ลำดับตอนที่ #24
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : The Picture ...
เย็นวันนั้น ทิวสนออกไปซ้อมหลีดที่มหาลัย โดยต้นน้ำนอนหลับอยู่ในห้อง
แล้วสักพัก
    - - - - - ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!! - - - - -
    “ “
    - - - - - ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!! - - - - - 
    “ คราย ~ น่ะ!?! “  -.,-^ (ทำเสียงงัวเงียมั่กๆ!!!)
    - - - - - ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!! - - - - -
    “ นายลืมอะไรหรออออ? “
    ต้นน้ำเดินโซซัดโซเซไปเปิดประตู พอเจอคนที่มาหา O_O ความง่วงทั้งหลาย ก็แทบจะหาาาาายไปกับสายลม (จงใจให้คล้องกันอ่ะ ^^; ไม่มีอะไรหรอก!!!)
    “ น นายอีกแล้วหรอเนี่ย? “
    ต้นน้ำจะปิดประตูหนี แต่
    “ เดี๋ยวสิ!!! “
    “ นี่นายเป็นผีหรือไง!?! ตามมาหลอกหลอนไม่รู้จักหยุดจักหย่อน!!! “
    “ ถ้าฉันเป็นผีแล้วได้อยู่ใกล้ๆนาย ก็Ok!!! ^^# “
    “ บ้าไปคนเดียวแล้วกัน เราจะนอน -__- “
    “ เดี๋ยวสิ! ฉันอยากจะคุยกับนายนะ!!! “
    “ เราบอกนายแล้วไง! ว่าให้เลิกยุ่งกับเราสักที ขอร้องล่ะ!! กลับไปเถอะ เราจะนอน เพลีย!!! “
    “ นี่นายไม่สบายหรอ? เดี๋ยวเราพาไปหาหมอ เอามั้ย? “  ^.^
    “ ขอบคุณ!!! แต่ -__-v ถ้าเราอยากหาหมอ เราจะไปกับทิวสน ไม่ใช่นาย กลับไปเถอะ คนจะนอน!! “ 
    “ แล้วนายหิวอะไรหรือยัง? เดี๋ยวฉันไปซื้อมาให้!!! “  ^^v
    “ ไม่หิว ไม่อยาก!!! -__- บาย! “
    - - - - - ปัง!!!!!!!!!!!! - - - - -
    “ งั้นพรุ่งนี้ฉันมาหาใหม่นะ!! “
    “ ไม่ต้อง!! ไปให้ห่างเลย!!! “
    “ ฉันจะตื๊อนายอยู่อย่างเนี้ยแหละ!! ต้นน้ำ!! “
    ทิวสนซื้อโจ๊ก ขนม และของกินเล่นอีกเพียบ มาให้ต้นน้ำ ด้วยกลัวว่าเขาจะเป็นหมูป่าที่หิวกระหาย ที่ต้องออกไปหากินข้างนอกเอาเอง ^^
    “ มาแว้วววว!!!!!! ของกิน!! “  ^^;;
    “ คิดว่าน่ารักเต็มพิกัดเลยมั้งน่ะ - -* ที่พูดอย่างนั้นน่ะ! “
    “ อืม!!! แหงสิ ฉันรู้ตัวดี ว่าตัวเองน่ารักเสมอแหละ ^ _____,^;; 555 ^O^ “
    “ ง้านนนนหรออออ!!!!!!!! -__-v นี่ๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!! ”
    “ ^8^c อู๊ย!!!!!!!! อยู่ ~บีบ ~ หนู้ ~ ฉูน ~ สิ!!! (แปลให้ก็ได้!!! อย่าบีบหน้าฉันสิ ^^c) TT.,TT เจ็บนะ!! “
    “ เตียงนายหลับสบายดีจัง!!! “  ^_^
    “ ชอบมั้ยล่ะ? “
    “ ชอบสิ นุ่มกว่าเตียงที่หอเราอีก ผิดกันลิบ!! “
    “ ดีจัง!! ที่นายชอบ ^V^ “
    “ ///-.-/// “
    “ ขนาดไม่ได้ซักมาเป็นปีแล้วนะ!! “
    “ หาาาา O_O อะไรนะ? ไม่ได้ซักมาเป็นปีแล้วหรอ? “
    “ 555 ^O^ จะบ้าหรือไง!?! เชื่อง่ายจัง นายเนี่ย!! “
    “ เดี๋ยวเอาช้อนปาหัวแตก!!! “  -.,-^
    - - - - - ตู๊ดดดดดดดด กริ๊งงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!! - - - - -
    “ ฮัลโหล!! “
    “ >,.< ฮัลโหล ต้นน้ำเธออยู่ที่ไหนเนี่ย? “
    “ แป็งหรอ? เราอยู่ห้องทิวสนอ่ะ เราย้ายมาอยู่กับเขาแล้วนะ!! “  ^.,^
    “ อะ ~ ไร ~ นะ!!!! เธอไปอยู่กับเขาเมื่อไหร่เนี่ย ฉันไม่เห็นรู้เลย O_o “
    “ เพิ่งมาเมื่อเช้าเอง โทษทีนะที่ลืมบอกอ่ะ คือ “
    “ เดี๋ยวก่อน ต้นน้ำ! เธออยู่ใกล้ทิวสนเขาหรือเปล่า ถ้าอยู่ใกล้ ให้ตอบแบบไม่ต้องพูดนะ!! แค่ทำเสียงก็พอ! “ -__-v
    “ ? อือ ฮึ!!! “
    “ แสดงว่าอยู่ใกล้น่ะสิ!! เธอออกมาห่างๆจากเขาแป็บนึงได้มั้ย ฉันมีเรื่องด่วนและสำคัญมากจะบอกเธอนะ!!! “
    “ Ok ok!! (เขาเริ่มใจไม่ดีแล้ว เสียงเลยสั่น!!) นายกินไปก่อนนะ เดี๋ยวเราไปคุยตรงนอกชานแป๊บนึง!! “
    “ มีเรื่องอะไรกัน!! ดูลึกลับจัง -_- “
    “ ไม่มีอะไรหรอก แป๊บเดียว เดี๋ยวมา ^^; “
    และต้นน้ำก็ย้ายก้นออกมานอกชานจนได้
    “ แป็ง! เธอมีเรื่องอะไร เราใจไม่ดีเลยนะ!!! “
    “ ต้นน้ำ! เธอทำใจดีๆไว้นะ เมื่อกี้! ฉันไปเล่น net 24ชม.ในมหาลัยมา พอฉันเปิดwebboard ของมหาลัย เธอรู้มั้ยฉันเจออะไร? “
    “ อ อะไรหรอ? “
    “ มีรูปที่เธอโดนฟอสกอดอยู่ในนั้นด้วยน่ะสิ ต้นน้ำ ตอนนี้มันถูกส่งไปทั่วทั้งมหาลัยแล้วนะ มีคนเข้าไปดูเยอะมากเลย!!! “
    ต้นน้ำอึ้งกับสิ่งที่เพิ่งได้ยินจากแป็ง งั้นตอนนี้ ทุกคนก็รู้หมดแล้วน่ะสิ ว่า เขา
    “ ทางที่ดี ตอนนี้อย่าให้ทิวสนเปิด Web ของมหาลัยเด็ดขาด หรือไม่ก็อย่าให้เขาเล่น netเลย จุลเขาก็รู้แล้ว แต่ฉันอธิบายเรื่องนี้ให้เขาฟังไปหมดแล้วล่ะ เขาบอกว่าเข้าใจ และจะหาทางช่วย และก็สัญญาว่าจะไม่ปริปากบอกทิวสนด้วย เธอทำใจดีๆไว้ก่อนนะ ต้นน้ำ /. .\\ *** “
