ก๊อก ก๊อก
หวัดดีครับพี่อุ้ม ผม Borich (หรือเรียก เซนก็ได้) มาจากร้านแมร์รี่รัน รับวิจารณ์นิยาย ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณที่ไว้ใจส่งออเดอร์มาให้ทำครับ 5555 (ผมเองก็นักวิจารณ์หน้าใหม่นะ ไม่เก่งมากแบบพี่ ๆ จากร้านอื่น หากคำวิจารณ์อ่านไม่เข้าใจหรือเซนทำยังดีไม่พอเม้นท์บอกตอนรับงานเลยครับ)
เริ่มวิจารณ์ที่หัวข้อแรกก่อนครับ

1. ชื่อเรื่อง
ก่อนอื่นต้องบอกมีเสน่ห์มากครับ (เซนชอบมากเพราะเอาคำ 2 คำที่มีความหมายขัดกันมารวมกันให้ได้คำใหม่และความหมายใหม่ที่ดูแปลกตา) จึงทำให้เรื่องนี้น่าสนใจมาก ๆ เรื่องหนึ่ง ทำให้เซน เมื่อเปิดนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาเป็นครั้งแรกรู้สึกตื่นเต้นอยากจะลงเนื้อหาไปเร็ว ๆ เลยครับ
ให้ 10/10 คะแนน

2. คำโปรย
ส่วนนี้ก็แปลกครับ ไม่เหมือนใคร (ไม่ใช่พล็อตตลาดแบบมังกรทำลายโลก หรือ เป็นพ่อมดหลงมาจากมิติอื่น หรือ พระเอกเก่งเทพ บลา ๆ พวกนี้) ซึ่งทำให้เสน่ห์ของเรื่องนี้มีเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวครับ
5/5 คะแนน

3. เนื้อหา
มาถึงส่วนสับแหลกของเซนกันเลยดีกว่าครับ (ส่วนแรกไม่ใช่ว่าผมทำส่ง ๆ นา แต่ที่เขียนน้อยเพราะมันดีจริง ๆ ครับ :D)
จะขอตัดช่วงที่เกริ่นจากหน้าแรกของบทความไปนะครับ ขอเข้าที่บทนำและภาพรวมอื่น ๆ เลย (การเกริ่นของพี่อุ้มดูของท้ายของพาร์ทเนื้อหาโน๊ะ)

พี่อุ้มเปิดบทนำมาด้วยการแนะนำเมืองภายในอาณาจักร ซึ่งเซนคิดว่าไม่สำคัญสักเท่าไหร่ ความจริงการอธิบายหรือแนะนำเมืองทั้ง 7 จะเอาไปสอดแทรกตามบทและใช้การบรรยายอธิบายน่าจะดูดีกว่า มันเลยดูเหมือนไม่น่าสนใจเท่าไหร่ บางคนอาจจะกดข้ามบทนี้ไปเลยก็ได้ครับ (บทนำควรจะเป็นการเกริ่นเรื่องครับ เป็นการเปิดเรื่องที่สามารถชี้เป็นชี้ตายให้กับนิยายเรื่องหนึ่งได้เลย พี่อุ้มลองเอากลับไปคิดเป็นการบ้านดูนะครับว่า เปิดเรื่องยังไงให้โดน ให้ผู้อ่านสนใจ เพราะตอนนี้ยังไม่ค่อยโอเคครับ เหมือนกำลังตื่นเต้นจากชื่อเรื่องแล้วมาเจอบทนำก็อาจจะทำให้ความน่าสนใจจางหายไปครับ)
ตามมาด้วยบทที่ 1 พบว่าพอจะเปลี่ยนช่วงของเวลา พี่อุ้มจะพิมพ์จุดคั่นไว้ ซึ่งไม่จำเป็นครับ มันจะทำให้อารมณ์ของผู้อ่านขัดเปล่า ๆ และช่วงอธิบายค่าของเงินตัดออกได้ครับ เพราะความจริงน่าจะอธบายก่อนหน้านั้นไม่ใช่โพล่งขึ้นมาลอย ๆ หลังจากตัวเอกจะจ่ายเงิน (ถึงจะไม่บอกว่าค่าเงินนี้คืออะไร แต่ผู้อ่านน่าจะรู้ครับ)
นอกจากนั้นเซนว่าพี่อุ้มทำได้ดีแล้วนะ แต่รายละเอียดยิบย่อยยังทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรครับ เช่น เรื่องการแสดงอารมณ์ของตัวละครที่ยังไม่ชัดพอ (ในบทพูดต่าง ๆ ที่แสดงถึงอารมณ์ของตัวละคร หากตัวละครกำลังมีโทสะและตวาดออกไปพี่อุ้มน่าจะใส่เครื่องหมาย ! ด้านหลังสักหน่อยเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านครับ)
สุดท้ายจะมาพูดกันเรื่องคำเกริ่นที่แปะไว้หน้าบทความ
เซนว่ามันดูคล้ายกับเรื่องย่อมากกว่า มันทำให้ดูเหมือนพี่สปอยด์นิยายให้ผู้อ่านรู้จนเกินไปจนพอจะเดาโครงเรื่องออกครับ
ส่วนนี้มีจุดผิดพลาดใหญ่ ๆ น้อย แต่ ส่วนใหญ่จะเป็นรายละเอียดปลีกย่อยในเรื่องของรูปประโยคครับ (ไว้เจอกันที่หัวข้อคำผิด)
ให้ 24/30 คะแนนจ้า

4. การดำเนินเรื่อง
กว่าการที่ฉากหนึ่งจะดำเนินไปยังอีกฉากหนึ่งขอยอมรับว่าสมดุลครับ เซนว่าเรื่องกำลังดำเนินไปได้ดีนะ เพียงแต่มันดูเอื่อย ๆ ในรายละเอียดบางอย่างพี่อุ้มใส่ลงมาทั้งที่ไม่ควรใส่ หรือลืมใส่อะไรที่ควรใส่ลงไป จึงทำให้รู้สึกแปลก ๆ กับบทสนทนาหรือบทบรรยายบางบทครับ
8/10 คะแนน

5. คำผิด
จุดนี้เซนไม่ได้ดูแต่คำผิดอย่างเดียวนะครับ แต่เซนดูภาพรวมของการบรรยาย และการใช้ประโยคต่าง ๆ
ในส่วนแรกคือการบรรยาย พี่อุ้มทำได้ดีครับ แต่ พี่ยังขาดความละเอียดของนิยายเรื่องนี้ไป ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจกันก่อนครับว่า นิยายแฟนตาซีเน้นการบรรยายเป็นหลัก ไม่ว่าจะรายละเอียดปลีกย่อยขนาดไหนก็ต้องบรรยายออกมา (บางจุดอาจดูเหมือนไม่ค่อยสำคัญ แต่มันจะช่วยเสริมฐานของนิยายเรื่องนั้น ๆ ให้แน่นขึ้น) เช่น บรรยากาศในร้านอาหารที่ตัวเอกไปนั่งทานอาหาร , บรรยากาศในการเดินทางไปป่าอาถรรพ์ของตัวเอก , การบรรยายความรู้สึกของภูตในป่าที่เกิดความซาบซึ้งจนเสียน้ำตา (จุดนั้นงงมาก เพราะจู่ ๆ น้องภูตแกก็ร้องไห้เพราะคำพูดของมนุษย์ที่เธอดูไม่ชอบเอามาก ๆ เพียงประโยค)
นอกจากนี้ในประโยคที่สื่อถึงอารมณ์ต่าง ๆ พี่อุ้มควรใส่เครื่องหมายแสดงอารมณ์ต่าง ๆ ลงไปเพื่อเพิ่มอรรถรส (ถ้าไม่ใส่ก็ทำให้ผู้อ่านแค่รู้ว่า “อืม...ตอนนี้พระเอกกำลังโกรธ” หรือในบทสนทนาที่ตัวละครตวาดใส่อีกตัวละครหนึ่ง มันดูไม่ค่อยรู้สึกว่าเขาตวาด หลังคำตวาดของตัวละคร หรือประโยคที่แสดงถึงความตื่นเต้น ตกใจ)
ถัดมามีประโยคอนู่ประโยคหนึ่งในบทนำที่เซนงง

‘...คือดินแดนที่แห่งความมั่นคง...’
ดินแดนที่แห่งความมั่นคง ? คืออะไร ? ความหมายของประโยคนี้ทำเซนนิ่งไปนานมาก ขอให้พี่อุ้มลงกลับไปอ่านทวนดูนะครับ เพราะเซนคิดว่าพี่อาจจะพิมพ์ตกไป
ส่วนสุดท้ายคือการวรรคประโยคต่อประโยค ซึ่งมันค่อนข้างถี่ไปในบางย่อหน้า และติดกันเกินไปในบางย่อหน้า อยากให้ลองอ่านทวนและออกเสียงไปด้วยจะทำให้วรรคง่ายขึ้น (วรรคของประโยคหนึ่งวรรคเท่ากับกันหยุดหายใจแปปนึงและอ่านใหม่ ซึ่งบางประโยคยังไม่จบพี่อุ้มกลับวรรคและขึ้นใหม่ในวรรคถัดไป)
ให้ 13/20 คะแนน

6. ตัวละคร
ดูมีคาแรคเตอร์ที่แตกต่างกันครับ แต่ในคาแรคเตอร์ของตัวเอกเซนว่าเขาดูโมโหง่ายไปจนแค่ใครพูดอะไรก็ไม่พอใจ (ก็ตามประสาวัยรุ่น) แต่ในเรื่องนี้มันดู ‘เยอะ’ เกินไปจนผมคนนึงที่รู้สึกแปลกกับตัวละครนี้ครับ คือเหมือนกับว่าใครพูดอะไรก็ไม่พอใจไปหมดครับ ส่วนตัวละครอื่น ๆ คาแรคเตอร์ดูแปลกใหม่ดีครับ ไม่ค่อยเหมือนเรื่องที่อ่านมาแล้ว
ให้ 8/10 คะแนน

7. การตกแต่งบทความ
ธีมน่ารักดีครับ ตัวหนังสือในบทต่าง ๆ ก็อ่านง่าย
5/5 คะแนนครับ

8. คะแนนพิเศษ
ส่วนนี้เซนให้จากความรู้สึกและความชอบล้วนนะ (ความชอบนี่คือคุณภาพของงานครับ)
สำหรับเรื่องนี้เซนโอเคมากครับ พี่อุ้มแต่งออกมาได้ดี และดูมีเหตุมีผล เป็นแนวของนิยายที่แปลกดี (ซึ่งหายาก) อ่านแล้วเพลินและสนุกครับ ขอให้แต่งต่อจนจบ และอย่าท้อกับมันนะครับ
ส่วนคำแนะนำที่ได้ให้ไป ขอให้พี่สาวใช้สติในการเลือกรับฟังนะ เซนเองก็มือใหม่เหมือนกัน อาจจะยังทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรครับ
8/10 คะแนน
รวม 81/100 คะแนน
Borich

ป.ล. อย่าลืมมารับงานที่ร้านครับ

ป.ล.2 ไว้มาใช้บริการใหม่นะครับ