สวัสดีค่ะ นู๋นุ่น… ‘บี’ มาจาก ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ นะคะ
(นู๋นุ่นสามารถอ่านฉบับสมบูรณ์ได้ที่บทความของเรานะคะ เพราะตรงส่วนนี้จะไม่สามารถแสดงสีแดงหรือการขีดเส้นใต้ได้)

‘ชื่อเรื่อง’ ก่อนอื่นเรามาดูชื่อเรื่องกันก่อนดีกว่านะคะ :: ‘Demon King อลเวงดินแดนแห่งภูติ’ เป็นชื่อเรื่องที่เข้ากันกับเนื้อหาแล้วก็เวลาอ่านแล้วก็ดูลื่นไหลดี ไม่มีอะไรต้องเปลี่ยนแปลงจ้ะ

‘เรื่องย่อ’ :: บีขอยกตรงแนะนำเรื่องแบบย่อๆ มาแล้วกันนะคะ ตรงนี้ยังการแนะนำว่าทำไมนางเอกของเราถึงไปยังดินแดนภูติได้ แต่ก็ยังมีคำผิดอยู่นะคะยังไงก็ดูดีๆ ด้วยนะจ้ะ

‘สำนวนในการเขียน’ :: อย่างแรกเรามาดู ‘บทบรรยาย’ กันก่อนดีกว่านะคะ บีจะดูที่บทนำให้นะคะแล้วนู๋นุ่นค่อยนำไปปรับปรุงกับบทต่อไปนะ บทบรรยายดูลื่นไหลนะคะแต่ก็มีจุดที่ต้องปรับเปลี่ยนอยู่บ้างเล็กน้อย อย่างเช่น การใช้คำที่กระชับมากขึ้นนะคะ ภายใต้กลุ่มควันที่เบาบางลงที่ละนิด เราอาจจะเปลี่ยนเป็น ภายใต้กลุ่มควันที่เบาบางลง แบบนี้จะดูกระชับกว่านะคะ แล้วก็การเว้นวรรคนะคะอย่างเช่น แฝงไปด้วย อำนาจ ความเย็นชา ความเด็ดขาด เฉียบคม จ้องมองไปทางแฝดทั้งสอง ที่ตัวสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว แก้ไข แฝงไปด้วยอำนาจ ความเย็นชา ความเด็ดขาดและเฉียบคม จ้องมองไปทางฝาแฝดของเธอที่ยังตัวสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว บางทีนู๋นุ่นอาจจะไปศึกษาดูจากนิยายของคนอื่นดูก็ได้นะคะ

ส่วนที่สองก็จะเป็น ‘บทสนทนา’ บีสังเกตดูแล้วเห็นว่านู๋นุ่นใช่คำว่า ‘รึ’ เยอะเกินไปนะคะ บางคำที่เราพูดไปอาจจะเปลี่ยนเป็น ‘หรอ’ ‘หรือ’ แทนก็ได้นะคะ หรืออาจจะเพิ่มคำเพื่อให้ดูลื่นไหลมากขึ้นกว่าเดิมก็ได้ ยกตัวอย่างเช่น ก็ไม่ใช่เพราะท่านรึ แก้ไข ก็ไม่ใช่เพราะท่านหรอกรึ หรือ ก็ไม่ใช่เพราะท่านหรอ แล้วก็ไม่ควรใช้คำเยอะเกินไปเพื่อแสดงอารมณ์ เช่น โอ้ววววววววว แก้ไข โอ้ว! เป็นการทำให้ดูตกใจหรือตื่นเต้นอะไรแบบนี้นะคะ ยังไงก็รองศึกษาเครื่องหมายพวกนี้ด้วยนะจ้ะ

‘การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่อง’ :: ตรงส่วนนี้ไม่รู้ว่าบีคิดไปเองรึเปล่านะคะ ตอนแรกดูเหมือนว่าคนชื่อ ‘กาสโตเติล’ ไม่ค่อยชอบ ‘กาเซล’ แต่ทำไมพออ่านไปแล้วดีกันได้อะคะ ยังไงก็รองรีไรท์ปรับเปลี่ยนดูนะคะจะได้ดีขึ้นกว่าเดิม ส่วนการเชื่อมต่อเรื่องราวบีก็ว่าดีแล้วละคะอ่านแล้วมันไม่ตัดตอนทำให้นักอ่านเพลิดเพลินดี

ก่อนที่จะจากกันไปบีก็ขอแนะนำจุดที่ควรปรับปรุงอีกรอบนะคะ เช่น คำผิด การเว้นวรรค และการดำเนินเรื่องราวนะคะ ยังไงบีก็ขอขอบคุณนู๋นุ่นด้วยนะจ้ะที่แวะมารับคำวิจารณ์กับเรา บีหวังว่าคำวิจารณ์ของบีจะเป็นประโยชน์ต่อนิยายของนู๋นุ่นบ้างนะคะ บ๊ายบายค่ะ

สวัสดีค่ะ K.มะนาว … ‘บี’ มาจาก ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ นะคะ

(K.มะนาว สามารถอ่านฉบับสมบูรณ์ได้ที่บทความของเรานะคะ เพราะตรงส่วนนี้จะไม่สามารถแสดงสีแดงหรือการขีดเส้นใต้ได้)

ก่อนอื่นเรามาเริ่มกันที่ ‘ชื่อเรื่อง’ กันก่อนดีกว่า :: ‘หนึ่งรักใกล้ใจ’ ชื่อเรื่องนี้บ่งบอกถึงความใกล้ชิดสนิทสนมของตัวเองซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันดีมาก

‘เรื่องย่อ’ :: บีคิดว่า K.มะนาวใช่คำดูแล้วเยอะเกินไปนะคะ แล้วก็มีปัญหาเกี่ยวกับการเว้นวรรค (ซึ่งบีก็เป็นเหมือนกัน 555+) เช่น หากคำว่าเพื่อนสนิทมันก็ทำให้เธอกับเขาได้สนิทกันมากเหลือเกิน...เกินกว่า(ตรงนี้บีคิดว่าไม่ควรเว้นวรรคนะคะ)ที่เธอจะกล้าทำลายความสัมพันธ์นั้นได้ด้วยความรู้สึกที่เกินเลยของเธอเอง(ตรงนี้ก็ไม่ควรเว้นวรรคเช่นกันค่ะ)เพียงฝ่ายเดียว ...แต่โดยรวมแล้วเรื่องย่อตรงนี้ก็ทำให้เรารู้เรื่องราวของนิยายเรื่องนี้คราวๆ นะคะว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการแอบรักเพื่อนสนิท

