ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องมั่วๆของผู้หญิงห้าวๆ

    ลำดับตอนที่ #1 : อืมม์.....

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 67
      0
      10 ก.ย. 47

         วันนี้วันที่ 15 ต.ค.2546 เป็นวันแข่งกีฬาสาธิตสามัคคีครั้งที่ 28 วันนี้เรามีความสุขมากที่สุดเพราะตอนเช้าพอเราซ้อมวิ่งเสร็จ (เป็นนักกีฬาวิ่ง)เราก็ไปดูพี่แก้มแข่งบาสฯ ระดับม.ต้น (เพราะเราแอบชอบพี่เค้า) ซึ่งแข่งกับสาธิตประสานมิตร ตอนแรกนั้นเราตั้งใจจะมาดูแต่พี่แก้มแข่งอย่างเดียว พอพี่แก้มแข่งเสร็จเราก็นั่งดูต่อเพราะหลังจากซ้อมวิ่งเสร็จเราว่างทั้งวันแล้วก็กลับไปซ้อมวิ่งอีกตอนเย็น พอเรานั่งดูบาสฯกับเพื่อนต่อก็มีบาสฯคู่ต่อไปมาแข่งตรงสนามที่เรานั่งอยู่กับเพื่อน เป็นบาสฯม.ต้นเหมือนกัน ระหว่างสาธิตเกษตรกับสาธิตบูรพา (มั้ง!!ไม่แน่ใจเท่าไร) เราก็นั่งดูต่อไปเรื่อยๆ

         พอกรรมการเนะนำตัวผู้เล่นฝ่ายสาธิตเกษตรเสร็จเราก็พูดกับเพื่อนว่า \" เฮ้ย !!! เบอร์ 4 เกษตรน่ารักหวะ \"  เพื่อนก็บอกว่า \"เค้าก็กำลังจะพูดอยู่แกก็แย่งเค้าพูดซะแล้ว \" แล้วเราก็นั่งหัวเราะด้วยกันพร้อมกับการแข่งขันก็เริ่มขึ้น  เราคิดอยู่ในใจว่าพี่คนนี้น่ารักกว่าพี่แก้มอีก เล่นบาสฯก็เก่ง หุ่นก็ดีกว่า (พี่แก้มอวบ 55) หลังจากเราได้เจอหน้าพี่เค้าครั้งแรกเราก็ชอบ+รักเลย ตอนแรกเรายังไม่รู้จักชื่อพี่เค้าเลย แต่เราไปถามพี่ที่เป็นนักวิ่ง ม.เกษตรที่รู้จักกัน ก็เลยรู้ว่าพี่เค้าชื่อ เพลิน (นามสมมติ)  เราก็นั่งดูจนพี่เค้าแข่งเสร็จ  เราก็เจอเพื่อนโรงเรียนเดียวกัน แล้วเราก็บอกเพื่อนว่าพี่คนนี้น่ารักดีและพาไปดูหน้าพี่เค้า เพื่อนก็บอกว่าน่ารักดี พอพวกนักบาสฯ ม.เกษตรแข่งเสร็จก็ไปวิ่งวอร์มรอบโรงยิม เราและเพื่อนก็ไปยืนดูพี่เค้าแบบใกล้มาก จนพี่เค้าอาย (แบบว่าเราหน้าด้านนิดนึง) เพื่อนก็ขอรูปให้ พี่เค้าบอกว่าไม่มีก็เลยกินแห้วไป 1 กก.

        ประมาณบ่าย 2 กว่า เรากับเพื่อนก็ไปเล่นเกมที่ซุ้มนมดูเม็กซ์ เพราะทุกๆปีที่การแข่งกีฬาสาธิตสามัคคีบริษัทดูเม็กซ์จะนำเกมมาให้เล่นและมีนมมาให้ชม อืมม์...อร่อยมาก  พอเราเล่นเกมเสร็จออกมาจากซุ้มมานั่งพัก เราก็มองไปเห็นพี่เพลินกำลังเดินมาแล้วเราก็ไปนั่งตรงม้าหินอ่อนซึ่งเป็นทางผ่านเข้าไปในโรงยิม พี่เพลินเดินผ่านเราไปหัวใจเราเต้นแรง ตุบ ตุบ  แล้วเราก็ลากเพื่อนไปดูพี่เพลินซ้อมบาสฯ ดูได้ไม่นานเราก็ต้องไปเดินขบวนในพิธีเปิดเพราะเราเป็นนักกีฬา และพอเรากลับเข้ามาในโรงยิมก็ไม่เห็นพี่เพลินแล้ว แง่ แง่ : - ( แต่พอตอนจะเดินขบวนเพื่อนก็ร้องเรียกเรา  ไอ้เราก็ตกใจว่าเรียกทำไมเสียงดัง เราก็หันไปหาเพื่อนแล้วมันก็ชี้ไปข้างหน้าเห็นพ่เพลินกำลังเดินมา เราดีใจมากที่ได้เห็นพี่เพลินอีก

    นึก : ตกลงเราจะชอบพี่แก้มหรือพี่เพลินกันแน่ เราสับสนกับความรู้สึกแบบนี้มาก ชอบ+รัก=หลง แต่ตอนนี้เรารู้สึกแบบนี้กับพี่เพลินมากกว่ากับพี่แก้ม (ก็พี่เพลินน่ารักกว่านิ 55) พี่เพลินพักอยู่หอ 26 จะเป็นหอที่สาธิตเกษตรพักอยู่ทั้งหมด เราต้องได้รูปของพี่เพลินสุดน่ารักให้ได้

       พรุ่งนี้พี่เพลินจะแข่งกับสาธิตประสานมิตรเวลา 8.30น.แต่เรานั่งเชียร์ไม่ได้เพราะต้องซ้อมแต่ไม่เป็นไร เราซ้อมอยู่ข้างโรงยิมเดินไปแป๊บเดียวก็ถึง และพรุ่งนี้พี่แก้มก็แข่งเหมือนกัน แต่ยังไม่ได้แข่งกันนะ  เอ...ถ้าสมมติว่าได้แข่งกันหละเราจะเชียร์ฝ่ายไหนดีน๊า..... (ต้องติดตามต่อไปนะว่าเราจะเชียร์ฝ่ายไหน???????)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×