทศไทยน่ะสิ! … และที่สำคัญ … โต๊ะที่เขานั่งสอบ … ยังมีรอยปากกาลบคำผิดที่เขากับทิวสนเขียนเอาไว้อยู่เต็ม … เขาจำได้ดีเลย … วันนั้น เขาสองคนแทบจะไม่ได้เรียนเลยด้วยซ้ำ … เพราะทิวสนท้าเขาแข่ง O X … เขาบอกว่าเขาเป็นเซียนเกมส์นี้เลยนะ!! ^0^ แต่ผลออกมา … -.,-++ ทิวสนชนะ2 ต้นน้ำชนะ3 … เขาเซ็งทั้งวัน!! -.,-^^
“ อาจารย์ครับ! … ผมขอเปลี่ยนโต๊ะตัวนี้ได้เปล่าครับ? … เลอะไปหมดเลย!! “
“ … อืม! … (มีการเดินมาดูเล็กน้อย!!) … ก็ไม่เท่าไหร่นี่จ๊ะ!! … มีแต่ … ตัว O X เต็มไปหมด … นักศึกษาที่นี่ก็แปลกๆนะ … โตจนป่านนี้แล้ว เล่นเป็นเด็กไปได้ … นึกว่าน่ารักกุ๊กกิ๊กนักหรือไง! … ฉันล่ะเบื่อจริงจริ๊ง!! … (แล้วแกก็พร่ำอะไรต่อมิอะไรไปอีกยาาาาาาวววววว!!!!!!!! “ -OO-***
“ -_- … สรุปก็คือ … ไม่เปลี่ยนสินะ!! “ ‘ ไม่น่าถามเล้ย!!! -__-v ‘
ต้นน้ำเลยจำใจต้องนั่งสอบกับโต๊ะตัวนี้ … เขาเห็นกระดาษข้อสอบแล้วล่ะ คิดว่าน่าจะใหญ่พอที่จะปิดรอยเขียนต่างๆได้ … พออาจารย์ (ที่ยังไม่เลิกบ่น!! - -*) เริ่มแจกกระดาษคำถาม เขาก็เอามาวางทาบทันที … -.-v ปิดเกือบมิดแล้วล่ะ!! เหลือแค่กระดาษคำตอบ!! … พออาจารย์แจกกระดาษคำตอบ … มิดพอดีเลย!!
แต่ … O_o พอเขาเงยหน้ามองพนักพิงของโต๊ะตัวข้างหน้า … เฮ้ย!!! … -__-^^^ รอยปากกาน้ำเงินที่ทิวสนฝนเล่นยังคงอยู่ … เขียนไว้ว่า - - - > SUM 41 < - - - (นักร้องวงโปรดของทิวสนเขาอ่ะ!!) … … -__-^ จึงเป็นเหตุให้ต้นน้ำสัญญากับตัวเองไว้เลยว่า ตลอด 3 ชั่วโมงที่เขาทำข้อสอบ … เขาจะไม่เงยหน้าขึ้นมาเด็ดขาด!!!
“ ขอร้อง! … อย่าทำให้เราต้องคิดถึงนายอีกเลยนะ!! “ (_ _)***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น