‘สำนวนในการเขียน’ :: เรามาดูกันที่การบรรยายก่อนดีกว่านะคะ การบรรยายของ K.มะนาวกำลังโอเคเลยละคะ เวลาที่บีอ่านทำให้เรารู้สึกได้ตามที่ผู้เขียนได้บรรยายเอาไว้ แต่ก็มีบางจุดที่ดูเหมือนจะใช้คำเยอะเกินไป (อีกแล้ว อิอิ) บีจะรองยกตัวอย่างย่อหน้าแรกให้ดูนะคะแล้ว K.มะนาวค่อยกลับไปตรวจดูอีกรอบ

ตัวอย่าง ท่ามกลางอากาศที่แสนจะ (ตรงส่วนนี้บีคิดว่าไม่ควรมีเพราะมันจะไปซ้ำกับคำว่า ‘บรรยากาศที่แสนจะวุ่นวาย’ ทำให้ดูเหมือนเราใช้คำเปลื้องจนเกินไป)ร้อนระอุและบรรยากาศที่แสนจะวุ่นวายภายในมหาวิทยาลัยชื่อดังทางภาคเหนือ ซึ่งในตอนนี้กำลังคับคั่งไปด้วยผู้คนมากมาย ไม่ว่าจะเป็นผู้ปกครองหรือญาติ(พี่น้อง)ของบัณฑิต(ใหม่)ทั้งหลายที่(ซึ่ง)ต่างพากันมาแสดงความยินดีกับลูกๆหลานๆบัณฑิตใหม่(ของตนเอง)ที่สำเร็จการศึกษาในปีนี้ สิ่งที่สังเกตได้(ง่ายที่สุดก็คือ)จากสีหน้าของผู้คนเหล่านี้คงเป็น(ที่เต็มไปด้วย)รอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่แสดงถึง(ความ)สุขและความยินดีในความสำเร็จของลูกหลานตน โดยไม่หวั่นเกรงต่อแสงแดดที่(สาด)ส่องลง(มา)อย่างร้อนแรงในยามบ่าย :: คำที่อยู่ในวงเล็บคือคำที่บีรองแก้ให้ใหม่นะคะ ส่วนคำที่ขีดเส้นไว้เฉยๆคือคำเดินของ K.มะนาว

K.มะนาวลองกลับไปอ่านดูอีกครั้งนะคะ เพราะบางครั้งเราก็อาจจะหลงลืมคำบางคำอย่าเช่นในข้อความบน K.มะนาวจะลืมคำว่า ‘ความ’ พิมพ์ลงมาแต่ ‘สุข’ คำเดียว ยังไงก็สู้ๆ ต่อไปนะคะ

การบรรยายจบไปแล้วเรามาต่อกันที่บทสนทนากันดีกว่านะคะ K.มะนาว ในเรื่องการสนทนานี้บีสังเกตเห็นง่ายๆ เลยก็คือการเว้นวรรคซึ่งเกิดขึ้นมากกว่าการบรรยายซะอีก เดี๋ยวบีจะยกตัวอย่างให้ดูนะคะ

ตัวอย่าง “เอ่อน่า รู้แล้ว อ้าวเฮ้ย!! รอด้วยคนสิ” ตรงนี้จะรู้สึกได้เลยว่าใช้คำที่ไม่จำเป็นมากๆ เราอาจจะแค่พิมพ์ไปว่า (“รู้แล้วๆ รอฉันด้วยสิ”) หรือ (“รู้แล้วน่า เฮ้ย! พวกแกรอฉันด้วยสิ”) ยังไงก็รอกลับมาดูอีกครั้งนะคะ เพราะบีเห็นว่าโดยรวมแล้ว K.มะนาวทำได้ดีมากทั้งการบรรยายและบทสนทนา แล้วก็มีอีกจุดที่ควรแก้ไขคือเครื่องหมาย ! บีรู้สึกว่าใช้เยอะเกินความจำเป็นนะคะ ตัวอย่าง โอ๊ย เราใช้เครื่องหมาย ! แค่ครั้งเดียวก็พอค่ะ (“โอ๊ย!”) แบบนี้นะคะ

‘การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่อง’ :: บีจะยกตัวอย่างโดยร่วมนะคะ ตอนแรกที่เปิดเรื่องมานั้นบีถือว่าดีนะคะแต่อาจจะยังไม่ถึงที่สุด เพราะบีอ่านดูแล้วยังมีจุดที่บียังคง ‘งง’ การที่พระเอกเป็นเพื่อนสนิทกับนางเอกก่อนที่จะกลับกรุงเทพต้องมาบอกพวกเพื่อนๆ แต่บียังไม่เห็นจุดนั้น คือ ถ้าพระ-นางเป็นเพื่อนสนิทกันเริ่มเรื่องน่าจะมีให้พบปะกันบางหรืออาจจะมีการเขียนเป็นการย้อนความคิดของตัวนางเอกหรือเพื่อนสนิทอย่าง ‘คณิณ’ ที่รู้ว่านางเอกแอบชอบพระเอก ถ้ามีตรงจุดนี้บีว่าจะดีมากๆ เลยนะคะมันจะทำให้คนอ่านไม่ ‘งง’ มากจนเกินไปและทำให้เรารับรู้ว่ามันมีที่มาที่ไปอย่างนี้นี่เอง ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็ไม่มีอะไรมากแต่ก็ระวังคำผิดกับการเว้นวรรคด้วยนะคะ

สุดท้ายก็ขอบคุณ K.มะนาว ที่เข้ามาใช้บริการกับ ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ ของเรา ถ้าหากบีสับไม่เน้นมากเท่าที่ควรก็ขออภัยด้วยนะคะ ช่วงนี้บีพึ่งจะเริ่มฝึกวิจารณ์นิยายเพื่อจะได้เป็นประโยชน์ต่อตนเองและคนที่เข้ามารับวิจารณ์นิยายกับบี หวังว่าการวิจารณ์ของบีครั้งนี้จะเป็นประโยชน์กับ K.มะนาว บ้างนะคะ