    “ T^T แป็ง! เรากลัวอ่ะ กลัวว่าทิวสนจะ T_T “
    “ ใจเย็นๆนะ ต้นน้ำ ใจเย็นๆไว้ก่อน!!! เอาเป็นว่า เธอทำตัวเป็นปกติให้มากที่สุดแล้วกัน อย่ามีพิรุธให้เขาเห็นจนสังเกตได้ แค่นี้ แล้วเดี๋ยวฉันกับจุลจะช่วยหาทางแก้เอง “
    “ ขอบใจนะแป็ง!! T.,T ขอบใจมากจริงๆ!!! “
    หลังจากที่แป็งวางหูไปแล้ว ต้นน้ำเริ่มคิดถึงหน้าฟอสเป็นคนแรก ตอนนี้ เขาอยากจะชกหน้า เตะ ต่อย ทำอะไรก็ได้ให้เขารู้สึกว่าได้ระบายออกมาและให้รู้สึกว่า ไอ้เดือนมหาลัยนั่น มันเจ็บปวดมากที่สุด จากความรำคาญ และไม่ชอบ ก็ค่อยๆกลายมาเป็นความเกลียด -__-+++ เกลียดตั้งแต่ทรงผมที่ทำเป็นเด็กเกาหลีและย้อมออกทองแดงนิดๆของเขา เกลียดหน้าขาวๆเกลี้ยงๆของเขา เกลียดคอยาวๆ รูปร่างสูงโปร่ง หุ่นดีๆ ขายาวๆ คือสรุป -__-^^^ เขาเกลียดทุกอย่างที่รวมแล้วออกมาเป็นเดือนมหาลัยที่ชื่อ ฟอส (ไม่เห็นต้องอธิบายให้ยืดยาวเล้ย -.,-^^^)
    “ ไอ้อ้วน!! โจ๊กจะอืดเท่าตัวนายอยู่แล้วนะ ยังไม่มากินอีก!!! “ 
    พอรู้สึกตัว ต้นน้ำก็รีบเช็ดน้ำตา แล้วค่อยๆเดินกลับเข้าไปข้างใน T.,T**
    - - - - - ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!! - - - - -
    “ “
    - - - - - ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!! - - - - - 
    “ คราย ~ น่ะ!?! “  -.,-^ (ทำเสียงงัวเงียมั่กๆ!!!)
    - - - - - ก๊อกๆๆๆ!!!!!!!!! - - - - -
    “ นายลืมอะไรหรออออ? “
    ต้นน้ำเดินโซซัดโซเซไปเปิดประตู พอเจอคนที่มาหา O_O ความง่วงทั้งหลาย ก็แทบจะหาาาาายไปกับสายลม (จงใจให้คล้องกันอ่ะ ^^; ไม่มีอะไรหรอก!!!)
    “ น นายอีกแล้วหรอเนี่ย? “
    ต้นน้ำจะปิดประตูหนี แต่
    “ เดี๋ยวสิ!!! “
    “ นี่นายเป็นผีหรือไง!?! ตามมาหลอกหลอนไม่รู้จักหยุดจักหย่อน!!! “
    “ ถ้าฉันเป็นผีแล้วได้อยู่ใกล้ๆนาย ก็Ok!!! ^^# “
    “ บ้าไปคนเดียวแล้วกัน เราจะนอน -__- “
    “ เดี๋ยวสิ! ฉันอยากจะคุยกับนายนะ!!! “
    “ เราบอกนายแล้วไง! ว่าให้เลิกยุ่งกับเราสักที ขอร้องล่ะ!! กลับไปเถอะ เราจะนอน เพลีย!!! “
    “ นี่นายไม่สบายหรอ? เดี๋ยวเราพาไปหาหมอ เอามั้ย? “  ^.^
