หญิงร้าย ชายเลว

เนื้อเรื่อง

เหตุใดชายหนอชายจึงหลงรูป
สวยแต่รูปจูบไม่หอมยังหลงใหล
แม้รู้ว่าถูกหลอกยังเต็มใจ
แม้หลอกใช้ก็ทำเพราะหลงงาม
    ก่อนนั้นดูฉลาดและเฉลียว
รูปสูงเพรียวสง่างามน่าเกรงขาม
พอหลงหญิงสารรูปนั้นหมดงาม
เดินต้อยตามหลังเท้าแม่ยอดใจ
    ใยจึงหลงหญิงที่เพียงนอกหวาน
ในเข็ดคร้านขื่นขมน่าสงสัย
รูปก็สวยโฉมก็งามสุดวิไล
แล้วไฉนใจทรามดั่งใจมาร
    ชายหนอชายเหตุใดสมัยนี้
สร้างไมตรีกับหญิงที่เรียกขาน
ทั้งวาจาทั้งตัวมอบสำราญ
ทั้งวงศ์วานต่ำทรามรู้ทั่วกัน
    หญิงไม่นึกสงวนตัวหวงทีท่า
นึกแต่ว่าหญิงสวยคือตัวฉัน
ใครจะว่าอย่างไรช่างหัวมัน
ที่สำคัญล่อชายได้เป็นพอ
    เอาสะพานทอดไว้ให้เหยื่อข้าม
เหยื่อผลีผลามตามัวน้ำลายสอ
ไม่รู้ว่ามีกับมาดักรอ
ติดดักล่อร้ายชั่วจนตัวตาย
    หญิงก็ชั่วชายก็โง่น่าเบื่อนัก
บอกว่ารักแต่จริงหลงความโง่ฉาย
พอสิ้นรักกลับบอกรักกลับกลาย
ช่างดูคล้ายอวดฉลาดแต่โง่งม
    เชิญทำเถิดทำไปอย่างใจคิด
หากทำผิดได้ผลร้ายก็สาสม
ทั้งที่หลอกยอมให้หลอกจนตรอมตรม
ให้ขื่นขมกับความเลวที่เคยทำ
    หญิงแสนร้ายชายแสนเลวก็ควรคู่
เมื่อผิดรู้ก็สายไปช่างน่าขำ
ให้เหมือนจมอยู่ในทุกข์ระกำ
ไม่เหมือนคำสำส่อนที่พูดมา

            ขอขอบคุณ   Saru_Soba   และ  คุณปภัสรา  ที่เป็นผู้ร่วมประพันธ์กลอนบทนี้