สวัสดีค่ะ ป้าบิว… ‘บี’ มาจาก ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ นะคะ (บีชอบโปสเตอร์อะคนหล่อเพียบเลย ฮ่าๆๆ)

(ป้าบิวสามารถอ่านฉบับสมบูรณ์ได้ที่บทความของเรานะคะ เพราะตรงส่วนนี้จะไม่สามารถแสดงสีแดงหรือการขีดเส้นใต้ได้)

‘ชื่อเรื่อง’ เป็นจุดแรกที่บีจะดูนะคะ มาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ :: Precious Bandich "ฟื้นตำนานผู้พิทักษ์แบนดิช" ชื่อเรื่องนี้น่าสนใจมากๆเลยละคะ เข้ากับเนื้อเรื่องที่ป้าบิวแต่งอยู่ แบบว่าไม่ต้องอ่านเรื่องย่อก็รู้ว่าเรื่องจะออกมาแนวไหน

‘เรื่องย่อ’ :: เรื่องย่ออันนี้ก็หน้าสนใจอีกเช่นเคย แต่บีอยากให้ปรับอยู่จุดหนึ่งนะคะ ‘เพื่อกอบกู้เกียรติยศ(แห่ง)บัลลังก์กลับคืนมาจากศาสตร์มืด’ แล้วก็ตรงคำว่า พวกเขาจะทำอย่างไร(เช่นไร) / เรื่องราวของเทพและปีศาจของ(แห่ง)เกาะแบนดิช ควรดูการใช้ภาษานะคะเพราะแฟนตาซีไม่เหมือนกับนิยายในยุคปัจจุบันเราควรจะใช้ภาษาเพื่อที่คนอ่านจะได้อินกับนิยายของเรานะคะป้าบิว

‘สำนวนในการเขียน’ :: เรามาดูส่วนแรกก่อนดีกว่านะคะ ‘บทบรรยาย’ ในส่วนนี้ไม่มีอะไรมากเพราะบีเห็นว่าป้าบิวทำได้ดีแล้วนะคะ ภาษาดูลื่นไหล การเว้นวรรคก็ดูดี ส่วนเรื่องคำผิดก็ไม่ค่อยมีเท่าไร แต่ที่บีอยากให้ป้าบิวกลับไปตรวจดูอีกรอบก็คือการใช้คำ ซึ่งตอนที่บีอ่านดูนะคะป้าบิวจะใช้คำเยอะนะ เช่น แต่, ที่ บีรองอ่านดูแล้วคำพวกนี้มันอยู่ใกล้กันจะทำให้อรรถรสในการอ่านจะหายไป ป้าบิวลองตรวจสอบดูอีกครั้งนะคะ

ต่อมาก็เป็น ‘บทสนทนา’ ตรงนี้ป้าบิวทำได้ดีนะคะ บีลองอ่านแล้วป้าบิวไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรหรอกค่ะ แต่ก็อย่าประมาทเรื่องคำผิด การเว้นวรรค ภาษา และการใช้คำนะคะ (สู้ๆ)

‘การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่อง’ :: ส่วนนี้บีชอบนะคะ ป้าบิวดำเนินเรื่องได้ดีค่อยเป็นค่อยไป ไม่ช้าแต่ก็ไม่เร็วจนเกินไป ทำให้เรารู้ว่าก่อนที่จะข้ามไปอีกที่หนึ่งมันมีความเป็นมาอย่างไร เชื่อมต่อจุดต่างๆได้ดีมากเลยนะคะ ดูลื่นไหลให้คนอ่านสนุกไปกับตัวละครในเรื่องจริงๆนะคะ พยายามรักษาตรงส่วนนี้เอาไว้นะคะ

สุดท้ายนี้บีก็ขอบคุณป้าบิวนะคะที่มารับการวิจารณ์จากบี >//< ยังไงก็พยายามทำให้เต็มที่นะคะ สู้ๆ หวังว่าคำวิจารณ์ของบีนี้จะเป็นประโยชน์กับป้าบิวบ้างนะคะ

สวัสดีค่ะ K.ชมตอง… ‘บี’ มาจาก ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ นะคะ
(คุณชมตองสามารถอ่านฉบับสมบูรณ์ได้ที่บทความของเรานะคะ เพราะตรงส่วนนี้จะไม่สามารถแสดงสีแดงหรือการขีดเส้นใต้ได้)

‘ชื่อเรื่อง’ เรามาเริ่มเลยดีกว่านะคะ :: ‘หนังสือเล่มนี้มีความรัก’ อ่านชื่อเรื่องก็รู้ได้เลยว่าเรื่องนี้ต้องมีหนังสือมาเกี่ยวข้อง ฮ่าๆๆ ชอบค่ะชอบชื่อน่ารักดีด้วย ไม่มีอะไรมากผ่านจ้ะผ่าน (ก่อนไปบีขอกรี๊ดธนนท์กับอเล็กซ์ก่อนได้ไหมค่ะ หล่อถูกใจบีมากเลยละคะ // ไม่เกี่ยวกันเลย อิอิ)

‘เรื่องย่อ’ :: บีขอยกตรงแนะนำเรื่องแบบย่อๆ มาแล้วกันนะคะ ตรงนี้ทำให้เรารู้ว่าการดำเนินเรื่องจะเป็นยังไง แล้วมีใครที่ได้รับบทเด่นๆ บางซึ่งจุดนี้คุณชมตองก็สามารถระบุได้ดีนะคะ (ผ่านอีกตามเคย ฮ่าๆๆ)

