Fic HxH (ครั้งแรก)

เนื้อเรื่อง

ในโบสถ์แห่งหนึ่ง ที่เต็มไปด้วยผู้คน…

“เจ้าจะยอมรับผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาหรือไม่?” นายลูซิเฟอร์ บาทหลวงผมดฎใส่เสื้อคลุมลายไม่กางเขนกลับหัวถาม

“รับครับ”คิรัวร์ตอบด้วยความมั่นใจ

“แล้วเจ้าล่ะ จะรับชายคนนี้เป็นสามีรึป่าว?”บาทหลวงถามพร้อมหันไปมองเจ้าสาวผมตั้งสีดำหน้าตาน่ารักในชุดแต่ง

งานสีขาว เทอคือกอร์นนั่นเอง

“ร…”

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!”

ทุกคนในโบสถ์หันไปมองเจ้าของเสียงที่อยู่หน้าประตูโบสถ์

“ฮิ…ฮิโซกะ!!!” นางลูซิเฟอร์(คุราจัง)ตะโกนด้วยความต๊กกะจาย

“งานแต่งงานนี้ จะเกิดขึ้นไม่ด้ายยยย!!!” (เหมือนนางอิจฉาเยย -__-“)

“ทำไมจะไม่ได้ ในเทื่อกอร์นเป็นของชั้น จิงมั้ยกอร์น” คิรัวร์หันไปมองที่กอร์น

ของใครกันแน่?” ฮิโซกะพูดพร้อมโชว์แผ่นฟิล์มสีดำแผ่นหนึ่งขึ้นมาแล้วก้อพูดต่อ

“ดูซะ นี่คือแผ่นอุลตร้าซาวน์ลูก3เดือนในท้องของกอร์น ดูที่หน้าเด็กสิ มีรูปดาวกะหยดน้ำด้วย หึหึหึ”

“กอร์น นี่มันหมายความว่ายังไง?ไหนเทอบอกว่าเด็กในท้องป็นลูกของชั้น? ”คิรัวร์เริ่มไม่พอใจ

“คิ…คิรัวร์….” กอร์นเริ่มน้ำตาคลอ “ชั้น….ชั้นขอโทษ…”กอร์นพูดไปน้ำตาไหลพราก

“ขอโทษตอนนี้มันก้อสายไปแล้ว…..”

“กริ๊งง.ง…”เสียงแหวนเพชรในมือของคิรัวร์ที่จะสวมให้กอร์นร่วงหล่นลงกับพื้น คิรัวร์หลังและเดินออกไปจากโบสถ์

“หึหึหึ เสร็จ ก.สระอู” ฮิโซกะแอบคิดในใจและยิ้มหื่นๆ

“คิรัวร์….ชั้นขอโทษ….อย่า..อย่าไป…”กอร์นพูดไปน้ำตาไหลพราก(อีกแล้ว)

คิรัวร์ยังเดินต่อไปโดยไม่สนใจคำพูดของกอร์น น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้มและหยดลงบนพรมสีแดงที่ทอดยาว

ฮิโซกะดเนมาจับมือกอร์นแล้วพูดว่า “ไปกันเหอะกอร์น” กอร์นพยักหน้าและยังคงร้องไห้อยู่

คิรัวร์เดินไปเรื่อยๆด้วยความเศร้าตามประสาคนอกหักและก้อต้องหยุกเดินเพราะมีคนยืนขาวงทางอยู่ อิรุมินั่นเอง

“พี่!” คิรัวร์ยังไม่หยุกร้องไห้ “ผ..กระซิกๆ…ผม..อยา..ก..กิน…หน...ม….”แล้วคิรัวร์ก้อเป็นลม…


……3วันผ่านไป ไวเป็นบ้า…..


“ตื่นๆ ตื่นได้แล้วคิล” อิรุมิพูดพร้อมกับเอาเข็มจิ้มแขนคิรัวร์เล่นไป6-7เล่ม

“หือ..? นี่ชั้นเป็นอะไรไป? ทำไมมันเจ็บๆแขนนะ” อิรุมิรีบดึงเข็มออกไปซ่อนไว้ข้างหลัง

“เอ่อ….อ๋อ นายเป็นลมไปน่ะ”อิรุมิพูด

“หรอ….สงสัยชั้นคงลืมกินหนมไปแน่ๆ”

“อืม ไม่เป็นอะไรก้อดีแล้วล่ะ”

……………………

“พี่…..มันเป็นเรื่องจิงใช่มั้ย?”คิรัวร์เริ่มเศร้า หันไปมองที่อิรุมิ

“คิล มันเป็นเรื่องจิง พี่กินหนมแกไปเองแหละ โทดทีนะ….”อุรุมิรู้สึกสำนึกผิด

“หา!!!นี่พี่เองรึที่กินหนมชั้นไปน่ะ? เฮ้ยๆๆๆม่ายช่ายๆ ชั้นหมายถึงเรื่องกอร์นกะฮิโซกะตะหาก”

“อ๋อ…เอ่อ…พี่เสียใจด้วนะ คือเรื่องนี้ฮิโซกะมันบอกพี่ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้วล่ะ

“ทำไมพี่ไม่บอกผม?”คิรัวร์ถาม

“เอ่อ…พี่ไม่นึกว่ามันจะเอาจิงน่ะสิ คิล ขอโทษด้วยนะ”แล้วอิรุมิก้อเดินออกไปจากห้อง

ตั้งแต่วันนี้ที่คิรัวร์รู้ว่ามันเป็นความจิง วันๆก้อไม่กินข้าวกินปลาเลย(กินแต่หนม)


……2เดือนผ่านไป…..


“คุณคิรัวร์ครับ มีคนมาพบครับ บอกว่าชื่อกอร์นครับ” โกโต้พูด

“ห๊ะ!! จิงง่ะ” แล้วคิรัวร์ก้อรีบวิ่งไปหน้าบ้าน

ภาพที่คิรัวเห็นอยู่ตรงหน้าก้อคือ กอร์นที่อุ้มท้อง5เดือนมาน้ำตาไหลพราก(อีกแร้ว)

“คิ….คิรัวร์…ฮิ..ฮิโซกะเค้าทิ้งช้านนน… แง้ๆๆๆ”กอร์นร้องไห้ไม่หยุด

“ฉึกๆๆๆๆๆ” “ตึง!” กอร์นลงไปนอนกะพื้น มีเข็มทิ่มอยู่เต็มหน้า น้ำตายังคงอาบแก้มอยู่

คิรัวร์หันไปมองข้างหลัง

“พี่! ทำไมทำแบบนี้?”

“คิล นักฆ่านะ ไม่จำเป็นต้องมีแฟนหรอกนะ”

แล้ว2พี่น้องก้อเดินกลับเข้าบ้านไป โดยทิ้งให้ศพกอร์นกองอยู่หน้าประตู ซึ่งอีกไม่นานคงเป็นอาหารของมิเกะ


         หลังจากนั้นวิญญาณของกอร์นก้อมาแอบนอนร้องไห้อยู่ใต้เตียงของคิรัวร์ทุกวัน    
                                                                            

                            :-: :-: HAPPY ENDING! (ตงไหน?) :-: :-: