ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SMs : ข้อความกวนๆ ซึ้งๆ(เล็กน้อย)

    ลำดับตอนที่ #3 : คำหวานมักเลี่ยน...จนร่วง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 10.54K
      7
      8 เม.ย. 48

    ณ สถานการณ์หนึ่ง

    ช : เออ...ขอโทษครับ

    ไม่ทราบว่าคุณเรียนช่างหรือเปล่าครับ?

    ญ : ไม่ใช่คะ เรียนบัญชีค่ะ

    ช : ผมว่าหน้าตาอย่างคุณน่าจะเรียนช่างนะครับ

    ญ : เอ...ช่างอะไรเหรอคะ

    ช : ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้...



    เว้นที่ให้อ้วก



    (มีต่อ)

    ญ : เเล้วคุณเรียนคณะอะไรล่ะคะ

    ช : อ๋อ...บริหารธุรกิจครับ

    ญ : งั้นก็ต้องคิดเลขเก่งน่ะสิคะ

    ช : ครับ แต่ต้องคิดในใจเท่านั้นนะครับ

    ญ : ทำไมล่ะคะ

    ช : ก็เพราะ ผมคิดนอกใจไม่เป็น....



    กิ๊บกิ๊ววว....

    มาลองอ่านดูกัน คำหวาน..จนเลี่ยน

    คำเลี่ยน..มักร่วง



    ชาย: กี่โมงแล้วครับ.... ประทานโทษ

    ..วันเวลาของผม..มันหยุดไปหมด..เมื่อพบกับคุณ

    หญิง: ไม่รู้สิคะ

    ..นาฬิกาของฉัน..มันตายทันที..ที่เห็นหน้าคุณ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: ถ้าคิดถึงคุณ..แล้วต้องเสียตังครั้งละบาท....

    ผมคงหมดเนื้อหมดตัว..ภายในวันเดียว

    หญิง: ให้คิดถึงคุณ..แล้วได้ตังครั้งละพัน

    ..ฉันยังไม่เอาเลย

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: คุณท่าทางจะมีโชคนะครับ.. ผมเป็นหมอดู....

    ดูดวงจากหมายเลขโทรศัพท์ไหนบอกเบอร์สิครับ..ผมจะทายให้(มุขนี้เวิร์คนะ

    ..อย่าดูถูก)

    หญิง: ดีจังเลยค่ะ ..ดูให้แฟนฉันหน่อยนะคะ ..เบอร์

    0 1XXX XXXX ค่ะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: ผมจะต้องไปรับลอตเตอรี่มาขายล่ะครับ....

    ความรักของคุณ..มันทำให้ผมตาบอดซะแล้ว

    หญิง: หน้าอย่างคุณ

    ..ขายหวยเถื่อน..จะเวิร์คกว่ามั้งคะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: วาเลนไทน์ ไม่ต้องหาอะไรให้ผมหรอกนะ....

    เพียงคุณคุยกับผม..ดอกไม้ก็บานเต็มหัวใจผมแล้ว

    หญิง: ดูให้ดีสิคะ.. ที่บานน่ะ..

    ดอกท้อกับหน่อแห้ว..หรือเปล่าน่ะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: วาเลนไทน์ไม่ว่างมาเจอกันใช่ไหม ?....

    ไม่เป็นไรหรอก

    ..ทุกวันที่ผมได้เจอคุณมันคือวันวาเลนไทน์ของผม

    หญิง: เหรอคะ.. แต่ทุกวันที่ฉันได้เจอคุณ

    ..มันเหมือนเป็นวันพฤษภาทมิฬน่ะค่ะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: ผมทำให้คุณได้ทุกอย่าง.. ยกเว้น...

    เหาะขึ้นไปบนฟ้า ..กับการไม่รักคุณ

    หญิง: งั้นขึ้นไปอยู่บนตึกใบหยกสอง

    ..แล้วโดดลงมาซะ.. นะคะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: ผมมันเป็นคนไม่มีหัวใจ...

    เพราะผมเอาให้คุณไปแล้ว..ตั้งแต่วันที่เราพบกัน

    หญิง: อ้าว ไม่รู้อ่ะค่ะ

    ..นึกว่าหัวใจหมู..เลยต้มให้หมากินไปแล้ว

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: (ยื่นเครื่องตรวจฟังหัวใจ.

    ส่งให้...ฟังสิครับ..เสียงหัวใจของผม..มันพยายามบอกอะไรคุณแน่ะ

    หญิง: พอดี..เสียงมดลูกของฉัน..

    มันร้องบอกว่า..ไม่อยากได้คนอย่างคุณ..มาทำพันธ์

    น่ะค่ะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: เมื่อคืนที่บ้านไฟดับ

    .แต่ผมไม่ต้องใช้ไฟฉาย..หรือเทียนเลยครับ...

    เพราะแค่นึกถึงคุณ

    ..โลกของผม..ก็สว่างไสวไปหมดแล้ว

    หญิง: เมื่อคืน..เผลอนึกชื่อคุณขึ้นมา..

    โลกมืดไปหมดเลย ..นึกว่าไฟดับซะแล้ว

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของผม....

    คุณไปอยู่ไหนมาครับ?

    หญิง: ยังไม่เกิดค่ะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: ประทานโทษ...

    คุณเคยทำให้ใคร-หัวใจหยุดเต้น..ด้วยสายตามาบ้างหรือเปล่าครับ

    หญิง: กำลังพยายามใช้กับคุณ..เป็นคนแรกค่ะ

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: สำหรับผม ..คุณคือทุกอย่าง..ในชีวิต

    หญิง: สำหรับฉัน

    .คุณคือ..บัตรเครดิต..ที่ไม่ต้องจ่ายสตางค์

    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    ชาย: ผมยอมอายุสั้นลงไป 1 ปี...

    แลกกับ..การคุยกับคุณ 1 นาที

    หญิง: ฉันคุยกับคุณเป็น ชั่วโมง..ก็ได้ค่ะ





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×