‘สำนวนในการเขียน’ :: อย่างแรกเรามาดู ‘บทบรรยาย’ กันก่อนดีกว่านะคะ ตรงนี้บีขอแนะนำให้ปรับปรุงตรงส่วนที่ใช้เครื่องหมายนะคะ คุณชมตองอาจจะศึกษาจากนิยายของคนอื่นๆ ดูก็ได้นะคะ อย่างเช่นคำว่า ‘โอ๊ย’ เราอาจจะเพิ่มเครื่องหมายเพื่อทำให้บทของเราดีมากขึ้น ‘โอ๊ย!’ แบบนี้นะคะ แล้วก็การใช้คำด้วยนะคะ บางจุดเราอาจจะไม่จำเป็นต้องใช้คำที่เปลื้องจนเกินไป เช่น เช้าวันนี้เป็นวันเปิดเรียนของมหาวิทยาลัย คุณชมตองอาจจะเปลี่ยนเป็น เช้าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก หรือ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของมหาวิทยาลัย หรือ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ประมาณนี้นะคะบีคิดว่ามันจะดูลื่นไหลมากกว่า ส่วนการเว้นวรรคและคำผิดบีคิดว่าคุณชมตองทำดีแล้วนะคะ (อันนี้ชื่นชมเลยละคะ)

มาต่อส่วนที่สองกันดีกว่า ‘บทสนทนา’ บีชอบบทสนทนาที่คุณชมตองแต่งนะคะ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องหมาย การเว้นวรรค แล้วก็การใช้ภาษาแบบว่าไม่มีที่ติเลยละคะ อาจจะมีอยู่เล็กน้อยตรงการใช้เครื่องหมายนะคะ บีคิดว่าเครื่องหมาย ! ดูจะเยอะเกินไปในบทสนทนาอันสั้นๆ ควรจะมีอันเดียวนะคะ (ตามความคิดของบีนะ อิอิ อันนี้ก็แล้วแต่คุณชมตองแล้วกันละคะ) แล้วก็มีอีกส่วนหนึ่งที่บียัง ‘งง’ คือบีอ่านตอนแรกสองคนนั้นมาถึงมหาลัยตอน ‘แปดโมงยี่สิบเก้า’ แต่พอบีอ่านไปอีกบอกว่า ‘แปดโมงสิบห้า’ เวลามันลดลงจ้ะ ยังไงก็ดูให้ดีๆนะคะตรงส่วนนี้ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรมากแล้วละคะ

‘การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่อง’ :: การดำเนินเรื่องของคุณชมตองดูลื่นไหลดีนะคะ อ่านแล้วไม่สะดุด บีอ่านแล้วชอบมากเลยละคะ (อร๊าย..เปิดตัวธนนท์ได้เลิศมากค่ะ บีชอบคนนี้อ่ะขอเป็นพระเอกได้ไหม // โดนโบก >//< ฮ่าๆๆ) เรื่องนี้ก็ผ่านอีกตามเคย อิอิ ยังไงก็พยายามคงตรงนี้ไว้นะคะ ทั้งเรื่องการใช้ภาษา การเว้นวรรค คำผิดและการใช้เครื่องหมายนะคะ สู้ๆ (ไม่รู้จะติอะไร แง่ๆๆ T^T)

ยังไงบีก็ขอขอบคุณ K.ชมตอง ด้วยนะคะที่แวะมารับคำวิจารณ์กับทางเรา บีหวังว่าคำวิจารณ์ของบีจะเป็นประโยชน์ต่อนิยายของ K.ชมตอง บ้างนะคะ บ๊ายบายค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณปาท่องโก๋… ‘บี’ มาจาก ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ นะคะ
(คุณปาท่องโก๋ สามารถอ่านฉบับสมบูรณ์ได้ที่บทความของเรานะคะ เพราะตรงส่วนนี้จะไม่สามารถแสดงสีแดงหรือการขีดเส้นใต้ได้)

‘ชื่อเรื่อง’ บีขอแนะนำตรงส่วนนี้ก่อนนะคะ :: ‘แม่มดแห่งนอสทีน่า ภาค ลำนำแห่งสายลม’ (ขอแง้มๆ สักเล็กน้อย >//< บีอ่านนิยายเรื่องนี้มาหลายรอบแล้วละคะ 555+ ถึงขั้นติด เพราะโดยส่วนตัวก็ชอบแนวนี้ด้วย) มาเข้าเรื่องของเราดีกว่าเนอะ สำหรับชื่อเรื่องนี้บีก็ไม่ต้องแนะนำอะไรมากนะคะ เพราะว่าแค่อ่านก็รู้เรื่องว่านางเอกของเรื่องเป็น 'แม่มด’ ที่เกี่ยวข้องกับ ‘นอสทีน่า’ แน่นอน ดังนั้นเราข้ามไปส่วนต่อไปเลยดีกว่า หุหุ

‘เรื่องย่อ’ :: บีขอยกตรง ‘แนะนำเรื่องแบบย่อๆ’ นี้มาแนะนำนะคะ (ถ้าผิดพลาดอะไรก็ต้องขอโทษด้วยจ้ะ) แค่อ่านก็รู้ได้เลยว่าเรื่องจะเป็นแนวไหน ทำให้คนอ่านสามารถตัดสินใจได้ว่าเป็นแนวที่ตนชอบหรือไม่ชอบได้ง่ายๆ แต่ยังไงก็ระวังคำผิดด้วยนะคะ ‘สำผัส’ ควรเป็น ‘สัมผัส’ แต่ช่วงท้ายๆ บีอ่านมันเหมือนติดๆอยู่อ่ะ ยังไงก็ปรับปรุงได้นะ >//<