    “ ขอบคุณ!!! แต่ -__-v ถ้าเราอยากหาหมอ เราจะไปกับทิวสน ไม่ใช่นาย กลับไปเถอะ คนจะนอน!! “ 
    “ แล้วนายหิวอะไรหรือยัง? เดี๋ยวฉันไปซื้อมาให้!!! “  ^^v
    “ ไม่หิว ไม่อยาก!!! -__- บาย! “
    - - - - - ปัง!!!!!!!!!!!! - - - - -
    “ งั้นพรุ่งนี้ฉันมาหาใหม่นะ!! “
    “ ไม่ต้อง!! ไปให้ห่างเลย!!! “
    “ ฉันจะตื๊อนายอยู่อย่างเนี้ยแหละ!! ต้นน้ำ!! “
    ทิวสนซื้อโจ๊ก ขนม และของกินเล่นอีกเพียบ มาให้ต้นน้ำ ด้วยกลัวว่าเขาจะเป็นหมูป่าที่หิวกระหาย ที่ต้องออกไปหากินข้างนอกเอาเอง ^^
    “ มาแว้วววว!!!!!! ของกิน!! “  ^^;;
    “ คิดว่าน่ารักเต็มพิกัดเลยมั้งน่ะ - -* ที่พูดอย่างนั้นน่ะ! “
    “ อืม!!! แหงสิ ฉันรู้ตัวดี ว่าตัวเองน่ารักเสมอแหละ ^ _____,^;; 555 ^O^ “
    “ ง้านนนนหรออออ!!!!!!!! -__-v นี่ๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!! ”
    “ ^8^c อู๊ย!!!!!!!! อยู่ ~บีบ ~ หนู้ ~ ฉูน ~ สิ!!! (แปลให้ก็ได้!!! อย่าบีบหน้าฉันสิ ^^c) TT.,TT เจ็บนะ!! “
    “ เตียงนายหลับสบายดีจัง!!! “  ^_^
    “ ชอบมั้ยล่ะ? “
    “ ชอบสิ นุ่มกว่าเตียงที่หอเราอีก ผิดกันลิบ!! “
    “ ดีจัง!! ที่นายชอบ ^V^ “
    “ ///-.-/// “
    “ ขนาดไม่ได้ซักมาเป็นปีแล้วนะ!! “
    “ หาาาา O_O อะไรนะ? ไม่ได้ซักมาเป็นปีแล้วหรอ? “
    “ 555 ^O^ จะบ้าหรือไง!?! เชื่อง่ายจัง นายเนี่ย!! “
    “ เดี๋ยวเอาช้อนปาหัวแตก!!! “  -.,-^
    - - - - - ตู๊ดดดดดดดด กริ๊งงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!! - - - - -
    “ ฮัลโหล!! “
    “ >,.< ฮัลโหล ต้นน้ำเธออยู่ที่ไหนเนี่ย? “
    “ แป็งหรอ? เราอยู่ห้องทิวสนอ่ะ เราย้ายมาอยู่กับเขาแล้วนะ!! “  ^.,^
    “ อะ ~ ไร ~ นะ!!!! เธอไปอยู่กับเขาเมื่อไหร่เนี่ย ฉันไม่เห็นรู้เลย O_o “
    “ เพิ่งมาเมื่อเช้าเอง โทษทีนะที่ลืมบอกอ่ะ คือ “
    “ เดี๋ยวก่อน ต้นน้ำ! เธออยู่ใกล้ทิวสนเขาหรือเปล่า ถ้าอยู่ใกล้ ให้ตอบแบบไม่ต้องพูดนะ!! แค่ทำเสียงก็พอ! “ -__-v
    “ ? อือ ฮึ!!! “
    “ แสดงว่าอยู่ใกล้น่ะสิ!! เธอออกมาห่างๆจากเขาแป็บนึงได้มั้ย ฉันมีเรื่องด่วนและสำคัญมากจะบอกเธอนะ!!! “
    “ Ok ok!! (เขาเริ่มใจไม่ดีแล้ว เสียงเลยสั่น!!) นายกินไปก่อนนะ เดี๋ยวเราไปคุยตรงนอกชานแป๊บนึง!! “
    “ มีเรื่องอะไรกัน!! ดูลึกลับจัง -_- “
    “ ไม่มีอะไรหรอก แป๊บเดียว เดี๋ยวมา ^^; “
    และต้นน้ำก็ย้ายก้นออกมานอกชานจนได้
    “ แป็ง! เธอมีเรื่องอะไร เราใจไม่ดีเลยนะ!!! “
    “ ต้นน้ำ! เธอทำใจดีๆไว้นะ เมื่อกี้! ฉันไปเล่น net 24ชม.ในมหาลัยมา พอฉันเปิดwebboard ของมหาลัย เธอรู้มั้ยฉันเจออะไร? “
    “ อ อะไรหรอ? “
    “ มีรูปที่เธอโดนฟอสกอดอยู่ในนั้นด้วยน่ะสิ ต้นน้ำ ตอนนี้มันถูกส่งไปทั่วทั้งมหาลัยแล้วนะ มีคนเข้าไปดูเยอะมากเลย!!! “
    ต้นน้ำอึ้งกับสิ่งที่เพิ่งได้ยินจากแป็ง งั้นตอนนี้ ทุกคนก็รู้หมดแล้วน่ะสิ ว่า เขา
    “ ทางที่ดี ตอนนี้อย่าให้ทิวสนเปิด Web ของมหาลัยเด็ดขาด หรือไม่ก็อย่าให้เขาเล่น netเลย จุลเขาก็รู้แล้ว แต่ฉันอธิบายเรื่องนี้ให้เขาฟังไปหมดแล้วล่ะ เขาบอกว่าเข้าใจ และจะหาทางช่วย และก็สัญญาว่าจะไม่ปริปากบอกทิวสนด้วย เธอทำใจดีๆไว้ก่อนนะ ต้นน้ำ /. .\\ *** “
    “ T^T แป็ง! เรากลัวอ่ะ กลัวว่าทิวสนจะ T_T “
    “ ใจเย็นๆนะ ต้นน้ำ ใจเย็นๆไว้ก่อน!!! เอาเป็นว่า เธอทำตัวเป็นปกติให้มากที่สุดแล้วกัน อย่ามีพิรุธให้เขาเห็นจนสังเกตได้ แค่นี้ แล้วเดี๋ยวฉันกับจุลจะช่วยหาทางแก้เอง “
    “ ขอบใจนะแป็ง!! T.,T ขอบใจมากจริงๆ!!! “
    หลังจากที่แป็งวางหูไปแล้ว ต้นน้ำเริ่มคิดถึงหน้าฟอสเป็นคนแรก ตอนนี้ เขาอยากจะชกหน้า เตะ ต่อย ทำอะไรก็ได้ให้เขารู้สึกว่าได้ระบายออกมาและให้รู้สึกว่า ไอ้เดือนมหาลัยนั่น มันเจ็บปวดมากที่สุด จากความรำคาญ และไม่ชอบ ก็ค่อยๆกลายมาเป็นความเกลียด -__-+++ เกลียดตั้งแต่ทรงผมที่ทำเป็นเด็กเกาหลีและย้อมออกทองแดงนิดๆของเขา เกลียดหน้าขาวๆเกลี้ยงๆของเขา เกลียดคอยาวๆ รูปร่างสูงโปร่ง หุ่นดีๆ ขายาวๆ คือสรุป -__-^^^ เขาเกลียดทุกอย่างที่รวมแล้วออกมาเป็นเดือนมหาลัยที่ชื่อ ฟอส (ไม่เห็นต้องอธิบายให้ยืดยาวเล้ย -.,-^^^)
    “ ไอ้อ้วน!! โจ๊กจะอืดเท่าตัวนายอยู่แล้วนะ ยังไม่มากินอีก!!! “ 
    พอรู้สึกตัว ต้นน้ำก็รีบเช็ดน้ำตา แล้วค่อยๆเดินกลับเข้าไปข้างใน T.,T**
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น