‘สำนวนในการเขียน’ :: เรามาดู ‘บทบรรยาย’ กันก่อนดีกว่านะคะ ในส่วนนี้บีก็ยกตรง ‘บทนำ’ มาอธิบายนะคะ แต่คุณปาท่องโก๋ก็สามารถนำไปปรับปรุงใช้กับบทต่อๆ ไปได้นะคะ (สู้ๆ) พอหันกลับไปอ่านบทนำ (ไม่มีอะไรให้จับผิด เฮ้ย! ไม่มีอะไรผิดเลย ภาษาดูลื่นไหล ทำให้คนอ่านจินตนาการได้เป็นอย่างดี) บีก็เลยขอพูดร่วมๆ เอาแล้วกันเนอะ ยังมีบางส่วนที่ยังใช้ภาษาไม่ลื่นไหล อย่างเช่น ‘สายลมเย็นพัดโกรกมาจากทางหน้าต่างทำให้คนด้านในรู้สึกสดชื่นไม่น้อย ทำเอาอาเซียน่าต้องชะโงกหน้าออกมาดูวิวด้านนอก’ จะเห็นว่าเมื่ออ่านแล้วมันยังคงติดขัด ‘สายลมเย็นพัดโกรกมาทางหน้าต่างทำให้ผู้ที่อยู่ด้านในรู้สึกสดชื่นไม่น้อย อาเซียน่าจึงชะโงกหน้าออกมาชมวิวด้านนอก’ ถ้าเป็นแบบนี้บีว่าน่าจะดูลื่นไหลมากกว่า บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องใช้คำมากก็สามารถบรรยายให้ดูดีได้แล้ว ‘วังแห่งนอสทีน่า’ ไม่จำเป็นต้องมี ‘แห่ง’ ก็ได้นะคะ เช่น ‘หาได้จากห้องสมุดในวังนอสทีน่า’ เป็นต้น บางที่เราต้องดูด้วยนะคะว่าถ้าเราใช้คำนี้ออกไปแล้ว จะทำให้ภาษาลื่นไหลรึเปล่า หรือว่าจะทำให้เป็นคำที่ไม่จำเป็นไปเลย ส่วนการดูคำผิดก็ดูตามพจนานุกรมได้นะคะ (บีก็ดูอยู่เหมือนกัน อิอิ) สำหรับการเว้นวรรคยังไงก็ดูให้ดีด้วยนะคะ ว่าส่วนไหนควรเว้นวรรค ส่วนไหนไม่ควรที่จะเว้นวรรค

มาต่อส่วนที่สองกันดีกว่า ‘บทสนทนา’ บีขออธิบายรวมๆ นะคะ บีมองเห็นว่าคุณปาท่องโก๋จะใช้ … บ่อยมากเลยละคะ ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ควรใช้นะคะ เช่น ใช้อธิบายการกระทำของตัวละคร ‘เออ...’ หรือ ‘อืม...’ จะทำให้คนอ่านดูเข้าถึงมากขึ้น ‘หม่อมฉัน...อยากไปเรียนเพคะ’ อันนี้สมเหตุสมผลก็คือนางเอกกำลังตัดสินใจว่าจะพูดรึเปล่า ‘ได้โปรด...ให้หม่อมฉันไปเรียนเถอะเพคะ’ อันนี้บีคิดว่าไม่ต้องใช้ … ก็ได้นะคะ (อ่านแล้วเหมือนจะทำให้คำว่า ‘โปรด’ ยืดยาวอะคะ ‘โปรดดด’ เป็นแบบนี้) ส่วนคำผิดกับคำเว้นวรรคก็ตามที่บีแนะนำใน ‘บทสนทนา’ นะคะ

‘การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่อง’ :: การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่องนั้น บีคิดว่ากำลังเป็นไปด้วยดี คือไม่เร็วไม่ช้าเกินไปนะคะ มีการย้อนความให้ได้รู้ว่าเพราะเหตุใดนางเอกจึงต้องฝึกซ้อมกับพี่ชายด้วย อ่านแล้วเพลิดเพลินดีค่ะ (ชอบๆ)

ก่อนที่จะจากกันบีขอทวนอีกครั้งนะคะ สิ่งที่ต้องปรับปรุงก็มี เครื่องหมาย … (ควรใช้ตอนไหน ไม่ควรใช้ตอนไหน) การใช้คำ (บางคำไม่จำเป็นต้องใช้ก็ได้ จะทำให้ภาษาดูลื่นไหลมากกว่าที่มีคำนั้นมาเพิ่มเติม หรือ บางครั้งก็ควรเพิ่มคำบางคำให้ดูยืดยาว แต่จะทำให้การดำเนินเรื่องเป็นไปได้ด้วยดี) สุดท้ายก็คำผิดกับการเว้นวรรค ตรงส่วนนี้บีไม่ได้แนะนำอะไรแต่ยังไงก็ดูให้ดีๆ นะคะ บีเป็นกำลังใจค่ะ (เพราะตัวเองก็รออ่านอยู่เหมือนกัน) ถ้าหากมีคำถามหรือสงสัยอะไร ก็สามารถสอบถามบีได้ตลอดนะคะ ยินดีรับใช้ค่ะ

สวัสดีค่ะ ออม… ‘บี’ มาจาก ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ นะคะ
(คุณออมสามารถอ่านฉบับสมบูรณ์ได้ที่บทความของเรานะคะ เพราะตรงส่วนนี้จะไม่สามารถแสดงสีแดงหรือการขีดเส้นใต้ได้)

‘ชื่อเรื่อง’ เรามาดูชื่อเรื่องของคุณออมดีกว่านะคะ :: ‘ชีวิตมนตรา ดินแดนผาสุก’ ก่อนอื่นบีต้องขอบอกไว้เลยว่าชื่อแปลกจริงๆ อิอิ แต่ก็บ่งบอกให้รู้นะคะว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวกับเวทมนต์แล้วก็ความสุขของผู้คนในดินแดน ข้ามไปเรื่องต่อไปกันดีกว่าเนอะ

‘เรื่องย่อ’ :: บีได้อ่านเรื่องย่อขอคุณออมแล้วดูเหมือนจะไม่ยอมบอกตัวเอกของเรื่อง อิอิ ชวนให้เราเข้าไปลุ้นในเนื้อเรื่องมากกว่า แต่ก็ถือว่าเขียนได้ดีนะคะชวนให้น่าติดตาม ภาษาการเขียนก็ดูลื่นไหล แต่ก็บรรยายถึงความเป็นมาของเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี (ยังไม่รู้จะติอะไรดี ฮ่าๆๆ)

‘สำนวนในการเขียน’ :: เรามาดูส่วนแรกกันก่อนดีกว่านะคะ ‘บทบรรยาย’ บีคิดว่าภาษายังไม่เข้าที่เข้าท่านะคะ ยกตัวอย่างเช่น เสียงควบม้าของกลุ่มคนจำนวนนับไม่ถ้วนดังมาจากอีกฝากของพื้นแผ่นดิน ตรงนี้บีควรจะดูเรื่องการใช้คำนะคะ แบบว่าคำไหนไม่ควรใช้เพราะจะทำให้ดูเหมือนว่าเป็นการใช้คำเปลื้องนะคะ แก้ไข เสียงควบม้าของกลุ่มคนจำนวนมากดังขึ้นมาจากอีกฝากหนึ่ง เป็นต้น ยังไงคุณออมก็ลองตรวจสอบดูอีกครั้งนะคะ … แล้วก็มีอีกที่ตรงช่วงคำบรรยายหลังบทสนทนานะคะ ยกตัวอย่างก็เช่น เสียงของจ้าวแห่งดินแดนซาตานซึ่งนำกำลังพลทหาร ควบม้ามาเพื่อตามลูกชายของตนที่ถูกนำพาตัวมาคืน ตรงนี้เห็นได้ชัดเจนเลยละคะว่าภาษายังไม่ค่อยดีเท่าไร บีแนะนำให้คุณออมลองอ่านนิยายของนักเขียนคนอื่นดูเพื่อเป็นแนวทางนะคะ (เพราะบีก็ใช้วิธีนี้ในการแต่งเหมือนกัน อ่านเยอะๆ อ่านมากๆ จะทำให้เราพัฒนาดีขึ้นกว่าเดิม) แก้ไข เสียงผู้นำดินแดนซาตานดังขึ้นเพื่อแจ้งถึงเจตนาที่ตนมายืนดินแดนแห่งนี้ ตรงส่วนหลัง “ซึ่งนำกำลังพลทหาร ควบม้ามาเพื่อตามลูกชายของตนที่ถูกนำพาตัวมาคืน” บีคิดว่าไม่จำเป็นนะคะ เพราะคนอ่านจะรู้เองเมื่อได้ยินบทสนทนา และที่ต้องระวังอีกอย่างก็คือการเว้นวรรค

ส่วนที่สองก็จะเป็น ‘บทสนทนา’ ตรงส่วนนี้บางครั้งก็ตัวใส่เครื่องหมาย ? หรือ ! ไปด้วยอาจจะมีเครื่องหมายอื่นๆก็ต้องแล้วแต่ช่วง บีจะยกตัวอย่างการใช้เครื่องหมายนะคะ เช่น ไม่เชื่อ ตรงนี้คุณออมควรจะเขียนว่า ไม่เชื่อ? เพื่อแสดงให้เห็นถึงคำถาม หรือตรงคำว่า คืนลูกชายข้ามาเดี๋ยวนี้ ตรงนี้เราอาจจะทำให้ผู้พูดดูทรงพลังขึ้นโดยการเขียนว่า คืนลูกชายข้ามาเดี๋ยวนี้! เป็นต้น ยังไงก็อย่าลืมรองปรับไปใช้ดูนะคะ แล้วก็เรื่องของการใช้คำเยอะก็ควรจะปรับเช่นกัน การเว้นวรรคก็อย่าลืมดูด้วยนะคะ (สู้ๆ)

‘การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่อง’ :: การดำเนินเรื่องดูไม่รีบร้อนดีนะคะ ค่อยๆเล่าเรื่องราวไปทำให้คนอ่านไม่งงกับการตัดฉาก ภาษาที่ใช้ก็ดีเหมาะสมกับเรื่องแนวนี้ ส่วนนี้ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ

ก่อนที่จะจบนะคะบีขอย้อนมาบอกอีกครั้งสำหรับสิ่งที่บีอยากให้คุณอ้อมปรับปรุงก็คือ การใช้คำที่ไม่จำเป็นแล้วก็การเว้นวรรคนะคะ สุดท้ายนี้บีก็ขอขอบคุณคุณออมด้วยนะคะที่มารับการวิจารณ์จากบี พยายามต่อไปให้เต็มที่นะคะบีเชื่อว่าคุณออมต้องทำได้แน่นอนค่ะ สู้ๆ หวังว่าคำวิจารณ์ของบีในครั้งนี้จะเป็นประโยชน์กับคุณออมนะคะ

สวัสดีค่ะ K.Gin… ‘บี’ มาจาก ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ นะคะ

(K.Gin สามารถอ่านฉบับสมบูรณ์ได้ที่บทความของเรานะคะ เพราะตรงส่วนนี้จะไม่สามารถแสดงสีแดงหรือการขีดเส้นใต้ได้)

‘ชื่อเรื่อง’ บีขอแนะนำตรงส่วนนี้ก่อนนะคะ :: ‘WildRose Court คฤหาสน์กุหลาบป่า’ ตรงนี้บีคิดว่าน่าจะเปลี่ยนจากคำว่า Court (มันจะเกี่ยวกับพวก ศาล) เป็น Castle (ที่แปลว่า คฤหาสน์) มากกว่านะคะ (อันนี้บีแค่แนะนำนะคะ K.Gin จะเปลี่ยนหรือไม่ก็ได้จ้ะ ส่วนนอกนั้นก็ไม่น่าจะมีปัญหาแล้วละคะ ตรงตัวดี..บีชอบ >//<

‘เรื่องย่อ’ :: บีขอยกตรง ‘แนะนำเรื่องแบบย่อๆ’ นี้มาแนะนำนะคะ (ถ้าผิดพลาดอะไรก็ต้องขอโทษด้วยจ้ะ) อันนี้บีก็ไม่รู้จะแนะนำอะไร เพราะบีชอบคำโปรย (น่าจะเรียกว่าคำโปรยเนอะ อิอิ) แต่ถ้าให้ดีก่อนที่จำเนินเรื่องเราควรจะแนะนำเรื่องสั้นๆ ให้อ่านบ้างเล็กน้อย เพราะจะทำให้คนที่เข้ามาเกิดความสนใจนะคะ

‘สำนวนในการเขียน’ :: เรามาดู ‘บทบรรยาย’ กันก่อนดีกว่านะคะ บีขอยกตัวอย่างมาเฉพาะบทที่ 1 นะคะ ส่วนบทอื่นๆ K.Gin สามารถนำไปปรับแก้ไขได้ตามสมควรค่ะ (แต่ถ้ามีข้อสงสัยอะไร ก็สามารถสอบถามบีได้นะ ยินดีเสมอ) เราต้องดูคำเพื่อให้สอดคล้องกันนะคะ อย่างเช่น ‘ท่ามกลางอากาศหนาวจัดที่ผู้คนต่างซุกตัวอยู่หน้าเตาผิงนั้น’ บีคิดว่าน่าจะใช้คำนี้ ‘ท่ามกลางอากาศที่หนาวจัดทำให้ผู้คนต่างซุกตัวอยู่หน้าเตาผิงไม่ออกไปไหน’ หรือ ‘ทำให้ผู้คนต่างซุกตัวอยู่หน้าเตาผิงในบ้านของตัวเอง’ (ตามความคิดของบีน่าจะแต่งแบบนี้นะคะ..อ่านดูแล้วลื่นไหลกว่าเดิมนะ) แล้วบางคำที่แต่งไปก็มีวงวนไปบ้าง อย่างเช่น ‘เธอพยายามดึงเสื้อโค้ตตัวหนาให้กระชับ เมื่อพายุหิมะแรงขึ้นหญิงสาวก็ยิ่งกระชับทั้งเสื้อทั้งฮู้ดไม่ให้ไหวไปตามลมหนาว’ ตรงนี้เห็นชัดเลยนะคะตรงเหตุการณ์กระชับเสื้อโค้ทนะคะ ถ้าเราคิดว่าจะพิมพ์ในส่วนแรกแล้ว ส่วนที่สองเราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องย้ำถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปแล้วอีกครั้งนะคะ ‘เธอพยายามกระชับเสื้อโค้ทตัวหนาให้เข้าที่เมื่อพายุหิมะแรงขึ้น’ หรือ ‘เมื่อพายุหิมะแรงขึ้นหญิงสาวจึงกระชับทั้งเสื้อโค้ททั้งฮู้ดไม่ให้ไหวไปตามลมหนาว’ ยังไงก็รองอ่านในบทอื่นๆ ตามที่บีแนะนำไปนะคะ (กระชับคำ, ไม่พิมพ์ให้วกวน, พยายามทำให้ภาษาลื่นไหล) แล้วก็คำผิด (อันนี้เกิดขึ้นกับทุกคน) ถ้าอยากแก้ไขก็ง่ายๆ เพียงแค่ดูพจนานุกรม >//< อย่างเช่น เสื้อโค้ต ต้องเป็น เสื้อโค้ท

มาต่อส่วนที่สองกันดีกว่า ‘บทสนทนา’ อันนี้บีก็ยกตัวอย่างมาเฉพาะบทที่ 1 นะคะ (บทอื่นสามารถนำไปปรับปรุงแก้ไขได้ตามสมควรจ้ะ) อันนี้บีขอเปิดในส่วนเครื่องหมายก่อนเลยนะคะ อย่างเช่น ‘นั้นใคร? เจ้ามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์ใด?’ คือว่าถ้าจะทำให้คนเข้าถึงบทสนทนา เข้าถึงตัวละครจริงๆ ควรจะต้องมีน้ำหนักในการสนทนานั้นๆ ด้วย ‘นั้นใคร! เจ้ามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์ใด’ หรือ ‘นั้นใคร! เจ้ามาที่นี่ประสงค์สิ่งใดกัน’ แบบนี้จะดูเป็นการต้องการถามมากกว่านะคะ เพราะบางครั้งเราก็ไม่จำเป็นต้องใส่เครื่องหมาย ? ทุกประโยคที่เราต้องการถามก็ได้ แต่ก็อย่างลืมระวังคำผิด, การเว้นวรรค ด้วยนะคะ (สู้ๆ)

‘การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่อง’ :: ส่วนการดำเนินเรื่องของ K.Gin บีว่าดีแล้วละคะ การใช้ภาษาก็โอเค (มีบางช่วงที่ดูไม่ค่อยลื่นไหล,วกวน ก็ปรับปรุงนะคะ), คำผิดก็ไม่ค่อยเห็น, การเว้นวรรคก็ดี, การใช้เครื่องหมายก็ถือว่าโอเค (ปรับปรุงตามที่บีบอกไปก่อนหน้า) >//< ยังไงก็รักษาและทำให้ดีขึ้นมากกว่าที่เป็นอยู่นะคะ

ก่อนที่จะจากกันบีขอทวนอีกครั้งนะคะ สิ่งที่ต้องปรับปรุงก็มี การใช้ภาษาให้ลื่นไหล, ไม่ทำให้วกวน ส่วนเรื่องคำผิดมีน้อยนะคะ (แก้ไขตามที่บีบอกนะคะ..พจนานุกรมช่วยท่านได้) สำหรับการเว้นวรรคบีก็ไม่เห็นว่าผิด (อาจจะมี..แต่บีไม่เห็น ยังไงก็พยายามดูนะคะ อิอิ) สุดท้ายเครื่องหมายที่นำมาใช้ (ไม่จำเป็นต้องใช้ทุกประโยค แต่ใช่เท่าที่เราต้องการเน้น เช่น ! เพิ่มควรตกใจ, เพิ่มเสียงให้เน้นหนักขึ้น ? คำถาม) ยังไงก็พยายามต่อไปนะคะ สู้ๆ ค่ะ ถ้าหากมีอะไรสงสัยสามารถสอบถามบีได้ตลอดนะคะ ยินดีรับใช้ค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณมิ้น… ‘บี’ มาจาก ಌ รับวิจารณ์นิยาย ಌ นะคะ

(คุณมิ้น สามารถอ่านฉบับสมบูรณ์ได้ที่บทความของเรานะคะ เพราะตรงส่วนนี้จะไม่สามารถแสดงสีแดงหรือการขีดเส้นใต้ได้)

‘ชื่อเรื่อง’ บีขอแนะนำตรงส่วนนี้ก่อนนะคะ :: ‘GRARUDA II The Soul Of Guardian จิตวิญญาญแห่งผู้พิทักษ์’ (หลังจากที่วิจารณ์ภาคแรกไป อืม...นานมากแล้ว อิอิ) ตามที่เคยแนะนำนะคะ การตั้งชื่อภาษาอังกฤษควรให้ได้ใจความ (อาจจะไม่สั้นจนเกินไป..แต่ก็ไม่ยาวไปเหมือนกัน) บีดูแล้วว่าเรื่องนี้มีหลายภาค อาจจะนำคำว่า GRARUDA เป็นชื่อชุด แล้วใช้ชื่อเรื่องว่า The Soul of Guardian จิตวิญาณแห่งผู้พิทักษ์ แทนก็ได้นะคะ (ควรดูคำผิดด้วยนะคะ)

‘เรื่องย่อ’ :: บีขอยกตรง ‘ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้’ มาแนะนำนะคะ (ถ้าผิดพลาดอะไรก็ต้องขอโทษด้วยจ้ะ) สิ่งที่บีอยากให้เน้นก็คือการเว้นวรรคนะคะ คุณมิ้นอาจจะรองอ่านจากนิยายของคนอื่นหรืออ่านหนังสืออื่นๆ ประกอบการแต่งก็ได้นะคะ แล้วก็การใช้ภาษา (การเขียนให้ลื่นไหลนะคะ)

‘สำนวนในการเขียน’ :: เรามาดู ‘บทบรรยาย’ กันก่อนดีกว่านะคะ ในส่วนนี้บีจะขอนำ ‘บทที่ 1’ มาอธิบาย แต่คุณมิ้นก็สามารถนำคำวิจารณ์ของบีไปปรับปรุงเข้ากับบทอื่นๆ ได้นะคะ บางครั้งเราอาจจะจำเป็นที่จะต้องตัดคำบางคำออกไป เพื่อให้ภาษาที่เราเขียนลงไปนั้นดูลื่นไหลกว่าเดิม แต่บางครั้งเราก็จำเป็นที่จะต้องเพิ่มคำบางคำเข้าไป เพื่อทำให้เวลาอ่านดูไม่สะดุด บีจะลองยกตัวอย่างย่อหน้าแรกดูนะคะ

‘วันเวลาที่สามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง สิ่งที่มีต่อจากวันนี้คือพรุ่งนี้ วันเวลาที่ผ่านมาเกือบเที่ยงคืนใน วันที่31 เดือน12 คงต้องเรียกวันนี้ว่า วันสิ้นปี เวลา 23.50น. แต่ละบ้านคงเริ่มมีงานเลี้ยงเพื่อต้อนรับวันปีใหม่ที่จะมาถึง และคงได้รับประทานอาหารอันโอชะที่วางอยู่บนโต๊ะ’ สิ่งที่บีอยากให้ดูก็คือการเลือกใช้คำอย่างที่บีบอกไปข้างตน ร่วมไปถึงการเว้นวรรคที่ควรจะแก้ไข อย่างเช่น ‘วันเวลาสามารถเปลี่ยนแปลงได้ทุกอย่าง สิ่งที่มีต่อจากวนนี้ก็คือพรุ่งนี้ ในวันที่ 31 เดือน 12 เช่นนี้ (อาจจะพิมว่า ในวันสิ้นปีเช่นนี้ ก็ได้นะจ้ะ) แต่ละบ้านคงจะเริ่มต้นงานเลี้ยงกันอย่างครึกครื้น และคงจะได้รับประทานอาหารอันโอชะที่ทุกบ้านได้ทำกันขึ้นมา’ (อันนี้แค่แนะนำนะค่ะ) สำหรับคำผิดก็อย่างที่บีเคยแนะนำไปในภาคแรก คือการดูจากพจนานุกรมนั่นเอง (พอเราใช้ไปนานๆ เราก็จะชินกับการใช้คำที่ถูกไปเองนะค่ะ)

มาต่อส่วนที่สองกันดีกว่า ‘บทสนทนา’ บีขออธิบายรวมๆ และยกตัวอย่างบางประโยคนะคะ ในส่วนนี้บางครั้งคุณมิ้นอาจจะเพิ่มเครื่องหมาย เช่น ! เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านก็ได้นะคะ ว้าว! โอ๊ย! แก! แบบนี้เป็นต้น แล้วก็อย่างที่บีเคยบอกในช่วง ‘บทบรรยาย’ การเพิ่มหรือลดคำบางคำเพื่อให้ดูลื่นไหลและไม่สะดุด เช่น ‘เสียดายทำไมอยู่แค่สองคนเอง’ กับ ‘เสียดายทำไมอยู่กันแค่สองคนเอง’ แบบนี้จะดูได้ง่ายๆ เลยนะคะสำหรับสองประโยคนี้ แล้วก็ยังมีปัญหาเรื่องคำผิดในบางส่วนนะคะ ส่วนการเว้นวรรคนั้นก็มีบ้าง (แต่ก็แก้ไขตามที่บีบอกใน ‘บทบรรยาย’) (อันนี้อยากแนะนำนอกรอบ บางครั้งไม่จำเป็นต้องมีเสียงหัวเราะบ่อยก็ได้นะคะ อาจจะเป็นที่บีคนเดียวรึเปล่านะ สำหรับบีคิดว่าควรหัวเราะให้เหมาะสม ไม่ควรให้มีบ่อยจนเกินไปนะคะ)

‘การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่อง’ :: การดำเนินเรื่องราว / เนื้อเรื่องนั้น บีคิดว่ากำลังดีนะคะ แต่ติดที่การใช้ภาษาเฉยๆ มันก็เลยทำให้เวลาอ่านมีสะดุดบ้าง ไม่ค่อยลื่นไหลเท่าที่ควร (สู้ๆ นะคะ แต่งไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองแหละจ้ะ)

ก่อนที่จะจากกันบีขอทวนอีกครั้งนะคะ สิ่งที่ต้องปรับปรุงก็มี การใช้เครื่องหมาย, การใช้คำ (บางคำไม่จำเป็นต้องใช้ก็ได้ จะทำให้ภาษาดูลื่นไหลมากกว่าที่มีคำนั้นมาเพิ่มเติม หรือ บางครั้งก็ควรเพิ่มคำบางคำให้ดูยืดยาว แต่จะทำให้การดำเนินเรื่องเป็นไปได้ด้วยดี) สุดท้ายก็คำผิดกับการเว้นวรรค ตรงส่วนนี้ก็ทำตามที่บีได้แนะนำไปแล้วเบื้องต้นนะคะ (อย่างที่บอกแต่งไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง อิอิ) ยังไงบีก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าหากมีคำถามหรือสงสัยอะไร ก็สามารถสอบถามบีได้ตลอดนะคะ ยินดีรับใช้ค่ะ